Συμεών & Ιωάννη,

Συμεών & Ιωάννη, των Αγίων τριών Μαρτύρων εν Μελιτινή, Ιούστου & Ματθαίου, Ευγενίου, Θεοδώρου & Γεωργίου, Θεοφίλου & Τροφίμου και οι 13 συν αυτώ μάρτυρες, Η Σύναξις των Αγίων Ακακίου, Ελευθερίου & της Υπεραγίας Θεοτόκου εν Αρματίου, Παρθενίου Επισκόπου, Ονουφρίου του Σιωπηλού, Μανουήλ Αυτοκράτορα, Βίκτωρος Στρατιώτου, Μελετίου
Οι όσιοι πατέρες Συμεών και Ιωάννης.
Οι όσιοι πατέρες Συμεών και Ιωάννης, καταγόταν από την Έδεσσα της Συρίας. Ήταν πολύ φίλοι και έτσι αποφάσισαν να πάνε μαζί στα Ιεροσόλυμα να προσκυνήσουν τούς Αγίους Τόπους. Αφού προσκύνησαν πήγαν στην Μονή του αγίου Γερασίμου και έγιναν μοναχοί, από τον όσιο Νίκωνα. Πριν συμπληρωθούν όμως επτά μέρες στο μοναστήρι, έφυγαν για την έρημο όπου διέμειναν μαζί επί σαράντα χρόνια, κάτω από σκληρή άσκηση. Κατόπιν ο Συμεών επέστρεψε στα Ιεροσόλυμα και εξέφρασε την επιθυμία μέσω της προσευχής του, να παραμείνει άγνωστος. Πράγματι ο Θεός οικονόμησε έτσι τα πράγματα, πού ο Συμεών προσποιούνταν τον χαζό. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στην Έμεσα της Συρίας, επιτέλεσε πολλά θαύματα και ανεπαύθη εν Κυρίω φτωχός και ταλαιπωρημένος. Αργότερα έφθασε εκεί και ο Ιωάννης, όπου έμαθε για τον θάνατο του Συμεών και μετά από λίγο καιρό κοιμήθηκε και ο ίδιος.
Απολυτίκιον. Ήχος δ'. Ό υψωθείς εν τω Σταυρώ.Ως ηνωμένοι δι' ενθέου αγάπης, σύμψυχοι ώφθητε εν πάσι τοις τρόποις, ω Ιωάννη Όσιε και θειε Συμεών- ο μεν βίον ένθεον, διελθών εν ερήμω, ο δε σοφοίς σκώμμασι, τον Βελίαρ μωράνας, και νυν των θείων άμφια αμοιβών, κατατρυφώντες, ημάς εποπτεύοιτε.
Κοντάκιον Ήχος α'. Χορός Αγγελικός.
Τον βίον ευσεβώς, εκτελέσαντες πίστει, δοχεία καθαρά, της Τριάδος δειχθέντες, Συμεών Ιωάννη τε, θεοφόροι Πανεύφημοι, νυν αιτήσασθε, τον ιλασμόν καί ειρήνην, ταις ψυχαίς ημών, καταπεμφθήναι πλουσίως, Πατέρες πανόλβιοι.
Οι Άγιοι τρεις Μάρτυρες οι εν Μελιτινή.
Μαρτύρησαν, αφού τους έσυραν μέχρι θανάτου πάνω σε κοφτερές πέτρες.
Οι Άγιοι Ιούστος και Ματθαίος.
Αυτοί οι Άγιοι, μαζί με τον Θεόφιλο και τον Τρόφιμο, μαρτύρησαν επί Διοκλητιανού. Επειδή δεν αρνήθηκαν τον Χριστό, λιθοβολήθηκαν, πληγώθηκαν, ρίχτηκαν στη φωτιά και στο τέλος τους αποκεφάλισαν.
Ο Άγιος Ευγένιος.
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Οι Άγιοι Θεόδωρος και Γεώργιος.
Δεν γνωρίζουμε κανένα βιογραφικό τους στοιχείο, απλά αναφέρονται σαν Άγιοι.
Οι Άγιοι Θεόφιλος, Τρόφιμος και άλλοι 13 Μάρτυρες.
Οι άγιοι αυτοί, έζησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-304) και διακρίθηκαν για το χριστιανικό τους θάρρος, στον διωγμό κατά των χριστιανών. Έμειναν πιστοί στην ομολογία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, και υποβλήθηκαν σε σειρά μαρτυρίων. Τους λιθοβόλησαν και ξέσκισαν τις σάρκες τους με σιδερένια όργανα. Έπειτα, έκαψαν τις πληγές τους με αναμμένες λαμπάδες. Επειδή όμως άντεχε ακόμα η ζωή τους, και το στόμα τους επαναλάμβανε τη χριστιανική ομολογία, τους αποκεφάλισαν.
Η Σύναξις των Αγίων Ακακίου Μάρτυρος εν τω Επτασκάλω, Ελευθερίου πλησίον του Ξηρολόφου (ίσως του Κουβικουλαρίου) και της Υπεραγίας Θεοτόκου εν τοις Αρματίου.
Ο Άγιος Παρθένιος επίσκοπος Ραδοβυσδίου (Νόμου Άρτας).
Ο νεοφανής αυτός Άγιος της Εκκλησίας καταγόταν από το χωριό Βατσουνιά της Θεσσαλίας. Από μικρός είχε την Ιερατική κλίση και επάξια δια της θείας χάριτος, έγινε επίσκοπος Ραδοβυσδίου. Υπήρξε άριστος ποιμενάρχης και δια της θερμής του αγάπης και δια του αγίου παραδείγματος του, στήριζε το ποίμνιό του σε κάθε του ανάγκη. Τακτικά μάλιστα έβγαινε στους αγρούς και ευλογούσε τα ζώα των κτηνοτρόφων. Έτσι οσιακά και δίκαια αφού έζησε, παρέδωσε τη μακαριά ψυχή του στον Θεό την 21 Ιουλίου 1777. Κατά την ήμερα της ανακομιδής των αγίων λειψάνων του, αυτά ευωδίαζαν ουράνιο άρωμα. Μέρος από τα οστά των χεριών του, βρίσκεται στην Ιερά Μονή Δουσίκου- Τρικάλων. Λέγεται ότι ο Άγιος Παρθενίας υπήρξε ιδιαίτερα θαυματουργός στη θεραπεία ασθενειών των ζώων.
Απολυτίκιον. 'Ηχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.Αμέμπτως εβίωσας, εν ταπεινώσει πολλή, Παρθένιε Όσιε και θεϊκών δωρεών, αξίως μετέσχηκας. Όθεν σου την αγίαν, προσπτυσσόμενοι Κάραν, λαμβάνομεν θεραπείας, και ψυχών σωτηρίαν διό σε Ιεράρχα, ύμνοις γεραίρομεν.
Ο Όσιος Ονούφριος ο σιωπηλός εν τω Σπηλαίω (Ρώσος).
Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο του Οσίου.
Ο Όσιος Μανουήλ αυτοκράτωρ Κωνσταντινουπόλεως.
Αυτός δια του αγγελικού (μοναχικού) σχήματος μετονομάστηκε Ματθαίος (1425). Η μνήμη του αγνοείται υπό των Συναξαριστών. Από κάποιον άγνωστο συντάχθηκε σ' αυτόν Ακολουθία, που δημοσίευσε ο Λάμπρος στον Νέο Ελληνομνήμονα, τ. ΙΔ' (1917) σελ. 318-341, μαζί με δύο κανόνες, αλλά χωρίς υπόμνημα.
Ο Άγιος Βίκτωρ ο Στρατιώτης.
Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο του Αγίου.
Ο Άγιος Μελέτιος.
Επίσκοπος Κίτρους, εν Θεσσαλονίκη, Ιερομάρτυρας και Εθνομάρτυρας (+ 1821)