Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2020

Ιερό Ευχέλαιο, πότε, πως και γιατί;

 Οι περισσότερες δυστυχώς αναφορές που υπάρχουν στο διαδίκτυο αποπροσανατολίζουν παρά διαφωτίζουν και ενημερώνουν για το μυστήριο του ευχελαίου. Το Ιερό Ευχέλαιο είναι ένα από τα επτά μυστήρια της Εκκλησίας μας.

Για να ξεκαθαρίσουμε λίγο το τοπίο να πούμε ότι το Ευχέλαιο ΔΕΝ το κάνουμε:
Α) για να μας πάνε καλά τα πράγματα
Β) γιατί έχουμε αναποδιές
Γ) για το καλό
Δ) γιατί είναι ένας ακόμα λόγος να μαζευτούμε και να καλέσουμε κόσμο, να φάμε και να πιούμε (μετά την τέλεση του -αφού έτσι «βγάλαμε» την «υποχρέωση» και άρα είμαστε εντάξει)
Ε) για κοινωνικούς λόγους
Στ) γιατί έκανε και ο γείτονας
Ζ) γενικά γιατί έχουμε κάτι σημαντικό (εξετάσεις στο σχολείο, ταξίδι, αγώνα κλπ)
Η) για να κοινωνήσουμε χωρίς να εξομολογηθούμε, αφού ούτως ή άλλως συγχωρητική ευχή διαβάζει ο Ιερέας.

Πότε και γιατί το κάνουμε;
Το ιερό Μυστήριο του Ευχελαίου γίνεται κυρίως σε περιπτώσεις ασθενειών γιαυτό και Ο Ιερέας εύχεται: «Πάτερ Άγιε, ιατρέ των ψυχών καί των σωμάτων… ίασαι τον δούλον Σου… έκ της περιεχούσης αυτόν σωματικής καί ψυχικής ασθενείας…»

Η πρώτη μας κίνηση είναι να συζητήσουμε το πρόβλημα ή το ζήτημα που μας απασχολεί με τον Ιερέα ή ακόμα καλύτερα με τον πνευματικό μας. Μόνο εκείνος είναι αρμόδιος να μας προτείνει τι είναι καλύτερο να γίνει αναφορικά με το πρόβλημα που θα του αναφέρουμε (αγιασμός, ευχή, λειτουργία, ευχέλαιο, εξομολόγηση κλπ).

Όπως όταν έχουμε ένα πρόβλημα υγείας και μετά από εξέταση στον γιατρό αυτός μονό μας συστήνει την κατάλληλη θεραπεία και φάρμακο, έτσι ακριβώς και στην περίπτωση του Ευχελαίου. Μόνο ο Ιερέας μπορεί να μας πει.

Απαιτείται κάποια προετοιμασία;
Βεβαίως. Πρέπει να προηγηθεί εξομολόγηση και νηστεία. Πρέπει να καθαριστούμε όσο το δυνατόν καλύτερα πρωτύτερα και να προσκαλέσουμε τουλάχιστον 2 Ιερείς για την τέλεση του. (επτά Ιερείς τελούν κανονικά το μυστήριο του Ευχελαίου.

Επτά είναι καί τα Αποστολικά καί Ευαγγελικά αναγνώσματα, επτά είναι καί οί ευχές ό αριθμός επτά σημαίνει πληρότητα). Κατ’ οικονομία σε έκτακτες περιπτώσεις μπορεί να γίνει και από έναν Ιερέα μόνο.

Αυτοί που θα προσκαλεστούν να παραστούν (συγγενείς, φίλοι) στο Ιερό Ευχέλαιο πρέπει να έχουν επίγνωση του μυστηρίου, διάθεση να συμπροσευχηθούν και να παρακαλέσουν απλά και ταπεινά.

Πρέπει δε να έχουμε υπόψη μας την ευαγγελική ρήση «Ούχ ως εγώ θέλω, άλλ’ ως Σύ» καθώς και την Κυριακή προσευχή «γενηθήτω το θέλημα Σου…» και τέλος να ζητάμε πρωτίστως την ίαση της ψυχής και μετά του σώματος.

Που είναι γραμμένο και ποιος μας λέει για το Ευχέλαιο;
Στην επιστολή του Ιακώβου. O Απόστολος Ιάκωβος, o Aδελφόθεος, στην επιστολή του λέει: «Εάν κάποιος είναι άρρωστος, να προσκαλέσει τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας να προσευχηθούν γι’ αυτόν καί να τον αλείψουν με λάδι, επικαλούμενοι το όνομα του Κυρίου…» (Ίακ. ε’, 13-15).

«Ασθενεί τις εν υμίν; προσκαλεσάσθω τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και προσευξάσθωσαν επ’ αυτόν αλείψαντες αυτόν ελαίω εν τω ονόματι του Κυρίου·…»

Τελικά τι δείχνει και τι σημαίνει το Ιερό Ευχέλαιο;
Μα, την άπειρη αγάπη της Εκκλησίας μας προς τον ασθενούντα συνάνθρωπο μας. Την διάθεση, το ενδιαφέρον την ουσιαστική βοήθεια και την συμμετοχή στον ανθρώπινο πόνο. Συμπάσχει, συμπροσεύχεται, εύχεται, ελπίζει στην ίαση του ασθενούς με την παράκληση προς στον Κύριο Ιησού Χριστό.

Να συμπληρώσουμε επίσης ότι το Ιερό Ευχέλαιο, είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για προσευχή και άφεση των συγγνωστών αμαρτημάτων μας:

«Το ιερό Ευχέλαιο γίνεται και επί υγιαινόντων για τη συγχώρηση των αμαρτημάτων που από άγνοια ή λήθη ή όσα εξ ανεπαρκείας δεν διακρίνει ως αμαρτήματα ο διαπράττων και τα όσα εκ καταπτώσεως αδυνατεί να εξαγορεύσει. Επίσης τελείται και επί ψυχικών ασθενειών και ως φυγαδευτικό δαιμόνων».

(Δημητρίου Κόκκορη:Ορθοδοξία και Κακοδοξία τ. Β, σελ.336-337).

https://www.askitikon.eu/agiologio/ofelima-psychis/3074/iero-efcheleo-pote-pos-ke-giati785012/

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2020

Η Βουλγαρία στον «άξονα» αντίστασης ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση

 Ενώ η σύγκρουση μεταξύ της ΕΕ και της Πολωνίας και Ουγγαρίας βρίσκεται σε εξέλιξη για μια σειρά σοβαρών ζητημάτων που αναδείξαμε στην τελευταία ανακοίνωσή μας «Τα εμβόλια των Πολυεθνικών και η Εθνική Κυριαρχία» (1/12/20), φαίνεται ότι και η Βουλγαρία βρίσκεται στο δρόμο για να προσχωρήσει στον «άξονα των λαϊκιστικών χωρών», όπως χαρακτηρίζει η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) και η ΕΕ τις χώρες των οποίων οι ηγεσίες με τη λαϊκή βέβαια στήριξη δεν ευθυγραμμίζονται με τις επιταγές της ΕΕ.


Έτσι, μετά από αλλαγή κυβέρνησης στο Βουκουρέστι το 2019 —και εν μέσω αυξανόμενου άγχους για «αυταρχική» μετατόπιση στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη— το προσκήνιο έχει μετατοπιστεί στη Σόφια. Σε μια πρόσφατη έκθεση για το κράτος δικαίου στη Βουλγαρία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέφρασε ανησυχίες σχετικά με τη μη διαφανή ιδιοκτησία των μέσων ενημέρωσης, την πίεση στους δημοσιογράφους και το νέο σχέδιο νομοθεσίας σχετικά με την ξένη χρηματοδότηση ΜΚΟ. Τον Ιούνιο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι ένας παρόμοιος νόμος στην Ουγγαρία ήταν ασυμβίβαστος με τα θεμελιώδη δικαιώματα της ΕΕ (βλ. “EU’s top court rules against Hungary on NGO funding”, Financial Times, 18/6/2020).


Η γειτονική μας Βουλγαρία, 14 χρόνια μετά την ένταξή της στην ΕΕ, είναι μία από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης μαζί με την Ελλάδα. Η πορεία της ήταν αυτή όπως όλων των κεντροανατολικών Ευρωπαϊκών κρατών, που μετά την κατάρρευση του Ανατολικού Συνασπισμού και την είσοδό τους στην «ελεύθερη αγορά», η παραγωγική τους δομή καταστράφηκε και οι λαοί τους εξαθλιώθηκαν, με «δώρα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης το να κοιμούνται πολλοί κάτοικοί τους στα παγκάκια. Το άφθονο χρήμα που έρευσε στις χώρες αυτές από την ΕΕ θυμίζει την περίπτωση της πατρίδας μας, που αφού τα περίφημα κοινοτικά κονδύλια συγκάλυψαν τη σταδιακή παραγωγική αποδιάρθρωση της γεωργίας και της βιομηχανίας μας, τελικά οδηγηθήκαμε στην οικονομική καταστροφή.


Ενώ όμως η Ελλάδα μετατράπηκε σε απόλυτο προτεκτοράτο της Υπερεθνικής Ελίτ και της ΕΕ, ακόμα και η Βουλγαρία δεν έφτασε σε αυτό το σημείο. Μετά το 2015 έκλεισε τα σύνορά της στην «ελεύθερη μετανάστευση», ενώ προσφάτως με τη Ρουμανία προωθεί νομοθεσία ελέγχου της χρηματοδότησης και λειτουργίας των ΜΚΟ στο έδαφός της, όπως μας πληροφορούν σε αποκαλυπτικό άρθρο τους οι Financial Times με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η Βουλγαρία προσχωρεί στην ενοχλητική ομάδα της Ευρώπης»  (“Bulgaria joins Europe’s awkward squad”, 30/11/2020).


Η ΕΕ, βέβαια, παρουσίαζε μέχρι τώρα τις διαφωνίες με την κυβέρνηση της Βουλγαρίας απλώς σαν ζητήματα «διαφθοράς» και «διαφάνειας» (όπως άλλωστε κάνει και με την Ουγγαρία και την Πολωνία), σε μια σαφή απόπειρα εξαπάτησης των Ευρωπαϊκών λαών για τη σημασία των συγκρούσεων αυτών που βάζουν δυναμίτιδα στα θεμέλια του σαθρού οικοδομήματος που έστησε η Υ/Ε στην Ευρώπη σαν το πρώτο βήμα για την εγκαθίδρυση της ηγεμονίας της, με παρόμοιες ενώσεις να ακολουθήσουν στην Αμερική (η NAFTA, δηλ. η ΕΕ της Αμερικανικής ηπείρου, που θα αναζωογονηθεί μετά την «εκλογή» του εκλεκτού της Υ/Ε στις ΗΠΑ, του Μπάιντεν), την Ασία (ενδυνάμωση ASEAN) κ.λπ., καθώς και μεταξύ ηπειρωτικών οικονομικών μπλοκ, όπως προμηνύει η στρατηγική συμφωνία ASEAN-ΕΕ και άλλες πολύ πρόσφατες κινήσεις.


Όμως τώρα αποκαλύπτεται ότι η Βουλγαρική κυβέρνηση δεν είναι τελικά και τόσο «υπάκουο παιδί» στις εντολές της ΕΕ, αφού όχι μόνο αρνείται να εκχωρήσει κάθε πολιτική εξουσία–απόφαση στους υπερεθνικούς κανόνες της ΕΕ (όπως έγινε με την Ελλάδα όπου ακόμα και στον τομέα της ενημέρωσης κυριαρχούν απόλυτα τα μέσα που ελέγχει η Υ/Ε), αλλά και εμποδίζει ευθέως την ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ, διαλύοντας το σχέδιο της τελευταίας για πλήρη «ΕΕ-ποίηση» και ΝΑΤΟποίηση των Βαλκανίων, και περικύκλωση της Ρωσίας.


Αυτόν τον άμεσο κίνδυνο να ενταχθεί και η Βουλγαρία στον ευρωπαϊκό «άξονα αντίστασης», επισημαίνει και το συστημικό όργανο της Υ/Ε, οι πάντα καλά ενημερωμένοι Financial Times —αφού ο στόχος τους είναι η ενημέρωση των ελίτ και όχι η συσκότιση της αλήθειας για την «πλέμπα», όπως κάνουν τα άλλα συστημικά ΜΜΕ. Τελικά, τόσο η καταρρέουσα «ευρωπαϊκή οικογένεια», όσο και τα αφεντικά της στην Υπερεθνική Ελίτ, μετά την ιστορική απαρχή του Μπρέξιτ και στη συνέχεια την αμφισβήτησή της από την Ουγγαρία και την Πολωνία χθες, και τη Βουλγαρία σήμερα, αποκαλύπτουν ότι το μέλλον δεν ανήκει σε ενώσεις ψευτο-κρατών για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ελίτ, αλλά σε συνομοσπονδίες εθνικά κυρίαρχων λαών για την εθνική και κοινωνική ελευθερία…


ΜΕΚΕΑ – ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – 5/12/2020

https://www.mekea.org/ανακοίνωση-μεκεα-η-βουλγαρία-στον-άξ/

Τα εμβόλια των Πολυεθνικών και η Εθνική Κυριαρχία

 Ενώ ο ανταγωνισμός των πολυεθνικών του φαρμάκου για το εμβόλιο που θα περιορίσει την πανδημική κρίση κορυφώνεται, όταν αντίθετα θα έπρεπε η περιβόητη «παγκόσμια κοινότητα» να έχει στοιχειωδώς επιβάλει σε όλες αυτές τις μόνιμα υπερκερδοφόρες εταιρείες το απαιτούμενο πλαίσιο της μεταξύ τους συνεργασίας για την όσο πιο ασφαλή πρόληψη από τον φονικό ιό, η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) αποκαλύπτει με διαρκή εντεινόμενη ωμότητα το στυγνό πραγματικό της πρόσωπο. Και αυτό όταν βέβαια σε μια πραγματική Κοινότητα κυρίαρχων λαών δεν θα έπρεπε καν τις κρίσιμες αποφάσεις για την υγεία των λαών να τις παίρνουν ιδιωτικές μεγαλο-επιχειρήσεις με κίνητρο το ιδιωτικό κέρδος, αλλά οι ίδιοι οι πολίτες μέσα από τις συνελεύσεις τους με αποκλειστικό κίνητρο την καλύτερη προστασία του σημαντικότερου αγαθού: της Κοινωνικής Υγείας.


Βασικός εκφραστής της νέας επίθεσης κατά των λαϊκών στρωμάτων στον Ευρωπαϊκό χώρο είναι βέβαια η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), αυτή τη φορά με τον χυδαίο εκβιασμό των λαών της Ουγγαρίας και της Πολωνίας που έχει ως στόχο να καθυποτάξει τις εκλεγμένες τους κυβερνήσεις σε αυτό που ονομάζει «ευρωπαϊκό κράτος δικαίου», το οποίο στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο από τη «δικαιοσύνη» της Υ/Ε ως υπέρτατο νόμο ενάντια στο εθνικό δίκαιο κάθε έθνους-κράτους με σαφή στόχο την πλήρη κατάργησή τους. Οι ηγεσίες των δύο χωρών, αν και δεν έρχονται σε ανοικτή ρήξη με τη Νέα Διεθνή Τάξη, αντιστέκονται σθεναρά τα τελευταία χρόνια στο βασικό της άρμα που είναι η ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης, η οποία προτάσσει τη δήθεν «ισότητα» που εξασφαλίζουν τα «ατομικά δικαιώματα» (π.χ. έμφαση στις σεξουαλικές ελευθερίες[1]) και το πολυπολιτισμικό πρότυπο, σε αντίθεση με τα λαϊκά συμφέροντα και την εθνική κυριαρχία που κλιμακούμενα καταπιέζονται από τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Στο πλαίσιο αυτό, η άρνηση των δύο χωρών να εναρμονιστούν με την απαίτηση του ιερατείου των Βρυξελλών για «ανοικτά σύνορα» και τη σχεδόν ανεξέλεγκτη δράση των ΜΚΟ στο έδαφός τους[2] —σε αντίθεση με το ελληνικό προτεκτοράτο, για παράδειγμα, όπου οι ίδιες, άμεσα ελεγχόμενες από την Υ/Ε με επικεφαλής τον «φιλάνθρωπο» δισεκατομμυριούχο Σόρος οργανώσεις αλωνίζουν ελεύθερα τον χώρο μας— πάγωσε την επικύρωση του προϋπολογισμού της ΕΕ για την περίοδο 2021-27.


Θρυαλλίδα για το κονκλάβιο των Βρυξελλών που ωμά εκβιάζει με κλείσιμο της κάνουλας του Ευρώ για την αναγκαία Κοινοτική βοήθεια μέσα από το περίφημο χρηματοδοτικό Σχέδιο Ανάκαμψης ώστε ν’ αντιμετωπίσουν οι λαοί τη θύελλα της πανδημίας, φαίνεται να ήταν το αυτονόητο δικαίωμα των δύο χωρών στην επιλογή της υγειονομικής τους πολιτικής σε σχέση με το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού. Άλλωστε η Ουγγαρία, «παραβαίνοντας» τις προδιαγραφές των Υ/Ε και ΕΕ για αποκλειστική αγορά εμβολίου από τις δυτικές πολυεθνικές, βρίσκεται ήδη σε προκαταρκτική συμφωνία[3] για την αγορά αλλά και συμπαραγωγή του (αποκλεισμένου στη Δύση και την ΕΕ) ρωσικού εμβολίου, όπως δίνει τη δυνατότητα η ρωσική πλευρά και στην οποία έχει ήδη προχωρήσει σειρά χωρών, όπως και η γειτονική μας Τουρκία, που βέβαια δεν δεσμεύεται από καμία ΕΕ. Έτσι δίνεται η δυνατότητα στις χώρες αυτές να ανταλλάξουν τεχνογνωσία και να μην πάρουν εμβόλιο «γουρούνι στο σακί», αφού θα το δοκιμάσουν οι ίδιες στους πληθυσμούς τους για να δουν αποτελέσματα, να το βελτιώσουν κ.λπ., πέρα από το όφελος στο οικονομικό κόστος. Αν μάλιστα πάρουμε υπόψη το γεγονός ότι το ρωσικό εμβόλιο, με βάση τα σημερινά δεδομένα, είναι όχι μόνο το πιο φθηνό αλλά συγχρόνως το σχετικά πιο ακίνδυνο εμβόλιο (σε σχέση με τα σχετικά επικίνδυνα αμερικανικά εμβόλια των οποίων κανένας δεν ξέρει τις μακροπρόθεσμες συνέπειες), ακόμη και σε σχέση και με αυτό της Οξφόρδης (που φαίνεται ότι ακόμα και βραχυπρόθεσμα έχει σχετικά χαμηλή αποδοτικότητα), τότε το ρωσικό εμβόλιο θα ήταν η μοναδική σχεδόν λύση. Αυτή όμως αποκλείεται από την Υ/Ε, πρώτον για να μη χάσουν τα τεράστια προσδοκώμενα κέρδη τους οι πολυεθνικές στη Δύση, αλλά και δεύτερον για ιδεολογικούς λόγους αφού ακόμη και σήμερα φοβούνται τον Ρωσικό λαό (όχι βέβαια τους αστούς στη Μόσχα και την Πετρούπολη!) για τις μακροπρόθεσμες λύσεις που θα δώσει στο πρόβλημα της εθνικής κυριαρχίας, το οποίο ο Πούτιν προσπαθεί να το «βολέψει» μέσα στη ΝΔΤ, πατώντας δηλαδή σε δύο βάρκες, πράγμα εξ ορισμού αδύνατο!


Τα δήθεν «βέτο» βέβαια που έχουν τα έθνη–κράτη (όπως το βέτο που φαίνονται αποφασισμένες να ασκήσουν —για πρώτη φορά στην ΕΕ— η Πολωνία και Ουγγαρία) τα οποία συμμετέχουν στους υπερεθνικούς οργανισμούς οι οποίοι εξ ολοκλήρου ελέγχονται από την Υ/Ε, αποδεικνύονται παραμύθια της Χαλιμάς για να τα αφηγούνται κυρίως «αριστεροί» απολογητές της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης— σαν εκείνο της «Ευρώπης των λαών»— εξαπατώντας και υποδουλώνοντας τους στις επιταγές της Νέα Διεθνούς Τάξης, αφού οι ίδιες ελίτ έχουν προ καιρού φροντίσει να συμπεριλάβουν στα διάφορα σύμφωνα ένταξης εκείνα τα θεσμικά τερτίπια που δεσμεύουν ή απομονώνουν κάθε απόπειρα εθνικής κυριαρχίας εντός των τειχών τους. Και όταν αυτό απαιτείται, επιστρατεύουν στην προπαγάνδα τους και «επιφανή» μέλη της πολιτιστικής (υπερεθνικής) ελίτ όπως τον… «πολύ» Τζορτζ Κλούνεϊ, αγαπημένο κι αυτό παιδί του Τζορτζ Σόρος, που προφανώς εξαργυρώνοντας το Όσκαρ που του έχουν τάξει, κάνει δηλώσεις κατά της «απολυταρχικής» Ουγγαρίας του Όρμπαν. Βέβαια, ο ίδιος εκατομμυριούχος και οι όμοιοί του δεν λένε κουβέντα  για τον φασιστικής έμπνευσης νόμο του νέου εκλεκτού της Υ/Ε «αναμορφωτή» Μακρόν, που εν μέσω οργισμένων  διαδηλώσεων επιχειρεί να απαγορεύσει τη βιντεοσκόπηση και φωτογράφηση των αγριοτήτων των Γάλλων μπάτσων που τα τελευταία χρόνια έχουν τσακίσει τα εξεγερμένα λαϊκά στρώματα στη Γαλλία, όπως εκδηλώθηκαν κυρίως με τα Κίτρινα Γιλέκα. Όπως δεν είπαν κουβέντα όταν προ μηνών η Γερμανία της Μέρκελ απάνθρωπα απαγόρευε την αποστολή υγειονομικού εξοπλισμού της Κίνας προς την Ιταλία όταν η τελευταία δοκιμαζόταν άγρια από την εξάπλωση της πανδημίας. Αν ο «φασίστας» Όρμπαν είχε τολμήσει κάτι από τα παραπάνω, σύσσωμες αυτές οι ίδιες ελίτ και τα «προοδευτικά» τους εξαπτέρυγα θα είχαν ανέβει στα… κάγκελα να καταγγείλουν τον Ούγγρο πρωθυπουργό!


Στη συγκυρία αυτή που οι λαοί της Ευρώπης περισσότερο ή λιγότερο οργανωμένα ξεσηκώνονται διεκδικώντας την εθνική τους κυριαρχία, το ελληνικό προτεκτοράτο υποτάσσεται πλήρως στη ΝΔΤ και τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Ο λαός μας, παλινωδώντας από τους απατεώνες «αριστερούς» του ΣΥΡΙΖΑ στους νεοφιλελεύθερους «ψευτοδημοκράτες» του Μητσοτάκη τύπου Πισσαρίδη, δεν αντιδρά διεκδικώντας την εθνική και κοινωνική του ανεξαρτησία. Κι αυτό δεν το αφήνει ανεκμετάλλευτο η Υ/Ε και οι ντόπιες ελίτ. Οι ακραίες νεοφιλελεύθερες εισηγήσεις της επιτροπής Πισσαρίδη θα είναι και η χαριστική βολή για τα λαϊκά στρώματα. Υποτιθέμενες «μεταρρυθμίσεις» όπως απελευθέρωση των απολύσεων και η επιβολή ενός κατώτατου μισθού εξαθλίωσης από μια επιτροπή τεχνοκρατών σε μόνιμη βάση, είναι χαρακτηριστικές του μέλλοντος που εισηγείται ο περισπούδαστος οικονομολόγος ο οποίος για τις υπηρεσίες του στην Υ/Ε βραβεύτηκε και με Νόμπελ (όπως και πολλοί άλλοι κυρίως Αμερικανοί συστημικοί οικονομολόγοι)! Πρόκειται για ένα νέο «μνημόνιο», επί της ουσίας, την ώρα που η εγχώρια συστημική προπαγάνδα  παρουσιάζει την πανδημία ως «πόλεμο» για να συγκαλύψει όχι μόνο τις δικές της αστοχίες αλλά και την επί δεκαετίες συστηματική υποβάθμιση των δημόσιων υποδομών υγείας στο όνομα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Η σημερινή βέβαια ουσιαστική κατάρρευση του συστήματος Υγείας δεν είναι παρά η αναγκαία συνέπεια των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που εφαρμόστηκαν και στον βασικό αυτόν τομέα για την ευημερία του Λαού. Για να μην ξεχνάμε και τη δήθεν «τούρκικη απειλή»…


Το Μέτωπο Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης (ΜΕΚΕΑ) όλα αυτά τα χρόνια, με αγωνιστική συνέπεια και δρώντας κόντρα σε ένα περιβάλλον που μεθοδευμένα φιμώνει κάθε γνήσια αντισυστημική φωνή στον τόπο μας, κάνει ένα μεγάλο κάλεσμα στον ελληνικό λαό να οργανωθεί από τα κάτω ακολουθώντας το παράδειγμα των λαών που σηκώνουν δυναμικά κεφάλι σχεδόν σε κάθε γωνιά της Ευρώπης διεκδικώντας την εθνική τους κυριαρχία. Να γυρίσει την πλάτη στα «αριστερά» και «δεξιά» φληναφήματα περί «Ευρώπης των λαών» που δήθεν μπορεί να αλλάξει «από μέσα» και απελευθερωμένο από ιστορικά παρωχημένους πλέον διχασμούς να αγωνιστεί για την ανάκτηση της δικής του εθνικής κυριαρχίας, να έρθει σε ρήξη με τον Ευρω-φασισμό κάνοντας αρχή με την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ειδάλλως το μέλλον που του επιφυλάσσει η Νέα Διεθνής Τάξη 200 χρόνια μετά τον Μεγάλο Ξεσηκωμό του ‘21, θα είναι στον απόπατο της Δύσης.


Σημειώσεις

[1] Το «κράτος δικαίου», όπως ερμηνεύεται από τις Βρυξέλλες, έχει ήδη κλονιστεί από τις τελευταίες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης του Όρμπαν. Στις 10 Νοεμβρίου ο Υπουργός Δικαιοσύνης της Ουγγαρίας Judith Varga εισήγαγε στο Κοινοβούλιο ένα νομοσχέδιο που κατοχυρώνει τον γάμο και την οικογένεια ως συνταγματικές έννοιες. Το Ουγγρικό Σύνταγμα θα αναφέρει ότι «η μητέρα είναι γυναίκα και ο πατέρας είναι άνδρας», σε αντίθεση με το υπερεθνικό Κοινοτικό «δίκαιο» που επιβάλλει στις χώρες-μέλη τη δήθεν ισότητα με την άρση κάθε περιορισμού στην προώθηση των σεξουαλικών μειονοτήτων.


[2] Στην πολιτική του Όρμπαν για προάσπιση της εθνικής και πολιτιστικής κυριαρχίας του Ουγγρικού έθνους, κόντρα στην άλωσή της από την Παγκοσμιοποίηση, έχει συνταχθεί και το ΚΚ Ουγγαρίας (τονίζοντας μεταξύ άλλων  τη σημασία του κυριαρχικού ελέγχου των συνόρων στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση που μεθοδεύει η Υ/Ε), κατανοώντας την αναγκαιότητα της εθνικής κυριαρχίας ως προϋπόθεσης για οποιαδήποτε ανάπτυξη κινήματος συστημικής αλλαγής. Αντιθέτως, στην πατρίδα μας το «διεθνιστικό» ΚΚΕ  που βλέπει την Ελλάδα σαν μια σχεδόν «ιμπεριαλιστική» χώρα (!), πέρα από τις προτάσεις του να μοιραστούν ισόποσα παντού στην Ελλάδα όλοι οι παράνομοι μετανάστες, έκανε και… «εποικοδομητικές» προτάσεις στην ΕΕ για το πώς οι Σύριοι «πρόσφυγες» (πραγματικοί και μη) θα πηγαίνουν απευθείας στην Γερμανία με πτήσεις τσάρτερ…


[3] Ο Ούγγρος υπουργός Εξωτερικών Peter Siyarto δήλωσε ότι η χώρα χρειάζεται ένα εμβόλιο για τον κορωνοϊό υψηλής ποιότητας και το ζήτημα του πού παράγεται είναι δευτερεύουσας σημασίας: “Η Ουγγαρία απορρίπτει κάθε μορφή λόμπι σχετικά με την προτεραιότητα του εμβολίου. Είναι σημαντικό για εμάς ο Ουγγρικός λαός να λάβει ένα αξιόπιστο και ποιοτικό εμβόλιο, και το πού θα παραχθεί είναι δευτερεύον ζήτημα”. Σύμφωνα με τον Siyarto, η Ουγγαρία επιδιώκει να αναλάβει μέρος της παραγωγής του ρωσικού εμβολίου στην επικράτειά της, όπως ανακοίνωσε το Υπουργείο Υγείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας.


ΜΕΚΕΑ – ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ – 01/12/2020

https://www.mekea.org/ανακοίνωση-μεκεα-τα-εμβόλια-των-πολυε/

Ο πιο σκοτεινός χειμώνας

 Μια παράξενη εικόνα αντικρίζουν όσοι περνούν μπροστά από το Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες. Ο Γάλλος ευρωβουλευτής Πιέρ Λαρουτουρού κάθεται στην είσοδο κρατώντας ένα πλακάτ που γράφει: «Απεργία πείνας. Για το κλίμα, την υγεία και την απασχόληση. Φορολογήστε την κερδοσκοπία».


Του Μιχάλη Ψύλου

Ο 56χρονος σοσιαλιστής Ευρωβουλευτής και εκπρόσωπος του κόμματος “Nouvelle Donne” (New Deal) κατέφυγε στην κίνηση αυτή, μήπως και συγκινήσει τους 27 ηγέτες των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης να διαθέσουν στον νέο προϋπολογισμό 2021-2027 περισσότερα κονδύλια για την υγεία ,την αντιμετώπιση της ανεργίας και της κλιματικής αλλαγής. “Θα παραμείνω στο κοινοβούλιο μέρα και νύχτα χωρίς φαγητό”, λέει ο Γάλλος ευρωβουλευτής. «Ο στόχος μου δεν είναι να πεθάνω, αλλά να βοηθήσω να αποφύγουμε εκατομμύρια θανάτους…Τα κονδύλια μπορούν να βρεθούν αν η ΕΕ αποφασίσει επιτέλους να επιβάλει φόρο στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές».


Ο Λαρουτουρού ,όπως και εκατοντάδες ευρωβουλευτές ζητούν να θεσμοθετηθεί ένα οριστικό χρονοδιάγραμμα για την καθιέρωση ενός φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών – κάτι που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε συζητήσει άλλωστε για πρώτη φορά το 2011, αλλά έκτοτε η υπόθεση δεν προχωρά καθώς οι αγορές δεν συμφωνούν και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο απαιτείται ομοφωνία. Και δυστυχώς «ο νόμος των αγορών» υπερισχύει των πάντων…Και όμως!


Αν καθιερωθεί αυτός ο φόρος, ο χρηματοπιστωτικός τομέας θα συνεισφέρει τουλάχιστον 50 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο στον προϋπολογισμό της ΕΕ. «Είναι τουλάχιστον άσεμνο να λένε ότι δεν υπάρχουν χρήματα για την υγεία, τα νοσοκομεία, την απασχόληση και το κλίμα, όταν οι χρηματοπιστωτικές αγορές δεν ήταν ποτέ τόσο υψηλά όσο σήμερα και παρά την πανδημία», δήλωσε στην ιστοσελίδα Politico ο Γάλλος ευρωβουλευτής, ο οποίος ως εισηγητής του ετήσιου προϋπολογισμού της ΕΕ στο Ευρωκοινοβούλιο για το 2021 ζήτησε την εφαρμογή του φόρου στις αγορές το 2024.


Ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, αποκαλείται και φόρος Τόμπιν από τον Αμερικανό Νομπελίστα και μαθητή του Κέινς, Τζέιμς Τόμπιν, ο οποίος ήταν ο πρώτος που αναφέρθηκε στην ιδέα ενός παγκόσμιου φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές το 1972! Ο Τόμπιν απεδήμησε εις Κύριον πριν 18 χρόνια αλλά η ιδέα του ακόμη δεν έχει εφαρμοστεί. Και όμως, η ιδέα του Τόμπιν «θα βοηθούσε τις χώρες της ΕΕ να αποφύγουν μια σκληρή ύφεση το 2024 επειδή «η προσγείωση μετά την πανδημία θα είναι άγρια» λέει ο Λαρουτουρού.


Τον περασμένο Ιούλιο, οι 27 Ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν σε ένα ιστορικό πακέτο για τον νέο επταετή προϋπολογισμό ύψους 1,82 τρισεκατομμυρίων ευρώ με την προσθήκη νέων πηγών εσόδων για τη χρηματοδότησή του. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες μπορεί να συμφώνησαν μεν -και σωστά-στην επιβολή φόρων στα μη ανακυκλώσιμα πλαστικά- αλλά αρνούνται πεισματικά την εισαγωγή τέτοιων μηχανισμών αύξησης εσόδων σε ολόκληρη την ΕΕ.


To Ευρωκοινοβούλιο αξιώνει να δοθούν άμεσα 12,9 δισεκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης και εκτός των ανώτατων ορίων του κοινοτικού προϋπολογισμού, για την ενίσχυση των τομέων της υγείας, της απασχόλησης και της έρευνας. Αυτό το «μαξιλάρι» θα μπορούσε να συμβάλει επίσης στην αποφυγή περικοπών σε κοινωνικούς πόρους και φιλολαϊκά προγράμματα στο μέλλον.


«Οι διαπραγματευτές του Ευρωκοινοβουλίου υπέβαλαν μια καινοτόμο πρόταση την Τετάρτη για να εξηγήσουν την πρότασης τους για τον επόμενο προϋπολογισμό. Οι εκπρόσωποι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου όμως την απέρριψαν τυφλά” γράφει η πορτογαλική εφημερίδα Expresso. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω των Βρυξελλών…


Η γερμανική προεδρία της ΕΕ, η οποία ηγείται των διαπραγματεύσεων με το Ευρωκοινοβούλιο εξ ονόματος των 27, υποστηρίζει ότι η μετακίνηση των ανώτατων ορίων θα ανοίξει το κουτί της Πανδώρας μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών, η οποία θα καθυστερήσει περαιτέρω τη διαδικασία έγκρισης του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και του Ταμείου Ανάκαμψης. Το μόνο σίγουρο είναι – εν μέσω μιας εφιαλτικής πανδημίας- δύο μήνες πριν από το τέλος του ισχύοντος κοινοτικού πλαισίου δεν υπάρχει κοινοτικός προϋπολογισμός, ούτε λειτουργικό Ταμείο Ανάκαμψης.


Η παντοκρατορία των αγορών καλά κρατεί!

Η Κάρμεν Ράινχαρτ, κορυφαία οικονομολόγος και Αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας προειδοποιεί ότι «δεν θα υπάρξει ραγδαία άνοδος μετά την κρίση και πολλές μικρομεσαίες επιχειρήσεις στους τομείς του λιανικού εμπορίου, της εστίασης και της ψυχαγωγίας δεν θα ανακάμψουν ποτέ”. Η Ράινχαρτ που αφιέρωσε την ακαδημαϊκή της καριέρα στην έρευνα των οικονομικών κρίσεων, λέει στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel ότι «μετά από οκτώ αιώνες οικονομικών κρίσεων, η τρέχουσα είναι πιο σοβαρή από ποτέ και δυστυχώς οι επενδυτές, οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι πολιτικοί συχνά παραβλέπουν τα προειδοποιητικά σημάδια μιας σοβαρής ύφεσης».


Η Κάρμεν Ράινχαρτ εξηγεί ότι «η σημερινή κρίση δεν ξεκίνησε με τις συνήθεις υπερβολές που συνήθως προηγούνται των οικονομικών κρίσεων. Δεν ξεκίνησε με μια φούσκα ακινήτων, με υπερχρεωμένα νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Κάποια από αυτά τα προβλήματα υπήρχαν, αλλά δεν προκάλεσαν την κρίση».


Και τώρα κλείδωμα!

Αυτή είναι η λύση που κατέληξαν οι 27 στη χθεσινή τους τηλεδιάσκεψη. H ιστοσελίδα Politico μετέδωσε ότι η Άγκελα Μέρκελ είπε στους υπόλοιπου 26 ηγέτες ότι ο μόνος τρόπος να «σπάσει» η πανδημία είναι γρήγορα και σύντομα -lockdown.


Και μέχρι τώρα τι έκαναν, τι έκαναν μετά το πρώτο κύμα του κορωνοιού, σε τι ενέργειες προέβησαν το καλοκαίρι για να θωρακίσουν τα συστήματα υγείας;


Καταπέλτης η γαλλική Le Figaro:

«Ας παραδεχτούμε, ότι σε αυτό το σημείο κατά τη διάρκεια της επιδημίας, δεν υπάρχει άλλη λύση από την επιβολή αυτής της φοβερής τιμωρίας στη χώρα» γράφει η γαλλική εφημερίδα και προσθέτει: «Αλλά ας αναγνωρίσουμε τότε, ότι αυτό το “αναπόφευκτο” είναι επίσης η απόδειξη μιας σοβαρής αποτυχίας…. Τι έκαναν το Καλοκαίρι τους, που δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν το σύστημα που θα καθιστούσε δυνατή την αποτελεσματική εφαρμογή του περίφημου «τεστ, ανίχνευση, απομόνωση» ή αύξηση του αριθμού των κρεβατιών στις μονάδες έκτακτης ανάγκης και εντατικής θεραπείας. Αποτέλεσμα αυτής της διοικητικής έλλειψης, η Γαλλία να φτάνει στο δεύτερο κύμα, χωρίς να είναι καλύτερα οπλισμένη (ω ναι, έχουμε μάσκες!) από το πρώτο… Αλλά δεν υπάρχει πλέον χρόνος μετάνοιας … Επιτέλους ενεργείστε».


Το επόμενο ερώτημα είναι τρομακτικό αν και απλό: Τι θα συμβεί αν, αφού συγκρατηθεί η πανδημία του κορωνοϊού, η οικονομία χρειαστεί πολύ περισσότερο χρόνο για να ανακάμψει και η κοινωνική στασιμότητα συνεχιστεί;


Τι θα συμβεί αν ανάκαμψη που όλοι ελπίζουν δεν είναι ένα βήμα προς τα εμπρός σε μια πολλά υποσχόμενη «επόμενη κανονικότητα», αλλά ένα βήμα προς τα πίσω;


Με μειώσεις μισθών και συντάξεων, με περικοπές στο κοινωνικό κράτος, με δραματική αύξηση της ανεργίας, με χιλιάδες ανθρώπους να χάνουν τα σπίτια τους μη μπορώντας να αποπληρώσουν τα χρέη τους στις τράπεζες;


Ένα εφιαλτικό σενάριο που οδηγεί μαθηματικά σε κοινωνικό Αρμαγεδώνα και στο φάντασμα της κρίσης του 1929-33.


Ο Αμερικανός καθηγητής Τζον Γουίσμαν που μελέτησε πολύ διεξοδικά την χρηματοπιστωτική κρίση του 1929 , προειδοποιεί ότι «η Μεγάλη Ύφεση μπορεί να γίνει κατανοητή ως αποτέλεσμα της στασιμότητας των μισθών και της έκρηξης της ανισότητας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920».


Ο καθηγητής Γουίσμαν εντόπισε τρεις παράγοντες που συνέβαλαν στην Μεγάλη Υφεση: Πρώτον, η κατανάλωση μειώθηκε οδηγώντας σε «πτώση της αποταμίευσης των νοικοκυριών.


Δεύτερον, η «μεγαλύτερη ανισότητα» οδήγησε στην αύξηση των χρεών των νοικοκυριών και τρίτον, «οι πλούσιοι απέσπασαν ακόμη μεγαλύτερα κέρδη, εξασφαλίζοντας περισσότερη εξουσία σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένης και της ιδεολογίας».


Εικόνες από το παρελθόν που στοιχειώνουν όμως το παρόν και το μέλλον. Τα στοιχεία δείχνουν ότι η όλο και μεγαλύτερη αύξηση της οικονομικής ανισότητας καθορίζει τη Νέα Εποχή.


Κατά τα λοιπά όλη η Ευρώπη, όπως και ολόκληρος πλανήτης ετοιμάζεται να περάσει τον πιο σκοτεινό χειμώνα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, καθώς πέρα από το κλείσιμο και την ατομική ευθύνη των πολιτών, δεν υπάρχει σαφές σχέδιο ούτε προοπτική ότι θα υπάρξει διαθέσιμο εμβόλιο για την πλειονότητα των πολιτών πριν από τα μέσα του επόμενου έτους.


Αλλά δυστυχώς οι ιθύνοντες εξακολουθούν να στοχοποιούν τον πολίτη, κρύβοντας τις κρατικές και κοινοτικές ευθύνες. Για παράδειγμα, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάγεν έριξε το μπαλάκι στην ατομική ευθύνη των Ευρωπαίων πολιτών λέγοντας ότι «τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι διαφορετικά» λόγω της πανδημίας Covid-19, αλλά όλα θα εξαρτηθούν από τη συμπεριφορά κάθε ατόμου – σε περιφερειακό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο».


Το ερώτημα είναι όμως τι έκανε μέχρι τώρα η ΕΕ, τι έκαναν οι διάφορες κυβερνήσεις στον τομέα της υγείας και της κοινωνίας για την αναχαίτιση του εφιάλτη;

https://www.newsbreak.gr/apopseis/141040/o-pio-skoteinos-cheimonas/

Ο Νότος στη μέγγενη των Βρυξελλών

 Παρά την τεράστια καταστροφή που σπείρει η πανδημία, οι Ευρωπαίοι χαρτογιακάδες του Βορρά πιέζουν ξανά για σκληρές μεταρρυθμίσεις


Από τον Μιχάλη Ψύλο

Δύο κρίσιμα ραντεβού -σε Βρυξέλλες και Φρανκφούρτη- την προσεχή Πέμπτη θα κρίνουν πολλά για την πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας, αλλά και για τις τσέπες μας. Στις Βρυξέλλες, οι 27 ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης αναμένεται να εξετάσουν, μέσα στα άλλα, τη μεταρρύθμιση του Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) για την ενίσχυση των τραπεζών αλλά και την αναγκαστική δημοσιονομική χαλάρωση λόγω της πανδημίας.


Στη Φρανκφούρτη, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας αναμένεται να αποφασίσει την αύξηση κατά 500 δισεκατομμύρια ευρώ του προγράμματος εξαγοράς ιδιωτικού και δημόσιου χρέους (το οποίο ξεκίνησε με 1.350 δισεκατομμύρια τον περασμένο Μάρτιο) και να το παρατείνει έως τουλάχιστον τον Δεκέμβριο του 2021.


Από την αρχή της πανδημίας, άλλωστε, με πρωτοβουλία της Κριστίν Λαγκάρντ, η ΕΚΤ διαδραμάτισε βασικό ρόλο, αγοράζοντας μαζικά τα ομόλογα χρέη που εξέδωσαν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, για να ηρεμήσει τις χρηματοπιστωτικές αγορές και να επιτρέψει στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. να δανείζονται με χαμηλό κόστος.


Κι αν η Λαγκάρντ και η ΕΚΤ κάνουν το χρέος τους, οι περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δείχνουν να διστάζουν, να μην έχουν ξεκάθαρες ιδέες για το πώς πρέπει να βγάλουν τις χώρες, και φυσικά τους πολίτες, από την κρίση της πανδημίας, στηρίζοντας όλες τις ελπίδες τους στα εμβόλια. Λες και είναι το μαγικό ραβδί που θα επαναφέρει εν μια νυκτί οικονομία και κοινωνία στην προηγούμενη κανονικότητα…


«Είναι σαφές ότι το 2021 θα είναι μια τεράστια πρόκληση όσον αφορά την εμπιστοσύνη, την επικοινωνία, αλλά και τον εφοδιασμό με εμβόλια της ανθρωπότητας» λέει σε συνέντευξή του στη γερμανική «Die Zeit» ο σερ Τζέρεμι Φεράρ, ειδικός στις μολυσματικές νόσους, διευθυντής του ιδρύματος Wellcome Trust και πρώην καθηγητής Τροπικής Ιατρικής και Παγκόσμιας Υγείας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.


«Πρέπει να επικροτήσουμε όλους όσοι έχουν συνεισφέρει σε αυτά τα εμβόλια: επιστήμη, βιομηχανία, κυβερνήσεις και εθελοντές. Αλλά πρέπει επίσης να έχουμε κατά νου ότι ο εμβολιασμός δεν θα γίνει αρκετά γρήγορα. Είναι σπάνιο να εμβολιάζεται ο πληθυσμός μιας ολόκληρης χώρας ή ακόμη και ολόκληρου του κόσμου ταυτόχρονα. Την τελευταία φορά κάτι τέτοιο συνέβη στις εκστρατείες εμβολιασμού κατά της πολιομυελίτιδας ή στην εξάλειψη της ευλογιάς. Εάν δώσετε ένα δραστικό συστατικό σε εκατομμύρια ανθρώπους, θα συμβούν επίσης γεγονότα που δεν έχετε δει σε κλινικές μελέτες με δεκάδες χιλιάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες άτομα».


«Για παράδειγμα, ορισμένα άτομα θα αναπτύξουν ασθένειες που δεν σχετίζονται καθόλου με το εμβόλιο, αλλά μπορεί να εμφανιστούν εντός τριών μηνών από τον εμβολιασμό. Είναι, επομένως, ζωτικής σημασίας να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις παρενέργειες ή σε άλλες ενδείξεις για μικρές και μεγάλες περιόδους μετά την έναρξη του εμβολιασμού» προειδοποιεί ο καθηγητής Φεράρ.


Και τώρα τρέχουμε! Γιατί -όπως σημειώνει ο Βρετανός επιστήμονας- η αντιμετώπιση της πανδημίας εμφανίζει τεράστια προβλήματα, επειδή «σε ολόκληρη την Ευρώπη δεν έχουν επενδυθεί αρκετά χρήματα στη δημόσια υγεία τα τελευταία 10 χρόνια ή και πριν. Επιπλέον, οι περισσότερες χώρες στην Ευρώπη δεν χρησιμοποίησαν επαρκώς τον Ιούνιο, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο για να προετοιμαστούν για την αναμενόμενη αύξηση του αριθμού των κρουσμάτων τον χειμώνα. Και πάλι, όπως τον περασμένο Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο, αντέδρασαν πολύ αργά, όταν οι επιδημιολόγοι έλεγαν ότι η πορεία αυτής της πανδημίας ήταν αρκετά προβλέψιμη από τα μέσα ή τα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου».


Βαθμολογία κάτω από τη βάση, λοιπόν, στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Ποια είναι, όμως, η αντίδρασή τους τώρα; Αναμονή μέχρι να εισρεύσουν τα 750 δισ. ευρώ από το πολυπόθητο ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης και τα 1,8 τρισ. ευρώ από τον προϋπολογισμό της Ε.Ε., που καθυστερούν λόγω του βέτο Πολωνίας και Ουγγαρίας – δύο χωρών που αρνούνται τη διασύνδεση της εκταμίευσης ευρωπαϊκών πόρων με την τήρηση των θεμελιωδών αξιών της Ενωσης, όπως το κράτος δικαίου.

https://www.newsbreak.gr/apopseis/151551/o-notos-sti-meggeni-ton-vryxellon/

Έγιναν μαύρα πρόβατα οι… ήρωες με τις λευκές ποδιές

 Την επόμενη πενταετία οι νοσηλευτές θα παίρνουν πολύ λιγότερα χρήματα σε σχέση με άλλες κατηγορίες εργαζομένων


Από τον Μιχάλη Ψύλο

Αν νομίζετε ότι μόνο στην Ελλάδα οι ήρωες και οι ηρωίδες με τις «λευκές ποδιές» είναι κακοπληρωμένοι ή εισπράττουν ένα κυνικό «όχι» για την αποζημίωση των πρόσθετων εφημεριών τους, κάνετε λάθος. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, όπου -όπως και στην Ελλάδα- την περασμένη άνοιξη χιλιάδες Γερμανοί βγήκαν στα μπαλκόνια τους για να χειροκροτήσουν τους γιατρούς και το προσωπικό που έδιναν τη μάχη με τον κορωνοϊό, οι νοσηλευτές αναμένεται ότι θα πληρώνονται τα επόμενα πέντε χρόνια πολύ λιγότερα από άλλες κατηγορίες εργαζομένων.


Έκθεση της Prognos AG για λογαριασμό του Ιδρύματος Bertelsmann, η οποία προβλέπει την αύξηση των μισθών έως το 2025, δείχνει ότι το νοσηλευτικό προσωπικό διατρέχει τον κίνδυνο απωλειών στο πραγματικό του εισόδημα τα επόμενα χρόνια. «Με άδεια χέρια μένουν οι εργαζόμενοι που χειροκροτήθηκαν ως “ήρωες της κορόνας” στην αρχή της πανδημίας και τους οποίους η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ ευχαρίστησε σε τηλεοπτικό της διάγγελμα ότι κυριολεκτικά κράτησαν ζωντανά τα νοσοκομεία» γράφει η «Suddeutsche Zeitung». «Ο πραγματικός ακαθάριστος ετήσιος μισθός στην υγεία και στις κοινωνικές υπηρεσίες θα είναι μικρότερος κατά 4.000 ευρώ το 2025, σε σχέση με τον μέσο γερμανικό μισθό των 34.000 ευρώ, σύμφωνα με την έρευνα» σημειώνει η γερμανική εφημερίδα.


Αλλά και στη Βρετανία ο υπουργός Οικονομικών Ρίσι Σούνακ, ενώ ανακοίνωσε αυξήσεις των μισθών για περίπου 900.000 εργαζομένους στον δημόσιο τομέα, άφησε απέξω τους νοσηλευτές και άλλους επαγγελματίες στον τομέα της υγείας. «Η είδηση ότι οι νοσηλευτές και οι νοσηλεύτριες δεν θα επωφεληθούν από την αύξηση των αποδοχών έχει εξοργίσει πολλούς στο επάγγελμα» αναφέρει το Euronews στην ιστοσελίδα του. «Ο αποκλεισμός τους ήταν το τελευταίο πλήγμα σε ένα ήδη αποθαρρυμένο και εξαντλημένο εργατικό δυναμικό, που αγωνίζεται για μια δίκαιη αύξηση των αμοιβών εδώ και χρόνια, μια μάχη που έχει επηρεάσει την υπομονή και την ανοχή τους απέναντι στην κυβέρνηση. Πολλοί δεν θα επιθυμούν πλέον να είναι μέλη ενός επαγγέλματος που παραμερίζεται συνεχώς από εκείνους που κυβερνούν τη χώρα» λέει ο Βρετανός δημοσιογράφος του ιατρικού ρεπορτάζ Χάντλεϊ Στιούαρτ.


Τα ίδια συμβαίνουν στην Αμερική, όπου το νοσηλευτικό προσωπικό είναι κακοπληρωμένο. Οπως αναφέρει έρευνα του ιδρύματος Brookings, «παρότι έχουν κηρυχθεί “ουσιώδεις”, οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας έχουν την αίσθηση ότι παραγκωνίζονται και υποτιμούνται. Όλοι μιλούσαν με υπερηφάνεια για τη δουλειά τους, αλλά λίγοι ένιωθαν τον σεβασμό των άλλων, ακόμα και όταν διακινδύνευαν τη ζωή τους. Πολλοί εξέφρασαν απογοήτευση -και μερικές φορές θυμό- για την έλλειψη ακόμη και του αναγκαίου προστατευτικού εξοπλισμού».


Η δημοκρατική πρόεδρος της Βουλής Νάνσι Πελόσι τόνισε ότι οι εργαζόμενοι αυτοί χρειάζονται και αξίζουν πρόσθετους πόρους για να συνεχίσουν το έργο τους και να στηρίξουν τις οικογένειές τους.


Η ελεγχόμενη από τους δημοκρατικούς Βουλή ενέκρινε μάλιστα το σχετικό νομοσχέδιο, το οποίο όμως «κόλλησε» στη Γερουσία, στην οποία τον έλεγχο έχουν οι ρεπουμπλικάνοι.


Ο λόγος που το νοσηλευτικό προσωπικό στη Γερμανία θα έχει κατά μέσο όρο μικρότερες αποδοχές από τους άλλους εργαζομένους είναι η… χαμηλή παραγωγικότητα, όπως γράφει η «SZ». Στην υγειονομική περίθαλψη η παραγωγικότητα θα αυξηθεί μόνο κατά το ήμισυ έως το 2025 σε σχέση με τη βιομηχανία, σύμφωνα με τη μελέτη του ιδρύματος Bertelsmann.

«Το εύρος της αύξησης των μισθών είναι αντίστοιχα μικρότερο» λέει ο Τόρμπεν Στουχμέιερ, εκπρόσωπος του ιδρύματος. Φυσικά! Η «καταραμένη» παραγωγικότητα, που αποτελεί και την κεντρική ιδέα του συστήματος. Και όμως! Και… πατίνια να βάλει μια νοσοκόμα δεν μπορεί απλώς να φροντίζει περισσότερους ασθενείς ανά ώρα χωρίς να μειώνεται η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών! Οπως και ένας πιανίστας, άλλωστε, δεν μπορεί να παίζει περισσότερα κομμάτια την ώρα και όλα να είναι τέλεια, όπως γράφει με μπόλικη δόση ειρωνείας η γερμανική εφημερίδα. Είναι η λεγόμενη «ασθένεια του κόστους», όπως έγραψε ο πρώην πρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης Οικονομολόγων Ουίλιαμ Μπάουμολ. Μόνο που η «ασθένεια» αυτή αυξάνει δραματικά τις κοινωνικές ανισότητες. Αλλά και τις παρεχόμενες υπηρεσίες, καθώς, όσο κι αν το νοσηλευτικό προσωπικό δίνει τη ζωή του για την αντιμετώπιση της πανδημίας, η άδικη συμπεριφορά της Πολιτείας δεν μπορεί παρά να έχει αντίκτυπο. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο που η Γερμανία εμφανίζεται αδύναμη να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το δεύτερο κύμα της πανδημίας, καταφεύγοντας αναγκαστικά σε όλο και πιο σκληρό lockdown εν όψει των Χριστουγέννων.


Και η Ανγκελα Μέρκελ, η οποία επαινέθηκε πριν από λίγους μήνες για την αποτελεσματικότητα της πολιτικής της έναντι της πανδημίας, «έχει μεγάλο πρόβλημα αυτή τη φορά να διατηρήσει μια συνεκτική και ενοποιημένη πορεία απέναντι στον ιό στη χώρα» γράφει το γαλλικό περιοδικό «L’Οbs». «Με βάση μόνο την ελπίδα, άλλωστε, δεν θα φτάσουμε πουθενά» δήλωσαν στο Γαλλικό Πρακτορείο Γερμανοί επιδημιολόγοι.


«O αριθμός των νέων κρουσμάτων παραμένει σε υψηλό επίπεδο στη Γερμανία. Οι υγειονομικές Αρχές ανέφεραν το τελευταίο 24ωρο 14.054 νέες μολύνσεις κορονοϊού, σύμφωνα με το ινστιτούτο RobertKoch.


Την προηγούμενη εβδομάδα υπήρξαν 13.604 νέα κρούσματα. Επιπλέον, αναφέρθηκαν 423 νέοι θάνατοι σε μία ημέρα, από 388 που ήταν κατά μέσο όρο την προηγούμενη εβδομάδα» γράφει η «Frankfurter Rundschau».


Σύμφωνα με τη Διεπιστημονική Ενωση Εντατικής Θεραπείας (DIVI), μόνο το 20% των κρεβατιών εντατικής θεραπείας είναι ακόμη διαθέσιμο στη Γερμανία. Ο αριθμός των ασθενών με Covid-19 που υποβλήθηκαν σε θεραπεία σε μονάδες εντατικής θεραπείας ανήλθε σε 4.179 τη Δευτέρα, έναντι μόλις 220 στις αρχές Σεπτεμβρίου. Και όλα αυτά, παρότι από τον Νοέμβριο μπαρ, εστιατόρια, αθλητικές εγκαταστάσεις και πολιτιστικοί χώροι έχουν κλείσει και τόσο οι δημόσιες όσο και οι ιδιωτικές συγκεντρώσεις έχουν περιοριστεί.


Aυτοί οι περιορισμοί θα παραμείνουν σε ισχύ έως τις 10 Ιανουαρίου με μια προγραμματισμένη χαλάρωση των μέτρων, ειδικά για συγκεντρώσεις μεταξύ των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.

https://www.newsbreak.gr/apopseis/151881/eginan-mayra-provata-oi-iroes-me-tis-leykes-podies/

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2020

Η επανεμφάνιση της Βρετανίας!

 Στις 26 Οκτωβρίου, μετά την αποτυχία της τρίτης εκεχειρίας στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ, η ομάδα MINSK (ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία) ανακοίνωσε ότι θα έφερνε το θέμα των εχθροπραξιών στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ώστε μέσω των ψηφισμάτων να απαιτούνταν ο άμεσος τερματισμός των εχθροπραξιών.


Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά

Όμως, προς έκπληξη όλων, η Βρετανία, ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας, ανακοίνωσε ότι θα έθετε βέτο στο ψήφισμα, απαιτώντας να μην υπάρξει απόφαση περί τερματισμού των μαχών. Η πρωτοφανής βρετανική ενέργεια, ακατανόητη εκ πρώτης όψεως, θα μπορούσε να γίνει αντιληπτή εάν συνδυαζόταν με μια σειρά φαινομενικά ασύνδετων γεγονότων, ώστε να γίνουν κατανοητές οι στρατηγικές των μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.


Την 1η Οκτωβρίου, τέσσερις ημέρες μετά την έναρξη των εχθροπραξιών στον Καύκασο, ο Richard Moore, πρώην πρέσβης της Βρετανίας στην Τουρκία, επισκέφτηκε την Αγκυρα με την ιδιότητα του νέου αρχηγού των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών. Ο Τιερί Μεϊσάν αναφέρει ότι η επίσκεψη του Ρίτσαρντ Μουρ στην Αγκυρα αφορούσε τον συντονισμό της αποστολής 4.000 Τουρκμένων τζιχανιστών από τη Συρία στον Καύκασο. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στην Αγκυρα είχε πρωτοστατήσει να αναλάβει ο Τούρκος πρόεδρος την πνευματική ηγεσία των αδελφών μουσουλμάνων, τους ηγέτες των οποίων γνώριζε, επειδή μέσω των υποτροφιών του κέντρου ισλαμικών σπουδών του πανεπιστημίου της Οξφόρδης με το οποίο είναι συνδεδεμένος επιδίωκε να τους στρατολογήσει στις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες.


Ο Ρίτσαρντ Μουρ είναι αξιοθαύμαστος επειδή είναι ο εμπνευστής της αναβίωσης της ισχυρής βρετανικής παράδοσης στρατολόγησης ξένων πρακτόρων μέσω των ακαδημαϊκών κέντρων της Οξφόρδης και του Κέμπριτζ, πρακτική με την οποία οι Βρετανοί κατέκτησαν το κόσμο.


Πράγματι, είναι οξυδερκές ότι ο ίδιος προώθησε στο διοικητικό συμβούλιο του ισλαμικού κέντρου σπουδών της Οξφόρδης τον πρώην πρωθυπουργό της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιουλ, ο οποίος, σημειωτέον, είχε αναλάβει και τον συντονισμό των ισλαμικών σπουδών στην Ελλάδα μέσω της χορήγησης υποτροφιών σε Ελληνες ακαδημαϊκούς με τα χρήματα του τουρκικού ερευνητικού οργανισμού TYBITAK, καθώς και της τουρκικής διοίκησης της Βόρειας Κύπρου. Επίσης, είναι αξιοπερίεργο ότι οι ισλαμικές υποτροφίες σε Ελληνες ακαδημαϊκούς διαφημίζονταν εκείνη την εποχή μέσα από τις ιστοσελίδες του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών!


Η επίσκεψη του Ρίτσαρντ Μουρ στην Αγκυρα θα μπορούσε να είχε περάσει απαρατήρητη αν λίγους μήνες νωρίτερα, τον Ιούνιο του 2020, ο πρωθυπουργός της Αγγλίας Μπόρις Τζόνσον δεν είχε ανακοινώσει την πρόθεσή του για την επιστροφή της Βρετανίας στο αυτοκρατορικό παρελθόν της και στις θάλασσες μέσω της ναυπήγησης ενός ισχυρού στόλου και της αναδιάρθρωσης των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων. Προφανώς, η έξοδος της Βρετανίας από τη γερμανική Ευρωπαϊκή Ένωση και η σχεδιαζόμενη αποχώρηση της Αμερικής από τη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο συσχετίζονται με την απόφαση της επιστροφής της Βρετανίας στο αυτοκρατορικό παρελθόν, επειδή το Λονδίνο έχει αντιληφθεί ότι η παραμονή του στην Ευρωπαϊκή Ένωση το κράτησε μακριά από τις ενεργειακές περιοχές του πλανήτη.


Μέσα σε αυτό το γενικευμένο πλαίσιο επαναφοράς, το Λονδίνο παρέχει σταθερή διπλωματική στήριξη στην Τουρκία και στο Αζερμπαϊτζάν, ενώ μόλις στις 25 Οκτωβρίου, αμέσως μετά την αμερικανική ανακοίνωση περί «κακής πίστης» των Αζέρων, η Μόσχα άρχισε να υποψιάζεται βρετανική παγίδα γύρω από την αμερικανική παγίδα, αντιλαμβανόμενη ότι το Λονδίνο είχε χρησιμοποιήσει τις ΗΠΑ στο να ενθαρρύνουν την Τουρκία για την έναρξη των εχθροπραξιών στον Καύκασο.


Έτσι, η Βρετανία επανεμφανίζεται στην περιοχή του Καυκάσου 190 χρόνια μετά το «μεγάλο παιχνίδι», όνομα με το οποίο είναι γνωστή η βρετανική απόπειρα ελέγχου των περιοχών νοτίως της Ρωσίας τους δύο τελευταίους αιώνες. Σήμερα, η εμφάνιση του Λονδίνου στον Καύκασο αποσκοπεί στη σύναψη συμβολαίων μεταξύ αζερικών και βρετανικών πετρελαϊκών εταιριών. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Ρίτσαρντ Μουρ φαίνεται ότι διαπραγματεύτηκε με την Αγκυρα τη σύναψη συμβολαίων συνεκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο, με αντάλλαγμα την παροχή του κινητήρα πριν από το 2023 για το εθνικό μαχητικό της Τουρκίας. Το Λονδίνο δεν σκοπεύει να επιτρέψει στη Γαλλία να αποτελέσει τον μοναδικό παίκτη στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.


Η βρετανική στρατηγική απόφαση της αναβίωσης του αυτοκρατορικού παρελθόντος μέσω του ισχυρού στόλου και η επανεμφάνιση στον Καύκασο, στη Μέση Ανατολή και την ανατολική Μεσόγειο, σε συνδυασμό με τον νεοοθωμανισμό του Ερντογάν, δεν φαίνεται ότι θα επιφέρει κάτι θετικό στην περιοχή. Οι χαμένες από τη βρετανική «επαναφορά» θα είναι η Γερμανία και η Ελλάδα. Η πρώτη, επειδή αντικαταστάθηκε από τη Βρετανία στην ενεργειακή πολιτική της Αγκυρας, και η δεύτερη, λόγω βλακείας.


*Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

https://www.newsbreak.gr/apopseis/149384/i-epanemfanisi-tis-vretanias/

Γι’ αυτά πολεμήσαμε

 Είχα δύο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο, ατόφια – φαίνονταν οι φλέβες, τόσην εντέλειαν είχαν.


Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*

Όταν χάλασαν τον Πόρο, τα ‘χαν πάρει κάτι στρατιώτες, και στ’ Άργος θα τα πουλούσαν κάτι Ευρωπαίων· χίλια τάλαρα γύρευαν. […] Πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα: “Αυτά και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μην καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι’ αυτά πολεμήσαμε”». Αυτά έγραφε ο Μακρυγιάννης στα «Απομνημονεύματά» του για την Ελληνική Επανάσταση. 200 χρόνια μετά, η υπουργός Πολιτισμού κυρία Μενδώνη αποφασίζει να δανείσει ως δανεικά κι αγύριστα αυτά για τα οποία επολέμησαν τότε οι Ελληνες. Φέρνει νομοθετική ρύθμιση που επιτρέπει τον δανεισμό των κινητών μνημείων για 25 χρόνια με δυνατότητα παράτασης άλλα 25 χρόνια, αντί για 5 συν 5 που ίσχυε ως σήμερα. Για 50 χρόνια, λοιπόν, κάποιο μουσείο του εξωτερικού μπορεί να δανειστεί ελληνικά εκθέματα. Υστερα από τόσες δεκαετίες εκτός Ελλάδας άντε ψάξε να βρεις το έκθεμα. Ποιος θα ζει κιόλας να το θυμάται. Ακόμη και το αρχείο καταγραφής μπορεί να μην υπάρχει.


Η αρχική ρύθμιση προέβλεπε δανεισμό για 100 χρόνια (!), αλλά προκειμένου να κατευνάσει τις αντιδράσεις η υπουργός έκανε μια μικρή υποχώρηση. Ο,τι πιο πολύτιμο έχουμε σε αυτή τη χώρα θέλουν να το σκορπίσουν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Είναι προφανώς ένας τρόπος να εορτάσουμε τα 200 έτη από την Ελληνική Επανάσταση. Χωρίς αυτά για τα οποία πολεμήσαμε.


Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με τάλαρα η ρύθμιση που προωθείται. Αυτό που ξέρω είναι ότι δεν πρόκειται περί δανεισμού, αλλά περί δωρεάς. Τα χαρίζουν τα αρχαία μας και τα βυζαντινά μας και με απόλυτο κυνισμό δηλώνουν ότι η απόφαση αυτή ενισχύει την προβολή του ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό. Η ρύθμιση αυτή βοηθάει, μας λένε, το Μουσείο Μπενάκη να φτιάξει το Μουσείο Μπενάκη Μελβούρνης μεταφέροντας εκεί κομμάτια που έχει στις αποθήκες του. Είναι καλύτερα λένε να είναι στις αποθήκες από το να είναι για 50 χρόνια στη Μελβούρνη; Δεν ξέρω, λέει κάπου ο νόμος ότι δανείζονται μόνο τα εκθέματα στις αποθήκες; Φέρνει μάλιστα και ως παράδειγμα το Μουσείο του Λούβρου στο Ντουμπάι. Θα στείλουμε δηλαδή την πολιτιστική μας κληρονομιά εδώ κι εκεί, γιατί φιλοδοξούμε να γίνουμε σαν το κιτσάτο Λούβρο στο αραβικό Ντουμπάι. Αυτές είναι φιλοδοξίες. Καταρχάς τα έργα τέχνης του κάθε πολιτισμού αποκτούν νόημα στον χώρο σύλληψης και δημιουργίας τους. Έχει νόημα μια περιοδική έκθεση σε άλλον τόπο. Δεν έχει κανένα νόημα δανεισμός μισού αιώνα, που στερεί την Ελλάδα από την κληρονομιά της, το πιθανότερο για πάντα.


*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle

https://www.newsbreak.gr/apopseis/152396/gi-ayta-polemisame/

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2020

Πάει και τελείωσε δεν τρώμε ότι μας σερβίρουν.  

Ακούσια βλακεία ‘Η εκούσια προδοσία

 Τo μηδενικό ειδικό βάρος της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η συνειδητή και διαρκής υποχώρηση στα εθνικά θέματα -μέσω της σιωπηλής παραχώρησης δικαιωμάτων στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο στην Τουρκία-, η παράδοση των κλειδιών της χώρας στην εχθρική Γερμανία, οι λανθασμένες στρατηγικές αποφάσεις και κυρίως ο μονομερής αφοπλισμός της χώρας, παρά το γεγονός ότι η τουρκική εχθρότητα προς τον Ελληνισμό έχει παγιωθεί ως κρατική ιδεολογία από το 1996, δημιουργούν εύλογα ερωτήματα αναφορικά με την αποτελεσματικότητα και τη διάθεση του πολιτικού συστήματος και των ελίτ να υπερασπιστούν τα σύνορα της χώρας και τον Ελληνισμό.


Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά

Οι πράξεις υπεράσπισης δεν αποτελούν αναχρονιστική πραγματικότητα, αλλά, αντιθέτως, ο βαθμός προστασίας της χώρας και η προώθηση των ιδεολογικών συνιστωσών του Ελληνισμού έχουν άμεσες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις στην επιβίωση των Ελλήνων. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, φαίνεται ότι υπάρχει μια κρατική, πολιτική και κοινωνική εγγενής αδυναμία λήψης στρατηγικών αποφάσεων και κατανόησης κινδύνων επί τη βάσει της λογικής και του ορθολογισμού, με αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί μια μη αναστρέψιμη βλάβη στα συμφέροντα της χώρας. Είναι πλέον κατανοητό ότι η μετατροπή της χώρας σε απέραντη δυστοπία μέσω του εκούσιου μετασχηματισμού της σε γερμανικό προτεκτοράτο είναι το αποτέλεσμα διαχρονικών ανορθολογικών αποφάσεων, που σε πρώτη ανάγνωση θέτει εύλογα ερωτήματα για την ποιότητα της εγκεφαλικής λειτουργίας των λαμβανόντων τις αποφάσεις.


Αυτό όμως που δεν μπορεί να απαντηθεί με βεβαιότητα είναι εάν η τραγική θέση της χώρας είναι το αποτέλεσμα μιας πανδημίας βλακείας, ο ιός της οποίας προσβάλλει επιλεκτικά το ελληνικό DNA, ή είναι συνέπεια μιας συστηματικής διαφθοράς, η οποία συσχετίζει τις επιζήμιες στρατηγικές αποφάσεις με το μέγεθος του χρηματισμού των ελίτ από τρίτες, εχθρικές χώρες. Ανάλογοι προβληματισμοί υπάρχουν και στις ΗΠΑ. Παραβλέποντας την προσβολή των Αμερικανών πολιτικών από τον ιό της βλακείας, όπως στην Ελλάδα, ο πρώην βουλευτής του Τέξας John Rattcliffe ερμηνεύει τη μαζική μεταφορά τεχνολογίας και εργοστασίων από τις ΗΠΑ στην Κίνα ως το αποτέλεσμα ενός «μαζικού επηρεασμού» των νομοθετικών σωμάτων και των πολιτικών των ΗΠΑ από την Κίνα, δηλαδή ενός άμεσου ή έμμεσου μαζικού χρηματισμού και διαφθοράς των αμερικανικών ελίτ. Το φαινόμενο του χρηματισμού των πολιτικών ελίτ στην Ελλάδα είναι βαθιά ριζωμένο στη χώρα.


Ο Κόμπτον Μακένζι, ναυτικός ακόλουθος της Βρετανίας στην Ελλάδα την εποχή του Διχασμού, στο βιβλίο του «Ελληνικές μνήμες» περιγράφει με λεπτομέρειες τον χρηματισμό των βενιζελικών πολιτικών από τις αγγλικές μυστικές υπηρεσίες. Ο ύπατος αρμοστής της Ιωνίας και στενός συνεργάτης του Βενιζέλου, Αριστείδης Στεργιάδης, φυγαδεύτηκε από τη Σμύρνη με αγγλικό αντιτορπιλικό την προηγουμένη της εισόδου των τουρκικών στρατευμάτων στην πόλη, εγκαθιστάμενος στη Νίκαια της Γαλλίας. «Ο Στεργιάδης και ο Αγγλος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού Τάλμποτ εκ των παρασκηνίων είχαν μια απίστευτη δύναμη, που την εφάρμοζαν ανελέητα, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις σε εθνικό, πολιτικό, κοινωνικό ή οικονομικό επίπεδο.


Κοινός παρονομαστής των ενεργειών τους ήταν η προσήλωσή τους στον άξονα της μυστικής βρετανικής πολιτικής και στα υποκρυπτόμενα πίσω απ’ αυτήν τεράστια οικονομικά συμφέροντα μιας ομάδας Αγγλων κεφαλαιούχων (Χάμπρο και Σία), οι οποίοι διαχρονικά, από την εποχή που η Ελλάδα απέκτησε την ανεξαρτησία της, είχαν επιτύχει να μονοπωλούν την οικονομική επιρροή τους μέσα από αλλεπάλληλα δάνεια και επαναληπτικούς ανατοκισμούς» (Δημοσθένης Κούκουνας, «Λαβύρινθος», τ. 41, Νοέμβριος 2006). Ανάλογοι προβληματισμοί υπάρχουν και για τα κίνητρα των πολιτικών πρωταγωνιστών που κράτησαν στα χέρια τους τα ηνία της χώρας μετά τη Μεταπολίτευση.


Η αριστοτελική λογική επιβάλλει ότι η είσοδος της χώρας στα Μνημόνια με μόλις 120% δημόσιο χρέος, η φτωχοποίηση και η λεηλασία της, η διάσωση των γαλλογερμανικών τραπεζών και η καταστροφή του συνταξιοδοτικού μέσω του PSI, η εγκατάλειψη της Κύπρου στο έλεος των Τούρκων, καθώς και του ενιαίου αμυντικού δόγματος, η μετατροπή της χώρας σε μόνιμο καταυλισμό τζιχαντιστών και Τουρκμένων με τα χρήματα των βαριά φορολογούμενων και ληστευόμενων πολιτών, οι δηλώσεις περί «επιζήμιου νατιβισμού» (που επιχειρούν να δικαιώσουν την εθνογραφική αλλοίωση της χώρας), η ακύρωση της στρατηγικής συμμαχίας με τη Γαλλία, η επί 40 χρόνια παραβίαση του θαλάσσιου, εναέριου και χερσαίου ελληνικού χώρου χωρίς αντίδραση, η παράδοση του ιστορικού ονόματος της Μακεδονίας, οι δηλώσεις πολιτικών, του τύπου «οι θάλασσες δεν έχουν σύνορα», η αποβιομηχανοποίηση, η διάλυση της αμυντικής βιομηχανίας και η νομοθετική επιβολή του αφοπλισμού από τον γνωστό «μεγαλόστομο δήθεν» είναι πολιτικές αποφάσεις που ελήφθησαν από άτομα που είτε έχουν προσβληθεί από τον ελληνικό ιό της βλακείας είτε έχουν καθοδηγηθεί από μυστικές υπηρεσίες εχθρικών χωρών.


*Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών

https://www.newsbreak.gr/apopseis/151248/akoysia-vlakeia-i-ekoysia-prodosia/

Μεγάλα συμφέροντα στο πλευρό Ερντογάν

 Η ιστοσελίδα Politico επέλεξε τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ως τον έκτο πιο ισχυρό άνθρωπο της Ευρώπης για το 2020. Με ποιο αιτιολογικό;


Από τον Μιχάλη Ψύλο

Είναι «κακός γείτονας» και αποτελεί πρόκληση για τις Βρυξέλλες, «με την Ε.Ε. να μην έχει σαφή στρατηγική για το πώς θα αντιμετωπίσει τον εναγκαλισμό του Ερντογάν με το… μεγάλο ραβδί», εξηγεί με γλαφυρό τρόπο η ιστοσελίδα, υποστηρίζοντας ότι «ουδείς μεγάλος ξένος ηγέτης μπορεί να τον ελέγξει». Υπερβολές του Politico σίγουρα, καθώς όλοι οι αναλυτές γνωρίζουν ότι θα ήταν αρκετό ένα tweet του Αμερικανού προέδρου ή η επιβολή σκληρών οικονομικών κυρώσεων από την Ε.Ε. για να πάψει να είναι «κακός γείτονας».


Μέχρι τώρα όμως ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ υπερηφανευόταν για τη φιλία του με τον Ερντογάν και η ηγεμονεύουσα την Ευρώπη Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ βάζει φρένο σε κάθε είδους κυρώσεις στην Τουρκία. Ακόμα και η «Die Welt» έφτασε στο σημείο να… ξεφωνήσει τη στάση του Βερολίνου. «Η Γερμανία προστατεύει τον Ερντογάν» είναι ο τίτλος κύριου άρθρου της γερμανικής εφημερίδας. «Ο Τούρκος πρόεδρος χλευάζει την Ε.Ε. και με μια εξωφρενική πρόκληση καλεί την Ευρώπη να απαλλαγεί από τη στρατηγική της τύφλωση».


Κι όμως! Ο «σουλτάνος» επιβιώνει γιατί απλά έχει να κάνει με ηγέτες δειλούς, που κοιτούν μόνο τα οικονομικά και γεωπολιτικά τους συμφέροντα. Με ελάχιστες εξαιρέσεις -κυρίως τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν και τον Αυστριακό καγκελάριο Σεμπάστιαν Κουρτς-, οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι ηγέτες παρακολουθούν άβουλοι και μοιραίοι τον Ερντογάν να πυροδοτεί συνεχώς συγκρούσεις σε διάφορα μέτωπα και να εντείνει τον αυταρχισμό στο εσωτερικό της Τουρκίας, παραβιάζοντας κάθε έννοια Δικαίου. «Ενώ βρισκόμαστε και πάλι σε μια εποχή που θυμίζει, με πολλούς τρόπους, την άνοδο του ναζισμού, οι δυτικοί ηγέτες ρίχνουν τα τείχη, αντιμέτωποι με τις απειλές του Ερντογάν» γράφει το γαλλικό περιοδικό «Le Point».


Σε μια κίνηση με πολλούς συμβολισμούς, αλλά κυρίως με αποδέκτες τους 27 Ευρωπαίους ηγέτες που συνεδριάζουν στις Βρυξέλλες για τις προκλήσεις της Αγκυρας, ο Τούρκος πρόεδρος επέλεξε, μάλιστα, σήμερα να μεταβεί στο Μπακού για να παρακολουθήσει την «παρέλαση της νίκης» των στρατιωτικών δυνάμεων των Αζέρων κατά της Αρμενίας στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Άλλωστε είναι γνωστό σε όλους ότι χάρη στη στρατιωτική εμπλοκή της Τουρκίας ηττήθηκαν οι Αρμένιοι…


Η προκλητική στάση του Ερντογάν καθιστά όμως «ολοένα και πιο δύσκολο για τη γερμανική κυβέρνηση να αποτρέψει τις κυρώσεις της Ε.Ε. εναντίον της Τουρκίας» γράφει η «Frankfurter Allgemeine Zeitung». «Αν και η Γερμανία έχει αντιταχθεί μέχρι στιγμής σε μια αυστηρότερη στάση εναντίον της Αγκυρας, η Τουρκία δεν έχει κάνει τίποτα για να μειώσει τις εντάσεις στη Μεσόγειο ή να εισαγάγει μεταρρυθμίσεις που θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη της χώρας» γράφει η γερμανική εφημερίδα και προσθέτει: «Για να παραμείνει αξιόπιστη, η Ε.Ε. δεν πρέπει να αποφύγει τις κυρώσεις».


Θα ακούσουν αυτές τις φωνές η καγκελάριος Μέρκελ και οι σύμμαχοί της ή απλά, για την τιμή των όπλων, οι 27 θα ανακοινώσουν κάποιες «περιορισμένες και οικονομικά ασήμαντες κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας», όπως προβλέπει η συμβουλευτική εταιρία Eurasia Group, που ειδικεύεται σε γεωπολιτικές αναλύσεις και έρευνες; Δεν αποκλείεται μάλιστα οι 27 να κάνουν δεκτή κι επισήμως την πρόταση Ερντογάν για ένα νέο, διεθνές συνέδριο που θα συγκεντρώνει «όλους τους παράγοντες γύρω από το τραπέζι», δηλαδή και το ψευδοκράτος στην κατεχόμενηΒόρεια Κύπρο. «Η μεγαλύτερη δύναμη του Τούρκου προέδρου ήταν πάντα το σίγουρο ένστικτό του για πολιτική επιβίωση» γράφει η «Frankfurter Rundschau». «Εάν το θεωρεί απαραίτητο, θα μπορούσε να αλλάξει τη στρατηγική του τόσο ευκαιριακά, ώστε εύκολα να πάρει αντίθετη θέση» προσθέτει η γερμανική εφημερίδα.


Ο Τούρκος πρόεδρος θέλει διακαώς, άλλωστε, να ενταχθεί η Αγκυρα στη συμμαχία των μεσογειακών χωρών, γνωστή ως EastMed, προκειμένου να έχει λόγο στην εκμετάλλευση του φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο. Με τη διοργάνωση ενός διεθνούς συνεδρίου για την ανατολική Μεσόγειο, στο οποίο θα μετάσχει και το ψευδοκράτος με τον αχυράνθρωπο του «σουλτάνου», Ερσίν Τατάρ στο τραπέζι, η Αγκυρα θα βρεθεί σε πιο πλεονεκτική θέση για να προωθήσει τα σχέδιά της. Οπως απείλησε, άλλωστε, ο Ερντογάν λίγες ημέρες πριν από τη σύνοδο των Βρυξελλών, «η Αγκυρα δεν θα δεχθεί σχέδια ή χάρτες που μπορούν να μας περιορίσουν στις ακτές της Αττάλειας». Ολα δείχνουν ότι η Ε.Ε. θα οδηγηθεί και πάλι σε ένα νέο ευχολόγιο, διαποτισμένο με λίγα ασήμαντα μέτρα εναντίον, κυρίως, κάποιων προσώπων της τουρκικής κρατικής εταιρίας πετρελαίων.


Η σημερινή σύνοδος της Ε.Ε. πραγματοποιείται, βέβαια, μία ημέρα έπειτα από την απόφαση της αμερικανικής Βουλής για επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία λόγω της αγοράς των ρωσικών πυραύλων S-400. Εάν φυσικά ο Τραμπ δεν ασκήσει βέτο. Έτσι, ως… υποδεέστερη δύναμη, η Ε.Ε. πρέπει να περιμένει -και ειδικά η Γερμανία- να δει και την πολιτική που θα χαράξει ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν έναντι της Αγκυρας… Ώστε να κινηθούν εκ του ασφαλούς! Η φιλοτουρκική στάση του Βερολίνου μπορεί φυσικά να έρχεται από πολύ παλιά -από την εποχή του Κάιζερ Γουλιέλμου στα τέλη του 19ου αιώνα-, αλλά εδράζεται σήμερα στα μεγάλα συμφέροντα της Γερμανίας στην τουρκική και τουρκόφωνη αγορά. Οπως επισημαίνουν οι «Financial Times», κάθε συζήτηση στη Σύνοδο Κορυφής για εμπάργκο όπλων στην Τουρκία θα σκοντάψει στο γεγονός ότι η Γερμανία είναι εκ των κυριότερων προμηθευτών όπλων για τον τουρκικό στρατό και το ναυτικό.


Στο ίδιο στρατόπεδο βρίσκεται, άλλωστε, και η Ισπανία, εταιρίες της οποίας ολοκληρώνουν τη ναυπήγηση του πρώτου αεροπλανοφόρου της Τουρκίας. Άλλωστε, δεν είναι άσχετη και η φιλοτουρκική στάση που επιδεικνύει ο Ισπανός επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας Ζοζέπ Μπορέλ. «Απομένει να δούμε εάν η Γερμανία ή η Ισπανία θα υποστηρίξουν ένα εμπάργκο όπλων, το οποίο θα μπορούσε να διαταράξει τις πωλήσεις γερμανικών υποβρυχίων στην Τουρκία ή τη ναυπήγηση του αεροπλανοφόρου» σημειώνει η βελγική ιστοσελίδα euobserver.


Έναν άλλο λόγο που ο Ερντογάν έχει «ισχυρούς συμμάχους, ειδικά στην Ευρώπη» δίνει η «Die Welt»: «Μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Ευρώπης φοβούνται την κατάρρευση της Τουρκίας»… Τα νούμερα είναι αποκαλυπτικά: «Αν και τα ευρωπαϊκά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν μειώσει τις δραστηριότητές τους στην Τουρκία τα τελευταία χρόνια, ισπανικές, γαλλικές, βρετανικές και γερμανικές τράπεζες έχουν επενδύσει πάνω από 100 δισεκατομμύρια δολάρια στη χώρα. Ειδικότερα, τα ισπανικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα τρέμουν μήπως και δεν σταθεροποιηθεί η κατάσταση στην Τουρκία, καθώς η έκθεσή τους ξεπερνά τα 62 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι γαλλικές τράπεζες εμπλέκονται με 29 δισεκατομμύρια δολάρια, οι βρετανικές καταγράφουν στους ισολογισμούς τους δάνεια στην Τουρκία πάνω από 12 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ οι γερμανικές εμπλέκονται με περίπου 11 δισεκατομμύρια δολάρια. Παράλληλα, οι ιταλικές τράπεζες έχουν επενδύσει περίπου 8,7 δισεκατομμύρια δολάρια» σημειώνει η γερμανική εφημερίδα.


«Βάστα με να σε βαστώ ν’ ανεβούμε στο βουνό», που λέει και η παροιμία. Γι’ αυτό ο Ερντογάν επιλέγει τη διπλωματία της αντιπαράθεσης, προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία… Ξέρει ότι οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες έχουν πολλά να χάσουν από τις κυρώσεις, άρα θα πιέσουν τις κυβερνήσεις τους να επιδείξουν μεγαλύτερη… αυτοσυγκράτηση έναντι της Τουρκίας. Να γιατί ο Τούρκος πρόεδρος επιβιώνει, έχοντας απέναντί του δειλούς, αλλά και εκμεταλλευόμενος τα μεγάλα συμφέροντα…

https://www.newsbreak.gr/apopseis/152088/megala-symferonta-sto-pleyro-erntogan/