Επηρεάζουν τα πάθη των γονέων τα παιδιά τους; Πώς προκύπτουν ομοφυλόφιλοι από τα πάθη των γονέων τους; Εκτύπωση Σχολιασμός για τη διεθνή Δημοσιογραφική διαστρέβλωση των λόγων τού σεβ. Μητρ. Μόρφου Νεοφύτου Πηγή: Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Σχολιασμός για τη διεθνή Δημοσιογραφική διαστρέβλωση των λόγων τού σεβ. Μητρ. Μόρφου Νεοφύτου Πηγή:  Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας Από εχθές (26-7-2019), γινόμαστε μάρτυρες ενός διεθνούς Κυβερνομπούλινγκ σε βάρος τού σεβ. Μητρ. Μόρφου Νεοφύτου από Δημοσιογράφους και εχθρούς της Εκκλησίας, που παίρνοντας απόσπασμα μιας ομιλίας του, διαστρέβλωσαν το νόημα και το απολυτοποίησαν σε μία "πιπεράτη" (για τα αυτιά των απίστων) δήλωση, ότι δήθεν "ο τρόπος" που προκύπτουν "οι" ομοφυλόφιλοι, είναι η πρωκτική σχέση των γονέων τους. Ομοφυλοφιλία λοιπόν, το αγαπημένο θέμα των "προοδευτικών" της εποχής μας, μαζί με "πιπεράτο" θέμα, άρα πουλάει δημοσιογραφικά! Κυρίως επειδή νομίζουν ότι έχουν "στριμώξει στη γωνία" την Εκκλησία, σε ένα "παρωχημένο" και δήθεν "αντιεπιστημονικό" θέμα, αφού οι νόμοι της κληρονομικότητας δεν ερμηνεύουν κάτι τέτοιο. Όμως πόσο ακριβές είναι αυτό που διαδίδεται; Και τι διδάσκουν στην πραγματικότητα οι πνευματικοί της Εκκλησίας για το θέμα αυτό; 1. Σε ποιους απευθύνεται αυτό το άρθρο 2. Απολυτοποίηση, απομόνωση και στρέβλωση των λόγων τού Νεοφύτου Απολυτοποίηση της ύπαρξης της ομοφυλοφιλίας Γενίκευση τού θέματος της ομοφυλοφιλίας Απομόνωση από το συμφραζόμενο 3. Πώς είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο; 4. Δεν αντιτίθεται αυτό στην ελεύθερη βούληση τού παιδιού; *** 1. Σε ποιους απευθύνεται αυτό το άρθρο Το πρώτο που πρέπει να πούμε, είναι το: Σε ποιους απευθύνεται αυτό το άρθρο. Επειδή ΔΕΝ γράψαμε το άρθρο αυτό, ως "απάντηση" σε εχθρούς της Εκκλησίας, αλλά ως πληροφόρηση, σε πιστούς της Εκκλησίας, που πιθανόν να προβληματίσθηκαν από τη διαστρέβλωση των λόγων τού Επισκόπου Μόρφου Νεοφύτου, που έκαναν οι δημοσιογράφοι. Παράλληλα, είναι μία ευκαιρία να εξηγήσουμε κάποια πράγματα που ειπώθηκαν από Πνευματικούς, σε ανθρώπους πιστούς αλλά σαρκικούς, που μη έχοντας πνευματική εμπειρία, κάποια ζητήματα τους φαίνονται παράξενα. Εγώ ο γράφων, ως άνθρωπος σαρκικός, άκουσα για το θέμα αυτό από τον Χαρισματούχο Ανάδοχό μου, όταν ήμουν κατηχούμενος στην Ορθόδοξη πίστη, και τον ρώτησα για περισσότερες πληροφορίες, ούτως ώστε έλαβα μια εξήγηση τού θέματος αυτού, που πριν μου είχε φανεί πολύ παράξενο και... μυθικό. Ακολουθώντας λοιπόν το δικό του παράδειγμα, θα επαναλάβω εδώ την απάντησή του, για όσους ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟΥΣ έχουν την ίδια απορία. Στα πλαίσια λοιπόν των λόγων της Αγίας Γραφής, δεν μάς ενδιαφέρει η  γνώμη των ασεβών συκοφαντών και των ξένων της πνευματικής ζωής, αλλά το άρθρο αυτό απευθύνεται προς πιστούς ανθρώπους, που μη έχοντας εμπειρία πνευματικών ζητημάτων, ψάχνουν απαντήσεις. "Αδελφοί, και εγώ δεν μπόρεσα να σας μιλήσω, ως προς πνευματικούς ανθρώπους, αλλά ως προς σαρκικούς, ως προς νήπια εν Χριστώ. Γάλα σάς πότισα, και όχι στερεή τροφή· επειδή, δεν μπορούσατε ακόμα να τη δεχθείτε· αλλά, ούτε τώρα ακόμα μπορείτε, επειδή είστε ακόμα σαρκικοί" (Α΄ Κορ. 3: 1-3). "Εκείνα που είναι τού Θεού δεν τα γνωρίζει κανένας, παρά μονάχα το Πνεύμα τού Θεού. Εμείς, όμως, δεν λάβαμε το πνεύμα τού κόσμου, αλλά το Πνεύμα που προέρχεται από τον Θεό, για να γνωρίσουμε εκείνα που χαρίστηκαν σε μας από τον Θεό. Τα οποία και λέμε, όχι με διδαγμένα λόγια ανθρώπινης σοφίας, αλλά διδαγμένα από το Άγιο Πνεύμα, συγκρίνοντας τα πνευματικά προς τα πνευματικά. Ο ψυχικός άνθρωπος όμως, δεν δέχεται αυτά που ανήκουν στο Πνεύμα τού Θεού· επειδή φαίνονται σ' αυτόν ανόητα, και δεν μπορεί να τα γνωρίσει· επειδή ανακρίνονται με πνευματικό τρόπο. Ενώ μεν ο πνευματικός άνθρωπος ανακρίνει τα πάντα, αυτός όμως δεν ανακρίνεται από κανέναν. Επειδή: «Ποιος γνώρισε τον νου τού Κυρίου, ώστε να τον διδάξει;». Εμείς, όμως, έχουμε νουν Χριστού" (Α΄ Κορινθίους 2: 11-16). Σύμφωνα με τα παραπάνω λοιπόν, τα μαργαριτάρια και τα πολύτιμα πνευματικά  μυστήρια της πίστης μας, απευθύνονται μόνο προς πιστούς ανθρώπους, και όχι προς όσους δεν έχουν τις προϋποθέσεις να τα δεχθούν και να τα εκτιμήσουν, όπως είπε και ο Κύριος: "Μη δώσετε το άγιο στα σκυλιά, ούτε να ρίξετε τα μαργαριτάρια σας μπροστά στους χοίρους, μήπως τα καταπατήσουν με τα πόδια τους και στραφούν και σας ξεσκίσουν" (Ματθαίος 7: 6). Αυτή είναι μία εικόνα που φέρνει έντονα στο μυαλό το διεθνές κυβερνομπούλινγκ που δέχεται αυτές τις ημέρες ο σεβασμιώτατος Νεόφυτος, από ανθρώπους που κατανοούν και εκτιμούν τα πνευματικά τόσο, όσο ένας σκύλος τα μαργαριτάρια! 2. Απολυτοποίηση, απομόνωση και στρέβλωση των λόγων τού Νεοφύτου Ας δούμε λοιπόν σε τι διαστρεβλώθηκαν τα λόγια τού Σεβασμιωτάτου από τους Δημοσιογράφους και τους πάσης φύσεως εχθρούς της Εκκλησίας: 1. Απολυτοποίηση της ύπαρξης της ομοφυλοφιλίας. Οι παραπλανητικοί τίτλοι όσων επιτίθενται στον σεβ. Νεόφυτο, είναι τού τύπου: "Πώς δημιουργούνται οι ομοφυλόφιλοι", ή "Οι γκέι γεννιούνται από τον πρωκτικό έρωτα", ή "Οι ομοφυλόφιλοι υπάρχουν επειδή οι έγκυες κάνουν πρωκτικό, λέει ιερέας". Ξεκίνησαν οι "φωστήρες" Έλληνες δημοσιογράφοι, σαν αυτούς τού αντιεκκλησιαστικού in.gr, διαστρεβλώνοντας σε μικρό βαθμό τα λόγια του, και ακολούθησαν οι ξένοι, που δεν είχαν τη δυνατότητα να τον κατανοήσουν στη γλώσσα του, ολοκληρώνοντας τη διαστρέβλωση! Από την ομιλία τού σεβασμιωτάτου όμως, είναι προφανές ότι δεν είπε κάτι τέτοιο! Πουθενά δεν είπε ότι οι ομοφυλόφιλοι υπάρχουν γι' αυτό! Αυτό που μπορεί να ακούσει ο καθένας στο εν λόγω απόσπασμα της ομιλίας, είναι το εξής: "είναι πρόβλημα που συνήθως το μεταδίδουν οι γονείς... ή όταν γίνεται πρωκτική πράξη των γονέων κατά τη διάρκεια της κυοφορίας". Αυτό δηλαδή που λέει, ΔΕΝ είναι ότι "γι' αυτό υπάρχουν ομοφυλόφιλοι", αλλά ότι "ΣΥΧΝΑ (αυτό σημαίνει το "συνήθως", και όχι "πάντα"), τα παιδιά αποκτούν αυτό το πάθος της ομοφυλοφιλίας, όταν οι γονείς κατά τη διάρκεια της κυοφορίας έχουν πρωκτική συνεύρεση". 2. Απομόνωση από το συμφραζόμενο. Μία δεύτερη παραπληροφόρηση, είναι ότι οι επιτιθέμενοι στον σεβασμιώτατο, τον παρουσίασαν να μιλάει ως ομοφοβικός. Εκείνος όμως, αν και το θέμα του ήταν η ομοφυλοφιλία, μιλούσε ουσιαστικά για ένα ευρύτερο θέμα, για το πώς η πνευματική κατάσταση των γονέων, επηρεάζει τα παιδιά. Τα λόγια τού σεβασμιωτάτου στο ίδιο απόσπασμα, είναι επίσης χαρακτηριστικά, στο ότι μιλούσε και γενικότερα, ακόμα και για τα χαρίσματα των γονέων, που είναι δυνατόν να επηρεάσουν τα παιδιά, και όχι μόνο για την ομοφυλοφιλία, μια και ο σεβασμιώτατος είπε σαφώς: "Αυτό όταν αρέσει στη γυναίκα δημιουργείται επιθυμία, και αυτό μεταδίδεται στο κυοφορούμενο βρέφος... όπως μεταδίδονται και τα Χαρίσματα". Και προς το τέλος της ομιλίας, λέει σαφώς ότι "υπάρχουν άλλα φαινόμενα πιο δύσκολα από τα σαρκικά", και ως χαρακτηριστικό παράδειγμα παρουσιάζει τη "φιλοχρηματία", ως "πιο αφύσικη" κατάσταση από την ομοφυλοφιλία, καταλήγοντας: "ας μην απολυτοποιούμε την αγωνία μας μόνο στα σαρκικά". Βεβαίως οι Δημοσιογράφοι και οι εχθροί της Εκκλησίας, θέλησαν να τον παρουσιάσουν δήθεν ως "ομοφοβικό", και να πετύχουν μία διεθνή καταδίκη του, (και κατ' επέκτασιν τής Εκκλησίας), επειδή θεωρούμε την ομοφυλοφιλία ως ασύμβατη με τη Χριστιανική πίστη, σε πείσμα της συντονισμένης διεθνούς προπαγάνδας να την καθιερώσουν ως δήθεν "φυσιολογική". Όποιος όμως ακούσει και τα συμφραζόμενα των λόγων τού επισκόπου, θα διαπιστώσει ότι μιλάει και για "Χριστιανούς ομοφυλόφιλους", και μάλιστα τους αποκαλεί "μεγαλομάρτυρες", όταν καταπνίγουν την επιθυμία και δεν την κάνουν πράξη! 3. Το θέμα υποβιβάσθηκε σε σαρκικό - κληρονομικό. Με βάση τις προηγούμενες διαστρεβλώσεις, άρχισαν οι πάσης φύσεως "πνευματικοί κύνες", να κοροϊδεύουν (με ομολογουμένως πολύ αστείες επεκτάσεις) των λόγων τού σεβασμιωτάτου, για το τι... παιδί θα έβγαινε ανάλογα με τη σεξουαλική στάση ή μέθοδο των γονέων. Και κάποιοι δήθεν "σοβαρότεροι", να συμβουλεύουν την Εκκλησία να μάθει για τους νόμους της κληρονομικότητας! Είναι σαφές όμως στα λόγια τού σεβ. Νεοφύτου, ότι το θέμα του, ΔΕΝ ήταν θέμα βιολογικό, αλλά θέμα κυρίως ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ. Λίγο πριν τη μέση περίπου τού βίντεο της ομιλίας του, μιλάει σαφώς για "πνευματικά μικρόβια". Η πνευματική κληρονομικότητα, δεν σχετίζεται με τους νόμους της βιολογικής κληρονομικότητας, αλλά της Πνευματικής! Και με την επιρροή που μπορεί να έχει στα παιδιά, η ζωή των γονέων τους! Χωρίς βεβαίως να αρνείται και το στοιχείο της βιολογικής κληρονομικότητας, μια και πράγματι τα παιδιά, φέρουν σαφώς ψυχικά κληρονομικά γνωρίσματα των γονέων τους, μια και ο γενετικός τους κώδικας παράγει σε μεγάλο βαθμό παρόμοιες ορμόνες! Όμως το θέμα του ΔΕΝ ήταν κυρίως αυτό. Ορισμένοι δημοσιογράφοι (και όχι μόνο), κοροϊδεύουν μάλιστα τον σεβασμιώτατο, ότι δεν ξέρει από  γενετική, και ότι μίλησε για "δήθεν αποδείξεις" για κληρονομικότητα της ομοφυλοφιλίας. Δεν γελάνε όμως, με τα πορίσματα επιστημονικών ερευνών, σαν αυτή στον παρόντα δεσμό, περί της "επιγενετικής τής ομοφυλοφιλίας", που δικαιώνουν τα λόγια τού σεβασμιωτάτου, ακόμα και ως προς την κληρονομικότητα! Και προφανώς σε αυτή τη μελέτη αναφέρεται ο σεβασμιώτατος, όταν μιλάει περί "πληροφορίας" που μεταδίδεται από τους γονείς, όπως ακριβώς και το άρθρο αυτό. 3. Πώς είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο; Ας δούμε λοιπόν τώρα, πώς είναι δυνατόν να επηρεάσει τα παιδιά, η πνευματική κατάσταση τών γονέων τους. Γιατί η ουσία τού θέματος είναι ΑΥΤΗ ΑΚΡΙΒΩΣ, και όχι ΕΙΔΙΚΑ η ομοφυλοφιλία: Όταν οι γονείς ζουν Χριστιανική ζωή, το Άγιο Πνεύμα βρίσκεται σ' αυτούς, ως Ναούς τού Αγίου Πνεύματος. "Δεν ξέρετε ότι είστε ναός τού Θεού, και το Πνεύμα τού Θεού κατοικεί μέσα σας; Αν κάποιος φθείρει τον ναό τού Θεού, τούτον θα τον φθείρει ο Θεός· επειδή, ο ναός τού Θεού είναι άγιος, ο οποίος είστε εσείς. Κανένας ας μη εξαπατάει τον εαυτό του. Αν κάποιος ανάμεσά σας νομίζει ότι είναι σοφός μέσα σε τούτο τον κόσμο, ας γίνει μωρός, για να γίνει σοφός. Επειδή, η σοφία τούτου τού κόσμου είναι ανοησία μπροστά στον Θεό. Επειδή είναι γραμμένο: «Αυτός που συλλαμβάνει τούς σοφούς μέσα στην πανουργία τους». Και πάλι: «Ο Κύριος γνωρίζει τους συλλογισμούς των σοφών ότι είναι μάταιοι»." (Α΄ Κορινθίους 3: 16-20). Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό, ότι ο απόστολος Παύλος προ 2000 ετών, γράφοντάς τα αυτά, είναι σαν να μιλάει και εδώ άμεσα, στους "εξυπνάκηδες" που κοροϊδεύουν τον σεβ. Νεόφυτο, λέγοντάς τους, ότι η δήθεν "σοφία" τους, στην πραγματικότητα είναι "ανοησία" στα ζητήματα τα Πνευματικά τού Θεού. Επειδή αυτοί βλέπουν μυωπικά μόνο την ύλη και τη βιολογική ζωή, ενώ ο Παντογνώστης Θεός γνωρίζει καλύτερα απ' αυτούς τα Πνευματικά ζητήματα, που αυτοί θωρούν "ανόητα" και "οπισθοδρομικά". Αφού λοιπόν το Άγιο Πνεύμα βρίσκεται μέσα στους  γονείς σαν σε ναό, και τους δίνει Χάρη, ομοίως σε ευσεβείς και πιστούς γονείς, δίνει την ίδια χάρη και στο κυοφορούμενο έμβρυο. Το Πνεύμα το Άγιο, βάσει της προαιώνιας βουλής τού Θεού, συνήθως προνοεί να γεννηθεί από ευσεβείς γονείς, ένα παιδί που να ανταποκρίνεται στις δικές τους ευλογημένες ιδιότητες, ως δώρο της δικής τους ευσέβειας. Όταν όμως οι γονείς αυτοί έχουν κάποια πάθη, τα πάθη τους, (γενικά τα πάθη, και όχι μόνο το σεξ), έχουν και αυτά την αντίστοιχη ανταπόδοση από το Πνεύμα τού Θεού, στο παιδί που ο Θεός θα ευδοκήσει να γεννήσουν. Επειδή υπάρχουν και άλλου είδους πάθη, εκτός από το σεξ, που μπορεί να έχει ο γονέας, και αυτά να επηρεάσουν το παιδί. Λαιμαργία, Γαστριμαργία, Πλεονεξία, Τοξικομανία, Κλεπτομανία, Υπερηφάνεια, κλπ. Όπως λοιπόν το Πνεύμα το Άγιο, χαριτώνει τα παιδιά ευσεβών γονέων, κατά τον ίδιο τρόπο, ΑΠΟΣΥΡΕΤΑΙ, στο βαθμό που οι γονείς αυτοί εκδηλώνουν ΔΙΑΦΟΡΑ πάθη. Αλλά όταν το Άγιο Πνεύμα αποσύρεται, το "κενό" που δημιουργείται, έρχονται να το καλύψουν οι αντίθεες εκείνες οντότητες, που αποκαλούμε "δαιμόνια". Λέει λοιπόν ο Κύριος Ιησούς Χριστός: "Όταν το ακάθαρτο πνεύμα βγει από τον άνθρωπο, περνάει μέσα από άνυδρους τόπους, και ζητάει ανάπαυση, και δεν βρίσκει. Τότε λέει: Ας γυρίσω στο σπίτι μου, απ' όπου βγήκα. Και αφού έρθει, το βρίσκει αδειανό, σκουπισμένο και στολισμένο. Τότε, πηγαίνει και παίρνει μαζί του άλλα επτά πνεύματα πονηρότερα απ' αυτό, και αφού μπουν μέσα, κατοικούν εκεί· και γίνονται τα τελευταία χειρότερα από τα πρώτα. Έτσι θα είναι και σ' αυτή την πονηρή γενεά." (Ματθαίος 12: 43-45). (Υπενθυμίζουμε προς τους "πνευματικούς κύνες" που διαβάζουν αυτό το άρθρο και δεν πιστεύουν ότι υπάρχουν δαιμόνια ή Άγιο Πνεύμα, ότι το άρθρο γράφεται για τα υιοθετημένα τέκνα τού Θεού και όχι για τα κυνάρια που δεν πιστεύουν. Γι' αυτούς έχουμε άλλα άρθρα, ανάλογα με τις φτωχές σαρκικές τους δυνατότητες αντίληψης, για το αν υπάρχουν αυτά που δεν πιστεύουν). Τα δαιμόνια, οι εξωγήινες αυτές πνευματικές οντότητες που ζητούν εξουσία πάνω στον άνθρωπο στη θέση τού Θεού, με κάθε μας πάθος, ΑΠΟΚΤΟΥΝ ΝΟΜΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΑΝΩ ΜΑΣ. Και στο βαθμό που τους δίνουμε ΕΜΕΙΣ αυτά τα δικαιώματα, στον ίδιο βαθμό επηρεάζουν τη ζωή μας, δίνοντάς μας πειρασμούς και προβλήματα, και μεγαλώνοντας τα πάθη μας, όταν δεν αγωνιζόμαστε να τα νικήσουμε στα πλαίσια της Εκκλησιαστικής ζωής. Στον καθένα μας, σε κάποιο βαθμό έχουν εξουσία τα δαιμόνια. Στο βαθμό που ΕΜΕΙΣ τους δίνουμε τόπο, διώχνοντας το Άγιο Πνεύμα από τη ζωή μας, έτσι ώστε να τα αφήσουμε να εγκατασταθούν αυτά στη θέση Του. Ο Μόνος στον Οποίο τα δαιμόνια δεν είχαν το παραμικρό νομικό δικαίωμα πάνω Του, ήταν ο Αναμάρτητος Κύριος Ιησούς Χριστός: "Έρχεται ο άρχοντας τούτου τού κόσμου, και δεν έχει τίποτε μέσα σε μένα" (Ιωάννης 14: 30). Ανάλογα λοιπόν με τα πάθη των γονέων, τα αντίστοιχα δαιμόνια, που "ειδικεύονται" στα πάθη αυτά, (επειδή και τα ίδια βρίσκουν απόλαυση με αυτά στα οποία ωθούν τους ανθρώπους), με έμμεσο τρόπο, λόγω της εξουσίας των γονέων προς τα παιδιά τους, εγκαθίστανται και στη ζωή των παιδιών τους, και γίνονται μία διαρκής και επικίνδυνη επιρροή και πειρασμός, προς τα πάθη εκείνα, στα οποία πέφτουν οι  γονείς και ικανοποιείται ο δαίμονας! Να λοιπόν, πώς είναι δυνατόν τα παιδιά γονέων με σεξουαλικά πάθη, να μπορούν να εκτεθούν στις ίδιες παθογόνες δαιμονικές επιρροές, και να οδηγηθούν στο ίδιο ή παρόμοιο πάθος. Όπως ένα δαιμόνιο λαιμαργίας, μπορεί να οδηγήσει τα παιδιά στο ίδιο πάθος τής λαιμαργίας με τους γονείς τους, ή κάποιο άλλο στο πάθος της υπερηφάνειας. Αφ' ενός το περιβάλλον, αφ' ετέρου η δαιμονική επιρροή, ακόμα και παρόμοιες γενετικές προδιαθέσεις με τους  γονείς, παίζουν το δικό τους ρόλο. 4. Δεν αντιτίθεται αυτό στην ελεύθερη βούληση τού παιδιού; Ίσως όμως κάποιος αναρωτηθεί το εξής: "Αν ένα παιδί αποκτάει ένα πάθος, όπως η υπερηφάνεια, ή η ομοφυλοφιλία, ή η πλεονεξία, ή η σεξομανία, εξ αιτίας των γονιών του, τότε τι σημασία έχει η ελεύθερη βούληση;" Πώς ένας τέτοιος άνθρωπος, θα μπορούσε να θεωρηθεί υπαίτιος των παθών του, αν αυτά οφείλονται στα πάθη των γονιών του; Και αντίστοιχα, πώς θα μπορούσε να επαινεθεί και να ανταμοιφθεί κάποιος, αν τα χαρίσματα που έλαβε, τα έλαβε χάριν των γονιών του; Εδώ λοιπόν θα πρέπει να υπενθυμίσουμε και να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα: 1. Όπως είπαμε, αν και κάτι τέτοιο συμβαίνει συνηθέστατα, ΔΕΝ αποτελεί κανόνα. Όπως το διατύπωσε πολύ προσεκτικά και ο σεβ. Νεόφυτος, δεν είναι αυτός ο μοναδικός τρόπος για να αποκτήσει ένας άνθρωπος πάθη ή χαρίσματα. Αυτό ήταν κάτι που το γενίκευσαν οι δημοσιογράφοι. 2. Το να έχει κάποιο παιδί από τη γέννησή του ελαττώματα (πνευματικά ή σωματικά), ΔΕΝ σημαίνει ότι δεν μπορούν να ξεπερασθούν με την ελεύθερη βούλησή του, και τη βοήθεια γιατρών, πνευματικών ή σωματικών. Ομοίως, και ένα παιδί που ξεκινάει τη ζωή του με τις καλύτερες προϋποθέσεις Αγιοπνευματικών χαρισμάτων, δεν σημαίνει ότι δεν θα τα απωλέσει ή δεν θα κάνει κάποτε κακή χρήση τους. 3. Κάθε άνθρωπος έχει προδιάθεση να κάνει κάποια πράγματα καλύτερα και κάποια πράγματα χειρότερα από κάποιους άλλους. Αυτό είναι φυσιολογικό να συμβαίνει και με τα πάθη ή τα χαρίσματα. Και όπως και με τα άλλα πράγματα, έτσι και με αυτά, μπορεί τα πάθη ή τα χαρίσματα να τα αναπτύξει ή να τα καταπνίξει ελεύθερα, κατά την προαίρεσή του. 4. Ο Παντογνώστης Θεός, σε κάθε περίπτωση θα λάβει υπ' όψιν Του κατά την κρίση, τις ιδιαιτερότητες τού κάθε ανθρώπου, είτε αυτός είχε από παιδί μεγαλύτερη ροπή προς τα πάθη, είτε είχε μεγαλύτερη ροπή προς τη Χάρη τού Θεού. Και αναλόγως, θα είναι η κρίση Του ευνοϊκότερη ή ανάλογη τού αγώνα τού καθενός. Γιατί αυτό που τελικά επιβραβεύεται, είναι ο αγώνας, και όχι τόσο αυτό καθεαυτό το αποτέλεσμα! Και η επιβράβευση γίνεται και βάσει των ευκαιριών που είχε ο καθένας στη ζωή του. Ας μην ξεχνάμε πώς ο Κύριος επαίνεσε ακόμα και μία πόρνη, και έσωσε στο σταυρό ακόμα και έναν ληστή! 5. Το να ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ο Θεός σε κάποιους γονείς, να αποκτήσουν ένα παιδί με ελαττώματα ή χαρίσματα αντίστοιχα της δικής τους κατάστασης, ΔΕΝ σημαίνει ότι το παιδί αυτό είναι μία "μαριονέτα" που ακολουθεί αναπόδραστα το δρόμο της αμαρτίας ή των χαρισμάτων. Έχουμε στην Εκκλησία μεγάλες μορφές που εξέπεσαν της Χάριτος, και ανθρώπους παθών, που αγίασαν. Έχουμε φονιάδες, ομοφυλόφιλους, πόρνους, ληστές, και κάθε είδους ανθρώπους, που με τον αγώνα τους νίκησαν τα πάθη τους και έφθασαν στην Κατάπαυση τού Θεού. Απλώς η Χάρις τού Θεού ΔΕΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ, κάποιους γονείς, (ή αντιθέτως προστατεύει κάποιους άλλους), από το να αποκτήσουν ένα παιδί που δεν αρμόζει στην πνευματική τους κατάσταση, ή από ένα παιδί που θα παρασυρθεί από την αυξημένη πειρασμική επίδραση των δαιμόνων. Αλλά ούτε και αυτό είναι απόλυτο, επειδή ο Παντογνώστης, βλέποντας το μέλλον της δημιουργίας Του, γνωρίζει και πότε αυτό δεν πρέπει να εφαρμοσθεί, για τους δικούς Του λόγους, σε ένα χαοτικό σύμπαν. Το μεν δώρο (ή η απομάκρυνση της Χάριτος), δίνεται λοιπόν προς τους γονείς, υπό μορφήν ενός παιδιού που να τους αρμόζει, το δε παιδί όμως, έχει πάντοτε τον δικό του προσωπικό αγώνα, με την ανάλογη επιβράβευση, στο κατά πόσον θα νικήσει τα πάθη ή θα διατηρήσει τη Χάρη των γονιών του. Εγώ ο γράφων, έχω γνωρίσει προσωπικά, οικογένεια στην οποία από την προγιαγιά ως τη δισέγγονη, κληρονομούσαν οικογενειακό δαιμόνιο πρωκτικής πορνείας, λόγω της ενασχόλησης των γυναικών της οικογένειας με τον αποκρυφισμό, το οποίο μάλιστα εμφανιζόταν και φανερά μπροστά τους, παρουσία και τού γιου της οικογένειας. Και έχω παρευρεθεί σε συζητήσεις της μητέρας με την μικρότερη κόρη της οικογένειας, στο κατά πόσον ήταν διατεθειμένες να σταματήσουν αυτό τον φαύλο κύκλο δαιμονικής επιρροής στην οικογένεια, ώστε σταματώντας τον αποκρυφισμό, να απαλλαγούν από τον δαίμονα, κατά το γεγραμμένο: "από όποιον κάποιος νικιέται, γίνεται και δούλος του" (Β΄ Πέτρου 2: 19) Αυτοί που σήμερα διασύρουν τον σεβασμιώτατο Νεόφυτο και τον άγιο Πορφύριο, (τού οποίου τα λόγια ο γέροντας μετέφερε), απλώς δεν πιστεύουν στην ύπαρξη δαιμονίων ή Θεού, επειδή είναι άπειροι των πνευματικών ζητημάτων. Γι' αυτό και τούς είναι αδύνατον να κατανοήσουν τα ζητήματα της πνευματικής επιρροής που έχουν τα έργα και τα πάθη των γονιών στα παιδιά τους. Το θεωρούν "παράλογο", επειδή ξεφεύγει από τη δική τους στενή μυωπική θεώρηση τού κόσμου. Όμως εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί "έχουμε νου Χριστού", και διδασκόμαστε από την ΕΜΠΕΙΡΙΑ των αγίων, πόσο αληθινά είναι όλα αυτά τα πράγματα, τα οποία οι υλιστές αυτού τού κόσμου, δεν μπορούν να κατανοήσουν και να εκτιμήσουν. Και αυτά τα πράγματα γίνονται τόσο πραγματικά για εμάς, όσο περισσότερο βαδίζουμε στη ζωή τού Πνεύματος, και τα βλέπουμε να βιώνονται από πλήθος συμπολιτών μας, και τα αναγνωρίζουμε και τα επιβεβαιώνουμε κι εμείς ως εμπειρία. Ν. Μ. http://www.immorfou.org.cy/newsvarious-articles/1878-nm.html