Ο Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαριέρ έλεγε:
«Στην Ελληνική υπάρχει ένας ίλιγγος λέξεων, διότι μόνον αυτή εξερεύνησε, κατέγραψε και ανέλυσε τις ενδότατες διαδικασίες της ομιλίας και της γλώσσης, όσο καμία άλλη γλώσσα».
Προσέξτε, λοιπόν, κάτι:
«OΙΑ ΗΩ Ω ΥΙΕ ΑΕΙ ΕΙ», που σημαίνει: «Όπως η αυγή, γιε μου να είσαι πάντα!».
Έξι (6) λέξεις, δεκατέσσερα (14) φωνήεντα, μια φράση. Ούτε ένα σύμφωνο, σε μια πλήρη φράση! Σε ποια άλλη γλώσσα μπορεί να συμβεί αυτό; Μάλλον μόνον στην Ελληνική…
ΙΑ σημαίνει όπως
ΗΩ είναι η αυγή
Ω ΥΙΕ γιε μου
ΑΕΙ ΕΙ Να είσαι πάντα!
ΙΑ σημαίνει όπως
ΗΩ είναι η αυγή
Ω ΥΙΕ γιε μου
ΑΕΙ ΕΙ Να είσαι πάντα!
«Όπως η αυγή γιε μου να είσαι πάντα!»
Ούτε ένα σύμφωνο. Σε καμία άλλη γλώσσα δεν μπορεί να συμβεί αυτό.