Ioanna Ypsilanti
Βολική, τελικά, η έννοια του Δημοψηφίσματος, για την αστικήΔημοκρατία.
Κάτι σαν την χύτρα ταχύτητας. Σηκώνεται η βαλβίδα, για να περάσει λίγος ατμός, ώστε να μην σκάσει η κατσαρόλα της...
Κάτι σαν την χύτρα ταχύτητας. Σηκώνεται η βαλβίδα, για να περάσει λίγος ατμός, ώστε να μην σκάσει η κατσαρόλα της...
οργής.
Είναι και αμφιλεγόμενη έννοια. Αλλού θεωρείται "δημοκρατική διαδικασία", αλλού "πραξικοπηματική".
Αλλού, το αποτέλεσμα ενός Δημοψηφίσματος, γίνεται αποδεκτό, από τις υπόλοιπες χώρες, με διθυράμβους, αλλού κηρύσσεται "παράνομο" και "μη αποδεκτό", από τη διεθνή ....νομιμότητα.
Αλλού, αυτή η ελεύθερη έκφραση της θέλησης ενός λαού απαγορεύεται προκαταβολικά, μέσω εθνικών Συνταγμάτων, που καταπιέζουν μειονότητες και αλλού αγνοούνται τα Εθνικά Συντάγματα, αν οι μειονότητες αποφασίζουν να προσαρτηθούν σε ισχυρά, διαφορετικά κράτη.
Αλλες φορές, καθ΄όλα νόμιμα Δημοψηφίσματα αγνοούνται, από κυβερνήσεις, σαν να μην έγιναν, ή επινοούνται μέθοδοι, για ν΄αντιστραφεί το αποτέλεσμα τους.
Για την ανεξαρτητοποίηση του Μαυροβουνίου, από τη Σερβία, ήταν "νόμιμο" το Δημοψήφισμα του 2006 και θεωρείται ανεξάρτητο κρατίδιο, προκειμένου να εγκατασταθούν εκεί αμερικανικές βάσεις. "Νόμιμο", για τον ίδιο λόγο, θεωρείται και το Δημοψήφισμα των Κούρδων του Ιράκ.
Το Δημοψήφισμα για την απόσχιση της Κριμαίας, αν και νόμιμο, δεν αναγνωρίζεται, από τη διεθνή κοινότητα και μάλιστα επιβλήθηκαν οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία.
Οταν στην ΕΣΣΔ, το 1991, έγινε Δημοψήφισμα, για τη διατήρηση, ή όχι του συνόλου των Δημοκρατιών, σε μία εθνική οντότητα, το 76% των πολιτών είπε ΝΑΙ, στη διατήρηση της ενιαίας χώρας. Ε, ο Γιέλτσιν είπε ΟΧΙ και έτσι έγινε! Ο ένας ήταν ισχυρότερος τα 190 εκατομμύρια των πολιτών.
Κάτι ανάλογο δεν έγινε και με το δικό μας ΟΧΙ;;
Σήμερα οι Καταλανοί, Συνταγματικά, δεν έχουν δικαίωμα σε Δημοψήφισμα, για την ανεξαρτησία τους, απ΄τη Μαδρίτη. Για να είναι νόμιμη αυτή η διαδικασία, θα πρέπει όλοι οι πολίτες της Ισπανίας να προσέλθουν στις κάλπες. Μόνο που δεν είναι Καταλανοί όλοι οι πολίτες και επιπλέον, κανείς δεν τους κάλεσε να πάρουν μέρος στο Δημοψήφισμα.
Επιπλέον, οι Ισπανοί, που ψηφίζουν Ραχόϊ, μπορεί να μην έχουν αντιρρήσεις, για την εξόντωση της οικονομίας τους, απ΄τις Βρυξέλλες, αλλά οι Καταλανοί, που αποτελούν το 21% του ΑΕΠ της Ισπανίας, εχουν και παραέχουν!
Αλλωστε, οι Καταλανοί ΔΕΝ είναι Ισπανοί!!!!
Εχουν αυτονομία, δική τους γλώσσα, δική τους Αυτοδιοίκηση, δική τους Αστυνομία και κρατικές δομές. Εχουν, όμως, Ισπανική οικονομική πολιτική, ταυτισμένη με τις επιλογές των Βρυξελλών και κοινή κρατική καταστολή, που υπερέχει της τοπικής.
Είναι και αμφιλεγόμενη έννοια. Αλλού θεωρείται "δημοκρατική διαδικασία", αλλού "πραξικοπηματική".
Αλλού, το αποτέλεσμα ενός Δημοψηφίσματος, γίνεται αποδεκτό, από τις υπόλοιπες χώρες, με διθυράμβους, αλλού κηρύσσεται "παράνομο" και "μη αποδεκτό", από τη διεθνή ....νομιμότητα.
Αλλού, αυτή η ελεύθερη έκφραση της θέλησης ενός λαού απαγορεύεται προκαταβολικά, μέσω εθνικών Συνταγμάτων, που καταπιέζουν μειονότητες και αλλού αγνοούνται τα Εθνικά Συντάγματα, αν οι μειονότητες αποφασίζουν να προσαρτηθούν σε ισχυρά, διαφορετικά κράτη.
Αλλες φορές, καθ΄όλα νόμιμα Δημοψηφίσματα αγνοούνται, από κυβερνήσεις, σαν να μην έγιναν, ή επινοούνται μέθοδοι, για ν΄αντιστραφεί το αποτέλεσμα τους.
Για την ανεξαρτητοποίηση του Μαυροβουνίου, από τη Σερβία, ήταν "νόμιμο" το Δημοψήφισμα του 2006 και θεωρείται ανεξάρτητο κρατίδιο, προκειμένου να εγκατασταθούν εκεί αμερικανικές βάσεις. "Νόμιμο", για τον ίδιο λόγο, θεωρείται και το Δημοψήφισμα των Κούρδων του Ιράκ.
Το Δημοψήφισμα για την απόσχιση της Κριμαίας, αν και νόμιμο, δεν αναγνωρίζεται, από τη διεθνή κοινότητα και μάλιστα επιβλήθηκαν οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία.
Οταν στην ΕΣΣΔ, το 1991, έγινε Δημοψήφισμα, για τη διατήρηση, ή όχι του συνόλου των Δημοκρατιών, σε μία εθνική οντότητα, το 76% των πολιτών είπε ΝΑΙ, στη διατήρηση της ενιαίας χώρας. Ε, ο Γιέλτσιν είπε ΟΧΙ και έτσι έγινε! Ο ένας ήταν ισχυρότερος τα 190 εκατομμύρια των πολιτών.
Κάτι ανάλογο δεν έγινε και με το δικό μας ΟΧΙ;;
Σήμερα οι Καταλανοί, Συνταγματικά, δεν έχουν δικαίωμα σε Δημοψήφισμα, για την ανεξαρτησία τους, απ΄τη Μαδρίτη. Για να είναι νόμιμη αυτή η διαδικασία, θα πρέπει όλοι οι πολίτες της Ισπανίας να προσέλθουν στις κάλπες. Μόνο που δεν είναι Καταλανοί όλοι οι πολίτες και επιπλέον, κανείς δεν τους κάλεσε να πάρουν μέρος στο Δημοψήφισμα.
Επιπλέον, οι Ισπανοί, που ψηφίζουν Ραχόϊ, μπορεί να μην έχουν αντιρρήσεις, για την εξόντωση της οικονομίας τους, απ΄τις Βρυξέλλες, αλλά οι Καταλανοί, που αποτελούν το 21% του ΑΕΠ της Ισπανίας, εχουν και παραέχουν!
Αλλωστε, οι Καταλανοί ΔΕΝ είναι Ισπανοί!!!!
Εχουν αυτονομία, δική τους γλώσσα, δική τους Αυτοδιοίκηση, δική τους Αστυνομία και κρατικές δομές. Εχουν, όμως, Ισπανική οικονομική πολιτική, ταυτισμένη με τις επιλογές των Βρυξελλών και κοινή κρατική καταστολή, που υπερέχει της τοπικής.
