Σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισµό βρίσκεται το 35,7% του πληθυσμού της χώρας, και αυτός ο κίνδυνος είναι υψηλότερος στην περίπτωση των ατόµων ηλικίας 18-64 ετών (39,4%), σύμφωνα με την Έρευνα Εισοδήµατος και Συνθηκών ∆ιαβίωσης των Νοικοκυριών 2015 (εισοδήματα 2014). Το ποσοστό του κινδύνου φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισµού παρουσιάζει μικρή μείωση σε σχέση με το 2014 (36%).
Ο πληθυσµός ηλικίας 18-64 ετών που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισµό εκτιµάται για τους Έλληνες σε 37,4% και για τους αλλοδαπούς που διαµένουν στην Ελλάδα σε 64,3%.
Το κατώφλι της φτώχειας ανέρχεται στο ποσό των 4.512 ευρώ ετησίως ανά άτοµο και σε 9.475 ευρώ για νοικοκυριά µε δύο ενήλικες και δύο εξαρτώµενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών.
Ο κίνδυνος φτώχειας για παιδιά ηλικίας 0-17 ετών (παιδική φτώχεια) ανέρχεται σε 26,6%, σηµειώνοντας αύξηση κατά 1,1 ποσοστιαία µονάδα σε σχέση µε το 2014, ενώ είναι υψηλότερος κατά 5,2 ποσοστιαίες µονάδες από το αντίστοιχο ποσοστό του συνολικού πληθυσµού.
Ο πληθυσµός που διαβιεί σε νοικοκυριά που δεν εργάζεται κανένα µέλος ή εργάζεται λιγότερο από τρεις µήνες το έτος, ανέρχεται σε 1.111.300 άτοµα ή σε 18,7% του πληθυσµού ηλικίας 18-59 ετών, ενώ το 2014 ανερχόταν σε 1.165.800 άτοµα.
Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας πριν από όλες τις κοινωνικές µεταβιβάσεις (δηλαδή µη συµπεριλαµβανοµένων των κοινωνικών επιδοµάτων και των συντάξεων στο συνολικό διαθέσιµο εισόδηµα των νοικοκυριών) ανέρχεται σε 52,9%, ενώ όταν περιλαµβάνονται µόνο οι συντάξεις και όχι τα κοινωνικά επιδόµατα, µειώνεται στο 25,5%.
Ο κίνδυνος φτώχειας υπολογιζόµενος µε το κατώφλι φτώχειας σε µια σταθερή χρονική στιγµή- συγκεκριµένα τα έτη 2005 και 2008- αποτελεί ένδειξη για το εάν το επίπεδο διαβίωσης για τα χαµηλότερα εισοδήµατα παρουσιάζει βελτίωση µε το πέρασµα του χρόνου. Ο σκοπός αυτής της σύγκρισης είναι να καταγράψει πώς µεταβάλλεται ο κίνδυνος φτώχειας σε απόλυτους και όχι σε σχετικούς όρους, δηλαδή όταν το κατώφλι φτώχειας παραµένει διαχρονικά σταθερό σε όρους πραγµατικής αγοραστικής δύναµης.
Σε αυτήν την περίπτωση, το ποσοστό του πληθυσµού σε κίνδυνο φτώχειας για το 2015, υπολογιζόµενο µε το κατώφλι φτώχειας των ετών 2005 και 2008 (δηλαδή το ποσοστό των ατόµων που ζουν σε νοικοκυριά, των οποίων το συνολικό ισοδύναµο διαθέσιµο εισόδηµα κατά το 2015 είναι χαµηλότερο του 60% της διαµέσου του ισοδύναµου διαθέσιµου εισοδήµατος του 2005 και του 2008 αντίστοιχα εκφρασµένου σε τιµές του 2015 µε βάση τον πληθωρισμό), εκτιµάται σε 42,2% και 48%, αντίστοιχα. Συµπεραίνεται, λοιπόν, ότι το 42,2% του πληθυσµού του 2015 θα κατατασσόταν ως εκτεθειµένο στον κίνδυνο φτώχειας µε βάση τις συνθήκες του 2005, ενώ µε βάση τις συνθήκες του 2008 το αντίστοιχο ποσοστό θα ήταν 48%.
http://www.news.gr/oikonomia/oikonomika-nea/article/270366/sygklonistika-stoiheia-gia-th-ftoheia-sthn-ellada.html
Ο πληθυσµός ηλικίας 18-64 ετών που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικό αποκλεισµό εκτιµάται για τους Έλληνες σε 37,4% και για τους αλλοδαπούς που διαµένουν στην Ελλάδα σε 64,3%.
Το κατώφλι της φτώχειας ανέρχεται στο ποσό των 4.512 ευρώ ετησίως ανά άτοµο και σε 9.475 ευρώ για νοικοκυριά µε δύο ενήλικες και δύο εξαρτώµενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών.
Ο κίνδυνος φτώχειας για παιδιά ηλικίας 0-17 ετών (παιδική φτώχεια) ανέρχεται σε 26,6%, σηµειώνοντας αύξηση κατά 1,1 ποσοστιαία µονάδα σε σχέση µε το 2014, ενώ είναι υψηλότερος κατά 5,2 ποσοστιαίες µονάδες από το αντίστοιχο ποσοστό του συνολικού πληθυσµού.
Ο πληθυσµός που διαβιεί σε νοικοκυριά που δεν εργάζεται κανένα µέλος ή εργάζεται λιγότερο από τρεις µήνες το έτος, ανέρχεται σε 1.111.300 άτοµα ή σε 18,7% του πληθυσµού ηλικίας 18-59 ετών, ενώ το 2014 ανερχόταν σε 1.165.800 άτοµα.
Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας πριν από όλες τις κοινωνικές µεταβιβάσεις (δηλαδή µη συµπεριλαµβανοµένων των κοινωνικών επιδοµάτων και των συντάξεων στο συνολικό διαθέσιµο εισόδηµα των νοικοκυριών) ανέρχεται σε 52,9%, ενώ όταν περιλαµβάνονται µόνο οι συντάξεις και όχι τα κοινωνικά επιδόµατα, µειώνεται στο 25,5%.
Ο κίνδυνος φτώχειας υπολογιζόµενος µε το κατώφλι φτώχειας σε µια σταθερή χρονική στιγµή- συγκεκριµένα τα έτη 2005 και 2008- αποτελεί ένδειξη για το εάν το επίπεδο διαβίωσης για τα χαµηλότερα εισοδήµατα παρουσιάζει βελτίωση µε το πέρασµα του χρόνου. Ο σκοπός αυτής της σύγκρισης είναι να καταγράψει πώς µεταβάλλεται ο κίνδυνος φτώχειας σε απόλυτους και όχι σε σχετικούς όρους, δηλαδή όταν το κατώφλι φτώχειας παραµένει διαχρονικά σταθερό σε όρους πραγµατικής αγοραστικής δύναµης.
Σε αυτήν την περίπτωση, το ποσοστό του πληθυσµού σε κίνδυνο φτώχειας για το 2015, υπολογιζόµενο µε το κατώφλι φτώχειας των ετών 2005 και 2008 (δηλαδή το ποσοστό των ατόµων που ζουν σε νοικοκυριά, των οποίων το συνολικό ισοδύναµο διαθέσιµο εισόδηµα κατά το 2015 είναι χαµηλότερο του 60% της διαµέσου του ισοδύναµου διαθέσιµου εισοδήµατος του 2005 και του 2008 αντίστοιχα εκφρασµένου σε τιµές του 2015 µε βάση τον πληθωρισμό), εκτιµάται σε 42,2% και 48%, αντίστοιχα. Συµπεραίνεται, λοιπόν, ότι το 42,2% του πληθυσµού του 2015 θα κατατασσόταν ως εκτεθειµένο στον κίνδυνο φτώχειας µε βάση τις συνθήκες του 2005, ενώ µε βάση τις συνθήκες του 2008 το αντίστοιχο ποσοστό θα ήταν 48%.
http://www.news.gr/oikonomia/oikonomika-nea/article/270366/sygklonistika-stoiheia-gia-th-ftoheia-sthn-ellada.html
