Οί αριθμοί Χριστιανικών δογμάτων στήν Αμερική...
Ο πλανήτης γη -κατά έναν υπολογισμό- «φιλοξενεί» σήμερα περίπου 7.500.000.000-ανθρώπους.
Από αυτούς:
2.200.000.000 δηλ. 29.33% ακολουθούν τόν Χριστιανισμό,
1.600.000.000 δηλ. 21,33% το Ισλάμ,
1.000.000.000 δηλ. 13.33% τον Ινδουισμό,
2.700.000.000 δηλ. 36% ακολουθούν άλλα θρησκεύματα, ή δηλώνουν αγνωστικιστές, Άθεοι, άθρησκοι …
Συμπερασματικά: 5.300.000.000 δηλαδή, το 70,67% του πληθυσμού της γης δεν το έχει αγγίξει ο Χριστιανισμός !
ΓΕΝΙΚΩΣ ΤΩΡΑ :
Από αυτά τα 2.200.000.000 των Χριστιανών:
Ορθόδοξοι είναι μόνο 200.000.000 , μόλις το 2.66% του πληθυσμού της Γής.
και οί υπόλοιποι χαρακτηρισμένοι ως Αιρετικοί
Ρωμαιοκαθολικοί, ( «Παπικοί») 1.200.000.000 πιστοί,
Προτεστάντες 800.000.000 κλπ, κλπ.
Συμπερασματικά τώρα:
Αλλά κι αυτά τα 200.000.000-των Ορθόδοξων είναι λειψά ! Δεν ξέρουμε, βέβαια, πόσο ακριβώς, σε αριθμούς και ποσοστά, υποθέσεις κάνουμε...
Αλλά, αν αφαιρέσουμε π.χ. τους, «φιλοδυτικούς», «φιλοενωτικούς», «παπικούς», «προτεσταντίζοντες», της «παναίρεσης του οικουμενισμού», «συγκρητιστικής αλλοτρίωσης της Ορθοδοξίας» …βάλτε και όσους, παρότι είναι βαφτισμένοι χριστιανοί ορθόδοξοι, κρατιούνται μακριά από την Εκκλησία, δηλώνουν «άθεοι», «Δώδεκα-θεϊστές» κλπ. ο αριθμός και το ποσοστό των ορθοδόξων χριστιανών στον κόσμο μειώνεται ακόμα πιο πολύ,
Επισήμανση 3η.
Τέλος, στο βασικό χριστιανικό χρέος: «Και άλλα πρόβατα έχω … κακείνα με δει αγαγείν, και της φωνής μου ακούσουσι, και γενήσεται μία ποίμνη, εις ποιμήν»-Ιωαν.10,16.
Περίφημα ! Είμαστε υπέροχοι, σπουδαίοι !
Αλλά και από τα 200 εκ. άς πάρουμε ένα μικρό παράδειγμα της Ενορίας μιάς πόλεως 200.000 κατοίκων. Έχει πχ. 80 Ενορίες μικρές και μεγάλες.
Μία μεγάλη Ενορία μπορεί να έχει καί 30.000 κατοίκους. Πού να βρεί άκρη ο ιερέας, πού να κάνει "ποιμαντική διακονία" από πόρτα σε πόρτα; Μόνο σε κανένα χωριό άν γίνονται αυτά... Στίς πόλεις ποιά πόρτα να χτυπήσει πού ίσως καί να πέσει σε Άθεο, σε Ιεχωβίτη, σέ "παπά τέτοια ώρα με ξύπνησες, άντε φεύγα..." . Καταστάσεις πού τίς βλέπει ανάγλυφα άν επιχειρήσει να κάνει Πρωτάγιαση σε πολυκατοικίες και όχι βέβαια μόνος του παντού, γιατί δεν προλαβαίνει...
Χτυπάει η καμπάνα την Κυριακή και μαζεύονται πχ. 500 άτομα, δηλ. ποσοστό %.
Από αυτά τα 500 άτομα, πόσα κοινωνούν; Πόσα εξομολογούνται; Κυριακή πρωϊ και από τα 500 κοινωνούν 25 άτομα, 5 άνδρες, 15 γυναίκες, και 5 παιδάκια δηλ. ποσοστό επί των κατοίκων %.
Πόσοι τώρα απ΄ αυτούς πού κοινώνησαν ήσαν Εξομολογημένοι σωστά, ή ήσαν «ξέπλυμα και τηγάνι» με faxtrack εξομολόγηση « μια ευχή παπούλη μου» και φύγαμε…
Και βλέπουμε τον παπούλη της Ενορίας ( ευτυχώς όχι όλοι οι ιερείς ) και ανά 2 λεπτά ανεβοκατεβάζει το επιτραχείλιον δίνοντας συγχωρητική ευχή σε κάτι πού δεν του είπανε, σε κάτι πού δεν του εξομολογηθήκανε;
Γιατί, για να δίνεις συγχωρητική ευχή πρέπει ο εξομολογούμενος να σού έχει πεί τα κρίματά του. Το «δεν έκανα τίποτα παπούλη μου» είναι εμπαιγμός, δεν είναι Εξομολόγηση, δεν είναι δρόμος για να πλησιάσεις τον αγνό και φοβερό Κύριο !
Άφεριμ !! Άξιος ο μισθός μας, αδελφοί χριστιανοί, σε όποιο γεωγραφικό μήκος και πλάτος της γης. και σε όποια Εκκλησιαστική Ομολογία της Αγίας Τριάδος ! Εδώ δυστυχώς θα ταίριαζε να αναφέρει κανείς την ατάκα, «ο καημένος ο Χριστός», που παρενέβαλλε κατά καιρούς στις παραδόσεις του ο Καθηγητής του Κανονικού Δικαίου Αμίλκας Αλιβιζάτος στη Θεολογική Αθηνών. Και να συμπληρώσει προσθέτοντας ασεβώς: «Του άξιζε μια καλύτερη τύχη» !
Επισήμανση 4η.
«Όταν ουν έλθη ο κύριος του αμπελώνος, τι ποιήσει τοις γεωργοίς εκείνοις; Λέγουσιν αυτώ, «κακούς κακώς απολέσει αυτούς, και τον αμπελώνα εκδώσεται άλλοις γεωργοίς, οίτινες αποδώσουσιν αυτώ τους καρπούς εν τοις καιροίς αυτών»-
«Όταν, λοιπόν, έρθει ο ιδιοκτήτης του αμπελιού τι θα κάνει σ’ εκείνους τους γεωργούς; «Είναι κακοί», του λένε, «γι αυτό θα τους εξολοθρέψει με το χειρότερο τρόπο, και θα νοικιάσει το αμπέλι σε άλλους γεωργούς, που θα του δίνουν τους καρπούς στην εποχή τους»-Ματθ.21,40.
*******
Δεν ξέρουμε ποιοι είναι, ή θα είναι «οι άλλοι γεωργοί». Από την Παραβολή όμως μπορεί να συναχθεί λίαν ευδιάκριτα και το εξής: «Όταν οι δούλοι του αγαθού εξασθενούν, το έργο των αναλαμβάνεται από άλλους δούλους, σημειωμένους με την αντίθετη σφραγίδα και η σύγχυση ξεσπά»-Π. Ευδοκίμωφ. Ίσως σ’ αυτή τη φάση να ήμαστε σήμερα, καθώς, «έξωθεν μάχαι, έσωθεν φόβοι»-«πόλεμοι απ’ έξω, ανησυχίες από μέσα»-2Κο.7,5.
Ωστόσο, δε χωρεί αμφιβολία ότι, ο Θεός συνεχίζει σταθερά το έργο του με τον τρόπο που επιλέγει το Άγιο Πνεύμα, το οποίο «όπου θέλει πνεί»-«όπως ο άνεμος, έτσι και το Άγιο Πνεύμα, όπου θέλει πνέει»-Ιωαν.3,8.
Και, επειδή έχουμε ειδοποιηθεί ότι: «Η βασιλεία του Θεού ουκ έρχεται μετά παρατηρήσεως, ουδέ ερούσιν ιδού ώδε ή ιδού εκεί. Ιδού γαρ η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστί»-«Η βασιλεία του Θεού δεν έρχεται με τρόπο φανερό σε όλους, δε θα πούνε, ‘να εδώ είναι’ ή ‘εκεί’. Γιατί, η βασιλεία του Θεού είναι κιόλας ανάμεσά σας»-Λκ.17,20-21. Καλό είναι να γίνει κάποιο «κράτει» στις διάφορες … προφητείες, μήπως κάποια ώρα τρίβουμε τα μάτια μας !
Καθώς, εις πείσμα όποιων αντίθεων δυνάμεων, αλλά και φοβικών στεναγμών πολλών χριστιανών, το Άγιο Πνεύμα εντάσσει τα πράγματα του κόσμου σε δικό του ρυθμό πορείας και ανηφορικό Γολγοθά. Τέτοιο, που σε βάθος χρόνου, όσο κι αν δεν ομολογείται, διαφαίνεται ότι τελικά, «παντί τρόπω, είτε προφάσει, είτε αληθεία Χριστός καταγγέλλεται»-«Ένα πράγμα έχει σημασία. Ότι με κάθε τρόπο, είτε με υστεροβουλία, είτε με ειλικρίνεια ο Χριστός κηρύσσεται»-Φιλπ.1,18.
Και, η όντως μεγάλη κι αληθινή προφητική φωνή της Καινής Διαθήκης, μέσα από θύελλα φοβερή, μάλιστα, γενική κατά της Εκκλησίας και προσωπική, βεβαιώνει και μεγαλόπρεπα διαλαλεί, ότι η υπόθεση πάει αλλού. «Και ιδού ίππος λευκός. Και ο καθήμενος επ’ αυτόν έχων τόξον. Και εδόθη αυτώ στέφανος, και εξήλθεν νικών ίνα νικήση»-«Κοίταξα και είδα ένα άσπρο άλογο, που ο καβαλάρης του κρατούσε ένα τόξο. Του δόθηκε ένα στεφάνι νίκης, και νικητής έφυγε για νέες νίκες»-Αποκ.6,2.
Το κύριο χρέος και μέλημα όσων ως χριστιανοί πιστεύουμε στον Τριαδικό Θεό, ιδιαίτερα, βέβαια, ημών των Ορθοδόξων είναι, «να ζούμε το Χριστιανισμό μας» ! Μακριά από θεολογικές φιοριτούρες και λόγια παχιά. Κι ας αντιστέκονται όποιες δυνάμεις του κακού, κι ας μας χτυπούν κατάστηθα.Όχι να έχουμε φέρει τα πράγματα έτσι, που να μην απέχει πολύ από την αλήθεια η κατηγόρια: «Ο λόγος των ανθρώπων που κάθισαν με όλη τους την άνεση επάνω στο Σταυρό του Χριστού, δεν μπορεί να έχει πια καμιά απήχηση» !
Αντί, λοιπόν, «να μεριμνούμε και να τυρβάζουμε περί πολλά», ή να ανησυχούμε γιατί τάχα «υποβαθμίζεται το ύψος των χριστιανικών αρετών, όταν γίνεται αναφορά σε «κοινές αξίες» με τις θρησκειακές πλάνες», ας μεστώσουμε πρώτα οι ίδιοι σε όντως χριστιανικές αρετές, κι ας έχουμε «πάντ’ ανοιχτά παντ’ άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μας» σε μερικά βασικά που ίσως μας «διαφεύγουν» !
Όπως: «Η ορθόδοξη θεολογία αφενός μεν τονίζει τη μοναδικότητα και το ασύγκριτο της Εκκλησίας, αφετέρου δέχεται ότι και εκτός αυτής είναι δυνατή η γνώση-προσθέτω και βίωση-ορισμένων βασικών θρησκευτικών αληθειών». Και τούτο γιατί: «Η δόξα του Τριαδικού Θεού-προσθέτω, που κατά την πίστη μας είναι ο μόνος υπάρχων και ο μόνος αληθινός- αγκαλιάζει το σύμπαν, τα πάντα. Και έτσι, όλοι οι άνθρωποι μπορούν να απορροφήσουν κάτι από την ακτινοβολία του «Ήλιου της Δικαιοσύνης», του Θεού, και να μετάσχουν στην αγάπη του … Ο Θεός δεν έπαυσε να φροντίζει για τον κόσμο, που Αυτός δημιούργησε. Όχι μόνο οι άνθρωποι αναζητούν το Θεό, αλλά και Εκείνος τους αναζητεί …
Ο Ιησούς Χριστός δεν απέκλεισε από το ενδιαφέρον του τον αλλόθρησκο-Σαμαρείτιδα, Χαναναία, Ρωμαίος εκατόνταρχος … Εξέφρασε το θαυμασμό του για την πίστη τους … κατά τη συζήτησή Του με τη Σαμαρείτιδα της αποκάλυψε την αλήθεια ότι ο Θεός είναι Πνεύμα-προσθέτω, και ότι ο Ίδιος είναι ο αναμενόμενος Μεσσίας-«εγώ ειμί, ο λαλών σοι»Ιωάν.4,26-Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστασίου (Γιαννουλάτου), «Ιστορία επιζώντων Θρησκευμάτων», σελ.419. Αν θέλετε προσθέστε, ίσως ή και ασφαλώς πολύ περισσότερο τον Ετερόδοξο χριστιανό !
Αυτά φυσικά προϋποθέτουν ότι ως χριστιανοί, και δει και ορθόδοξοι, έχουμε φρόνημα ταπεινό και αγάπη Χριστού για όλο τους ανθρώπους, και πιστεύουμε ακράδαντα ότι την ιστορία του κόσμου τη διαφεντεύει ο Θεός !
Αθανάσιος Κοτταδάκης
