Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε πριν από την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος. Μετά το διάγγελμα του πρωθυπουργού, τα ΜΜΕ επιδόθηκαν σε ένα όργιο παραπληροφόρησης και κινδυνολογίας.
Παρουσιάζοντας σαν δεδομένο κάτι που δεν συμβαίνει, το οποίο όμως μια πολιτική μερίδα του τόπου και οι εγκάθετοί της ελπίζουν διακαώς να συμβεί, δηλαδή το bank run, επισείοντας πάνω από το κεφάλι των Ελλήνων πολιτών το φάσμα του capital control και του κυπριακού bail-in, κάνουν το κάθε τι για να εξαπλωθεί τραπεζικός πανικός και το bank run να πραγματοποιηθεί με τη μορφή της αυτοεκπληρούμενης προφητείας.
Μπροστά στα μάτια μας εκτυλίσσεται ένα σχέδιο οικονομικής και πολιτικής αποσταθεροποιήσης μια εκλεγμένης κυβέρνησης, ένα σχέδιο κατάλυσης της δημοκρατίας και του δικαιώματος του ελληνικού λαού να αποφασίζει για την τύχη του.
Χρειάζεται άραγε να υπενθυμίσουμε εδώ ότι κανένα Eurogroup δεν έχει τη δικαιοδοσία να εφαρμόσει στις ελληνικές τράπεζες ένα μέτρο όπως ο έλεγχος κεφαλαίων και το οποίο μόνο με απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης και νόμο της Βουλής μπορεί να δρομολογηθεί; Το σχέδιο οικονομικής αποσταθεροποίησης και πολιτικής εκτροπής δεν πρέπει να περάσει και είναι σε μεγάλο βαθμό στο χέρι μας να μην περάσει. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. (Το πλήρες κείμενο δημοσιεύεται γαλλικά στον ιστότοπο της ΑTTAC) Β.Σ.
Eνα οικονομικό και πολιτικό σχέδιο αποσταθεροποίησης της Ελλάδας βρίσκεται εδώ και αρκετές εβδομάδες σε πλήρη εξέλιξη. Στην πραγματικότητα, η διαδικασία αυτή είχε ξεκινήσει πολύ πριν από τις εκλογές, αλλά η επιτάχυνσή της τις τελευταίες ημέρες φανερώνει την προσπάθεια ανατροπής της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και αντικατάστασή της από ένα συνασπισμό αρεστό στους πιστωτές.
Ο απεχθής εκβιασμός της ελληνικής κυβέρνησης, μέσω μιας ανοιχτής υποκίνησης σε τραπεζικό πανικό (bank run), δεν αφήνει καμία αμφιβολία σχετικά με την επιθυμία των πιστωτών να τελειώσουν μια και καλή με μια κυβέρνηση που τολμά να αμφισβητεί τις επιταγές τους και να αρνείται να υποχρεώσει τους Ελληνες να καταπιούν το θανατηφόρο παρασκεύασμα που σκάρωσαν οι Βρυξέλλες, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα προγράμματα «διάσωσης», που δεν έχουν διασώσει κανέναν, με την αξιοσημείωτη εξαίρεση των ευρωπαϊκών τραπεζών, συμπεριλαμβανομένων και των ελληνικών, προκάλεσε τέτοια μείωση του ΑΕΠ και του επιπέδου της ζωής που δεν θα έφερνε ούτε ένας πόλεμος. Η καινοτομία σήμερα συνίσταται στο ότι η τρόικα αποφάσισε να θέτει σε κίνδυνο σκόπιμα το ελληνικό τραπεζικό σύστημα προκειμένου να ρίξει μια κυβέρνηση, η οποία τόλμησε να αντισταθεί στις τρομακτικές πιέσεις για πέντε μήνες.
Την επαύριο του Eurogroup στις 18 Ιουνίου, ο κ. Τουσκ βρήκε τη σωστή διατύπωση για να συνοψίσει την κατάσταση: «Η Ελλάδα πρέπει να επιλέξει μεταξύ του προτεινόμενου σχεδίου από τους πιστωτές και της χρεοκοπίας». Αλλά οι κύριοι που υποτίθεται ότι είναι ταγμένοι στην προστασία των συμφερόντων των ευρωπαϊκών λαών δεν αρκούνται σ’ αυτό τον εκβιασμό.
Οργανώνουν μεθοδικά φημολογίες και ψευδείς ανακοινώσεις σε μέσα μαζικής ενημέρωσης, και διαρρέουν απειλές για εφαρμογή του bail in της Κύπρου. Με μεθοδευμένες κινδυνολογικές δηλώσεις προειδοποιούν για επικείμενο έλεγχο κεφαλαίων και ωθούν εσκεμμένα τους Ελληνες καταθέτες σε μαζικές αναλήψεις. Το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα είναι να φτάσουν οι ελληνικές τράπεζες στο χείλος του γκρεμού.
Θυμηθείτε την ημιεπίσημη δήλωση του κ. Κερέ, σύμφωνα με την οποία οι ελληνικές τράπεζες δεν θα άνοιγαν τη Δευτέρα. Οταν η πρόγνωση διαψεύστηκε, το φάντασμα του κλεισίματος των τραπεζών μετακόμισε στην Τρίτη! Τι περισσότερο θα χρειαζόταν για να σπεύσουν οι καταθέτες στα πλησιέστερα υποκαταστήματα; Το εντιμότατο ίδρυμα που εξασφαλίζει τη σταθερότητα του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος χορηγεί κάθε μέρα μόλις το απολύτως απαραίτητο ποσό για να μπορέσουν οι ελληνικές τράπεζες απλά να επιπλέουν. Με λίγα λόγια, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι με τη βοήθεια των φίλων τους του ΔΝΤ καταφεύγουν στο παλαιό σχήμα της αυτοεκπληρούμενης προφητείας.
Η κ. Μπακογιάννη έχει υπαινιχθεί ήδη στις 25 Μαΐου ότι επίκειται έλεγχος κίνησης κεφαλαίου. Ο κ. Γεωργιάδης δεν παρέλειψε να προσθέσει τη δική του πινελιά. Ωστόσο, αυτός που πραγματικά έδωσε τη χαριστική βολή ήταν ο διευθυντής της Τράπεζας της Ελλάδας, ο κ. Στουρνάρας, ο οποίος θεώρησε σκόπιμο να δημοσιεύσει την παραμονή του Eurogroup της 18ης Ιουνίου μια έκθεση η οποία προέβλεπε κατακλυσμιαίες καταστροφές, αν δεν υπογραφεί αμέσως η συμφωνία με τους πιστωτές.
Σε μια μελέτη του Peterson Institute του Μαΐου 2012 περιγράφεται λεπτομερώς πώς ένας τραπεζικός πανικός σε προεκλογική περίοδο θα μπορούσε να ωθήσει τους ψηφοφόρους να στραφούν μακριά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο συγγραφέας του, ο κ. Jacob Funk Kirkegaard, δεν μασάει τα λόγια του: «Ενας επιταχυνόμενος τραπεζικός πανικός στην Ελλάδα θα μπορούσε να προσφέρει κάποιες ευκαιρίες. Πράγματι, οι Ευρωπαίοι ηγέτες μπορούν να ενθαρρύνουν κρυφά τον τραπεζικό πανικό, μια στρατηγική που θα αποκαλύψει σε όλους τον ψεύτικο και παραπλανητικό χαρακτήρα του εκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ».
Δεν θα μπορούσε να είναι σαφέστερος. Και μη φανταστεί κανείς ότι το σενάριο είχε παραμείνει νεκρό γράμμα εκείνη την εποχή. Μια μεγάλη ελληνική συστημική τράπεζα, η Eurobank, είχε δώσει την οδηγία στους εργαζομένους της να προειδοποιήσουν την πελατεία του ότι η τράπεζα θα έκλεινε αν κέρδιζε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά δεν χρειάζεται να πάμε τόσο πίσω. Στις αρχές Φεβρουαρίου η ΕΚΤ είχε ανακοινώσει την κατάργηση των γραμμών χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών. Ενώ επί αρκετά χρόνια αγόραζε τους τίτλους που έχουν ταξινομηθεί πολύ χαμηλά στην κλίμακα αξιολόγησης, ξαφνικά η ΕΚΤ άρχισε να αναρωτιέται σχετικά με την ποιότητά τους και θυμήθηκε ότι οι κανόνες της απαγορεύουν την αγορά κινητών αξιών που δεν διαθέτουν το περίφημο τριπλό ΑΑΑ. Είναι αυτονόητο ότι ο χρόνος δεν επιλέχθηκε τυχαία: μόλις είχε κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ και επέκειτο η έναρξη των διαπραγματεύσεων με τους πιστωτές.
Οπως αποκάλυψε σε άρθρο της η Μαρτίν Οράνζ, μια μελέτη της εντιμότατης Goldman Sachs είχε ήδη προβλέψει τα πάντα από τον Δεκέμβριο. Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ο Μάριο Ντράγκι ήταν για πολλά χρόνια ο επίσημος εκπρόσωπος της Goldman Sachs στην Ευρώπη;
Η ελληνική οικονομική ιστοσελίδα capital.gr αναφέρει ότι ο εντιμότατος οίκος προβλέπει μια χρεοκοπία της Ελλάδας εντός της ζώνης του ευρώ, μαζί με έναν έλεγχο κεφαλαίων. Η Goldman Sachs σημείωνε ότι η χαοτική περίοδος που θα ακολουθήσει θα περιέχει «τον κίνδυνο μιας εξόδου από το ευρώ αντί να την οδηγήσει σε μια πολιτική αλλαγή που θα μπορούσε να καταλήξει σε συμφωνία».
Ο έλεγχος κεφαλαίων θα κατέστρεφε την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων στην κυβέρνηση, έτσι ώστε να ανοίξει ο δρόμος για «μια νέα εσωτερική πολιτική ισορροπία», με μια νέα διαμόρφωση του ελληνικού πολιτικού χάρτη, η οποία θα κάνει δυνατή «τελικά τη σύναψη συμφωνίας».
Αν αυτό δεν είναι ένα μεθοδικά προγραμματισμένο σενάριο αποσταθεροποίησης μιας εκλεγμένης κυβέρνησης, τότε τι είναι; Προκαλώντας τραπεζικό πανικό, ανοίγοντας τον δρόμο για τον έλεγχο των κεφαλαίων που θα στρέψει τον πληθυσμό εναντίον της σημερινής κυβέρνησης, κάποιοι ήλπιζαν να τελειώνουν μια και καλή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Επιπλέον, μια συμφωνία που θα ερχόταν σε σύγκρουση με το εκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και την οποία επιδίωκαν να επιβάλουν με τη βία οι πιστωτές, ήταν η ευκαιρία που αναζητούσαν για να προκαλέσουν την αποτυχία της κυβέρνησης. Μια διάσπαση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ θα απομόνωνε την ήρα από το σιτάρι και θα άνοιγε τον δρόμο για μια άλλη κυβέρνηση συνασπισμού.
Καθοριστικό ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία είχε κληθεί να παίξει ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο οποίος υποστηρίζει ανοιχτά την ανάγκη για περικοπές στον προϋπολογισμό με χαμηλότερες συντάξεις, και αντιτίθεται σε κάθε ιδέα αναδιάρθρωσης του χρέους και κάθε αύξηση των φόρων στα ανώτερα στρώματα της κοινωνίας. Αυτός ο ηγέτης ενός κόμματος του 6% κατέστη προνομιακός συνομιλητής των Βρυξελλών, με αλλεπάλληλες συναντήσεις με τον κ. Γιούνκερ, τον κ. Σαπέν, τον κ. Μοσκοβισί και τον κ. Σουλτς, ο οποίος και δήλωνε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με το Ποτάμι όφειλε να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού!
Εάν ακόμα κι αυτοί οι ελιγμοί αποτύχουν, μπορούσε κανείς να υπολογίζει στη φθορά της δημοτικότητας του Αλέξη Τσίπρα, εάν τον υποχρέωναν να εφαρμόσει σκληρά μέτρα λιτότητας. Το πράγμα θα μπορούσε να διευκολυνθεί με μια οργανωμένη κίνηση bank run.
Για εκείνους που θα μπορούσαν να δουν στην παραπάνω ανάλυση, ακόμα μια θεωρία συνωμοσίας, προτείνω να διαβάσουν τον οικονομολόγο Romaric Godin: «Η Ευρώπη πρέπει επειγόντως να εγκαταλείψει τους πολιτικούς της στόχους και επιτέλους να αποδεχτεί το αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου. Πρέπει επίσης να σεβαστεί την δέσμευση που πήρε στις 20 Φεβρουαρίου όταν είπε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αποφασίσει η ίδια ποιες μεταρρυθμίσεις θα γίνουν στο πλαίσιο του προγράμματος».
Ελπίζω ότι αυτή η στρατηγική των πιστωτών, που θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη στο σύνολό της, θα προκαλέσει ένα άνευ προηγουμένου κύμα αντιδράσεων παντού. Διότι αν οι πιστωτές υλοποιήσουν τον στόχο τους και αν πετύχει αυτό το οικονομικό πραξικόπημα, δεν θα μείνει τίποτα από την ευρωπαϊκή ιδέα. Από τις στάχτες της δεν θα ξεπηδήσει το «πρόθυμο» πρόσωπο του επικεφαλής του Ποταμιού, αλλά το ειδεχθές πρόσωπο της Χρυσής Αυγής.
Ποιος άλλος θα μπορούσε να κερδίσει από την αίσθηση της απόλυτης ανημποριάς και οργής που αναπόφευκτα θα γεννηθεί μπροστά στο θέαμα των χειρισμών που μας κλέβουν στην κυριολεξία τη ζωή μας μπροστά στα μάτια μας; Πρόκειται για την εθελοτυφλία των Ευρωπαίων ηγετών που επιμένουν στο νεοφιλελεύθερο δόγμα, όταν σε όλη την Ευρώπη ενισχύονται ακροδεξιά κόμματα και ανοιχτά ρατσιστικοί εθνικιστικοί σχηματισμοί. Ή μήπως δεν τελικά δεν είναι εθελοτυφλία, αλλά μια συνειδητή επιλογή;
Τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. έχουν αποδειχτεί ειδήμονες στη χειραγώγηση και στις κατ’ επίφαση διαπραγματεύσεις. Ενας πραγματικός επικοινωνιακός μηχανισμός τίθεται στην υπηρεσία της στρατηγικής αυτής. Με τη συστηματική διάδοση ψευδών ειδήσεων, και ακυρώνοντας ως ανύπαρκτη την πρόταση 47 σελίδων που υπέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ αρχές Ιουνίου. Το κείμενο αυτό δεν περιείχε τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά εκείνες που είχαν προκύψει από τέσσερις μήνες συνομιλίων.
Ετσι, τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα κατάφεραν να μεταθέσουν τις πραγματικές διαπραγματεύσεις σε μια κρίσιμη περίοδο, κατά την οποία η ελληνική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να καταβάλει περισσότερες πληρωμές. Στα τέλη Ιουνίου, νόμιζαν ότι είχαν καταφέρει να κολλήσουν τον Τσίπρα στον τοίχο και περίμεναν έτσι να επιβάλλουν άνευ όρων συνθηκολόγηση. Και αυτήν ακριβώς τη στιγμή έβαλαν στο τραπέζι το μπαζούκας του ενορχηστρωμένου τραπεζικού πανικού ως όπλο μαζικής καταστροφής.
Η κυρία Μέρκελ δεν σταματά να ζητά μεγαλύτερη προσπάθεια από τους Ελληνες. Δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε μαζί της. Είναι αλήθεια ότι μια αύξηση κατά 45% της παιδικής θνησιμότητας κατά 42% του ποσοστού αυτοκτονιών, που συνοδεύεται και από μείωση κατά τρία χρόνια του προσδόκιμου ζωής δεν ικανοποιούν πλήρως τις απαιτήσεις των δανειστών. Ομοίως, το ποσοστό των συνταξιούχων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας (44,6%), είναι ασφαλώς σκανδαλωδώς χαμηλό.
Είναι δυνατόν η Ευρώπη να ανάγεται σε μια τεχνο-οικονομική δομή, μοναδικός σκοπός της οποίας είναι η διάσωση των τραπεζών με κάθε κόστος, με τη βοήθεια ενός μηχανισμού οικονομικής τρομοκρατίας (ΕΚΤ), και έχει ως στόχο να «εξουδετερώσει τη δημοκρατία», όταν ενέχει τον κίνδυνο ρήξης.
Αντιμέτωποι με αυτή την πρωτοφανή επίθεση στην έννοια της ισονομίας, πριν από αυτήν τη κατάλυση της δημοκρατίας στην ίδια τη χώρα στην οποία γεννήθηκε, μπορούμε άραγε να σιωπούμε; Πολλοί στο εξωτερικό έχουν ήδη αναλάβει πρωτοβουλίες, κείμενα, δράσεις αλληλεγγύης με τον ελληνικό λαό, και τους ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά. Σήμερα, όμως, έχουμε διαβεί το κρίσιμο κατώφλι. Δεν πρόκειται για την τύχη των ελληνικού λαού ή της Ευρώπης. Εκείνο που διακυβεύεται είναι το μικρό περιθώριο δημοκρατίας που οι ηγέτες μας καταδέχονται να μας αφήνουν ακόμα. Ενα πραξικόπημα λαμβάνει χώρα μπροστά στα μάτια μας, και δεν είναι δυνατό να το ανεχτούμε. Ας ακουστεί η φωνή μας σε όλο τον κόσμο. Είναι δική μας ευθύνη.
* Η Βίκη Σκούμπη είναι αρχισυντάκτρια του περιοδικού αληthεια
http://www.efsyn.gr/arthro/ena-oikonomiko-praxikopima-enantion-tis-athinas
