Στο στόχαστρο των τζιχαντιστών βρίσκεται η αρχαία πόλη της Παλμύρας, ένα από τα σπουδαιότερα κληροδοτήματα της αρχαιότητας και σταυροδρόμι των πολιτισμών της αρχαίας Ελλάδας, της Ρώμης, της Περσίαςκαι του Ισλάμ.
Μάχες μεταξύ των ισλαμιστών και του συριακού στρατού εκτυλίσσονται σε απόσταση μικρότερη των 2 χιλιομέτρων από την αρχαία πόλη, με τον υπεύθυνο αρχαιοτήτων της Συρίας, Μαμούν Αμπντουλκαρίμ, να προειδοποιεί πως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος καταστροφής ενός εκ των περιφημότερων μνημείων Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Το ΙΚ έχει ήδη προκαλέσει τεράστιες καταστροφές στα σωζόμενα τμήματα των αρχαίων πόλεων Νιμρούντ και Χάτρα στο γειτονικό Ιράκ, καταστρέφοντας αρχαία κτήρια, αγάλματα και τεχνουργήματα. Οι τζιχαντιστές καταδικάζουν ως ειδωλολατρία την προ-ισλαμική τέχνη, όμως έχουν λεηλατήσει χωρίς δισταγμό «φορητούς» θησαυρούς που έχουν βρει μπροστά τους.
Μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο, ο κ. Αμπντουλκαρίμ σημείωσε πως καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να προστατευθούν τα αντικείμενα που φιλοξενούνται στο μουσείο της Παλμύρας, όμως εξέφρασε το φόβο πως οι τζιχαντιστές θα βομβαρδίσουν την αρχιτεκτονική της αρχαίας πόλης, όπου διατηρούνται σπουδαίοι τύμβοι και ναοί.
«Ελπίζουμε πως αυτοί οι βάρβαροι δεν θα πατήσουν ποτέ στην πόλη», αλλά μπορούν να την καταστρέψουν «από έξω», είπε.
Οι τζιχαντιστέςέφτασαν στα περίχωρα της Παλμύρας μετά από μια αστραπιαία επέλαση έως το κοντινό χωριό Ταντμούρ. Περισσότεροι από 70 στρατιώτες και 40 αντάρτες έχουν σκοτωθεί στις μάχες γύρω από την κοντινή πόλη αλ-Σουκχανά, σύμφωνα με απολογισμό του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Η ιστορία της μυθικής πόλης των Φοινίκων
Στην καρδιά της συριακής ερήμου στέκονται υπερήφανα τα ερείπια της αρχαίας μυθικής πόλης των Φοινίκων, η ιστορία της οποίας είναι ταυτισμένη με τη βασίλισσα Ζηνοβία, την «Κλεοπάτρα της Συρίας»
Κτισμένη σε απόσταση 245 χλμ. βορειοανατολικά της πρωτεύουσας Δαμασκού και 201 χλμ. νοτιοδυτικά της πόλης Deir Ez-Zour, η Παλμύρα υπήρξε ένας σημαντικός σταθμός στη διαδρομή των πανάρχαιων εμπορικών καραβανιών που έρχονταν από τη Βαβυλωνία και διέσχιζαν την έρημο με κατεύθυνση τη Μεσόγειο. Ήταν μια πράσινη κουκκίδα ζωής μέσα στο θανάσιμο περιβάλλον της ερήμου, μια ανάπαυλα στο μαρτύριο της άμμου.
Ο αρχαιολογικός χώρος της Παλμύρας είναι σήμερα ένα υπαίθριο μουσείο Ιστορίας στην καρδιά της Συρίας. Οι μνημειακές μαρτυρίες της πόλης, που παρουσιάζουν αραμαϊκές, σημιτικές, ελληνικές και ρωμαϊκές επιρροές, αντανακλούν την πολυφυλετική φυσιογνωμία της αρχαίας Παλμύρας και αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα συνδυασμού ελληνορωμαϊκής και τοπικής αρχιτεκτονικής.
Σπάνια βρίσκει κανείς μια αρχαία πολιτεία τόσο καλοδιατηρημένη. Ναοί, κιονοστοιχίες, ανάκτορα, ταφικά μνημεία, θέατρα, πύλες και κατοικίες, όλα μαρτυρούν το μεγαλείο μιας από τις πλουσιότερες αρχαίες πόλεις της Μέσης Ανατολής. Μαζί με την Πέτρα της Ιορδανίας και την Γκίζα της Αιγύπτου, η Παλμύρα θεωρείται από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς τόπους στον κόσμο και περιλαμβάνεται από το 1980 στη λίστα των μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.
Ένας διαχρονικός κόμβος
Γνωστή ως «νύμφη της ερήμου», η Παλμύρα αποτελούσε ήδη από τον 11ο π.Χ. αιώνα έναν σημαντικό σταθμό καραβανιών, αφού η περιοχή της όασης διέθετε άφθονα νερά. Αυτό το γεγονός τη βοήθησε να αναδειχθεί σταδιακά σ’ έναν εξαιρετικής σημασίας κόμβο μεταξύ Ανατολής και Δύσης και να λάβει μια περίοπτη θέση πάνω στον εμπορικό Δρόμο του Μεταξιού.
Ανασκαφές που έγιναν στον χώρο της όασης τη δεκαετία του 1990 έφεραν στο φως έναν νεολιθικό οικισμό ηλικίας 5.000 ετών. Μια απόδειξη ότι η περιοχή ήταν κατοικημένη πολύ πριν υπάρξουν ιστορικές αναφορές με τη μορφή γραπτών πηγών. Οι Βαβυλώνιοι αναφέρουν τον οικισμό της συριακής ερήμου με την ονομασία Ταντμουρού, οι Ασσύριοι την κυβέρνησαν τον 11ο π. Χ. αιώνα και στη Βίβλο μνημονεύεται ως Ταντμόρ, την οποία οχύρωσε ο βασιλιάς Σολομώντας.
Η εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου την έφερε σε επαφή με τον ελληνικό πολιτισμό, ενώ κατά τους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους η πόλη της όασης παρουσιάζεται πλέον με το όνομα που έγινε γνωστή σε μας: Παλμύρα (Φοινικόπολις, η πόλις των Φοινίκων).
Πρωταγωνιστικό ρόλο στα ιστορικά δρώμενα της περιοχής η Παλμύρα άρχισε να διαδραματίζει μετά τον 1ο π.Χ. αιώνα, όταν το εμπόριο των καραβανιών έφερε πλούτο και ευημερία στους κατοίκους της πόλης. Μπαχαρικά, πολύτιμοι λίθοι, μετάξι, αρώματα, υφάσματα, χρυσάφι και γυάλινα σκεύη έφταναν εδώ από την Κεντρική Ασία, την Ινδία και την Αραβική χερσόνησο, με τελικό προορισμό τις αγορές της Μεσογείου.
Χάρη στους υψηλούς φόρους που πλήρωναν τα διερχόμενα καραβάνια έγινε μια από τις πλουσιότερες πόλεις της εποχής της και απέκτησε μεγάλη πολιτική και στρατιωτική ισχύ στον χώρο της Μέσης Ανατολής. Στο απόγειο της οικονομικής και πολιτιστικής της ακμής έφτασε στις αρχές του 3ου μ.Χ. αιώνα.
Τότε ανεγέρθηκε ένας μεγάλος αριθμός αξιόλογων θρησκευτικών και δημόσιων οικοδομημάτων, ενώ τη διοίκηση της ευημερούσας Παλμύρας ασκούσαν τα μέλη των σημαντικότερων οικογενειών και οι πλουσιότεροι έμποροι της πόλης, εφαρμόζοντας ένα είδος ολιγαρχικού πολιτεύματος.
Ποιος θα περίμενες πως αυτό το αρχαίο διαμάντι θα κινδύνευε να αφανιστεί όχι από τις κακουχίες, όχι από τις καιρικές συνθήκες ή την κακοδιατήρηση, αλλά από μια ομάδα ανθρώπων που χωρίς έλεος λεηλατούν ότι βρεθεί μπροστά τους στο όνομα του ιερού πολέμου…
http://www.paraskhnio.gr/poia-einai-i-arxai-poli-palmyra-poy-kin/
