Ως διαδηλώσεις στην Ελλάδα τον Μάιο έως και τον Νοέμβριο του 2011, εννοείται σειρά διαδηλώσεων και αντικυβερνητικών κινητοποιήσεων σε δεκάδες πόλεις της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένου ενός κινήματος ανταπόκρισης στο ισπανικό κίνημα των «Αγανακτισμένων», ενάντια στα οικονομικά μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση σε συμφωνία με εξωτερικούς πιστωτές. Τα μέτρα αποφασίστηκαν ως αποτέλεσμα της κρίσης εξυπηρέτησης του χρέους. Στις συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις των «Αγανακτισμένων» κύριο και κοινό γνώρισμα των διαδηλώσεων ήταν ο ειρηνικός χαρακτήρας και η απουσία επιμέρους κομματικών ταυτοτήτων,[1]αλλά ταυτόχρονα έλαβαν χώρα και περισσότερο συνηθισμένες κινητοποιήσεις από συνδικαλιστικούς φορείς και πολιτικές ομάδες, συνοδευόμενες ορισμένες φορές από γενικές απεργίες ή / και συγκρούσεις διαδηλωτών με την Αστυνομία.
Νέο στοιχείο της περιόδου όμως υπήρξε το κίνημα των «Αγανακτισμένων», κατά τη διάρκεια των καθημερινών κινητοποιήσεων του οποίου διεξάγονταν άτυπες λαϊκές συνελεύσεις, με αιτήματα άμεσης δημοκρατίας, καθώς και πρακτικά και ψηφίσματα δημοσίως προσβάσιμα από το Διαδίκτυο.[2][3][4] Βουλευτές ή ηγέτες των κομμάτων της Βουλής εκφράστηκαν απαξιωτικά για τις διαδηλώσεις.[5][6] Λόγω του γεγονότος ότι, οι διαδηλώσεις των «Αγανακτισμένων» ξεκίνησαν κυρίως μέσω της ιστοσελίδας κοινωνικής δικτύωσης Facebook, το φαινόμενο πήρε το όνομα «Ο Μάης του Facebook».[7] Άλλο όνομα που δόθηκε στο φαινόμενο ήταν και «Το κίνημα της πλατείας».[8] Ένα χαρακτηριστικό των κινητοποιήσεων ήταν οι αποδοκιμασίες και ορισμένες φορές οι προπηλακισμοί σε βάρος πολιτικών όλων των κομμάτων. Μεταξύ άλλων, από το ΠΑΣΟΚ αποδοκιμάστηκαν ηΣούλα Μερεντίτη, ο Αλέκος Αθανασιάδης, ο Θανάσης Γικόνογλου[9] και ο Νίκος Τσώνης, από τη Νέα Δημοκρατία ο Κωστής Χατζηδάκης (που ξυλοκοπήθηκε), ο Γιώργος Βουλγαράκης, ο Μάξιμος Χαρακόπουλος, ο Κώστας Τζαβάρας και ο Αλέξανδρος Καχριμάνης,[10] από το ΚΚΕ η Λιάνα Κανέλλη[11] και από τον ΛΑΟΣ ο Θάνος Πλεύρης.[12]
Αίτια των κινητοποιήσεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον Απρίλιο του 2010 υπογράφηκε μνημόνιο με το ΔΝΤ την ΕΕ και την ΕΚΤ ώστε να καλυφθεί η δανειακή ανάγκη της χώρας (δανειακή σύμβαση Μαΐου 2010). Το Μνημόνιο, το οποίο ακολούθησαν και άλλες συμφωνίες, προέβλεπε εκτεταμένες περικοπές δημόσιων δαπανών και άλλα μέτρα λιτότητας. Αποτελέσματα ήταν η μείωση των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, το πάγωμα των προσλήψεων, αυξημένη φορολογία και περικοπές σε κοινωνικές παροχές. Ο αντίκτυπος επεκτάθηκε στον ιδιωτικό τομέα με αύξηση της ανεργίας και μείωση της ανάπτυξης. Από την ανακοίνωση των μέτρων αλλά και σε όλο το χρονικό διάστημα εφαρμογής τους, συνάντησαν μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις και οργανωμένες απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις.
Τον Ιούνιο του 2011 κατατέθηκε Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής το οποίο συνάντησε επίσης μεγάλη λαϊκή αντίδραση, απόρριψη από μεγάλη μερίδα της αντιπολίτευσης, αλλά και αντιρρήσεις ακόμα και εντός του κυβερνώντος κόμματος. Αυτό προκάλεσε μεγαλύτερες κινητοποιήσεις οι οποίες ήδη είχαν αναζωπυρωθεί με αφορμή και σε ανταπόκριση του ισπανικού κινήματος των «Αγανακτισμένων».
Συνεχιζόμενες κινητοποιήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρώτη εξαγγελία για λήψη μέτρων έγινε στις 3 Μαρτίου 2010 και αμέσως ξεκίνησε ένας κύκλος κινητοποιήσεων. Σε διαδήλωση στις 5 Μαρτίου 2010 στην Αθήνα, χτυπήθηκαν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος από διαδηλωτές ενώ ο πολιτικός Μανώλης Γλέζος ψεκάστηκε με χημικά στο πρόσωπο από την Αστυνομία.[13][14][15] Απεργίες και διαδηλώσεις επαναλήφθηκαν 11 Μαρτίου και 29 Απριλίου. Οι εκδηλώσεις της Πρωτομαγιάς ήταν οι πιο μαζικές των τελευταίων ετών με μεγάλη συγκέντρωση του Π.Α.Μ.Ε. στην πλατεία Συντάγματος και των υπολοίπων συνδικαλιστικών οργανώσεων στην πλατεία Κλαυθμώνος.[16][17] Η πιο μαζική απεργία ήταν αυτή που κηρύχθηκε στις 5 Μαΐου από την ΓΣΕΕ, την ΑΔΕΔΥ και το ΠΑΜΕ, και οδήγησε σε ογκώδες συλλαλητήριο στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, ενώ τρεις υπάλληλοι της τράπεζας Μαρφίν στο υποκατάστημα της οδού Σταδίου σκοτώθηκαν εξαιτίας εμπρηστικής επίθεσης από τρία άτομα κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου.[18][19][20]
Κινητοποιήσεις συνεχίστηκαν σε όλη την διάρκεια του 2010 από όλα τα συνδικάτα. Εντάθηκαν πολύ περισσότερο κατά τον Μάιο του 2011 μετά το παράδειγμα τηςΑραβικής Άνοιξης και των αντίστοιχων κινητοποιήσεων στην Ισπανία.
Κινητοποιήσεις Μαΐου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκκινώντας από τη συγκέντρωση της 25ης Μαΐου 2011 πολλές χιλιάδες Ελλήνων «Αγανακτισμένων» διαδήλωσαν ειρηνικά σε πολλές πόλεις της Ελλάδας με σημείο τριβής τα τεκταινόμενα στην ελληνική οικονομία.[21] Οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν και την επομένη παρά την ξαφνική μπόρα που ξέσπασε στην Αθήνα και τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες κατά τόπους στην ελληνική επικράτεια, χιλιάδες διαδηλωτές για δεύτερη ημέρα συγκεντρώθηκαν για να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά σε δεκάδες πόλεις.[22]
Οι συγκεντρώσεις συνεχίστηκαν για αρκετές ημέρες στην Πλατεία Συντάγματος, στον Λευκό Πύργο στηΘεσσαλονίκη και δεκάδες άλλες πόλεις στην Ελλάδα.[23] Ορισμένοι από τους παρευρισκόμενους προχώρησαν σε διαμαρτυρία διαρκείας, διανυκτερεύοντας σε σκηνές.[24] Ακολούθησαν δραστηριότητες με έκδοση ψηφίσματος, επιτροπές καθαριότητας, μεταφράσεις κειμένων και ιατρικές υπηρεσίες από ομάδες γιατρών στις εκδηλώσεις της πλ. Συντάγματος, με ποδηλάτες στον Λευκό Πύργο και διαμαρτυρόμενους στην Πλατεία Γεωργίου Α΄ στην Πάτρα,[25] πλήθος κόσμου διαδήλωσε ειρηνικά. Στη διαδήλωση της Αθήνας συμμετείχαν διάφορες ομάδες δράσης όπως «Δεν πληρώνω», Σύνδεσμοι εκπαιδευτικών, ακόμη και σύνδεσμοι μοτοσυκλετιστών.[26] Επιστολή χαιρετισμό προς τους διαδηλωτές έστειλε ο συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης.[27]
Η πέμπτη κατά σειρά ημέρα των διαδηλώσεων, αφενός διακρίθηκε για τον πανευρωπαϊκό χαρακτήρα της και αφετέρου για το πλήθος κόσμου που συνέρρευσε στις πλατείες δεκάδες πόλεων στην Ελλάδα και εκατοντάδων στην Ευρώπη συνολικά, καθώς θεωρήθηκε «η μεγαλύτερη σε όγκο από την έναρξη της διαμαρτυρίας».[28]Ανάμεσα στα χαρακτηριστικά των διαδηλώσεων της 29ης Μαΐου 2011 ξεχώρισαν η αύξηση των σκηνών για διανυκτέρευση, η διαμόρφωση ομάδας νομικής υποστήριξης και η λειτουργία ιατρείου στην πλατεία Συντάγματος, και στον Λευκό Πύργο η πρόταση για επέκταση των συγκεντρώσεων στην πλατεία Αριστοτέλουςκαι σε άλλες πλατείες της πόλης.[29] Επίσης στη Θεσσαλονίκη συγκροτήθηκαν ομάδες εργασίας για την παρουσία στο διαδίκτυο, τον καθαρισμό και την περιφρούρηση, καθώς και ομάδες ασχολούμενες με ειδικά θέματα όπως είναι οι άνεργοι-συμβασιούχοι, καθώς και ζητήματα παιδείας.[30] Στο Ρέθυμνο, στην Πλατεία Αγνώστου Στρατιώτη οι Ρεθυμνιώτες πρόβαλαν το γνωστό ντοκιμαντέρ Χρεοκρατία.[31] Στην πλατεία Συντάγματος οργανώθηκαν εκθέσεις φωτογραφίας καιγελοιογραφικού σκίτσου.[32]
Στις 31 Μαΐου, έβδομη ημέρα διαδηλώσεων στην πλ. Συντάγματος ήταν μαζική, ενισχυμένη από χιλιάδες πολιτών που ενώθηκαν με τους διαδηλωτές μετά την ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη και των πανεπιστημιακών στα Προπύλαια του πανεπιστημίου.[33] Αρκετοί διαδηλωτές αποκλείοντας τις εξόδους της Βουλής, εμπόδισαν την έξοδο βουλευτών και εργαζομένων, η οποία κατέστη δυνατή μέσω του Εθνικού Κήπου,[34] συνοδεία αστυνομικών δυνάμεων και πυροσβεστών, κάτω από τις αποδοκιμασίες του πλήθους.[35] Πολλά από τα ΜΜΕ προσπάθησαν να δώσουν χαρακτήρα αμφισβήτησης του ισχύοντος δημοκρατικού πολιτεύματος στο περιστατικό του μπλόκου της Βουλής στην πλ. Συντάγματος, παρουσιάζοντας αντιδράσεις συγκεκριμένων υπουργών και βουλευτών.[36] Στη Θεσσαλονίκη εκατοντάδες διαδηλωτές διαμαρτυρήθηκαν για το Μνημόνιο, προγραμματίζοντας ταυτόχρονα ποδηλατοδρομία και ενημέρωση και κάλεσμα των κατοίκων της πόλης στη διαμαρτυρία.[37]
Κινητοποιήσεις Ιουνίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη Θεσσαλονίκη έγινε η προγραμματισμένη ποδηλατοδρομία και ενημέρωση πολιτών, ενώ στην Κέρκυρα έγινε νέος αποκλεισμός Ελλήνων και Ευρωπαίων βουλευτών που δειπνούσαν στον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο από διαδηλωτές της πλατείας Δημαρχείου. Οι αγανακτισμένοι πολίτες της Κέρκυρας παρέμειναν στον χώρο εξαναγκάζοντας του βουλευτές να φύγουν με τουριστικό σκάφος από τον χώρο.[38]
Οι διαδηλώσεις και άλλες δράσεις συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες στις κεντρικές πλατείες πολλών πόλεων της Ελλάδας.[39][40][41][42][43][44]
Την 3η Ιουνίου, στον κύριο όγκο των διαδηλωτών της πλ. Συντάγματος προστέθηκαν περίπου 3.000 διαδηλωτές που προέρχονταν από το συλλαλητήριο του Π.Α.ΜΕ. στην πλατεία Ομονοίας και πορεία 1.700 μοτοσικλετιστών περίπου από την πλατεία Δημαρχείου στο Περιστέρι.[45] Οι διαδηλώσεις της ενδέκατης ημέρας της 4ης Ιουνίου ξεκίνησαν με συλλαλητήριο κατά των ιδιωτικοποιήσεων που διοργάνωσαν η ΓΣΕΕ η ΑΔΕΔΥ και ομοσπονδίες των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ στην πλ. Ομονοίας, με μικρή ωστόσο συμμετοχή.[46] Στην Πάτρα στην πλ. Γεωργίου Α΄ πέραν της συνέλευσης και άλλων δράσεων, στήθηκε καρναβαλικό άρμα με ομοιώματα του Πάγκαλου και της Μέρκελ.[47] Στην πλατεία Κλαυθμώνος κορυφώθηκαν συγκεντρώσεις των ΛΟΑΤ με εκδηλώσεις που είχαν ως στόχο την προώθηση του μηνύματος για ισότητα και σεβασμό στη σεξουαλικότητα των ανθρώπων.[48]
Κατά την Κυριακή 5η Ιουνίου, ημέρα Πανευρωπαϊκών κινητοποιήσεων, σύμφωνα με τα ΜΜΕ έγιναν «πρωτοφανείς, οι μεγαλύτερες συγκεντρώσεις των «Αγανακτισμένων» σε όλες, σχεδόν, τις πόλεις της Ελλάδας».[49][50] Σύμφωνα με τον διεθνή τύπο, ο οποίος μέτρησε δεκάδες χιλιάδων διαδηλωτές, οι διαδηλώσεις έγιναν ως διαμαρτυρία ενάντια στο πακέτο διάσωσης της ελληνικής οικονομίας και συγκροτήθηκαν από «άνεργους απόφοιτους και αφυπνισμένους πολίτες που έδωσαν το 'παρών' στην πλατεία Συντάγματος».[51] Σύμφωνα με τη γενικευμένη εντύπωση διαδικτυακών εκδόσεων ελληνικών εφημερίδων και άλλων ιστοτόπων ειδήσεων εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων πέρασαν από την πλ. Συντάγματος δίνοντας δυναμικό παρών σε μια ολονύκτια διαμαρτυρία με κεντρικό σημείο αναφοράς τη νεολαία όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά επίσης στη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, τη Λαμία, το Ηράκλειο και δεκάδες άλλες πόλεις.[52][53][54]
Στον απόηχο της μεγάλης συγκέντρωσης της 5ης Ιουνίου, μικρό πλήθος ατόμων, περίπου 2.000 άτομα, συγκεντρώθηκαν όχι για να διαδηλώσουν, αλλά κυρίως για να ακούσουν και να συζητήσουν με τον συνταγματολόγο Γ. Κατρούγκαλο και τους οικονομολόγους Γ. Βαρουφάκη, Δ. Καζάκη, Ε. Τσακαλώτο στην «Ημέρα διαβούλευσης και ενημέρωσης για το χρέος». Αναδείχθηκαν προβλήματα συνταγματικότητας της διεθνούς σύμβασης και αναζητήθηκαν δίαυλοι επικοινωνίας με χώρες που αντιμετωπίζουν τα ίδια οικονομικά προβλήματα.[55] Αναφέρονται, επίσης, δραστηριοποιήσεις σε 53 πόλεις της Ελλάδας.[56] Σύμφωνα με άλλες εκτιμήσεις, στη συγκέντρωση της πλ. Συντάγματος βρέθηκαν περίπου 10.000 άτομα.[57]
Λαϊκές συνελεύσεις και ψηφίσματα ενόψει του ψηφίσματος του αποκαλούμενου Μνημονίου ήταν τα χαρακτηριστικά των συγκεντρώσεων των «Αγανακτισμένων» έως την 11η Ιουνίου με συρρικνωμένο πλήθος ανθρώπων πανελλαδικά, η στήριξη της γενικής απεργίας, το Πανευρωπαϊκό συλλαλητήριο της 12ης Ιουνίου και η απόφαση για τον αποκλεισμό της Βουλής κατά τη 15η Ιουνίου 2011, ημέρα ψήφισης του Μνημονίου στη Βουλή. Η 10η Ιουνίου ήταν ημέρα διαβούλευσης για συνταγματικά και οικονομικά ζητήματα.[58] Κατά την 12η Ιουνίου μικρό πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε στην πλ. Συντάγματος ενόψει της πανευρωπαϊκής διαμαρτυρίας. Χιλιάδες, επίσης, διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν σε δεκάδες πόλεις της Ελλάδας με διαμαρτυρίες και δρώμενα. Η συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης έγινε υπό καταρρακτώδη βροχή.[59][60]
Ογκώδεις διαδηλώσεις στις μεγάλες πόλεις Αθήνα, Θεσσαλονίκη - υπό καταρρακτώδη βροχή - και Πάτρα και μεγάλες κινητοποιήσεις σε δεκάδες πόλεις στην Ελλάδα ήταν ο απολογισμός της 15ης Ιουνίου 2011 από το κίνημα των Αγανακτισμένων, συνδικάτα και πολιτικούς σχηματισμούς.[61] Βίαια επεισόδια εκδηλώθηκαν στην πλ. Συντάγματος και τους γύρω δρόμους με εκτεταμένη χρήση χημικών από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, που προσπάθησαν ανεπιτυχώς να διαλύσουν το συγκεντρωμένο πλήθος. Ορισμένοι πολιτικοί φορείς απέδωσαν τα επεισόδια σε οργανωμένη προβοκάτσια. Στο Διαδίκτυο και τα ΜΜΕ κυκλοφόρησε βίντεο που απεικονίζει αστυνομικούς με πολιτικά να συγκεντρώνουν ρόπαλα δίπλα στα ΜΑΤ. Η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών χαρακτήρισε «βάναυση προσβολή για το προσωπικό της αναφορές για δράση κουκουλοφόρων υπό την προστασία των αστυνομικών δυνάμεων».[62][63] Ωστόσο μερίδα του ελληνικού Τύπου είχε προβεί κατά καιρούς σε δημοσιεύματα περί αστυνομικών με πολιτική ένδυση οι οποίοι διεισδύουν συστηματικά σε διαδηλώσεις και ορισμένες φορές συλλαμβάνουν συμμετέχοντες.[64] Στη διαδήλωση αυτή ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος έχασε την ακοή του στα δύο αυτιά από χειροβομβίδα κρότου-λάμψης την οποία έριξαν οι αστυνομικές δυνάμεις σε κοντινή απόσταση. Κατά την προσπάθεια του δημοσιογράφου να μεταβεί πεζός στο νοσοκομείο ξυλοκοπήθηκε από μέλη της αστυνομικής ομάδας ΔΕΛΤΑ.[65][66] Σύμφωνα με μαρτυρία του ίδιου, ο δημοσιογράφος προσπαθούσε να αποτυπώσει με την φωτογραφική μηχανή περιστατικά αστυνομικής βίας αλλά και την παρουσία κουκουλοφόρων με καδρόνια πίσω από τα ΜΑΤ στο υπουργείο Οικονομικών. Τα ΜΑΤ έριξαν την χειροβομβίδα κρότου-λάμψης αφού νωρίτερα είχε επιδείξει την δημοσιογραφική του ταυτότητα στον διμοιρίτη της ομάδας των ΜΑΤ. Το επεισόδιο καταδικάστηκε από το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και η υπόθεση οδηγήθηκε στον Εισαγγελέα.[67]
Πανευρωπαϊκή διαμαρτυρία για τέταρτη φορά πραγματοποιήθηκε στις 19 Ιουνίου.[68] Την προηγουμένη, κατά την «Ημέρα Λαϊκής Ενημέρωσης και Διαβούλευσης για την Άµεση ∆ηµοκρατία και το Σύνταγμα» συμμετείχαν σε δημόσια προσπάθεια ανάλυσης της άμεσης δημοκρατίας στη σύγχρονη εποχή επιστήμονες όπως ο Γιώργος Αναστασόπουλος, ο Κώστας Δουζίνας, ο Μανόλης Γλέζος, ο Γιώργος Οικονόμου και ο Σταύρος Σταυρίδης από το εγχείρημα των Ζαπατίστα.[69]
Στις 21 Ιουνίου 2011, ημέρα απόδοσης ψήφου εμπιστοσύνης στην ανασχηματισμένη κυβέρνηση του κυβερνώντος κόμματος (ΠΑΣΟΚ), το κίνημα των Αγανακτισμένων, μαζί με τους απεργούς δημοσίους υπαλλήλους συνέχισαν τις κινητοποιήσεις.[70] Ωστόσο η κυβέρνηση με τη σύμφωνη γνώμη Ν.Δ. και ΛΑΟΣ εξήγγειλε την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου.[71] Ένταση σημειώθηκε στην πλατεία Συντάγματος, καθώς αστυνομικές δυνάμεις που κύκλωναν Κοινοβούλιο, έκαναν απρόκλητα χρήση χημικών κατά των διαδηλωτών.[72]
Με τον θεσμό των κατά τόπους γενικών λαϊκών συνελεύσεων περισσότερο εδραιωμένο σε δεκάδες γειτονιές και πλατείες την 22η Ιουνίου 2011 οι διαδηλωτές της πλατείας Συντάγματος υποδέχθηκαν τους Σπαρτιάτες Αγανακτισμένους, οι οποίοι κατέφθασαν μετά από τριήμερη πορεία από τη Σπάρτη προκειμένου να ενωθούν με τους διαδηλωτές της Αθήνας,[73] περπατώντας περισσότερα από 240 χλμ.[74]
Εκπρόσωποι των ομοσπονδιών σωμάτων ασφαλείας από όλη τη χώρα (πυροσβέστες, λιμενικοί και αστυνομικοί εν ενεργεία και συνταξιούχοι) βρέθηκαν κατά την 23η Ιουνίου 2011 στην πλατεία Συντάγματος μετά από πορεία στους δρόμους της Αθήνας, επιδίδοντας κατά τη διάρκεια της διαδήλωσής τους ψήφισμα διαμαρτυρίας τόσο στο Υπουργείο Οικονομικών όσο και στη Βουλή, τόσο για την οικονομική εξαθλίωση των εργαζομένων στα σώματα ασφαλείας, όσο και για τις σημαντικές ελλείψεις σε εξοπλισμό που καθιστούν δυσχερές το έργο τους.[75]
Κινητοποιήσεις 28ης και 29ης Ιουνίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά την 28η Ιουνίου 2011 πρώτη ημέρα της πανελλήνιας απεργίας και κινητοποιήσεων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, πλήθος εργαζόμενου κόσμου κατέφθασε στην Αθήνα με λεωφορεία προκειμένου να συμμετάσχει στις κινητοποιήσεις.[76][77] Ογκώδεις διαδηλώσεις έγιναν σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.[78] Μετά τις πορείες της ΑΔΕΔΥ και του ΠΑΜΕ, κι ενώ οι Αγανακτισμένοι είχαν καλέσει πολυπληθή συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος με στόχο τον αποκλεισμό της Βουλής κατά την ώρα της ψηφοφορίας περί του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, συνέβησαν βίαια περιστατικά τα οποία χαρακτηρίστηκαν προβοκάτσια από οργανωμένες ομάδες απροσδιόριστης ταυτότητας,[79][80] με πιθανό στόχο την επέμβαση της Αστυνομίας και την εκκένωση ουσιαστικά της πλατείας ενόψει της ψήφισης. Αποτέλεσμα ήταν η εκτεταμένη χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης από διμοιρίες των ΜΑΤ που ώθησε μεγάλο τμήμα του πλήθους των διαδηλωτών σε περιφερειακούς δρόμους γύρω από την πλατεία.[81] Η γενικευμένη χρήση ασφυξιογόνων και βομβίδων κρότου-λάμψης συνεχίστηκε και κατά τη διάρκεια της προγραμματισμένης μουσικής εκδήλωσης, μετά την απογευματινή πορεία του ΠΑΜΕ και της πορείας των μοτοσικλετιστών που έφτασαν στην πλ. Συντάγματος από άλλες πόλεις, με προφανή στόχο τη διάλυση του συγκεντρωμένου πλήθους το μεγαλύτερο τμήμα του οποίου επιθυμούσε να διαδηλώσει ειρηνικά, αλλά και την εκδίωξη του πυρήνα των «Αγανακτισμένων».[82][83]
Στις 29 Ιουνίου η Βουλή ενέκρινε το Μεσοπρόθεσμο σχέδιο με 155 βουλευτές να ψηφίζουν υπέρ (154 του ΠΑΣΟΚ και 1 της ΝΔ), 138 κατά και 5 να δηλώνουν «παρών». Κατόπιν αυτού, διαγράφηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο μοναδικός βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος που καταψήφισε το Μεσοπρόθεσμο, καθώς επίσης και η Έλσα Παπαδημητρίου από τη ΝΔ, επειδή ψήφισε υπέρ του Μεσοπρόθεσμου. Ο βουλευτής Κοζάνης του ΠΑΣΟΚ Αλέκος Αθανασιάδης ψήφισε υπέρ του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος παρόλο που είχε εκφράσει νωρίτερα έντονες αντιρρήσεις. Όταν βγήκε πεζός έξω από την βουλή δέχτηκε προπηλακισμούς και επίθεση από διαδηλωτές στην οδό Βουκουρεστίου. Ο Αθανασιάδης σε τοπικό κανάλι της Κοζάνης δήλωσε ότι ψήφισε υπέρ κάτω από απειλές: «Δέχθηκα απειλητικά τηλεφωνήματα ακόμη κι από το εξωτερικό: Μην τολμήσεις να ψηφίσεις "όχι", γιατί θα σε βρουν στο χαντάκι».[84][85][86] Η Λιάνα Κανέλλη διαπληκτίστηκε με τους διαδηλωτές και δέχτηκε επίθεση με γιαούρτι λίγο πριν εισέλθει στην Βουλή για την ψηφοφορία.[87]
Την ίδια στιγμή έλαβαν χώρα επεισόδια στην πλατεία Συντάγματος με ομάδες διαδηλωτών να συγκρούονται με τις δυνάμεις των ΜΑΤ, οι οποίες προέβησαν σε εκτενή χρήση χημικών ακόμα και στον σταθμό του μετρό, όπου κατέφυγαν εκατοντάδες διαδηλωτών σε μια προσπάθεια να γλιτώσουν από τα δακρυγόνα. Κατά τα επεισόδια της ημέρας εκείνης τραυματίστηκαν δεκάδες άτομα από τις επεμβάσεις των ΜΑΤ οι οποίες ήταν εξαιρετικά βίαιες[88][89] (χρησιμοποιώντας ακόμη και πέτρες που είχαν εκτοξέυσει διαδηλωτές εναντίον τους[90]). Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Χρήστος Παπουτσής σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα» υποστήριξε ότι υπήρχε οργανωμένο σχέδιο αγνώστων να εισβάλουν στη Βουλή και να μετατραπεί το κίνημα των Αγανακτισμένων σε σύγχρονο αντάρτικο πόλης.[91] H Διεθνής Αμνηστίακαταδίκασε τη χρήση υπερβολικής βίας από την Αστυνομία κατά τις διαδηλώσεις, παραθέτοντας μαρτυρίες για απαράδεκτες μεθόδους καταστολής στις ειρηνικές, σε μεγάλο βαθμό, διαδηλώσεις.[92] Επίσης, η εισαγγελέας Πρωτοδικών κ. Ελένη Ράικου διέταξε κατεπείγουσα προκαταρκτική έρευνα για την αλόγιστη χρήση χημικών στο μετρό στο Σύνταγμα[93] έπειτα από σχετικές καταγγελίες του προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής κ. Κωνσταντίνου Λουράντου.[94][95] Εισαγγελική παρέμβαση από τον εισαγγελέα Ιωάννη Τέντε ζήτησε για τη χρήση χημικών ζήτησε και ο αντιπρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Γιώργος Πατούλης.[96] Η επίθεση της Αστυνομίας στο αυτοσχέδιο ιατρείο της πλατείας Συντάγματος, μέσα στο οποίο νοσηλευόταν τραυματισμένοι διαδηλωτές, σχολιάστηκε αρνητικά από τον δημοσιογράφο Γεώργιο Αυγερόπουλο ο οποίος δημοσίευσε βίντεο με τις μαρτυρίες των εκεί γιατρών με θέμα Ούτε στον πόλεμο δεν γίνονται αυτά.[97] Φωτορεπόρτερ δέχτηκαν λεκτική, σωματική βία και προπηλακισμούς από αστυνομικούς της ΕΛ.ΑΣ κατά την κάλυψη των διαδηλώσεων 28 και 29 Ιουνίου. Η Ένωση Φωτορεπόρτερ με γράμμα στο Υπουργό Προστασίας του Πολίτη κατήγγειλε τα περιστατικά αυτά.[98]
Σε τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων παρουσιάστηκε βίντεο[99] το οποίο παρουσίαζε άτομα με καλυμμένα τα πρόσωπα, ένα από αυτά να κρατάει σιδερένιο λοστό, να συνομιλούν με αστυνομικούς και αργότερα να εισέρχονται στο προαύλιο χώρο της βουλής πίσω από τις δυνάμεις των ΜΑΤ. Το περιστατικό αυτό χαρακτηρίστηκε ως συνεργασία της Ελληνικής Αστυνομίας με ομάδες παρακρατικών και οδήγησε τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Χρήστο Παπουτσή να ζητήσει από τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ., αντιστράτηγο Ελευθέριο Οικονόμου, Ένορκη Διοικητική Εξέταση.[100][101] Την ίδια μέρα (Τρίτη 28 Ιουνίου 2011) έγινε η σύλληψη του 57χρονου διαδηλωτή Σήφη Καυκαλά (αγωνιστή του αντιδικτατορικού αγώνα) που διαδήλωνε έξω από τη Βουλή και παρουσιάστηκε στο ίδιο βίντεο με τη φυγάδευση των κουκουλοφόρων διαδηλωτών στον χώρο της βουλής.[102] Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αστυνομίας τα άτομα που φαίνονται στο βίντεο δεν είναι αστυνομικοί, αλλά συνδικαλιστές της ΕΘΕΛ οι οποίοι νωρίτερα είχαν έρθει σε σύγκρουση με αριστερούς διαδηλωτές[103][104] και είχαν φυγαδευτεί σε μια καφετέρια.[105] Σύμφωνα με τον Μιχάλη Λιαγούρη, πρόεδρο των εργαζομένων της ΕΘΕΛ, ένας από αυτούς ήταν μέλος του ΔΣ των εργαζομένων αλλά είχε απομακρυνθεί λόγω περίεργης συμπεριφοράς και ακραίων απόψεων, ενώ αρθρογραφούσε στο ακροδεξιό έντυπο εθνικοσοσιαλιστικού[104] προσανατολισμούΑπολλώνειο φως.[102][103] Η προνομιακή μεταχείριση των κουκουλοφόρων διαδηλωτών με φυγάδευσή τους στο χώρο της Βουλής παρόλο που κρατούσαν λοστούς (και όχι η οδήγησή τους ενώπιον της Δικαιοσύνης) σχολιάστηκε αρνητικά από την εφημερίδα Τα Νέα, ενώ πιθανολογείται ότι οφείλεται στις εθνικιστικές τους απόψεις.[106][107] Την 1η Ιουλίου 2011 παρουσιάστηκε στην ειδησεογραφική ιστοσελίδα tvxs.gr φωτογραφικό υλικό, όπου διακρίνεται ένας άνδρας με εμφάνιση διαδηλωτή να συνεργάζεται με τα ΜΑΤ, ενώ από το παντελόνι του εξέχει δακρυγόνο.[108] Αρνητικά σχολιάστηκε[109][110] η σύλληψη (αργά το βράδυ της Τετάρτης) του Μιχάλη Προδρόμου (επιστημονικού υπεύθυνου του WWF Ελλάς για θέματα ενεργειακής πολιτικής).[111]
Μετά το πέρας των διαδηλώσεων της 29ης Ιουνίου, στην πλατεία Συντάγματος και στην ευρύτερη περιοχή έγιναν εκτεταμένες υλικές ζημιές ανυπολόγιστης αξίας (κατεστραμμένοι κάδοι σκουπιδιών, πεζοδρόμια, κολονάκια, μαρμάρινα παγκάκια, οι μαρμαρορθώσεις στα σιντριβάνια, καταστήματα, στάσεις λεωφορείων κλπ.).[112]Καθώς ο Δήμος Αθηνών αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες, στη συνέλευση του δημοτικού συμβουλίου συζητήθηκε η κατάθεση μήνυσης κατά παντός υπευθύνου για διεκδίκηση αποζημίωσης με αστική ευθύνη του Δημοσίου.[113] Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, στα κατεστραμμένα καταστήματα και περίπτερα κουκουλοφόροι λεηλάτησαν εμπορεύματα.[114] Σύμφωνα με την εφημερίδα Real News την Τετάρτη 29 Ιουνίου τα ΜΑΤ κατανάλωσαν 2.200 σχεδόν βομβίδες χημικών και κρότου λάμψης και την Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011 το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας παράγγειλε 10 χιλιάδες τεμάχια δακρυγόνων αξίας 900.000 ευρώ.[91]
Ως η «μεγάλη ημέρα του πολέμου» χαρακτήρισε ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Μανώλης Όθωνας τα επεισόδια που διαδραματίστηκαν στην πλατεία Συντάγματος στις 27 και στις 28 Ιουνίου. Για τη ρίψη δακρυγόνων στο μετρό έριξε ευθύνες στους εργαζόμενους οι οποίοι δεν συμφώνησαν να κλείσουν το μετρό και την πρόσβαση σε αυτό. Αμφισβήτησε τις καταγγελίες περί «αποκλεισμού» των ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ και υποσχέθηκε ότι θα επιβληθούν αυστηρές πηγές στους αστυνομικούς που παρεκτράπηκαν.[115] Οι μαρτυρίες πολιτών, γιατρών, δικηγόρων αλλά και εργαζόμενων στον μετρό αναφέρθηκαν σε «όργιο κρατικής καταστολής».[116] Τον Ιανουάριο 2012 βγήκε στην δημοσιότητα βίντεο από τις διαδηλώσεις την 29η Ιουνίου όπου αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ φέρονται να τοποθετούν μπουκάλια από τον δρόμο στο σακίδιο ενός συλληφθέντος διαδηλωτή.[117]
Κινητοποιήσεις Ιουλίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν και κατά τη διάρκεια του Ιουλίου με μικρότερο όγκο διαδηλωτών όμως σε σχέση με τους δύο πρώτους μήνες των κινητοποιήσεων, γεγονός το οποίο αποδόθηκε στην αποθάρρυνση μέρους των διαδηλωτών από τα σοβαρά επεισόδια στα τέλη του Ιουνίου, που συνοδεύτηκαν από χρήση αστυνομικής βίας, αλλά και στην ελάττωση του κόσμου στα αστικά κέντρα λόγω των καλοκαιρινών διακοπών. Από την επόμενη κιόλας μέρα των σοβαρότατων επεισοδίων που σημειώθηκαν στις 28 και 29 Ιουνίου, υπήρξε νέα συγκέντρωση αγανακτισμένων στην Πλατεία Συντάγματος, με μεγάλη συμμετοχή κόσμου.[118] Τις επόμενες μέρες οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν με διοργάνωση συναυλιών και πραγματοποίηση της καθιερωμένης γενικής συνέλευσης.[119][120] Στη διάρκεια των κινητοποιήσεων σε μέρος της πλατειάς είχαν στηθεί σκηνές και κιόσκια και βρίσκονταν αναρτημένα πολλά πανό. Μετά από παρέμβαση του υπουργού δικαιοσύνηςΜιλτιάδη Παπαϊωάννου ο δήμαρχος Αθηναίων Γεώργιος Καμίνης δήλωσε πως αναλαμβάνει πρωτοβουλία για την απομάκρυνση των σκηνών.[121][122] Στα τέλη του μήνα υπήρξε εισαγγελική παρέμβαση για το θέμα αυτό, ενώ στις 30 Ιουλίου, τα ξημερώματα, αστυνομικές δυνάμεις απομάκρυναν τους κατασκηνωτές και ξήλωσαν τις σκηνές και τα πανό των διαδηλωτών.[123][124]
Αμέσως μετά την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, σε κάποιες πόλεις της Ελλάδας σημειώθηκαν έντονες εκδηλώσεις αποδοκιμασίας σε βάρος τοπικών βουλευτών που υπερψήφισαν το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Το κυβερνών κόμμα κατηγόρησε γι’ αυτού του είδους τις εκδηλώσεις, το κοινοβουλευτικό κόμμα του χώρου της αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός που οδήγησε σε έντονη αντιπαράθεση των δύο κομμάτων στη βουλή.[125] Η πλειοψηφία της κοινής γνώμης, όπως καταγράφηκε από σχετικές δημοσκοπήσεις, υποστήριζε πως οι εκδηλώσεις ήταν αυθόρμητες και απέρριπτε τον ισχυρισμό ότι πίσω από τις εκδηλώσεις βρίσκεται πολιτικό κόμμα. Μάλιστα η πλειοψηφία των ερωτηθέντων τασσόταν υπέρ των αποδοκιμασιών σε βάρος βουλευτών.[126]
Κινητοποιήσεις Σεπτεμβρίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά τη σχετική ηρεμία που επικράτησε κατά τη διάρκεια του Αυγούστου, οι ομάδες των αγανακτισμένων επανήλθαν στην πλατεία συντάγματος, με πρώτη μεγάλη συγκέντρωση στις 3 Σεπτεμβρίου, ημερομηνία με διπλό συμβολισμό, καθώς αντιστοιχεί στην επανάσταση του 1843 για την διεκδίκηση συντάγματος, άλλα και στην επέτειο ίδρυσης του κυβερνώντος κόμματος.[127][128]
Από τα τέλη του προηγούμενου μήνα η κυβέρνηση είχε ανοίξει νέο μέτωπο, αυτή τη φορά στον χώρο της εκπαίδευσης, με την ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για ταΑΕΙ και ΤΕΙ. Η ψήφιση του νομοσχεδίου στις 24 Αυγούστου, που περιλάμβανε σημαντικές αλλαγές στον τρόπο διοίκησης και λειτουργίας των πανεπιστημίων και οριστική κατάργηση του ακαδημαϊκού ασύλου, συνοδεύτηκε από μεγάλο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Ακολούθησε κύμα καταλήψεων σε σχολές των ΑΕΙ και ΤΕΙ, με αποτέλεσμα στις αρχές Σεπτέμβρη περισσότερες από 200 σχολές να τελούν υπό κατάληψη.[129][130][131] Το βαρύ κλίμα στον χώρο της παιδείας ενισχύθηκε και από το σοβαρό πρόβλημα της έλλειψης βιβλίων στα σχολεία της μέσης εκπαίδευσης, με ευθύνη του υπουργείου παιδείας. Το γεγονός αυτό υπήρξε η κύρια αιτία του μεγάλου κύματος καταλήψεων σε γυμνάσια και λύκεια, που εξελίχθηκε κατά τη διάρκεια του Σεπτεμβρίου και του Οκτωβρίου.[132][133][134][135]
Μεγάλες διαδηλώσεις κατά τη διάρκεια του Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκαν, την ημέρα της ομιλίας του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου. Πορείες διαμαρτυρίας την ημέρα αυτή πραγματοποίησαν συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ και της ΓΣΕΕ, μέλη του ΠΑΜΕ, ομάδες αγανακτισμένων πολιτών, φοιτητές, οι ιδιοκτήτες ταξί, που αντιδρούσαν στο άνοιγμα του επαγγέλματός τους, αλλά και οπαδοί του Ηρακλή που βρίσκονταν σε σύγκρουση με την πολιτεία για το θέμα του υποβιβασμού της ομάδας τους.[136] Στόχος των περισσότερων ομάδων διαδηλωτών ήταν ο αποκλεισμός του Βελλίδειου συνεδριακού κέντρου, όπου πραγματοποιούσε την ομιλία του ο πρωθυπουργός. Για την αντιμετώπιση του μεγάλου πλήθους διαδηλωτών η ελληνική αστυνομία έλαβε δρακόντεια μέτρα παρατάσσοντας στη Θεσσαλονίκη περισσότερους από 4.500 αστυνομικούς, εφοδιασμένους με τον ειδικό μεταλλικό φράκτη για τη συγκράτηση των διαδηλωτών και ειδικό όχημα ρήψης νερού.[137][138][139] Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων σημειώθηκαν επεισόδια και συγκρούσεις, με την αστυνομία να καταφεύγει σε χρήση δακρυγόνων και να προχωρεί σε προσαγωγές και συλλήψεις διαδηλωτών.[140][141] Την επόμενη μέρα ο πρωθυπουργός πραγματοποίησε την καθιερωμένη συνέντευξή τύπου, στην αποθήκη Γ' του Α' προβλήτα του λιμανιού της Θεσσαλονίκης αντί στο Βελλίδειο συνεδριακό κέντρο, όπως συνηθιζόταν παλαιότερα, κυρίως για λόγους ασφαλείας.[142]
Κινητοποιήσεις Οκτωβρίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από τις αρχές Σεπτεμβρίου η Ελλάδα σαρώθηκε από απεργιακό κύμα διαρκείας με πραγματοποίηση απεργιών από διαφορετικούς κλάδους, σχεδόν σε καθημερινή βάση. Είναι χαρακτηριστικό πως στο διάστημα από 1 Σεπτεμβρίου έως 20 Οκτωβρίου, μόνο τρεις μέρες δεν σημειώθηκε κάποια απεργιακή κινητοποίηση.[143]
Παράλληλα από τα τέλη Σεπτεμβρίου ξεκίνησε ένα κύμα καταλήψεων σε διάφορα υπουργεία. Αφορμή του υπήρξε η άφιξη του κλιμακίου της τρόικας για ελέγχους της πορείας εκτέλεσης του προϋπολογισμού και των μεταρρυθμίσεων. Κύριοι λόγοι για τον ξεσηκωμό των υπαλλήλων υπουργείων, υπήρξαν το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας και η θέσπιση του ενιαίου μισθολογίου, δύο μέτρα που έπλητταν σοβαρά τους εργαζομένους του δημοσίου τομέα. [144]
Την Τετάρτη 5 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε γενική απεργία με μεγάλη συμμετοχή εργαζομένων. Κατά τη διάρκειά της οργανώθηκε συλλαλητήριο στο σύνταγμα, που υπήρξε ογκώδες. Η πορεία κατέληξε σε σοβαρά επεισόδια με τις δυνάμεις καταστολής να πραγματοποιούν επιθέσεις κατά των διαδηλωτών ακόμα και μέσα στον σταθμό του Μετρό του Συντάγματος. Από τα επεισόδια τραυματίστηκαν ακόμα και δημοσιογράφοι. [145] [146]
Στις 6 Οκτωβρίου κατατέθηκε στην βουλή το πολυνομοσχέδιο για το νέο βαθμολόγιο-μισθολόγιο του δημοσίου, τις μειώσεις σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, τις μειώσεις στο εφάπαξ, την νέα φορολογική κλίμακα και τις αλλαγές στα εργασιακά. Τα μέτρα που περιλάμβανε έπλητταν δραστικά το σύνολο των εργαζομένων. Η μέρα της ψήφισής του ορίστηκε η 20η Οκτωβρίου. Με κύριο λόγο την επικείμενη ψήφιση του πολυνομοσχεδίου κηρύχτηκε γενική 48ωρη απεργία για τις 19 και 20 Οκτωβρίου και οργανώθηκαν συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας. Στις 19 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε μεγάλη πορεία στην Αθήνα που χαρακτηρίστηκε ως μία από τις μεγαλύτερες ιστορικά. Τα συνδικάτα και ξένα δίκτυα ενημέρωσης έκαναν λόγο ακόμα και για 500.000 πολίτες, ενώ η αστυνομία ανέφερε παρουσία 75.000 πολιτών. Η πορεία εξελίχθηκε επεισοδιακά, όταν ομάδα διαδηλωτών πραγματοποίησε επίθεση κατά του μεταλλικού φράκτη απώθησης διαδηλωτών που χρησιμοποιεί η αστυνομία. Η αστυνομία προχώρησε σε εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων και βομβίδων κρότου λάμψης. Τις επόμενες ώρες τα επεισόδια γενικεύτηκαν και επεκτάθηκαν σε μεγάλο μέρος της Αθήνας, από την περιοχή της Βουκουρεστίου μέχρι το Μοναστηράκι. Κατά τη διάρκειά τους σημειώθηκαν καταστροφές και εμπρησμοί. Παρά την ύπαρξη σοβαρών επεισοδίων μεγάλο μέρος των διαδηλωτών δεν πτοήθηκε και παρέμεινε στην πλατεία συντάγματος μέχρι τις απογευματινές ώρες.[147][148][149]
Στις 20 Οκτωβρίου το σκηνικό της μεγαλειώδους πορείας στο σύνταγμα επαναλήφθηκε. Η διαδήλωση της 20ης Οκτωβρίου όμως, σκιάστηκε από τον θάνατο ενός 53χρονου διαδηλωτή, μέλους του ΠΑΜΕ, του Δημήτρη Κοτζαρίδη. Σύμφωνα με την πρώτη ιατροδικαστική εξέταση, ο διαδηλωτής υπέστη έμφραγμα, ενώ αναμένεται το πόρισμα της τοξικολογικής εξέτασης όπου θα διευκρινιστεί αν το γεγονός αυτό σχετίζεται με την εισπνοή χημικών. [150][151][152] Η πορεία αυτή σημαδεύτηκε επίσης από πολύ σοβαρά επεισόδια, που ξεκίνησαν όταν ομάδα κουκουλοφόρων πραγματοποίησε επίθεση με πέτρες, γκλομπς και βόμβες μολότωφ, κατά διαδηλωτών του ΠΑΜΕ. Η ομάδα περιφρούρησης της διαδήλωσης του ΠΑΜΕ προσπάθησε να απωθήσει τους κουκουλοφόρους με αποτέλεσμα να σημειωθούν μεγάλης έκτασης συμπλοκές που είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό τουλάχιστον 80 διαδηλωτών. Το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του, απέδωσε την επίθεση που δέχτηκαν τα μέλη του ΠΑΜΕ, σε προβοκατόρικη δράση παρακρατικών με στόχο να διαλύσουν την μεγαλειώδη συγκέντρωση του Συντάγματος.[153] Το οργανωμένοκίνημα «δεν πληρώνω», που κατηγορήθηκε από το ΠΑΜΕ πως από την δική του πορεία εμφανίστηκαν οι κουκουλοφόροι, ανακοίνωσε πως τα μέλη του δεν προκάλεσαν κανένα επεισόδιο και δεν προχώρησαν σε καμία πράξη βίας.[154]
Οι διαμαρτυρίες επεκτάθηκαν και στα γήπεδα. Κατά τη διάρκεια της 7ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου, που διεξήχθη το διήμερο 22 και 23 Οκτωβρίου σε πολλές αναμετρήσεις ακούστηκαν συνθήματα κατά τις κυβέρνησης και είχαν αναρτηθεί σχετικά πανό.[155] [156] Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και την επόμενη αγωνιστική που πραγματοποιήθηκε το διήμερο 29-30 Οκτωβρίου, παρά την εντολή που υπήρξε προς την αστυνομία, να μην επιτρέψει την είσοδο των πανό με πολιτικό περιεχόμενο στις εξέδρες των γηπέδων.[157]
Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ακόμα μεγαλύτερης έκτασης διαμαρτυρίες σημειώθηκαν κατά την διάρκεια των εορτασμών για την 28η Οκτωβρίου. Κατά τη διάρκεια της μαθητικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη που πραγματοποιήθηκε στις 27 Οκτωβρίου, ακολούθησε στο τέλος της, πορεία διαμαρτυρίας από ομάδες διαδηλωτών. Την επόμενη ημέρα οι διαμαρτυρίες ήταν πολύ εντονότερες. Στη Θεσσαλονίκη το πλήθος των διαδηλωτών που αποδοκίμαζε ακόμα και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, οδήγησε στην ματαίωση της στρατιωτικής παρέλασης, γεγονός που συμβαίνει για πρώτη φορά. Σε πολλές ακόμα μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, οι μαθητικές παρελάσεις μετατράπηκαν σε διαδηλώσεις κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Σε πολλές πόλεις οι παρελάσεις ματαιώθηκαν ή διακόπηκαν όπως συνέβη στον Βόλο, στη Βέροια, στα Τρίκαλα και στη Ρόδο ενώ σε άλλες οι παρελάσεις ολοκληρώθηκαν αφού πρώτα φυγαδευτήκαν οι «επίσημοι» , όπως συνέβη στην Πάτρα, στηνΚέρκυρα, στην Τρίπολη, στο Ηράκλειο, στην Ξάνθη και στην Καλαμάτα. Στην Αθήνα όπως και στις υπόλοιπες πόλεις, οι παρελάσεις πραγματοποιήθηκαν μέσα σε κλίμα αποδοκιμασιών και συνθημάτων κατά τις κυβέρνησης. Σε πολλές περιπτώσεις την διαμαρτυρία τους εξέφρασαν και οι μαθητές, στρέφοντας το κεφάλι στην αντίθετη πλευρά περνώντας από την εξέδρα των επισήμων.[158] [159] Σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης όπως το facebook και το twitter σάλο προκάλεσε ημούτζα Λαρισαίου μαθητή κατά των επισήμων κατά την διάρκεια της παρέλασης. Ο Δήμαρχος Λάρισας Κώστας Τζανακούλης, παρενέβη προκειμένου να μην υποστεί τιμωρία ο μαθητής ενώ η περιφερειακή διευθύντρια εκπαίδευσης Θεσσαλίας Κωνσταντίνα Πράντζου δήλωσε «Από παιδαγωγική άποψη, δεν μπορούμε να εθελοτυφλούμε σε τέτοιου είδους συμπεριφορές» και έριξε την ευθύνη για την ενδεχόμενη τιμωρία του μαθητή στο σύλλογο των καθηγητών του 3ου εσπερινού λυκείου Λάρισας στον οποίο ανήκει. Για πολλούς η χειρονομία του μαθητή συμβολίζει την αγανάκτηση του κόσμου και ζητήται να μην υποστεί ο μαθητής καμία κύρωση, ενώ για άλλους η χειρονομία αποτελεί προσβολή, στη μνήμη όσων έχασαν τη ζωή τους πολεμώντας εναντίον του φασισμού.[160] Η φωτογραφία του μαθητή με την μούτζα έγινε πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία στις 31 Οκτωβρίου 2011 και ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Λάρισας, Βαγγέλης Καριτσάκης τοποθετήθηκε κατά της τιμωρίας του μαθητή.[161] Η ΟΛΜΕ με ανακοίνωση την 1η Νοε 2011 τάχθηκε υπέρ των μαθητών και καθηγητών που συμμετείχαν "με το δικό τους τρόπο στις κινητοποιήσεις της 28ης Οκτωβρίου".[162][163] Για την χειρονομία ο σύλλογος καθηγητών του 3ου νυχτερινού ΕΠΑΛ Λάρισας τιμώρησε το μαθητή με μία μέρα αποβολή.[164] Ο Μανώλης Γλέζος σχολίασε ότι ότι με τις αντιδράσεις των πολιτών στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου "Αποκαταστάθηκε το πραγματικό νόημα της 28ης Οκτωβρίου" δηλώνοντας "το ΟΧΙ στην υποταγή της χώρας στην τρόικα και τη μετατροπή της σε προτεκτοράτο".[165]
Κινητοποιήσεις Νοεμβρίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Την Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011 ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου ανακοίνωσε την απόφασή του για διεξαγωγή δημοψηφίσματος με θέμα την νέα δανειακή σύμβαση και παράλληλα ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης από την βουλή. Στο επόμενο διάστημα οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες και οδήγησαν στον σχηματισμό τηςκυβέρνησης Παπαδήμου, στις 11 Νοεμβρίου 2011. Στο διάστημα αυτό υπήρξαν λιγοστές διαδηλώσεις. Την ημέρα που πραγματοποιήθηκε η ψηφοφορία για την χορήγηση ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση πραγματοποίησε μεγάλη διαδήλωση στην πλατεία Συντάγματος το ΚΚΕ με συμμετοχή περίπου 10.000 διαδηλωτών.[166] Ογκώδες ήταν και το συλλαλητήριο που πραγματοποίησε στην Αθήνα, στις 10 Νοεμβρίου, το ΠΑΜΕ[167] Η καθιερωμένη πορεία στις 17 Νοεμβρίου για την την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου υπήρξε πολυπληθής και κύλησε ειρηνικά.[168][169]
Οι μεγαλύτερες αντιδράσεις αυτό τον μήνα αφορούσαν το τέλος ακινήτων που αποφασίστηκε τον Σεπτέμβριο και η είσπραξή του ορίστηκε να γίνει μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ. Για το μέτρο αυτό υπήρξαν μεγάλες αντιδράσεις από τα κόμματα της αριστεράς, από οργανώσεις πολιτών, από συνδικαλιστικές οργανώσεις, ακόμα και από δημάρχους.[170] Την αντίδρασή της εξέφρασε και η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, η συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων της ΔΕΗ, που προχώρησε σε κατάληψη του Κέντρου Έκδοσης Εντολών Διακοπής Ρεύματος. Μετά από τέσσερις μέρες κατάληψης επενέβησαν τα ΜΑΤ, ύστερα από εντολή του εισαγγελέα και εκκένωσαν βίαια το κτίριο. Κατά την επιχείρηση των ΜΑΤ συνελήφθησαν ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ και άλλοι 14 διαδηλωτές[171]
Κινητοποιήσεις Δεκεμβρίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Δεκέμβριος ξεκίνησε με μία μεγάλη απεργία που πραγματοποιήθηκε την 1η του μηνός, με συμμετοχή του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.[172][173] Ο μήνας σημαδεύτηκε επίσης από τη μεγάλη απεργία διαρκείας των εργαζομένων της Ελληνικής Χαλυβουργίας. Η απεργία στο εργοστάσιο του Ασπροπύργου ξεκίνησε στις 31 Οκτωβρίου και συνεχιζόταν ακόμα καθ'όλη τη διάρκεια του Δεκεμβρίου, με τους εργαζόμενους να αντιδρουν στην απόλυση 50 συναδέλφων τους και στην μετατροπή των εργασιακών συμβάσεων από πλήρη σε μερική απασχόληση με ταυτόχρονες μειώσεις των αποδοχών τους έως και 40%.[174] Προς τους απεργούς της χαλυβουργίας υπήρξε μεγάλη συμπαράσταση από πολίτες όλης της χώρας. Στις 13 Δεκεμβρίου οργανώθηκε γενική απεργία στο Θριάσιο Πεδίο με κύριο λόγο την συμπαράσταση προς τους απεργούς της χαλυβουργίας[175] Παράλληλα συνεχίστηκαν και αυτό το μήνα οι κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα εναντία στο τέλος ακινήτων.[176
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82_%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1_2011
