Οι δηλώσεις του Δημήτρη Χριστόφια στο Brookings Institution, προκάλεσαν σφοδρές αντιδράσεις σε Ελλάδα και Κύπρο, ενώ μεγάλη είναι η ανησυχία που εκφράζεται για νέες παραχωρήσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, από τον κομμουνιστή Πρόεδρο. Σημειωτέον, ότι ο τελευταίος έχει προκαλέσει με την «αναθεωρητική» και φιλοτουρκική στάση του τεράστια ζημιά στο ελληνικό λόμπι που δραστηριοποιείται στις ΗΠΑ. Εμείς, απευθυνθήκαμε στον κατάλληλο άνθρωπο, γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχουν πολλοί οι οποίοι να γνωρίζουν το Κυπριακό τόσο καλά όσο η Φανούλα Αργυρού. Η Ελληνοκύπρια ερευνήτρια, αποτελεί «καρφί» στο μάτι των εθνομηδενιστών και των παραχαρακτών της κυπριακής ιστορίας. Σε μια αποκαλυπτική της συνέντευξη, ρίχνει φως στο διχοτομικό ρόλο των Βρετανών, τονίζοντας ότι η υποστολή της σημαίας τους συνοδεύτηκε από τη δημιουργία ενός πυρήνα δικού τους στο νησί που έπαιξε διαβρωτικό ρόλο και ότι το ΑΚΕΛ ποτέ δεν ήταν εναντίον των βρετανικών βάσεων στο νησί.
συνέντευξη στον Χριστόφορο Πετρίδη
Κυρία Αργυρού, έχετε καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες, για να καταγράψετε στοιχεία που θα έριχναν φως στο Κυπριακό. Σε γενικές γραμμές, τι πιστεύετε ότι δεν έχουν μάθει και πρέπει να μάθουν οι Έλληνες;
Δυστυχώς υπάρχουν πάρα πολλά που πρέπει ακόμα να μάθουν οι Έλληνες. Αλλά για να προσηλωθούν και να καταλάβουν τι συμβαίνει με το Κυπριακό και ακόμα περισσότερο πως ξεκίνησαν τα δεινά της ελληνικής νήσου Κύπρου και από ποίους και που στοχεύουν να καταλήξουν, θα πρέπει πρώτα να παύσουν να ασχολούνται με κομματικές μικροπρέπειες, με προσωπολατρίες, ύβρεις, σταλινικού τύπου λογοκρισίες και επιθέσεις, αν είναι να σωθεί αυτός ο τόπος από τον πλήρη εκτουρκισμό. Καταρχήν πρέπει να καταλάβουν πρώτον, τι σημαίνει τουρκική πολιτική και στρατηγική και που στοχεύει, δεύτερον η πολιτική της Βρετανίας, που πάντοτε υπήρξε φιλοτουρκική. Οι αποικιοκράτες Βρετανοί, «φεύγοντας» από την Κύπρο μετά από τις Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959 και την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της 16ης Αυγούστου 1960, με απόφαση της Βουλής των Κοινοτήτων και όχι του λαού της Κύπρου, διευθέτησαν και άφησαν στο νησί ένα πυρήνα από δικούς τους ανθρώπους, τους οποίους και χρησιμοποιούν έκτοτε για να επηρεάζουν και να επιβάλλουν εκ των ένδον την δική τους πολιτική και έτσι να κουτσουρεύουν την γνήσια φωνή του Ελληνισμού της νήσου. Όταν η Βρετανία διευθέτησε ύπουλα να επαναφέρει την Τουρκία ως ενδιαφερόμενο μέρος στο Κυπριακό με την διαβόητη Τριμερή του Λονδίνου το έκανε σκόπιμα για να αποκλείσει την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Το 1956 ξεκίνησε τα διχοτομικά σχέδια ΕΠΙ ΧΑΡΤΟΥ και τον Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 1956, με τη συμμετοχή του Δρ. Νιχάτ Ερίμ και της τότε κυβέρνησης Μεντερέζ, συνήψε ΜΥΣΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ με την Τουρκία για την παραχώρηση της μισής Κύπρου στην Τουρκία, μέσω της διπλής αυτοδιάθεσης και για την τουρκική μειονότητα του 18%, η οποία θα αναβαθμιζόταν σταδιακά σε ισότιμη κοινότητα με την ελληνική. Λόγω της αμερικανικής απόρριψης των διχοτομικών σχεδίων το 1957, αναγκάστηκαν οι ηθικοί αυτουργοί, το Λονδίνο και η Άγκυρα) να συμβιβαστούν με λύση ανεξαρτησίας με εξελισσόμενα ομοσπονδιακά συστατικά, για να εξασφαλίσουν την αμερικανική συμπαράσταση. Μέχρι το 1960, οι Τούρκοι στην Κύπρο είχαν ήδη εξοπλιστεί από την Τουρκία με τη βοήθεια των Βρετανών, ο δε εξοπλισμός τους συνεχίστηκε και μετά. Έκαναν το πραξικόπημα το 1963/74 για να διαλύσουν τη Κυπριακή Δημοκρατία και να δημιουργήσουν δύο κράτη. Απέτυχαν. Ξαναδοκίμασαν το 1974 αφού έδιωξαν την Ελληνική Μεραρχία, το στήριγμα και την προστασία της Κύπρου, για να μπορέσει η Τουρκία να εισβάλει, μετά που το Λονδίνο έδωσε το πράσινο φώς για την εισβολή στον Ετσεβίτ στις 17 Ιουλίου 1974. Το Λονδίνο ήταν που είχε το απάνω χέρι στα γεγονότα όλα τα χρόνια και δη το 1974 και όχι οι Αμερικανοί. Είναι γνωστό, πως ο Κίσσιγκερ δεν ήθελε τον Μακάριο και επιδίωκε την αντικατάστασή του, αλλά ούτε και τον Νίκο Σαμψών ήθελε. Από δε τα βρετανικά έγγραφα συμπεραίνεται, ότι ούτε την εισβολή υποστήριζε. Ήθελε κάποιον που να αντικαταστήσει τον Μακάριο (προτιμούσε ενδεικτικά τον Γλαύκο Κληρίδη) και ήθελε το Λονδίνο να αναλάβει πρωτοβουλία να βρει τρόπους αλλαγής του συντάγματος με διαπραγματεύσεις. ΑΚΕΛ και Βρετανία χέρι-χέρι...
Πολλά λέγονται για το διαχρονικό ρόλο των Βρετανών στην Κύπρο. Σήμερα, η κυβέρνηση Χριστόφια επιδεικνύει φοβερό εκνευρισμό κάθε φορά που της τίθεται το θέμα της απομάκρυνσης των βρετανικών βάσεων από το νησί. Γιατί αντιδρά έτσι το ΑΚΕΛ;
Το ΑΚΕΛ ποτέ δεν ήταν εναντίον των βρετανικών βάσεων στο νησί. Οι δηλώσεις του ήσαν πάντα για εσωτερική κατανάλωση και το γνώριζαν οι Βρετανοί. Έπρεπε να διατηρεί τους τόνους της κομματικής κομμουνιστικής ιδεολογίας στα μάτια των οπαδών του ως κόμμα εναντίον του ιμπεριαλισμού. Αλλά οι σχέσεις του με το Λονδίνο, ειδικά αξιωματούχων του με την Βρετανική Υπάτη Αρμοστεία, υπήρξαν πάντοτε στενές και σε άριστη βάση συνεργασίας. Το μαρτυρούν τα βρετανικά έγγραφα, τα οποία καταγράφουν ουκ ολίγες εκθέσεις με πληροφορίες που έπαιρναν οι Βρετανοί από αξιωματούχους του ΑΚΕΛ. Εξ ου και οι Βρετανοί πάντοτε θεωρούσαν ότι το ΑΚΕΛ ακολουθούσε μια «ρεαλιστική» πολιτική, όπως εκείνη του Κληρίδη... Και ότι το ΑΚΕΛ, στην ουσία ήταν μόνο κατ' όνομα κομμουνιστικό... Ούτε η πρώην ΕΣΣΔ, παρ' όλες τις φωνασκίες της, είχε πρόβλημα με τις βάσεις και αυτό επίσης το γνώριζαν οι Βρετανοί. Τους το έλεγαν οι ίδιοι οι αξιωματούχοι της Σοβιετικής πρεσβείας στην Λευκωσία... Η σημερινή στάση του ΑΚΕΛ και του ιδίου του προέδρου Χριστόφια έναντι των βάσεων, εξ ού και η τελευταία του δήλωση στο Brookings Institute ότι περίπου ‘'αυτές δεν θα ενοχληθούν και το μέλλον τους θα αφεθεί στα... παιδιά και στα εγγόνια μας'', οφείλεται σε δύο λόγους. Πρώτον, ο ίδιος ο Χριστόφιας χρωστά πολλά στους Βρετανούς για τη βοήθεια που του πρόσφεραν να εκλεγεί πρόεδρος. Το δε «Μνημόνιο Συναντίληψης» του προέδρου Χριστόφια με τον τέως πρωθυπουργό της Βρετανίας Γκόρτον Μπράουν, στο Λονδίνο την 5η Ιουνίου 2008, ουσιαστικά «τσιμέντωσε» την παρουσία των βάσεων στο νησί, εξ ου και η δήλωσή του στην Ουάσιγκτον. Δεύτερον, για να αλλάξει το καθεστώς των βάσεων στην Κύπρο θα πρέπει να το συμφωνήσουν και οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις συν την Κυπριακή Δημοκρατία, να γίνει διάσκεψη και να συμφωνηθεί είτε η διάλυσή τους είτε αλλαγή το στάτους των. Η διζωνική και δικοινοτική ομοσπονδία, προτάσσεται εδώ και χρόνια ως η λύση στα δεινά της Κύπρου. Που χωλαίνει η παραπάνω πρόταση, την οποία φαίνεται ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων απορρίπτει; Το 1979, η τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας Μάργκαρετ Θάτσερ, σε συνάντηση που είχε με τον μακαρίτη, πρόεδρο τότε Σπύρο Κυπριανού, παραδέχθηκε ότι η διζωνική δεν είναι όρος που χρησιμοποιείται στο Διεθνές Δίκαιο. Η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία ήταν απαίτηση των Τούρκων από το 1957 και προνοεί δύο συνιστώσες πολιτείες. Την μία, την τουρκική, θα την ελέγχουν αποκλειστικά οι Τούρκοι, την δε άλλη, την ελληνική, θα την ελέγχουν και πάλι οι Τούρκοι, μέσω των εξουσιών της συνομοσπονδιακής χαλαρής κυβέρνησης. Οι 200.000 Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες δεν θα επιτραπεί να επιστρέψουν, γιατί αυτό επιβάλλεται από την διζωνικότητα, δηλαδή το τουρκικό μέρος θα είναι και γεωγραφικά και πληθυσμιακά αμιγώς τουρκικό. Οι εγγυήσεις της Τουρκίας θα παραμείνουν. Με δυο λόγια δηλαδή, οι Ελληνοκύπριοι θα καταστούν υπόδουλοι της Τουρκίας, η οποία θα ελέγχει ολόκληρο το νησί. Εάν γίνει κάτι τέτοιο, η πλήρης τουρκοποίηση της Κύπρου θα είναι ζήτημα ελάχιστου χρόνου. Το νησί θα «αλεξανδρεττοποιηθεί» και οι Έλληνες της Κύπρου θα φύγουν από μόνοι τους... Οι Βρετανοί αποφάσισαν να προωθήσουν την λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας από τις 16 Αυγούστου 1974, επιλέγοντας ως ‘'άνθρωπό τους'' για την επιβολή της στην Κύπρο τον Γλαύκο Κληρίδη, στον οποίο είπαν (και το έκαναν) ότι θα τον βοηθούσαν όσο μπορούσαν να το κατορθώσει. Δόθηκε προτεραιότητα στην εξουδετέρωση όλων των ελληνικών επιρροών στην Κύπρο, υποσκάπτοντας δηλαδή τις σχέσεις Ελλήνων της Κύπρου με το κέντρο και την ελληνικότητα μας, προωθώντας με λίγα λόγια τον αφελληνισμό μας. Γιατί πάντα γνώριζαν, ότι για να δεχθεί ο Ελληνισμός της Κύπρου μια τέτοια τουρκική λύση, θα πρέπει «να μεταλλαχτεί από Έλληνας σε ένα ανεγκέφαλο πλάσμα, χωρίς εθνική συνείδηση».
Έχετε κατηγορήσει την κυβέρνηση Χριστόφια ότι θέτει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους Τουρκοκύπριους, προτάσεις που απορρέουν από το σχέδιο Ανάν, το οποίο απέρριψε σύσσωμος ο Ελληνισμός. Που βασίζετε το επιχείρημά σας;
Ναι. Τόσο οι προτάσεις του για το περιουσιακό, όσο και για άλλα θέματα που διαπραγματεύεται ο πρόεδρος Χριστόφιας, απορρέουν από το απορριφθέν σχέδιο Ανάν. Η εκ περιτροπής προεδρία, ήταν πρόνοια του σχεδίου Ανάν. Η παραμονή 50.000 κουβαλητών εποίκων της Ανατολίας στα κλεμμένα σπίτια και περιουσίες μας στα κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη μας είναι πρόνοια του σχεδίου Ανάν, πέραν του ότι ο εποικισμός αποτελεί ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΛΕΜΟΥ και ούτε ένας δεν πρέπει να επιτραπεί να παραμείνει. Επιπλέον, η ρατσιστική λεγόμενη σταθμισμένη ψήφος, επίσης απορρέει από το σχέδιο Ανάν. Η εκ περιτροπής προεδρία συζητήθηκε στο Φόρεϊν ΄Οφις στο Λονδίνο το 1975 και αρχές του 1977 μεταξύ του τότε υπουργού Εξωτερικών της Βρετανίας Ντέιβιντ ΄Οουεν και του Γλαύκου Κληρίδη, ο οποίος διαβίβασε προς τους Βρετανούς ότι ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος δεν την δεχόταν. Η σταθμισμένη ψήφος επίσης προωθήθηκε από τους Βρετανούς από την δεκαετία του 1990 (και πιο πριν) και στοχεύει στην εξίσωση του 18% των Τούρκων με το 82% των Ελλήνων της Κύπρου. Δηλαδή «μία τουρκική ψήφος θα αντιστοιχεί με πέντε ελληνικές»! Τέτοια ρατσιστική πρόνοια δεν υπάρχει σε κανένα μέρος του κόσμου...
Θέλουν εξευτελισμένο Ελληνισμό
Υπάρχει μια εθνομηδενιστική προδιάθεση από την κυβέρνηση στην Κύπρο και μια απόπειρα «εξίσωσης» ανόμοιων καταστάσεων και μεγεθών, όπως έγινε με την εισβολή και το πραξικόπημα κατά Μακαρίου. Οι δηλώσεις του Δημήτρη Χριστόφια στο Brookings Institution, ήταν χαρακτηριστικές. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Κατ' αρχήν, η «εξίσωση» ανόμοιων καταστάσεων είναι κάτι που για χρόνια προσπαθεί το ΑΚΕΛ και που φούντωσε με την εκλογή του Δημήτρη Χριστόφια. Το σχέδιο και ο στόχος είναι να εξευτελιστεί ο Ελληνισμός της Κύπρου, να πιστέψει τα απίστευτα και να χωνέψει τα αχώνευτα ψέματα των Τούρκων, ότι ο ίδιος φταίει για τα πάθη του, ο ίδιος έκανε το ένα και έκανε το άλλο στους κακόμοιρους Τουρκοκύπριους και να πάψει να νοιώθει Έλληνας, ούτως ώστε, ηττημένος ηθικά και ψυχικά, να μπορέσει να δεχθεί ως ‘'λογικά'' και ως ‘'λύση του προβλήματος'' τα απαράδεκτα τουρκικά αιτήματα. Αυτή ήταν και η βρετανική πολιτική από την δεκαετία του 1950, γιατί γνώριζαν οι Βρετανοί ότι ο Έλληνας για να δεχθεί να ξεπουλήσει την πατρίδα του δεχόμενος αντεθνικές λύσεις, πρέπει πρώτα να πάψει να νοιώθει Έλληνας. Δυστυχώς, το ΑΚΕΛ υποστηρίζει αυτή την βρετανική πολιτική ‘'ίσων ευθυνών'', προς όφελος των Τούρκων. Από το 1957 οι Τούρκοι έλεγαν στους Βρετανούς να προχωρήσουν με ομοσπονδιακή λύση και αυτοί πίστευαν ότι με την βοήθεια των Ελληνοκυπρίων είναι που θα κατόρθωναν την ομοσπονδία δύο ζωνών. Σας υπενθυμίζω επίσης, πως ήταν ο Νίκος Ζαχαριάδης, τότε Γ.Γ. του ΚΚΕ και εκφραστής της τότε ανθελληνικής πολιτικής της ΕΣΣΔ που, μέρες μόνο μετά την έναρξη του ενωτικού αγώνος της ΕΟΚΑ 1955-59 τον Απρίλιο του 1955 και πριν ακόμα προχωρήσει η Αγγλία στη συμφωνία της με την Τουρκία, υπέσκαψε τον απελευθερωτικό αγώνα, δηλώνοντας στην Αθήνα ότι «η απελευθέρωση του λαού της Κύπρου δεν μπορεί να είναι πραγματική παρά μόνο σαν απελευθέρωση και των Τούρκων... με βάση την πλήρη εθνική αυτονομία. Διεκδικώντας το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης μέχρι και αποχωρισμού για τους Έλληνες δεν μπορούμε να αρνηθούμε το ίδιο αυτό δικαίωμα στην τουρκική μειονότητα...».
Δεν σας έκανε εντύπωση το ότι οι Τούρκοι δεν αντέδρασαν στα όσα είπε ο Δημήτρης Χριστόφιας; Δεν επικρότησαν καν, για να μην τον «κάψουν», λένε πολιτικοί παρατηρητές. Αυτό δεν αποτελεί έμμεση στήριξη στο πρόσωπο του Κυπρίου Προέδρου, από την Άγκυρα;
Σίγουρα οι Τούρκοι δεν λένε τίποτα εφόσον, τα όσα πήραν από τον πρόεδρο Χριστόφια υπό μορφή ‘'γενναιόδωρων παραχωρήσεων'' δεν τα πήραν από κανένα προκάτοχό του μέχρι σήμερα. Τρελοί είναι να χάσουν τέτοια ευκαιρία; Και ειδικότερα με τις τελευταίες του δηλώσεις του περί δήθεν ‘'εισβολής και των δύο μητέρων πατρίδων'', που ούτε οι ίδιοι οι Τούρκοι δεν τόλμησαν να ξεστομίσουν; Σίγουρα ήταν ‘'ροδόσταγμα" στα χείλη της Τουρκίας, εφόσον την αποενοχοποιεί από το μεγαλύτερο έγκλημα του τελευταίου αιώνα που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα και την βοηθά στην ενταξιακή της πορεία προς την ΕΕ. Όμως, όπως έγραψε και ο συνάδελφος Λάζαρος Μαύρος στην καθημερινή του στήλη «Ειρήσθω», «ΜΑΚΑΡΙ η μητέρα πατρίδα μας, η Ελλάδα, να ήταν «εισβολέας» στην Κύπρο. Χιλιάδες χρόνια την παρακαλούσαν, την εκλιπαρούσαν και ματαίως την ανέμεναν να «εισβάλει» στην Κύπρο, όλες οι γενιές των προγόνων μας. Από την Επανάσταση του Ονήσιλου το 499 π. Χρ. εναντίον της περσικής κατοχής και εναντίον των εδώ περσόδουλων (ανάμεσά τους κι ο αδελφός του Ονήσιλου ο Γόργος), μέχρι και το 2010 μ. Χρ. τού «Ελλάς - Ελλάς - Σκέπασε και μας», ο κύριος και διαχρονικός λόγος των παθημάτων της ελληνικής μεγαλονήσου ημών των Κυπρίων, ήταν και είναι η απροθυμία της μητρός Ελλάδος να ‘'εισβάλει'' στην Κύπρο...».
Η απόπειρα αλλαγής των «διατυπώσεων» στα σχολικά εγχειρίδια της Κύπρου από την κυβέρνηση του ΑΚΕΛ, που αποσκοπεί;
Θα τη δεχθεί ο κυπριακός Ελληνισμός; Επιτρέψτε μου πρώτα να διορθώσω: η απόπειρα αλλαγής των βιβλίων της Ιστορίας ξεκίνησε πολύ πιο παλιά. Απλώς, με την προεδρία Χριστόφια υπήρξε το εύφορο έδαφος για να προχωρήσει. Για το σοβαρότατο αυτό θέμα, έχω να πω τα ακόλουθα: η περιβόητη ομάδα της εντολοδοχικής επιχείρησης διαστρέβλωσης των βιβλίων της Ιστορίας χωρών των Βαλκανίων, περιλαμβανομένων Ελλάδας και Κύπρου, εδρεύει στη Θεσσαλονίκη με το όνομα CDRSEE και χρηματοδοτείται από το υπεξ της Βρετανίας, το ΥΠΕΞ των ΗΠΑ και άλλους και συνοδοιπόρους οργανώσεις και μεγάλες επιχειρήσεις, όπως επίσης ΔΥΣΤΥΧΩΣ από το ίδιο το ελληνικό δημόσιο, όπως τον Δήμο Θεσσαλονίκης και την ελληνική κυβέρνηση. Όλοι οι χρηματοδότες είναι γραμμένοι στην ιστοσελίδα της CDRSEE).
http://elkosmos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=5721%3A2010-10-13-15-02-40&catid=100%3A2008-10-17-07-36-05&Itemid=302
