Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Το αύριο είναι σήμερα

Αυτές τις μέρες η ενημέρωση γύρω από την οικονομική θέση της Ελλάδας βρίσκετε στην κορυφή.


Οι πάντες αναρωτιόμαστε αλλά και όλοι γυρίζουμε τηλεοπτικό κανάλι όταν ακούμε θέματα που αφορούν θέματα οικονομικά ,κοινωνικά και πάσης φύσεως θέματα που μας δημιουργούν αχνός Η ΠΙΘΑΝΟΝ να μας προβληματίσουν.



Δεν επιθυμούμε να δεχτούμε ότι για ότι συμβαίνει στην σύγχρονη Ελλάδα φταίμε εμείς . Σαν γαϊδούρια υπομένουμε τις καταστάσεις και δίνουμε άφεση αμαρτιών σε κάθε εκλογική αναμέτρηση στα πολιτικά κόμματα ενώ τέτοιο πράγμα δεν θα κάναμε ποτέ για ένα φίλο ένα γείτονα ένα συνάνθρωπο .

Είχαμε και περιμέναμε από τα κόμματα εξουσίας και ας μην γελιόμαστε και αντιπολίτευσης ένα διορισμό βρε αδελφέ … ενώ από ένα συνάνθρωπο που δεν θα μας φανεί χρήσιμος του κόβουμε και την καλημέρα γιατί σε αυτή την περίπτωση και μονό σε αυτή θεωρούμε ότι και η κοροϊδία έχει και τα όρια της .





Εμείς λοιπόν βάζουμε τα όρια εμείς …



Μην απορείτε που δεν έχουμε λεβέντες πολιτικούς αναρωτηθείτε μόνο γιατί δεν έχουμε λεβέντες ψηφοφόρους.



Όλοι εμείς νομίζοντας ότι έχουμε ένα αρχαίο φιλόσοφο μέσα μας αρχίζουμε και εκτιμούμε τις καταστάσεις αφού πρώτα τις έχουμε φάει μασημένες από την κατσαρόλα TV .



Έτσι δεν μπορούμε να καταταχτούμε ούτε στους μεγάλους της αμπελοφιλοσοφίας.

Η ΜΑΣΗΜΕΝΗ ΤΡΟΦΗ ΒΡΩΜΑΕΙ .



Η Ελλάδα χρεοκόπησε και όλα τα άλλα είναι …



Η διαταραχή που έφερε στην Ελλάδα ο Αντρέας Παπανδρέου είναι ανεπανόρθωτη και μη ανατρέψιμη.



Ουσιαστικά αρχίζουμε από την αρχή με τους ιδίους ανθρώπους που μας έφεραν στο τέλμα. ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ .



ΑΠΟ το 1981 και μέχρι σήμερα έχουμε …εξευτελισμό της γυναίκας , της μάνας ,του πατερά , του παιδιού , του νέου ανθρώπου , των ανθρώπων της τρίτης ηλικίας .

Η εκκλησία η δικαιοσύνη η πατρίδα , ο ανθρωπισμός , η παιδεία , η μόρφωση όλα και άλλα τόσα χάθηκαν αλλά το τραγικό είναι ότι όλα έγιναν με την ανοχή μας και το κυριότερη και με την ψήφο μας .



Αν η οικονομική κρίση κράτηση 13 μήνες η 44 δεν το ξέρω και δεν είναι το ζητούμενο μου αυτό που εγώ θέλω να πω είναι μπορούμε να ξαναρχίσουμε αλλά με νου και γνώση.



Τελειώνοντας λέω τούτο το αύριο είναι σήμερα.