Παρατηρώ τον κόσμο ενώ δείχνει γεμάτος ελπίδα παράλληλα ζει και με φόβο .
Δεν επιθυμεί πλέον να εκφράζετε πολιτικά .
Φοβάται δεν θέλει να είναι εκτός του κοπαδιού .

Δεν εκφράζετε ο κόσμος ελεύθερα .

Στο στόμα μια καραμέλα υπάρχει "νέοι άνθρωποι είναι θα δούμε πως θα πάνε".

Είναι τραγικό λάθος να μπερδεύουμε την αγνή νεότητα του ανθρώπου με την αναγνωρισιμότητα του.