Μωυσέως Αιθίοπα

Μωυσέως Αιθίοπα, Διομήδους και Λαυρεντίου, Δικαίου Βασιλιά Εζεκία, Άννας θυγατέρας του Φανουήλ, των Αγίων 33 Μαρτύρων από την Ηρακλεία, Δάμωνος Ιερομάρτυρα







Ο Όσιος Μωυσής ο Αιθίοπας
Ο όσιος Μωυσής έζησε στην Αίγυπτο και στην αρχή ήταν ληστής. Αλλά το φως της γνώσης και της μετάνοιας δεν άργησε να φωτίσει το δρόμο του. Η μεγάλη επιείκεια που έδειξε προς αυτόν κάποιος χριστιανός, ενώ αυτός τον είχε βλάψει, επέφερε στον Μωυσή ψυχική ανακαίνιση. Πίστεψε, έγινε χριστιανός και κατόπιν μοναχός. Αγωνίστηκε σκληρά μέσα στην έρημο και απέκτησε μεγάλη πνευματική σύνεση και αρετή. Η φήμη του έφερνε στο ερημητήριό του πολλούς χριστιανούς, που άκουγαν με δέος τη διδασκαλία του κατά της υπερηφάνειας και της κατάκρισης. "Είμαι, έλεγε, ο χειρότερος των αμαρτωλών. Τα περασμένα μας αμαρτήματα πρέπει να τα έχουμε πάντα μπροστά μας και να λυπούμαστε γι’ αυτά. Αυτό είναι η καλύτερη μέθοδος για να φυλάξουμε τον εαυτό μας με τη βοήθεια του Θεού ασφαλή. Αν νομίσουμε ότι είμαστε πνευματικά όρθιοι, τότε ακριβώς είναι ο μεγάλος κίνδυνος μήπως πέσουμε. Για να μη φοβόμαστε το Θεό, οφείλουμε να φοβόμαστε πολύ τον εαυτό μας, δηλαδή τις αδυναμίες και τα πάθη μας". Με τέτοια αγία ζωή, ο Μωυσής έφθασε στο 75ο έτος της ηλικίας του. Ώσπου ξαφνικά, ειδωλολάτρες ληστές εισέβαλαν στο σπήλαιο του και τον σκότωσαν με μαχαίρια. (Σύμφωνα όμως με την Συναξαριακή πηγή του Άγιου Νικόδημου, ο Άγιος Μωυσής απεβίωσε ειρηνικά).
Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.Των παθών καταλείψας Πάτερ την Αίγυπτον, των αρετών εν τω όρει ανήλθες πίστει θερμή, τον Σταυρόν τον του Χριστού άρας επ' ώμων σου, και δοξασθείς περιφανώς τύπος ώφθης Μοναστών, Μωσή Πατέρων ακρότης, μεθ' ων απαύστως δυσώπει ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.

Κοντάκιον. Ήχος δ’. Επεφάνης σήμερον.
Αιθιόπων πρόσωπα, απορραπίσας, νοητών ανέλαμψας, καθάπερ ήλιος φαιδρός, φωταγωγών τας ψυχάς ημών, των σε τιμώντων, Μωσή παμμακάριστε.







Οι Άγιοι Διομήδης και Λαυρέντιος
Μαρτύρησαν, αφού τους θανάτωσαν με βέλη, δεμένους σ' ένα πλάτανο.









Ο Δίκαιος Βασιλιά Εζεκίας

Ο Δίκαιος Βασιλιά Εζεκίας, ήταν γιος του αποστάτη βασιλιά του Ιούδα Αχαζ, πού υποστήριζε με μεγάλη θέρμη τα είδωλα. Ο Εζεκίας όμως, ακολούθησε εντελώς διαφορετικό δρόμο από τον πατέρα του. Καταπολέμησε την ειδωλολατρία, έδωσε στην γιορτή του Ιουδαϊκού Πάσχα περισσότερη μεγαλοπρέπεια, και υποστήριξε με το προσωπικό του παράδειγμα αλλά και το βασιλικό του κύρος, τον αληθινό Θεό. Αλλά και ο Θεός τον υποστήριξε ανάλογα. Ο Εζεκίας λοιπόν όχι μόνο κατόρθωσε να νικήσει τούς Φιλισταίους, αλλά κατόρθωσε να ξεφύγει και από τον ζυγό των Ασσυρίων, κατατροπώνοντας τον Βασιλιά τους, Σεναριχείμ. Οι σύμβουλοι του Εζεκία ήταν οι προφήτες Ησαΐας και Μιχαίας. Ακόμα υποστήριξε πολύ την γεωργία και το εμπόριο, οχύρωσε την Ιερουσαλήμ και στόλισε τον ναό της Ιερουσαλήμ. Πέθανε το 696 π.Χ και τάφηκε με μεγάλη πομπή, στον υψηλότερο τάφο των υιών του Δαυίδ. υπήρξε δε ένας από τούς καλύτερους βασιλείς του Ιούδα.









Η Αγία Άννα θυγατέρα του Φανουήλ
Βλέπε βιογραφικό της σημείωμα στις 3 Φεβρουαρίου, όπου και η κυρίως μνήμη της.






Οι Άγιοι 33 Μάρτυρες από την Ηράκλεια
Μαρτύρησαν δια πυρός.







Ο Άγιος Δάμων ο Ιερομάρτυρας
Άγνωστος στους Συναξαριστές και τα Μηναία. Η μνήμη του αναγράφεται στο Σιναϊτικό Κώδικα 631, όπου υπάρχουν και δύο Στιχηρά (τροπάρια) στον Άγιο Δάμωνα