Κηρύκου & Ιουλίττας, Βλαδιμήρου Ιασαπόστολου

Κηρύκου & Ιουλίττας, Βλαδιμήρου Ιασαπόστολου, Λολλιανού, Αβούδιμου, Εύρεση Τιμίας Κάρας Οσίας Ματρώνας, Μνήμη Βασιλέως Ιουστινιανού του Β’, Swithn
Οι Άγιοι Κήρυκος και Ιουλίττα η μητέρα του (εορτή :Κήρυκος & Ιουλία ή Ιουλίτα).

Η Αγία Ιουλίτα, έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Καταγόταν από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Επειδή όμως τότε κυριαρχούσε ο διωγμός κατά των χριστιανών, πήρε το γιο της τον Κήρυκο και πήγε στην Σελεύκεια και στην συνέχεια στην Ταρσό. Αλλά και εκεί συνάντησε την ίδια κατάσταση. Στην Ταρσό συνελήφθη από τον ηγεμόνα ,τον Αλέξανδρο, ο οποίος την υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια μπροστά στο παιδί της. Στην συνέχεια προσπάθησε να φέρει με το μέρος του τον μικρό. το παιδάκι όμως δεν δεχόταν και μάλιστα αφού επικαλέστηκε το όνομα του Χριστού, έδωσε μία δυνατή κλωτσιά στην κοιλιά του ηγεμόνα. Αυτός εξοργίστηκε τόσο πού το πέταξε από τα σκαλιά σπάζοντας το κρανίο του μικρού Κήρυκου. Μ' αυτόν τον τρόπο έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου ο μικρός Κήρυκος. Η δε μητέρα του μετά από λίγο, αφού υπεβλήθη σε πολλά και φρικτά βασανιστήρια, παρέδωσε το πνεύμα της στον Χριστό.
Απολυτίκιον. Ήχος δ'. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.Η καλλιμάρτυς του Χρίστου Ιουλίττα, συν τριετεί αμνώ αυτής τω Κηρύκω, δικαστού προ βήματος παρέστησαν φαιδρώς, εύτολμοι κηρύττοντες. την χριστώνυμον κλήσιν, άμφω μη πτοούμενοι, απειλάς των τυρράνων και στεφηφόροι νυν εν ουρανοίς, αγαλλιώνται. Χριστώ παριστάμενοι.

Ο Άγιος Λολλιανός.
Μαρτύρησε, αφού θανατώθηκε από δήμιους με κλωτσιές.

Ο Άγιος Αβούδιμος.
Ο θαρραλέος αυτός στρατιώτης του Χριστού, καταγόταν από τη νήσο Τένεδο και υπήρξε από τα πρώτα ολοκαυτώματα της πίστης, στον τότε διωγμό κατά της Εκκλησίας επί Διοκλητιανού. Επειδή δεν θέλησε να θυσιάσει στα είδωλα, τον έδεσαν και τον έδειραν σκληρά. Ο Αβούδιμος όμως, μία απάντηση είχε συνεχώς στο στόμα του: "ΕΙΜΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ". Κατόπιν του έσχισαν τα πλευρά με σιδερένια νύχια, και επειδή συνέχιζε να ομολογεί το Χριστό, τον θανάτωσαν με αποκεφαλισμό.

Ο Άγιος Βλαδίμηρος ο Ισαπόστολος βασιλιάς των Ρώσων.
Άγιος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και γιος του ηγεμόνα του Κιέβου Σβιατοσλάβ. Γεννήθηκε το έτος 949 μ.Χ. Η μητέρα του ονομαζόταν Μαλούσα και ήταν πρώτα υπηρέτρια της μητέρας του συζύγου της, δηλαδή της Αγίας βασίλισσας Όλγας, που ήταν η πρώτη που έγινε χριστιανή στη Ρωσία και οδήγησε πολλούς στην ευσέβεια. Όταν ο Βλαδίμηρος κατέλαβε τον θρόνο του Κιέβου, στην αρχή ήταν ειδωλολάτρης και έτσι ενεργούσε. Πήρε πολλές συζύγους και απόκτησε 12 γιους και 11 θυγατέρες. Κατόπιν όμως, με τις θερμές προσευχές της αγίας γιαγιάς του και τη θεία φώτιση - πολλά σημεία λέγονται για την προσέλευση του στον χριστιανισμό - πίστεψε στον Χριστό και βαπτίστηκε στο Κίεβο το έτος 897. Παντρεύτηκε την αδελφή του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Βασιλείου Β' του Βουλγαροκτόνου, Άννα και γκρέμισε όλα τα είδωλα που υπήρχαν στη χώρα. Βάπτισε τους περισσότερους Ρώσους χριστιανούς και έκτισε δύο ωραίες εκκλησίες στο Κίεβο. Η ζωή του άλλαξε ριζικά και έγινε αληθινός Χριστιανός και βοήθησε πάρα πολύ για την εξάπλωση του Χριστιανισμού. Απεβίωσε ειρηνικά στις 15 Ιουλίου του έτους 1015.
Εύρεση τιμίας κάρας της Οσίας Ματρώνας της Χιοπολίτιδας.
Βλέπε βιογραφικό της σημείωμα στις 20 'Οκτωβρίου, όπου ή κυρίως μνήμη της.
Μνήμη του Βασιλέως Ιουστινιανού Β’ του Νέου.
Βλέπε σχετικά αποβίωση αυτού την 2α Αυγούστου
Ο Άγιος Swithn (Αγγλοσάξωνας).
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει o αναγνώστης στο βιβλίο "Οι Άγιοι των Βρετανικών Νήσων", του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.