Παρασκευή 16 Απριλίου 2010
Η χώρα στο Δ.Ν.Τ.. .
Δεν υπάρχει καμιά αντίρρηση πλέον από κανέναν ότι μετά από 6 μήνες διακυβέρνησης του πασοκ και ουδέτερης αντιμετωπίσεως των προβλημάτων της Ελλάδος ο ηγέτης του κυβερνώντος κόμμματος Γεώργιος Παπανδρέου έβαλε τη χώρα στο Δ.Ν.Τ..
Τρίτη 13 Απριλίου 2010
Εχετε την τιμή
Ανεπίτρεπτες καταστάσεις συμβαίνουν στην Ελλάδα .Τα πάντα αλλάζουν.
Ακούστε κύριοι των τιμών και άρχοντες αν δεν το έχετε καταλάβει έχετε την τιμή να βρίσκετε στο τιμόνι της ΕΛΛΑΔΟΣ.
Όσο ποιο γρήγορα το καταλάβετε τόσο το καλύτερο για την χώρα αλλιώς η ίδια η ιστορία της πατρίδας θα σας απορροφήσει και θα σας εξαφανίσει στα χρονοντούλαπα με χιλιάδες άλλους ανόητους.
Ακούστε κύριοι των τιμών και άρχοντες αν δεν το έχετε καταλάβει έχετε την τιμή να βρίσκετε στο τιμόνι της ΕΛΛΑΔΟΣ.
Όσο ποιο γρήγορα το καταλάβετε τόσο το καλύτερο για την χώρα αλλιώς η ίδια η ιστορία της πατρίδας θα σας απορροφήσει και θα σας εξαφανίσει στα χρονοντούλαπα με χιλιάδες άλλους ανόητους.
Πέμπτη 8 Απριλίου 2010
ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
Στις 3 Μαΐου 2010 έχουμε όπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο παιδείας πανελλήνιες εξετάσεις . Ε , και !
Τι θα αλλάξει παιδιά θα περάσουν ,παιδιά δεν θα περάσουν.
Έχουμε τα φόντα ως κράτος να δώσουμε λόγο τιμής στα παιδιά μας ότι το μέλλον τους θα είναι διασφαλισμένο ;
Ότι για όλους υπάρχει η αγκαλιά του κράτους ;
Τρίτη 6 Απριλίου 2010
Σκοποί του ΔΝΤ
Σκοποί του ΔΝΤ
Κύριος σκοπός του εν λόγω οργανισμού είναι η προώθηση της διεθνούς νομισματικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών με ισόρροπη ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου. Για τον σκοπό αυτό προωθούνται συγκεκριμένα μέτρα, ή οσάκις κρίνεται αναγκαίο αποφασίζονται ιδιαίτερα μέτρα, μεταξύ των οποίων είναι:
1.Η ενιαία διαδικασία ομαλής προσαρμογής εκάστου κράτους μέλους στις συναλλαγματικές ισονομίες.
2.Διεθνείς διαβουλεύσεις σε περιπτώσεις σημαντικών αλλαγών των ακολουθουμένων συναλλαγματικών πρακτικών.
3.Επιβολές ορισμένων περιοριστικών συναλλαγματικών μέτρων και τέλος
4.Άρση των παραπάνω περιοριστικών μέτρων κατόπιν διαπιστωμένης βελτίωσης οικονομικής θέσης του καθ΄ ου κράτους μέλους.
[Επεξεργασία] Διοικητική διάρθρωση ΔΝΤ
Ανώτατο διοικητικό όργανο του ΔΝΤ είναι το λεγόμενο «Συμβούλιο των Διοικητών» στο οποίο εκπροσωπείται κάθε κράτος μέλος μ΄ ένα Διοικητή και έναν αναπληρωματικό για πέντε συνεχή έτη. Το Συμβούλιο αυτό συνέρχεται μία φορά ετησίως στη λεγόμενη "Τακτική Σύνοδο". Κατά τη διάρκεια της συνόδου αυτής εγκρίνονται τα πεπραγμένα του Οργανισμού, εκλέγονται νέοι διευθυντές, ενώ λαμβάνονται διάφορες αποφάσεις όπως π.χ. τυχόν αλλαγή ισοτιμιών, περί εισόδου νέων μελών, κ.λπ.
Ο Διοικητικός Διευθυντής του Συμβουλίου προΐσταται του Εκτελεστικού Συμβουλίου καθώς και όλου του προσωπικού του Οργανισμού.
Το Εκτελεστικό Συμβούλιο ασχολείται κυρίως με θέματα τρέχουσας φύσεως του Οργανισμού αφού για τα σημαντικότερα επιλαμβάνεται αυτό τούτο το Συμβούλιο των Διοικητών.
[Επεξεργασία] Συστήματα Διάχυσης Δεδομένων (DDS)
Το 1995 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) άρχισε να εργάζεται για τη δημιουργία προτύπων διάχυσης δεδομένων (data dissemination) με στόχο να καθοδηγήσει τις χώρες-μέλη του ΔΝΤ να δημοσιοποιούν στο κοινό τα οικονομικά τους στοιχεία. Η Διεθνής Νομισματική και Οικονομική Επιτροπή (ΔΝΟΕ) προσυπέγραψε τα πρότυπα, τα οποία χωρίζονται σε δύο συστήματα: το Σύστημα Διάχυσης Γενικών Δεδομένων (GDDS - General Data Dissemination System)[1] και το Πρότυπο Διάχυσης Ειδικών Δεδομένων (SDDS - Special Data Dissemination Standard). [2]
Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ ενέκρινε τα SDDS και GDDS το 1996 και το 1997 αντίστοιχα, ενώ ακολούθησαν τροποποιήσεις οι οποίες εκδόθηκαν στον αναθεωρημένο "Οδηγό στο Σύστημα Διάχυσης Γενικών Δεδομένων" (Guide to the General Data Dissemination System). Το σύστημα απευθύνεται κυρίως σε στατιστικολόγους και στοχεύει να βελτιώσει πολλές πτυχές στα στατιστικά συστήματα των χωρών.
[Επεξεργασία] Μέλη του ΔΝΤ
Μέλη του ΔΝΤ γίνονται δεκτά μόνο ελεύθερες και κυρίαρχες χώρες. Το 2000 τα μέλη του ΔΝΤ αριθμούσαν 182 (χώρες).
Μερικές οντότητες, χωρίς να είναι μέλη του ΔΝΤ, συνεισφέρουν στατιστικά δεδομένα στα συστήματα:
οι Παλαιστινιακές Αρχές - GDDS
το Χονγκ Κονγκ - SDDS
Όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για την Ευρωζώνη - SDDS
η Eurostat για όλη την ΕΕ. - SDDS
[Επεξεργασία] Κριτήρια για ένταξη
Οποιαδήποτε χώρα μπορεί να ζητήσει να γίνει μέλος του ΔΝΤ. Η αίτηση θα εξεταστεί πρώτα από το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ, το οποίο θα υποβάλει έκθεση στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ με εισηγήσεις. Οι εισηγήσεις αφορούν το μερίδιο που αναλογεί (quota) στο υποψήφιο μέλος, τον τρόπο πληρωμής της συνδρομής, και άλλους όρους και προϋποθέσεις για ένταξη. Αφού το Διοικητικό Συμβούλιο εγκρίνει την έκθεση, η αιτήτρια χώρα οφείλει να λάβει τα απαραίτητα νομικά μέτρα σύμφωνα με τη δική της νομοθεσία ώστε να μπορέσει να υπογράψει τη σχετική συμφωνία με το ΔΝΤ και να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της ως μέλος.
Το μερίδιο (quota) ενός μέλους του ΔΝΤ καθορίζει τη συνδρομή που πρέπει να πληρώνει, το βάρος της ψήφου του, την πρόσβαση σε χρηματοδοτήσεις από το ΔΝΤ, και το μερίδιό του σε Special Drawing Rights. Ένα μέλος δεν μπορεί μονομερώς να αυξήσει το μερίδιό του - η οποιαδήποτε αύξηση πρέπει πρώτα να εγκριθεί από το Εκτελεστικό Συμβούλιο. Για παράδειγμα, το 2001 δεν επιτράπηκε στην Κίνα να αυξήσει το μερίδιό της όσο επιθυμούσε, ώστε να παραμείνει στο επίπεδο της μικρότερης οικονομίας των G7 (Καναδάς).[1] Έκτοτε, η συνεισφορά της έχει αυξηθεί μόνο ελαφρώς.
Από το 2006 διεξάγεται συζήτηση για αλλαγές στον τρόπο ψήφισης, ώστε να γίνεται πιο δίκαια. [3]
[Επεξεργασία] Βοήθεια και μεταρρυθμίσεις
Η βασική αποστολή του ΔΝΤ είναι να παρέχει οικονομική βοήθεια σε χώρες που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση. Χώρες-μέλη που έχουν πρόβλημα με το ισοζύγιο πληρωμών μπορούν να ζητήσουν δάνεια ή/και διαχείριση της εθνικής τους οικονομίας. Σε ανταπόδοση, από τις χώρες αυτές απαιτείται συνήθως να προβούν σε μεταρρυθμίσεις (στις οποίες οι επικριτές αναφέρονται ειρωνικά ως "συναίνεση της Ουάσινγκτον"). Αυτές οι μεταρρυθμίσεις συνήθως απαιτούνται γιατί χώρες με σταθερά επιτόκια μπορούν να δημιουργήσουν οικονομικές, νομισματικές και πολιτικές πρακτικές οι οποίες να οδηγήσουν οι ίδιες το σύστημα σε κρίση. Για παράδειγμα, χώρες με τεράστια ελλείμματα προϋπολογισμού, ανεξέλεγκτο πληθωρισμό, αυστηρό έλεγχο τιμών, ή ιδιαίτερα υπερτιμημένο ή υποτιμημένο νόμισμα διατρέχουν τον κίνδυνο να αντιμετωπίσουν στο μέλλον σοβαρό πρόβλημα με το ισοζύγιο πληρωμών. Έτσι, τα προγράμματα αυτά έχουν ως στόχο, τουλάχιστον φαινομενικά, περισσότερο να διασφαλίσουν μελλοντικές οικονομικές κρίσεις παρά να χρηματοδοτήσουν οικονομικές ατασθαλίες.
Όμως αυτή η προσέγγιση έχει δεχτεί πολλές επικρίσεις, όπως φαίνεται πιο κάτω. Σύμφωνα με πολλούς υποστηρικτές του ΔΝΤ, κάποιες από αυτές τις επικρίσεις είναι αποτέλεσμα του ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν καλά τις λειτουργίες και τους στόχους του ΔΝΤ, και αυτό οφείλεται στην έλλειψη διαφάνειας εντός του ΔΝΤ, καθώς και στην περίπλοκη φύση του διεθνούς οικονομικού συστήματος γενικότερα. Οι εισηγήσεις για βελτίωση αυτής της κατάστασης περιλαμβάνουν τη μείωση των οικονομολόγων, οι οποίοι - πολλοί φοβούνται - ότι χρησιμοποιούν τις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου ως πειραματόζωα. Από την άλλη, κάποιοι φοβούνται ότι οι αλλαγές αυτές που προτείνονται εισάγουν θέματα που είναι περισσότερο πολιτικά παρά οικονομικά και τα οποία έχουν ήδη οδηγήσει σε οικονομικές κρίσεις. Σύμφωνα με τον Ούλριχ Μπεκ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει ως πρωταρχικό στόχο την αποτροπή μια παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
[Επεξεργασία] Επικρίσεις
Ο ρόλος των δύο οργανισμών του Μπρέτον Γουντς έχει αμφισβητηθεί από μερικούς από τα τέλη της ψυχροπολεμικής περιόδου. Οι επικριτές ισχυρίζονται ότι αυτοί που κατευθύνουν την πολιτική του ΔΝΤ εσκεμμένα στήριξαν καπιταλιστικές στρατιωτικές δικτατορίες που πρόσκεινταν φιλικά σε αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες. Οι επικριτές ισχυρίζονται επίσης ότι το ΔΝΤ είναι σε γενικές γραμμές απαθές ή και εχθρικό στις απόψεις τους για δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα και εργατικά δικαιώματα. Η αντιπαράθεση αυτή έχει συμβάλει στη δημιουργία του κινήματος ενάντια στην παγκοσμιοποίηση. Άλλοι ισχυρίζονται ότι το ΔΝΤ δεν έχει αρκετή ισχύ για να δημοκρατικοποιήσει κυρίαρχα κράτη, αν και αυτό δεν εντάσσεται ούτως ή άλλως στους δεδηλωμένους στόχους του, οι οποίοι είναι να συμβουλεύει και να προωθεί την οικονομική σταθερότητα. Το επιχείρημα υπέρ του ΔΝΤ είναι ότι η οικονομική σταθερότητα αποτελεί πρόδρομο της δημοκρατίας.
Δύο επικρίσεις από οικονομολόγους είναι ότι η οικονομική βοήθεια δίδεται πάντοτε υπό διάφορες προϋποθέσεις (conditionalities), περιλαμβανομένων των Προγραμμάτων Διαρθρωτικής Προσαρμογής (Structural Adjustment Programs). Οι προϋποθέσεις, υποστηρίζεται, παρεμποδίζουν την κοινωνική σταθερότητα και επομένως και τους δεδηλωμένους στόχους του ΔΝΤ, ενώ τα Προγράμματα Διαρθρωτικής Προσαρμογής οδηγούν σε αύξηση της φτώχειας στις χώρες που δέχονται τη βοήθεια.[2]
Κατά κανόνα, το ΔΝΤ και οι υποστηρικτές του είναι υπέρμαχοι της κεϋνσιανής προσέγγισης. Αυτό έχει ως συνέπεια ότι εκείνοι που ανήκουν στη σχολή σκέψης της προσφοράς (supply-side economics) διαφωνούν ανοικτά με το ΔΝΤ. Το ΔΝΤ υποστηρίζει συχνά την υποτίμηση νομισμάτων, την οποία η σχολή της προσφοράς θεωρεί ότι αυξάνει τον πληθωρισμό. Επίσης, συνδέουν την ψηλή φορολογία των προγραμμάτων λιτότητας με συρρίκνωση της οικονομίας.
Η υποτίμηση του νομίσματος συνιστάται από το ΔΝΤ σε κυβερνήσεις χωρών των οποίων η οικονομία βρίσκεται σε κακή κατάσταση. Οι οικονομολόγοι που δίνουν έμφαση στην προσφορά ισχυρίζονται ότι οι κεϋνσιανές πολιτικές του ΔΝΤ είναι καταστροφικές για την οικονομική ευημερία.
Από την άλλη, το ΔΝΤ μερικές φορές υποστηρίζει "προγράμματα λιτότητας", τα οποία συνεπάγονται αύξηση των φόρων ακόμη και όταν η οικονομία είναι αδύνατη, με στόχο να παρέχουν έσοδα στην κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το έλλειμμα προϋπολογισμού, κάτι που είναι αντίθετο με την κεϋνσιανή πολιτική. Αυτές οι πολιτικές επικρίθηκαν από τον Τζόζεφ Ε. Στίγκλιτς, πρώην οικονομολόγο και αντιπρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας, στο βιβλίο του Globalization and Its Discontents.[3] Ο Στίγκλιτς υποστήριξε ότι, στρεφόμενο σε μια πιο νομισματική προσέγγιση, το ΔΝΤ δεν έχει πλέον έγκυρο στόχο, αφού σχηματίστηκε για να παρέχει κονδύλια σε χώρες για να υλοποιήσουν κεϋνσιανή αποκατάσταση των πληθωριστικών μεγεθών.
[Επεξεργασία] Προηγούμενοι διευθυντές
Βάσει άγραφου νόμου, ο Διοικητής του ΔΝΤ είναι πάντοτε από την Ευρώπη και ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Εκτελεστικοί Διευθυντές, οι οποίοι εγκρίνουν τον Διοικητή, ψηφίζονται από τους Υπουργούς Οικονομικών των χωρών που εκπροσωπούν. Ο δεύτερος τη τάξη στην ιεραρχία του ΔΝΤ είναι παραδοσιακά Αμερικανός.
Το ΔΝΤ ελέγχεται ως επί το πλείστον από τις μεγάλες δυνάμεις της Δύσης, με το βάρος ψήφου στο Εκτελεστικό Συμβούλιο να καθορίζεται από την οικονομική συνεισφορά της κάθε χώρας στον οργανισμό. Σπάνια το Συμβούλιο υπερψηφίζει αποφάσεις που συγκρούονται με τα συμφέροντα των ΗΠΑ ή των ευρωπαϊκών χωρών.
Ημερομηνίες Ονόματα Χώρες
6 Μαΐου 1946 - 5 Μαΐου 1951 Camille Gutt Βέλγιο
3 Αυγούστου 1951 - 3 Οκτωβρίου 1956 Ivar Rooth Σουηδία
21 Νοεμβρίου 1956 - 5 Μαΐου 1962 Per Jacobsson Σουηδία
12 Αυγούστου 1962 - 30 Απριλίου, 1963 David Collett Ελβετία
1 Σεπτεμβρίου 1963 - 31 Αυγούστου 1973 Pierre-Paul Schweitzer Γαλλία
1 Σεπτεμβρίου 1973 - 16 Ιουνίου 1978 Johannes Witteveen Ολλανδία
17 Ιουνίου 1978 - 15 Ιανουαρίου 1987 Jacques de Larosière Γαλλία
16 Ιανουαρίου 1987 - 14 Φεβρουαρίου 2000 Michel Camdessus Γαλλία
1 Μαΐου 2000 - 4 Μαρτίου 2004 Horst Köhler Γερμανία
7 Ιουνίου 2004 - 31 Οκτωβρίου 2007 Rodrigo Rato Ισπανία
1 Νοεμβρίου 2007 - σήμερα Dominique Strauss Γαλλία
[Επεξεργασία] Σημειώσεις
1.↑ Barnett, Michael και Finnemore, Martha. Rules for the World: International Organizations in Global Politics. Ithaca: Cornell University Press, 2004.
2.↑ Hertz, Noreena. The Debt Threat. New York: Harper Collins Publishers, 2004.
3.↑ Stiglitz, Joseph. Globalization and its Discontents. New York: WW Norton & Company, 2002.
[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία
Jan Joost Teunissen and Age Akkerman (eds.) (2005). Helping the Poor? The IMF and Low-Income Countries. FONDAD. ISBN-10: 90-74208-25-8.
Axel Dreher (2002). The Development and Implementation of IMF and World Bank Conditionality. HWWA. ISSN 1616-4814.
Dreher, Axel (2004), A Public Choice Perspective of IMF and World Bank Lending and Conditionality, Public Choice 119, 3-4: 445-464.
Dreher, Axel (2004), The Influence of IMF Programs on the Re-election of Debtor Governments, Economics & Politics 16, 1: 53-75
Dreher, Axel (2003), The Influence of Elections on IMF Programme Interruptions, The Journal of Development Studies 39,6: 101-120.
The Best Democracy Money Can Buy του Greg Palast (2002)
The IMF and The World Bank: How do they differ?[4] by David D. Driscoll
Rivalries between IMF and IBRD, "Sister-talk", The Economist 3/3/07 [5]
George, S. (1988). A Fate Worse Than Debt. London: Penguin Books.
Hancock, G. (1991). Lords of Poverty: The Free-Wheeling Lifestyles, Power, Prestige and Corruption of the Multi-billion Dollar Aid Business. London: Mandarin.
[Επεξεργασία] Δείτε επίσης
Αναπτυξιακή βοήθεια
Οικονομικά
Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη
Παγκόσμια Τράπεζα
[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ιστοσελίδα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου
Global Banking: The International Monetary Fund
Finance & Development - τριμηνιαία έκδοση του ΔΝΤ
Ετήσιες εκθέσεις του Εκτελεστικού Συμβουλίου
World Economic Outlook Reports
Εκδόσεις ΔΝΤ
Kenneth Rogoff - The sisters at 60
How the IMF Props Up the Dollar System
IMF’s Origins as a Blueprint for Its Future, Anna J. Schwartz, National Bureau of Economic Research
Center for International Finance & Development Ερευνητικό κέντρο του Πανεπιστημίου της Αϊόβα, περιλαμβάνει ηλεκτρονικό βιβλίο 300 σελίδων για το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
Το άρθρο βασίστηκε αρχικά στο άρθρο International Monetary Fund της Αγγλόγλωσσης Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Κύριος σκοπός του εν λόγω οργανισμού είναι η προώθηση της διεθνούς νομισματικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών-μελών με ισόρροπη ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου. Για τον σκοπό αυτό προωθούνται συγκεκριμένα μέτρα, ή οσάκις κρίνεται αναγκαίο αποφασίζονται ιδιαίτερα μέτρα, μεταξύ των οποίων είναι:
1.Η ενιαία διαδικασία ομαλής προσαρμογής εκάστου κράτους μέλους στις συναλλαγματικές ισονομίες.
2.Διεθνείς διαβουλεύσεις σε περιπτώσεις σημαντικών αλλαγών των ακολουθουμένων συναλλαγματικών πρακτικών.
3.Επιβολές ορισμένων περιοριστικών συναλλαγματικών μέτρων και τέλος
4.Άρση των παραπάνω περιοριστικών μέτρων κατόπιν διαπιστωμένης βελτίωσης οικονομικής θέσης του καθ΄ ου κράτους μέλους.
[Επεξεργασία] Διοικητική διάρθρωση ΔΝΤ
Ανώτατο διοικητικό όργανο του ΔΝΤ είναι το λεγόμενο «Συμβούλιο των Διοικητών» στο οποίο εκπροσωπείται κάθε κράτος μέλος μ΄ ένα Διοικητή και έναν αναπληρωματικό για πέντε συνεχή έτη. Το Συμβούλιο αυτό συνέρχεται μία φορά ετησίως στη λεγόμενη "Τακτική Σύνοδο". Κατά τη διάρκεια της συνόδου αυτής εγκρίνονται τα πεπραγμένα του Οργανισμού, εκλέγονται νέοι διευθυντές, ενώ λαμβάνονται διάφορες αποφάσεις όπως π.χ. τυχόν αλλαγή ισοτιμιών, περί εισόδου νέων μελών, κ.λπ.
Ο Διοικητικός Διευθυντής του Συμβουλίου προΐσταται του Εκτελεστικού Συμβουλίου καθώς και όλου του προσωπικού του Οργανισμού.
Το Εκτελεστικό Συμβούλιο ασχολείται κυρίως με θέματα τρέχουσας φύσεως του Οργανισμού αφού για τα σημαντικότερα επιλαμβάνεται αυτό τούτο το Συμβούλιο των Διοικητών.
[Επεξεργασία] Συστήματα Διάχυσης Δεδομένων (DDS)
Το 1995 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) άρχισε να εργάζεται για τη δημιουργία προτύπων διάχυσης δεδομένων (data dissemination) με στόχο να καθοδηγήσει τις χώρες-μέλη του ΔΝΤ να δημοσιοποιούν στο κοινό τα οικονομικά τους στοιχεία. Η Διεθνής Νομισματική και Οικονομική Επιτροπή (ΔΝΟΕ) προσυπέγραψε τα πρότυπα, τα οποία χωρίζονται σε δύο συστήματα: το Σύστημα Διάχυσης Γενικών Δεδομένων (GDDS - General Data Dissemination System)[1] και το Πρότυπο Διάχυσης Ειδικών Δεδομένων (SDDS - Special Data Dissemination Standard). [2]
Το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ ενέκρινε τα SDDS και GDDS το 1996 και το 1997 αντίστοιχα, ενώ ακολούθησαν τροποποιήσεις οι οποίες εκδόθηκαν στον αναθεωρημένο "Οδηγό στο Σύστημα Διάχυσης Γενικών Δεδομένων" (Guide to the General Data Dissemination System). Το σύστημα απευθύνεται κυρίως σε στατιστικολόγους και στοχεύει να βελτιώσει πολλές πτυχές στα στατιστικά συστήματα των χωρών.
[Επεξεργασία] Μέλη του ΔΝΤ
Μέλη του ΔΝΤ γίνονται δεκτά μόνο ελεύθερες και κυρίαρχες χώρες. Το 2000 τα μέλη του ΔΝΤ αριθμούσαν 182 (χώρες).
Μερικές οντότητες, χωρίς να είναι μέλη του ΔΝΤ, συνεισφέρουν στατιστικά δεδομένα στα συστήματα:
οι Παλαιστινιακές Αρχές - GDDS
το Χονγκ Κονγκ - SDDS
Όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης:
η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για την Ευρωζώνη - SDDS
η Eurostat για όλη την ΕΕ. - SDDS
[Επεξεργασία] Κριτήρια για ένταξη
Οποιαδήποτε χώρα μπορεί να ζητήσει να γίνει μέλος του ΔΝΤ. Η αίτηση θα εξεταστεί πρώτα από το Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ, το οποίο θα υποβάλει έκθεση στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ με εισηγήσεις. Οι εισηγήσεις αφορούν το μερίδιο που αναλογεί (quota) στο υποψήφιο μέλος, τον τρόπο πληρωμής της συνδρομής, και άλλους όρους και προϋποθέσεις για ένταξη. Αφού το Διοικητικό Συμβούλιο εγκρίνει την έκθεση, η αιτήτρια χώρα οφείλει να λάβει τα απαραίτητα νομικά μέτρα σύμφωνα με τη δική της νομοθεσία ώστε να μπορέσει να υπογράψει τη σχετική συμφωνία με το ΔΝΤ και να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της ως μέλος.
Το μερίδιο (quota) ενός μέλους του ΔΝΤ καθορίζει τη συνδρομή που πρέπει να πληρώνει, το βάρος της ψήφου του, την πρόσβαση σε χρηματοδοτήσεις από το ΔΝΤ, και το μερίδιό του σε Special Drawing Rights. Ένα μέλος δεν μπορεί μονομερώς να αυξήσει το μερίδιό του - η οποιαδήποτε αύξηση πρέπει πρώτα να εγκριθεί από το Εκτελεστικό Συμβούλιο. Για παράδειγμα, το 2001 δεν επιτράπηκε στην Κίνα να αυξήσει το μερίδιό της όσο επιθυμούσε, ώστε να παραμείνει στο επίπεδο της μικρότερης οικονομίας των G7 (Καναδάς).[1] Έκτοτε, η συνεισφορά της έχει αυξηθεί μόνο ελαφρώς.
Από το 2006 διεξάγεται συζήτηση για αλλαγές στον τρόπο ψήφισης, ώστε να γίνεται πιο δίκαια. [3]
[Επεξεργασία] Βοήθεια και μεταρρυθμίσεις
Η βασική αποστολή του ΔΝΤ είναι να παρέχει οικονομική βοήθεια σε χώρες που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση. Χώρες-μέλη που έχουν πρόβλημα με το ισοζύγιο πληρωμών μπορούν να ζητήσουν δάνεια ή/και διαχείριση της εθνικής τους οικονομίας. Σε ανταπόδοση, από τις χώρες αυτές απαιτείται συνήθως να προβούν σε μεταρρυθμίσεις (στις οποίες οι επικριτές αναφέρονται ειρωνικά ως "συναίνεση της Ουάσινγκτον"). Αυτές οι μεταρρυθμίσεις συνήθως απαιτούνται γιατί χώρες με σταθερά επιτόκια μπορούν να δημιουργήσουν οικονομικές, νομισματικές και πολιτικές πρακτικές οι οποίες να οδηγήσουν οι ίδιες το σύστημα σε κρίση. Για παράδειγμα, χώρες με τεράστια ελλείμματα προϋπολογισμού, ανεξέλεγκτο πληθωρισμό, αυστηρό έλεγχο τιμών, ή ιδιαίτερα υπερτιμημένο ή υποτιμημένο νόμισμα διατρέχουν τον κίνδυνο να αντιμετωπίσουν στο μέλλον σοβαρό πρόβλημα με το ισοζύγιο πληρωμών. Έτσι, τα προγράμματα αυτά έχουν ως στόχο, τουλάχιστον φαινομενικά, περισσότερο να διασφαλίσουν μελλοντικές οικονομικές κρίσεις παρά να χρηματοδοτήσουν οικονομικές ατασθαλίες.
Όμως αυτή η προσέγγιση έχει δεχτεί πολλές επικρίσεις, όπως φαίνεται πιο κάτω. Σύμφωνα με πολλούς υποστηρικτές του ΔΝΤ, κάποιες από αυτές τις επικρίσεις είναι αποτέλεσμα του ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν καλά τις λειτουργίες και τους στόχους του ΔΝΤ, και αυτό οφείλεται στην έλλειψη διαφάνειας εντός του ΔΝΤ, καθώς και στην περίπλοκη φύση του διεθνούς οικονομικού συστήματος γενικότερα. Οι εισηγήσεις για βελτίωση αυτής της κατάστασης περιλαμβάνουν τη μείωση των οικονομολόγων, οι οποίοι - πολλοί φοβούνται - ότι χρησιμοποιούν τις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου ως πειραματόζωα. Από την άλλη, κάποιοι φοβούνται ότι οι αλλαγές αυτές που προτείνονται εισάγουν θέματα που είναι περισσότερο πολιτικά παρά οικονομικά και τα οποία έχουν ήδη οδηγήσει σε οικονομικές κρίσεις. Σύμφωνα με τον Ούλριχ Μπεκ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει ως πρωταρχικό στόχο την αποτροπή μια παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
[Επεξεργασία] Επικρίσεις
Ο ρόλος των δύο οργανισμών του Μπρέτον Γουντς έχει αμφισβητηθεί από μερικούς από τα τέλη της ψυχροπολεμικής περιόδου. Οι επικριτές ισχυρίζονται ότι αυτοί που κατευθύνουν την πολιτική του ΔΝΤ εσκεμμένα στήριξαν καπιταλιστικές στρατιωτικές δικτατορίες που πρόσκεινταν φιλικά σε αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες. Οι επικριτές ισχυρίζονται επίσης ότι το ΔΝΤ είναι σε γενικές γραμμές απαθές ή και εχθρικό στις απόψεις τους για δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα και εργατικά δικαιώματα. Η αντιπαράθεση αυτή έχει συμβάλει στη δημιουργία του κινήματος ενάντια στην παγκοσμιοποίηση. Άλλοι ισχυρίζονται ότι το ΔΝΤ δεν έχει αρκετή ισχύ για να δημοκρατικοποιήσει κυρίαρχα κράτη, αν και αυτό δεν εντάσσεται ούτως ή άλλως στους δεδηλωμένους στόχους του, οι οποίοι είναι να συμβουλεύει και να προωθεί την οικονομική σταθερότητα. Το επιχείρημα υπέρ του ΔΝΤ είναι ότι η οικονομική σταθερότητα αποτελεί πρόδρομο της δημοκρατίας.
Δύο επικρίσεις από οικονομολόγους είναι ότι η οικονομική βοήθεια δίδεται πάντοτε υπό διάφορες προϋποθέσεις (conditionalities), περιλαμβανομένων των Προγραμμάτων Διαρθρωτικής Προσαρμογής (Structural Adjustment Programs). Οι προϋποθέσεις, υποστηρίζεται, παρεμποδίζουν την κοινωνική σταθερότητα και επομένως και τους δεδηλωμένους στόχους του ΔΝΤ, ενώ τα Προγράμματα Διαρθρωτικής Προσαρμογής οδηγούν σε αύξηση της φτώχειας στις χώρες που δέχονται τη βοήθεια.[2]
Κατά κανόνα, το ΔΝΤ και οι υποστηρικτές του είναι υπέρμαχοι της κεϋνσιανής προσέγγισης. Αυτό έχει ως συνέπεια ότι εκείνοι που ανήκουν στη σχολή σκέψης της προσφοράς (supply-side economics) διαφωνούν ανοικτά με το ΔΝΤ. Το ΔΝΤ υποστηρίζει συχνά την υποτίμηση νομισμάτων, την οποία η σχολή της προσφοράς θεωρεί ότι αυξάνει τον πληθωρισμό. Επίσης, συνδέουν την ψηλή φορολογία των προγραμμάτων λιτότητας με συρρίκνωση της οικονομίας.
Η υποτίμηση του νομίσματος συνιστάται από το ΔΝΤ σε κυβερνήσεις χωρών των οποίων η οικονομία βρίσκεται σε κακή κατάσταση. Οι οικονομολόγοι που δίνουν έμφαση στην προσφορά ισχυρίζονται ότι οι κεϋνσιανές πολιτικές του ΔΝΤ είναι καταστροφικές για την οικονομική ευημερία.
Από την άλλη, το ΔΝΤ μερικές φορές υποστηρίζει "προγράμματα λιτότητας", τα οποία συνεπάγονται αύξηση των φόρων ακόμη και όταν η οικονομία είναι αδύνατη, με στόχο να παρέχουν έσοδα στην κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει το έλλειμμα προϋπολογισμού, κάτι που είναι αντίθετο με την κεϋνσιανή πολιτική. Αυτές οι πολιτικές επικρίθηκαν από τον Τζόζεφ Ε. Στίγκλιτς, πρώην οικονομολόγο και αντιπρόεδρο της Παγκόσμιας Τράπεζας, στο βιβλίο του Globalization and Its Discontents.[3] Ο Στίγκλιτς υποστήριξε ότι, στρεφόμενο σε μια πιο νομισματική προσέγγιση, το ΔΝΤ δεν έχει πλέον έγκυρο στόχο, αφού σχηματίστηκε για να παρέχει κονδύλια σε χώρες για να υλοποιήσουν κεϋνσιανή αποκατάσταση των πληθωριστικών μεγεθών.
[Επεξεργασία] Προηγούμενοι διευθυντές
Βάσει άγραφου νόμου, ο Διοικητής του ΔΝΤ είναι πάντοτε από την Ευρώπη και ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Εκτελεστικοί Διευθυντές, οι οποίοι εγκρίνουν τον Διοικητή, ψηφίζονται από τους Υπουργούς Οικονομικών των χωρών που εκπροσωπούν. Ο δεύτερος τη τάξη στην ιεραρχία του ΔΝΤ είναι παραδοσιακά Αμερικανός.
Το ΔΝΤ ελέγχεται ως επί το πλείστον από τις μεγάλες δυνάμεις της Δύσης, με το βάρος ψήφου στο Εκτελεστικό Συμβούλιο να καθορίζεται από την οικονομική συνεισφορά της κάθε χώρας στον οργανισμό. Σπάνια το Συμβούλιο υπερψηφίζει αποφάσεις που συγκρούονται με τα συμφέροντα των ΗΠΑ ή των ευρωπαϊκών χωρών.
Ημερομηνίες Ονόματα Χώρες
6 Μαΐου 1946 - 5 Μαΐου 1951 Camille Gutt Βέλγιο
3 Αυγούστου 1951 - 3 Οκτωβρίου 1956 Ivar Rooth Σουηδία
21 Νοεμβρίου 1956 - 5 Μαΐου 1962 Per Jacobsson Σουηδία
12 Αυγούστου 1962 - 30 Απριλίου, 1963 David Collett Ελβετία
1 Σεπτεμβρίου 1963 - 31 Αυγούστου 1973 Pierre-Paul Schweitzer Γαλλία
1 Σεπτεμβρίου 1973 - 16 Ιουνίου 1978 Johannes Witteveen Ολλανδία
17 Ιουνίου 1978 - 15 Ιανουαρίου 1987 Jacques de Larosière Γαλλία
16 Ιανουαρίου 1987 - 14 Φεβρουαρίου 2000 Michel Camdessus Γαλλία
1 Μαΐου 2000 - 4 Μαρτίου 2004 Horst Köhler Γερμανία
7 Ιουνίου 2004 - 31 Οκτωβρίου 2007 Rodrigo Rato Ισπανία
1 Νοεμβρίου 2007 - σήμερα Dominique Strauss Γαλλία
[Επεξεργασία] Σημειώσεις
1.↑ Barnett, Michael και Finnemore, Martha. Rules for the World: International Organizations in Global Politics. Ithaca: Cornell University Press, 2004.
2.↑ Hertz, Noreena. The Debt Threat. New York: Harper Collins Publishers, 2004.
3.↑ Stiglitz, Joseph. Globalization and its Discontents. New York: WW Norton & Company, 2002.
[Επεξεργασία] Βιβλιογραφία
Jan Joost Teunissen and Age Akkerman (eds.) (2005). Helping the Poor? The IMF and Low-Income Countries. FONDAD. ISBN-10: 90-74208-25-8.
Axel Dreher (2002). The Development and Implementation of IMF and World Bank Conditionality. HWWA. ISSN 1616-4814.
Dreher, Axel (2004), A Public Choice Perspective of IMF and World Bank Lending and Conditionality, Public Choice 119, 3-4: 445-464.
Dreher, Axel (2004), The Influence of IMF Programs on the Re-election of Debtor Governments, Economics & Politics 16, 1: 53-75
Dreher, Axel (2003), The Influence of Elections on IMF Programme Interruptions, The Journal of Development Studies 39,6: 101-120.
The Best Democracy Money Can Buy του Greg Palast (2002)
The IMF and The World Bank: How do they differ?[4] by David D. Driscoll
Rivalries between IMF and IBRD, "Sister-talk", The Economist 3/3/07 [5]
George, S. (1988). A Fate Worse Than Debt. London: Penguin Books.
Hancock, G. (1991). Lords of Poverty: The Free-Wheeling Lifestyles, Power, Prestige and Corruption of the Multi-billion Dollar Aid Business. London: Mandarin.
[Επεξεργασία] Δείτε επίσης
Αναπτυξιακή βοήθεια
Οικονομικά
Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη
Παγκόσμια Τράπεζα
[Επεξεργασία] Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Ιστοσελίδα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου
Global Banking: The International Monetary Fund
Finance & Development - τριμηνιαία έκδοση του ΔΝΤ
Ετήσιες εκθέσεις του Εκτελεστικού Συμβουλίου
World Economic Outlook Reports
Εκδόσεις ΔΝΤ
Kenneth Rogoff - The sisters at 60
How the IMF Props Up the Dollar System
IMF’s Origins as a Blueprint for Its Future, Anna J. Schwartz, National Bureau of Economic Research
Center for International Finance & Development Ερευνητικό κέντρο του Πανεπιστημίου της Αϊόβα, περιλαμβάνει ηλεκτρονικό βιβλίο 300 σελίδων για το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
Το άρθρο βασίστηκε αρχικά στο άρθρο International Monetary Fund της Αγγλόγλωσσης Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Διεθνές Νομισματικό Ταμείo
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
Από τη Βικιπαίδεια
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) είναι ένας διεθνής οργανισμός ο οποίος επιβλέπει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα παρακολουθώντας τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τα ισοζύγια πληρωμών και προσφέροντας οικονομική και τεχνική βοήθεια όταν του ζητηθεί. ΤΟ ΔΝΤ ιδρύθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1945 στην Ουάσιγκτον, πρωτεύουσα των ΗΠΑ κατόπιν συνομολόγησης 39 Χωρών. Η ίδρυση του Οργανισμού αυτού είχε προπαρασκευαστεί κατά τη Διεθνή Νομισματική και Χρηματοδοτική Συνδιάσκεψη που συνήλθε στο Μπρέτον Γουντς, του Νιού Χαμσάιρ των ΗΠΑ, ενάμισι χρόνο πριν, από 1ης Ιουλίου μέχρι 22 Ιουλίου του 1944. Έδρα του Οργανισμού ορίσθηκε η Ουάσιγκτον ως πρωτεύουσα της χώρας με το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής.
Από τη Βικιπαίδεια
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) είναι ένας διεθνής οργανισμός ο οποίος επιβλέπει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα παρακολουθώντας τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και τα ισοζύγια πληρωμών και προσφέροντας οικονομική και τεχνική βοήθεια όταν του ζητηθεί. ΤΟ ΔΝΤ ιδρύθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1945 στην Ουάσιγκτον, πρωτεύουσα των ΗΠΑ κατόπιν συνομολόγησης 39 Χωρών. Η ίδρυση του Οργανισμού αυτού είχε προπαρασκευαστεί κατά τη Διεθνή Νομισματική και Χρηματοδοτική Συνδιάσκεψη που συνήλθε στο Μπρέτον Γουντς, του Νιού Χαμσάιρ των ΗΠΑ, ενάμισι χρόνο πριν, από 1ης Ιουλίου μέχρι 22 Ιουλίου του 1944. Έδρα του Οργανισμού ορίσθηκε η Ουάσιγκτον ως πρωτεύουσα της χώρας με το μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής.
«Έρχονται οι σωτήρες»
Ας μην γελιόμαστε έρχεται κλιμάκιο του Δ.Ν.Τ για να προσφέρει υπηρεσίες στην ελληνική κυβέρνηση .
Δεν πρόκειται για τον Ε.Λ.Γ.Α δεν πρόκειται για μια υπηρεσία προστασίας του πολίτη με την πραγματική έννοια του όρου αλλά προσφέρει τα πάντα στις κυβερνήσεις για τον ασφαλή στραγγαλισμό του πολίτη .
Το Δ.Ν.Τ προσπαθεί πάντα οι συμβουλές του οι παροχές να είναι ανάλογες με την ιδιοσυγκρασία της κάθε χώρας .
Δεν πρόκειται για τον Ε.Λ.Γ.Α δεν πρόκειται για μια υπηρεσία προστασίας του πολίτη με την πραγματική έννοια του όρου αλλά προσφέρει τα πάντα στις κυβερνήσεις για τον ασφαλή στραγγαλισμό του πολίτη .
Το Δ.Ν.Τ προσπαθεί πάντα οι συμβουλές του οι παροχές να είναι ανάλογες με την ιδιοσυγκρασία της κάθε χώρας .
Κυριακή 4 Απριλίου 2010
ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ
Οι γυναίκες οι οποίες παραβρέθηκαν κατά την εσπέρα της Παρασκευής, στον ενταφιασμό του Σωτήρα, δηλαδή η Μαρία η Μαγδαληνή και οι υπόλοιπες, όταν επέστρεψαν από το Γολγοθά στην πόλη, ετοίμασαν αρώματα και μύρα για να αλείψουν το σώμα του Ιησού, και την επομένη μέρα απείχαν από κάθε δραστηριότητα λόγω της αργίας του Σαββάτου. Κατά το βαθύ όρθρο, όμως, της Κυριακής, η οποία ονομάζεται από τους Ευαγγελιστές «πρώτη Σαββάτου» και «μία Σαββάτων», δηλαδή πρώτη μέρα της εβδομάδος, μετά από τριάντα έξι σχεδόν ώρες από τη νέκρωση του ζωοδότη Λυτρωτή, έρχονται με νεκρώσιμα αρώματα στον τάφο. Και ενώ σκέπτονταν τη δυσκολία της αποκυλίσεως του λίθου από την είσοδο του τάφου γίνεται σεισμός φοβερός, και Άγγελος με αστραπηφόρα όψη και χιονόφωτη στολή, αφού αποκύλισε το λίθο και κάθισε πάνω σε αυτόν, έκανε τους φύλακες να τρομάξουν και τους έτρεψε σε φυγή. Οι γυναίκες, στο μεταξύ, αφού μπήκαν στον τάφο και δε βρήκαν το σώμα του Ιησού, βλέπουν δύο Αγγέλους λευκοφορεμένους, με αντρική μορφή, οι οποίοι αφού τους φανέρωσαν την ανάσταση του Σωτήρα, στέλνουν για να απαγγείλουν τρέχοντας γρήγορα, στους μαθητές τις χαρούμενες ειδήσεις. Σε μικρό χρονικό διάστημα φθάνουν και ο Πέτρος με τον Ιωάννη, αφού έμαθαν τι έγινε από τη Μαρία τη Μαγδαληνή, όπως ήδη ειπώθηκε, και μπαίνουν στον τάφο, βρίσκουν μόνο τα σάβανα. Γι’ αυτό ανέρχονται όλοι στην πόλη με χαρά, κήρυκες της ανήκουστης αναστάσεως του Χριστού, το οποίον και είδαν πραγματικά ζωντανό πέντε φορές κατά την σημερινή εορτή.
Αυτήν τη χαρμόσυνο Ανάσταση γιορτάζοντας σήμερα ασπαζόμαστε μεταξύ μας τον εν Χριστώ ασπασμό, δείχνοντας με τον τρόπο αυτό τη διακοπή της πρώτης έχθρας ανάμεσα σε εμάς και το Θεό και τη διαλλαγή του Θεού προς εμάς για άλλη μια φορά, διαλλαγή που έγινε φανερή με το πάθος του Σωτήρα. Και η εορτή ονομάζεται Πάσχα, έχοντας έτσι ίδιο όνομα με το Πάσχα των Εβραίων, το οποίο, στη γλώσσα τους σημαίνει «διάβαση», διότι ο παθών και αναστάς Ιησούς μας διαβίβασε από την κατάρα του Αδάμ και δουλεία του διαβόλου στην αρχαία ελευθερία και μακαριότητα. Και αυτή η μέρα της εβδομάδος, κατά την οποία έγινε η Ανάσταση του Χριστού, η οποία είναι η πρώτη από τις υπόλοιπες ημέρες, επειδή αφιερώθηκε στην τιμή του Κυρίου ονομάστηκε από το όνομά Του Κυριακή, και σ’ αυτή μετατέθηκε από τους Αποστόλους η αργία και η ανάπαυση της εορτής του Σαββάτου του παλαιού νόμου.
Τροπάριον. Ἦχος πλ. α’.
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος.
Ὑπακοή. Ἦχος δ’.
Προλαβοῦσαι τὸν ὄρθρον αἱ περὶ Μαριάμ, καὶ εὑροῦσα τὸν λίθον ἀποκυλισθέντα τοῦ μνήματος, ἤκουον ἐκ τοῦ Ἀγγέλου· Τὸν ἐν φωτὶ ἀϊδίῳ ὑπάρχοντα, μετὰ νεκρῶν τὶ ζητεῖτε ὡς ἄνθρωπον; βλέπετε τὰ ἐντάφια σπάργανα· δράμετε καὶ τῷ κόσμῳ κηρύξατε, ὡς ἠγέρθη ὁ Κύριος, θανατώσας τὸν θάνατον· ὅτι ὑπάρχει Θεοῦ Υἱός, τοῦ σώζοντος τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Αὐτόμελον.
Εἰ καὶ ἐν τάφῳ κατῆλθες ἀθάνατε, ἀλλὰ τοῦ ᾌδου καθεῖλες τὴν δύναμιν· καὶ ἀνέστης ὡς νικητής, Χριστὲ ὁ Θεός, Γυναιξὶ Μυροφόροις φθεγξάμενος· Χαίρετε, καὶ τοῖς σοῖς Ἀποστόλοις εἰρήνην δωρούμενος, ὁ τοῖς πεσοῦσι παρέχων ἀνάστασιν.
Αυτήν τη χαρμόσυνο Ανάσταση γιορτάζοντας σήμερα ασπαζόμαστε μεταξύ μας τον εν Χριστώ ασπασμό, δείχνοντας με τον τρόπο αυτό τη διακοπή της πρώτης έχθρας ανάμεσα σε εμάς και το Θεό και τη διαλλαγή του Θεού προς εμάς για άλλη μια φορά, διαλλαγή που έγινε φανερή με το πάθος του Σωτήρα. Και η εορτή ονομάζεται Πάσχα, έχοντας έτσι ίδιο όνομα με το Πάσχα των Εβραίων, το οποίο, στη γλώσσα τους σημαίνει «διάβαση», διότι ο παθών και αναστάς Ιησούς μας διαβίβασε από την κατάρα του Αδάμ και δουλεία του διαβόλου στην αρχαία ελευθερία και μακαριότητα. Και αυτή η μέρα της εβδομάδος, κατά την οποία έγινε η Ανάσταση του Χριστού, η οποία είναι η πρώτη από τις υπόλοιπες ημέρες, επειδή αφιερώθηκε στην τιμή του Κυρίου ονομάστηκε από το όνομά Του Κυριακή, και σ’ αυτή μετατέθηκε από τους Αποστόλους η αργία και η ανάπαυση της εορτής του Σαββάτου του παλαιού νόμου.
Τροπάριον. Ἦχος πλ. α’.
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος.
Ὑπακοή. Ἦχος δ’.
Προλαβοῦσαι τὸν ὄρθρον αἱ περὶ Μαριάμ, καὶ εὑροῦσα τὸν λίθον ἀποκυλισθέντα τοῦ μνήματος, ἤκουον ἐκ τοῦ Ἀγγέλου· Τὸν ἐν φωτὶ ἀϊδίῳ ὑπάρχοντα, μετὰ νεκρῶν τὶ ζητεῖτε ὡς ἄνθρωπον; βλέπετε τὰ ἐντάφια σπάργανα· δράμετε καὶ τῷ κόσμῳ κηρύξατε, ὡς ἠγέρθη ὁ Κύριος, θανατώσας τὸν θάνατον· ὅτι ὑπάρχει Θεοῦ Υἱός, τοῦ σώζοντος τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Αὐτόμελον.
Εἰ καὶ ἐν τάφῳ κατῆλθες ἀθάνατε, ἀλλὰ τοῦ ᾌδου καθεῖλες τὴν δύναμιν· καὶ ἀνέστης ὡς νικητής, Χριστὲ ὁ Θεός, Γυναιξὶ Μυροφόροις φθεγξάμενος· Χαίρετε, καὶ τοῖς σοῖς Ἀποστόλοις εἰρήνην δωρούμενος, ὁ τοῖς πεσοῦσι παρέχων ἀνάστασιν.
Σάββατο 3 Απριλίου 2010
Μέγα Σάββατον
Το Σάββατο, αφού συγκεντρώθηκαν οι αρχιερείς και οι φαρισαίοι στον Πιλάτο, τον παρακάλεσαν να ασφαλίσει τον τάφο του Ιησού για τρεις ημέρες διότι, καθώς έλεγαν οι θεομάχοι, «έχουμε υποψία μήπως οι μαθητές Του, αφού κλέψουν την νύχτα το ενταφιασμένο Του σώμα, κηρύξουν έπειτα στο λαό ως αληθινή την ανάσταση την οποία προείπε ο πλάνος εκείνος, όταν ακόμα ζούσε, και τότε θα είναι η τελευταία αυτή πλάνη, χειρότερη της πρώτης».
Αυτά είπαν στο Πιλάτο και αφού πήραν την άδεια του, έφυγαν και σφράγισαν τον τάφο τοποθετώντας εκεί για την ασφάλειά του κουστωδία, δηλαδή στρατιωτική φρουρά.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος β’.
Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ, ἀπὸ τοῦ ξύλου καθελών, τὸ ἄχραντόν σου σῶμα, σινδόνι καθαρᾷ εἰλήσας καὶ ἀρώμασιν, ἐν μνήματι καινῷ κηδεύσας ἐπέθετο.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. β’. Χειρόγραφον εἰκόνα.
Τὴν ἄβυσσον ὁ κλείσας νεκρὸς ὁρᾶται· καὶ σμύρνῃ καὶ σινδόνι ἐνειλημμένος, ἐν μνημείῳ κατατίθεται, ὡς θνητὸς ὁ ἀθάνατος. Γυναῖκες δὲ αὐτὸν ἦλθον μυρίσαι, κλαίουσι πικρὸς καὶ ἐκβοῶσαι· Τοῦτο Σάββατόν ἐστι τὸ ὑπερευλογημένον, ἐν ᾧ Χριστὸς ἐφυπνώσας, ἀναστήσεται τριήμερος.
Αυτά είπαν στο Πιλάτο και αφού πήραν την άδεια του, έφυγαν και σφράγισαν τον τάφο τοποθετώντας εκεί για την ασφάλειά του κουστωδία, δηλαδή στρατιωτική φρουρά.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος β’.
Ὁ εὐσχήμων Ἰωσήφ, ἀπὸ τοῦ ξύλου καθελών, τὸ ἄχραντόν σου σῶμα, σινδόνι καθαρᾷ εἰλήσας καὶ ἀρώμασιν, ἐν μνήματι καινῷ κηδεύσας ἐπέθετο.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. β’. Χειρόγραφον εἰκόνα.
Τὴν ἄβυσσον ὁ κλείσας νεκρὸς ὁρᾶται· καὶ σμύρνῃ καὶ σινδόνι ἐνειλημμένος, ἐν μνημείῳ κατατίθεται, ὡς θνητὸς ὁ ἀθάνατος. Γυναῖκες δὲ αὐτὸν ἦλθον μυρίσαι, κλαίουσι πικρὸς καὶ ἐκβοῶσαι· Τοῦτο Σάββατόν ἐστι τὸ ὑπερευλογημένον, ἐν ᾧ Χριστὸς ἐφυπνώσας, ἀναστήσεται τριήμερος.
Παρασκευή 2 Απριλίου 2010
Ηρωϊκή Δασκάλα που φυλάει θερμοπύλες στο Έβρο
ΕΞΩ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ
Η 25 Μαρτίου 2010 είναι η επαίτειος της επανάστασης έναντι του τούρκου κατακτητή.
Τώρα μετά από 189 χρόνια είναι ανάγκη να διώξουμε και τον εκ των έσω εχθρό.
Ο εχθρός αυτός δεν μιλάει τουρκικά, ούτε φοράει σαρίκι. Δεν είναι Μωαμεθανοί, αλλά προσκυνούν στο χρήμα. Εμφανίζεται με το προσωπείο του "Έλληνα" και μάλιστα "Πατριώτη". Δεν αναπτύσσεται δημιουργώντας ένα μέτωπο όπου καλείσε να αναμετρηθείς, αλλά βρίσκεται διάσπαρτος σ' όλη την επικράτεια και πλαισιώνει καίριες θέσεις στη πολιτική, στην οικονομική και επιχειρηματική δραστηριότητα καθώς και στην επιστημονική κοινότητα.
Το στρατηγικό μέσο υποδούλοσης του Έλληνα δεν είναι η βία δια των όπλων, αλλά η ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΒΙΑ (ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ), η οποία επιτυγχάνεται με την ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ και άλλα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης.
Η τακτική περιλαμβάνει ελλειπή ενημέρωση (δεν προβάλλονται ειδήσεις που αφορούν στις καθημερινές απειλές που δέχεται το ΕΘΝΟΣ-ΚΡΑΤΟΣ μας, καθώς και στη παράδοση της ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ μας σε εχθρικά γειτονικά κράτη, τουρκία, σκόπια, τσάμηδες κ.α.) , παραπληροφόρηση και η ανάδειξη ασήμαντων ειδήσεων, ως κύρια θεματολογία της επικαιρότητας.
Απαραίτητο στοιχείο στην ενημέρωση είναι η μετάδοση φόβου και τρόμου σ' όσους παρακολουθούν, σε βαθμό που να τους καθιστά άβουλους και αδιάφορους για τους πραγματικούς κινδύνους και τη καταστροφή που υφίσταται η χώρα, αλλά και ΑΝΗΜΠΟΡΟΥΣ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ πως αυτοί οι μασκαράδες οδηγούν την ΕΛΛΑΔΑ και τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ σε αφανισμό με συνοπτικές διαδικασίες.
Στόχος είναι η δίωξη του πολίτη που έχει το «θράσος» να αυτοπροσδιορίζεται ως ΕΛΛΗΝ και ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ.
Διώκεται και όποιος προστατεύει και υπηρετεί τα Εθνικά Συμφέροντα, όπως η Ηρωϊκή Δασκάλα που φυλάει θερμοπύλες στο Έβρο, διδασκώντας την Ελληνική Παιδεία στους ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ΠΟΜΑΚΟΥΣ.
Η ΓΓΑ του υπουργείου, ΟΠΑΔΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, λόγω της πεισματικής άρνησης της ΓΝΗΣΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ εκπαιδευτικού να υπακούσει και να προσκυνήσει στις εντολές του τουρκικού προξενείου, τη μετέθεσε στη Θεσσαλονίκη, παραδίδοντας τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ΠΟΜΑΚΟΥΣ στη δράση του τουρκικού προξενείου.
,
ΓΙΑΤΙ ΡΕ, ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ; ΓΙΑΤΙ ΡΕ, ΤΟ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟ ΝΑ ΕΚΤΟΥΡΚΙΖΕΙ ΤΗ ΘΡΑΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ;
ΓΙΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΑΜΕΣΑ; ΓΙΑΤΙ ΡΕ, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΕ ΤΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ;
ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ; "ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΠΑΓΡΥΠΝΙΣΗ" ΜΗΠΩΣ Ή "ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ";
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ, ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ ΤΟΥ.
Βλέπουμε λοιπόν ποιος είναι ο λύκος με προσωπείο αρνίου, ποιος είναι ο εχθρός με προσωπείο "Έλληνα".
Η 25 Μαρτίου 2010 είναι η επαίτειος της επανάστασης έναντι του τούρκου κατακτητή.
Τώρα μετά από 189 χρόνια είναι ανάγκη να διώξουμε και τον εκ των έσω εχθρό.
Ο εχθρός αυτός δεν μιλάει τουρκικά, ούτε φοράει σαρίκι. Δεν είναι Μωαμεθανοί, αλλά προσκυνούν στο χρήμα. Εμφανίζεται με το προσωπείο του "Έλληνα" και μάλιστα "Πατριώτη". Δεν αναπτύσσεται δημιουργώντας ένα μέτωπο όπου καλείσε να αναμετρηθείς, αλλά βρίσκεται διάσπαρτος σ' όλη την επικράτεια και πλαισιώνει καίριες θέσεις στη πολιτική, στην οικονομική και επιχειρηματική δραστηριότητα καθώς και στην επιστημονική κοινότητα.
Το στρατηγικό μέσο υποδούλοσης του Έλληνα δεν είναι η βία δια των όπλων, αλλά η ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΒΙΑ (ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ), η οποία επιτυγχάνεται με την ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ και άλλα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης.
Η τακτική περιλαμβάνει ελλειπή ενημέρωση (δεν προβάλλονται ειδήσεις που αφορούν στις καθημερινές απειλές που δέχεται το ΕΘΝΟΣ-ΚΡΑΤΟΣ μας, καθώς και στη παράδοση της ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ μας σε εχθρικά γειτονικά κράτη, τουρκία, σκόπια, τσάμηδες κ.α.) , παραπληροφόρηση και η ανάδειξη ασήμαντων ειδήσεων, ως κύρια θεματολογία της επικαιρότητας.
Απαραίτητο στοιχείο στην ενημέρωση είναι η μετάδοση φόβου και τρόμου σ' όσους παρακολουθούν, σε βαθμό που να τους καθιστά άβουλους και αδιάφορους για τους πραγματικούς κινδύνους και τη καταστροφή που υφίσταται η χώρα, αλλά και ΑΝΗΜΠΟΡΟΥΣ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ πως αυτοί οι μασκαράδες οδηγούν την ΕΛΛΑΔΑ και τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ σε αφανισμό με συνοπτικές διαδικασίες.
Στόχος είναι η δίωξη του πολίτη που έχει το «θράσος» να αυτοπροσδιορίζεται ως ΕΛΛΗΝ και ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ.
Διώκεται και όποιος προστατεύει και υπηρετεί τα Εθνικά Συμφέροντα, όπως η Ηρωϊκή Δασκάλα που φυλάει θερμοπύλες στο Έβρο, διδασκώντας την Ελληνική Παιδεία στους ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ΠΟΜΑΚΟΥΣ.
Η ΓΓΑ του υπουργείου, ΟΠΑΔΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΗΣ ΤΟΥ ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, λόγω της πεισματικής άρνησης της ΓΝΗΣΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ εκπαιδευτικού να υπακούσει και να προσκυνήσει στις εντολές του τουρκικού προξενείου, τη μετέθεσε στη Θεσσαλονίκη, παραδίδοντας τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ΠΟΜΑΚΟΥΣ στη δράση του τουρκικού προξενείου.
,
ΓΙΑΤΙ ΡΕ, ΔΕΝ ΚΛΕΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ; ΓΙΑΤΙ ΡΕ, ΤΟ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΟ ΝΑ ΕΚΤΟΥΡΚΙΖΕΙ ΤΗ ΘΡΑΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ;
ΓΙΑΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΑΜΕΣΑ; ΓΙΑΤΙ ΡΕ, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΕ ΤΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ;
ΑΝ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ; "ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΠΑΓΡΥΠΝΙΣΗ" ΜΗΠΩΣ Ή "ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ";
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ, ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ ΤΟΥ.
Βλέπουμε λοιπόν ποιος είναι ο λύκος με προσωπείο αρνίου, ποιος είναι ο εχθρός με προσωπείο "Έλληνα".
ΞΕΚΟΥΜΠΙΣΤΕΙΤΕ
ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΤΙΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ - Ν. ΜΕΓΙΣΤΗ (ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ), ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ, ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (ΡΩ) Κ.Α.
ΡΕ ΜΑΣΚΑΡΑΔΕΣ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ, ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ (ΔΗΜΟΣΙΟ) ΚΑΤΕΣΤΗ ΚΥΡΙΟΣ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΝΗΣΩΝ, ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Εκτενής νομική και ιστορική αναφορά γίνεται και στη σχετική απόφαση του Εφετείου Αιγαίου, σύμφωνα με την οποία «η διαδοχή του ελληνικού Δημοσίου δικαιώματι πολέμου είναι ιστορικά αποδεδειγμένη ότι αφορά και τις νήσους του Αιγαίου δεδομένου ότι στο σχετικό κείμενο του πρακτικού γίνεται ρητή αναφορά και στις νήσους αυτές».
ΞΕΚΟΥΜΠΙΣΤΕΙΤΕ ΦΥΓΕΤΕ ΡΕ
HELLAS
ΡΕ ΜΑΣΚΑΡΑΔΕΣ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ, ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ (ΔΗΜΟΣΙΟ) ΚΑΤΕΣΤΗ ΚΥΡΙΟΣ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΝΗΣΩΝ, ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙ ΠΟΛΕΜΟΥ.
Εκτενής νομική και ιστορική αναφορά γίνεται και στη σχετική απόφαση του Εφετείου Αιγαίου, σύμφωνα με την οποία «η διαδοχή του ελληνικού Δημοσίου δικαιώματι πολέμου είναι ιστορικά αποδεδειγμένη ότι αφορά και τις νήσους του Αιγαίου δεδομένου ότι στο σχετικό κείμενο του πρακτικού γίνεται ρητή αναφορά και στις νήσους αυτές».
ΞΕΚΟΥΜΠΙΣΤΕΙΤΕ ΦΥΓΕΤΕ ΡΕ
HELLAS
Μεγάλη Παρασκευή
Την Παρασκευή, στέλνεται ο Ιησούς δέσμιος από τον Καϊάφα στον τότε ηγεμόνα της Ιουδαίας, Πόντιο Πιλάτο. Αυτός, αφού τον ανέκρινε με πολλούς τρόπους και αφού ομολόγησε δύο φορές ότι ο Ιησούς είναι αθώος, έπειτα, για να ευχαριστηθούν οι Ιουδαίοι, τον καταδικάζει σε θάνατο, και αφού μαστίγωσε σαν δραπέτη δούλο τον Δεσπότη όλων, Τον παρέδωσε για να σταυρωθεί. Από εκεί και πέρα ο Ιησούς, αφού παραδόθηκε στους στρατιώτες, γυμνώνεται, φοράει κόκκινη χλαμύδα, στεφανώνεται με ακάνθινο στεφάνι, κρατάει κάλαμο σαν σκήπτρο, προσκυνείται χλευαστικά, φτύνεται και χτυπιέται στο πρόσωπο και στο κεφάλι. Μετά, φορώντας πάλι τα ρούχα του και βαστάζοντας το Σταυρό, πηγαίνει προς το Γολγοθά, τον τόπο της καταδίκης, και εκεί, γύρω στην Τρίτη ώρα της ημέρας, σταυρώνεται μεταξύ δύο ληστών, βλασφημείται από αυτούς που είχαν πάει στο Γολγοθά μαζί του, μυκτηρίζεται από τους αρχιερείς, ποτίζεται από τους στρατιώτες με ξύδι ανακατεμένο με χολή. Γύρω στην ένατη ώρα, αφού βγάζει πρώτα φωνή μεγάλη, και λέει : «Τετέλασται», εκπνέει «ο αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου», την ώρα κατά την οποία σφαζόταν, σύμφωνα με το νόμο, ο πασχάλιος αμνός, ο οποίος καθιερώθηκε ως έθιμο στους Ιουδαίους, προ-τυπώνοντας τον Εσταυρωμένο Χριστό.
Τον δεσποτικό αυτό θάνατο και η άψυχη κτίση, πενθώντας, τον τρέμει και αλλοιώνεται από το φόβο αλλά ο Δημιουργός της κτίσεως, ακόμα και όταν είναι νεκρός, λογχίζεται την ακήρατη πλευρά Του και ρέει απ’ αυτήν αίμα και νερό. Τέλος, κατά την δύση του ηλίου, έρχεται ο Ιωσήφ από Αριμαθείας και ο Νικόδημος μαζί με αυτόν, και οι δύο κρυφοί μαθητές του Ιησού, αποκαθηλώνουν από το Σταυρό το πανάγιο του διδασκάλου σώμα, το αρωματίζουν, το τυλίγουν με καθαρό σεντόνι και αφού το έθαψαν σε καινούργιο τάφο, κυλούν στο στόμιό του μεγάλο λίθο.
Από τα φρικτά και σωτήρια πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού επιτελούμε σήμερα και εις ανάμνηση αυτών παραλάβαμε από αποστολική διαταγή, τη νηστεία της Παρασκευής.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί, ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο· καὶ ἀνόμοις κριταῖς, σὲ τὸν Δίκαιον Κριτὴν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων ἐραστά, τὸν διὰ ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον· φεῦγε ἀκόραστον ψυχήν, τὴν διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περὶ πάντας ἀγαθός, Κύριε δόξα σοι.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Αὐτόμελον.
Τὸν δι’ ἡμᾶς σταυρωθέντα, δεῦτε πάντες ὑμνήσωμεν· αὐτὸν γὰρ κατεῖδε Μαρία ἐπὶ τοῦ ξύλου καὶ ἔλεγεν· Εἰ καὶ Σταυρὸν ὑπομένεις, σὺ ὑπάρχεις ὁ Υἱὸς καὶ Θεός μου.
Τον δεσποτικό αυτό θάνατο και η άψυχη κτίση, πενθώντας, τον τρέμει και αλλοιώνεται από το φόβο αλλά ο Δημιουργός της κτίσεως, ακόμα και όταν είναι νεκρός, λογχίζεται την ακήρατη πλευρά Του και ρέει απ’ αυτήν αίμα και νερό. Τέλος, κατά την δύση του ηλίου, έρχεται ο Ιωσήφ από Αριμαθείας και ο Νικόδημος μαζί με αυτόν, και οι δύο κρυφοί μαθητές του Ιησού, αποκαθηλώνουν από το Σταυρό το πανάγιο του διδασκάλου σώμα, το αρωματίζουν, το τυλίγουν με καθαρό σεντόνι και αφού το έθαψαν σε καινούργιο τάφο, κυλούν στο στόμιό του μεγάλο λίθο.
Από τα φρικτά και σωτήρια πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού επιτελούμε σήμερα και εις ανάμνηση αυτών παραλάβαμε από αποστολική διαταγή, τη νηστεία της Παρασκευής.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί, ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο· καὶ ἀνόμοις κριταῖς, σὲ τὸν Δίκαιον Κριτὴν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων ἐραστά, τὸν διὰ ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον· φεῦγε ἀκόραστον ψυχήν, τὴν διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περὶ πάντας ἀγαθός, Κύριε δόξα σοι.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Αὐτόμελον.
Τὸν δι’ ἡμᾶς σταυρωθέντα, δεῦτε πάντες ὑμνήσωμεν· αὐτὸν γὰρ κατεῖδε Μαρία ἐπὶ τοῦ ξύλου καὶ ἔλεγεν· Εἰ καὶ Σταυρὸν ὑπομένεις, σὺ ὑπάρχεις ὁ Υἱὸς καὶ Θεός μου.
Πέμπτη 1 Απριλίου 2010
Μ. Πέμπτη
Κατά τη Μ. Πέμπτη επιτελούμε ανάμνηση: (α) Της νίψεως των ποδών των Αποστόλων υπό του Κυρίου. (β) Του Μυστικού Δείπνου, δηλαδή της παραδόσεως σ' εμάς υπό του Κυρίου του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας. (γ) Της θαυμαστής προσευχής του Κυρίου προς τον Πατέρα Του. Και (δ) Της προδοσίας του Κυρίου υπό του Ιούδα.
Εκείνο το βράδυ της Πέμπτης, πριν ν' αρχίσει το δείπνο ο Ιησούς σηκώνεται από το τραπέζι, αφήνει κάτω τα ιμάτιά του, βάζει νερό στο νιπτήρα και τα κάνει όλα μόνος Του, πλένοντας τα πόδια των Μαθητών Του. Με τον τρόπο αυτό θέλει να δείξει σ' όλους ότι δεν πρέπει να επιζητούμε τα πρωτεία. Μετά τη νίψη των ποδιών λέγει: «όποιος θέλει να είναι πρώτος, να είναι τελευταίος απ' όλους».
Πρώτα πήγε στον Ιούδα και μετά στo Πέτρο, ο οποίος ήταν ο πιο ορμητικός απ' όλους και στην αρχή σταματάει το Διδάσκαλο, αλλά ύστερα όταν τον έλεγξε, υποχωρεί με τη καρδιά του. Αφού έπλυνε τα πόδια όλων, πήρε τα ιμάτιά Του και ξανά κάθισε.
Άρχισε κατόπιν να τους νουθετεί να αγαπούν ο ένας τον άλλον και να μη επιζητούν το ποιος θα είναι πρώτος. Στη συνέχεια τους μίλησε για την προδοσία και επειδή θορυβήθηκαν, στρέφεται με ήρεμο τρόπο στον Ιωάννη και τον υπέδειξε.
Κατόπιν πήρε ψωμί στα χέρια Του και είπε: «Λάβετε φάγετε». Το ίδιο έκανε και με το ποτήρι του κρασιού λέγοντας: «Πιέστε απ' αυτό όλοι, γιατί αυτό είναι το αίμα Μου, της νέας Συμφωνίας. Αυτό να κάνετε για να Με θυμάστε». Μετά από αυτή τη στιγμή ο Ιούδας, μόλις έφαγε τον άρτο έφυγε και συμφώνησε με τους αρχιερείς να τους Τον παραδώσει.
Μετά το δείπνο βγήκαν όλοι στο όρος των Ελαιών, όπου ο Χριστός τους δίδαξε τα ανήκουστα και τελευταία μαθήματα και αρχίζει να λυπάται και να ανυπομονεί. Αναχωρεί μόνος Του και, γονατίζοντας, προσεύχεται εκτενώς. Από την πολλή αγωνία γίνεται ο ιδρώτας Του σαν σταγόνες πηχτού αίματος, οι οποίες έπεφταν στη γη. Μόλις συμπληρώνει την εναγώνια εκείνη προσευχή, φθάνει ο Ιούδας με ένοπλους στρατιώτες και πολύ όχλο και αφού χαιρετάει και φιλάει πονηρά το δάσκαλό Του, Τον παραδίδει.
Συλλαμβάνεται λοιπόν ο Ιησούς και τον φέρνουν δέσμιο στους Αρχιερείς Άννα και Καϊάφα. Οι μαθητές σκορπίζονται και ο θερμότερος των άλλων ο Πέτρος τον ακολούθησε ως την αρχιερατική αυλή και αρνείται και αυτός ότι είναι μαθητής Του.
Εν τω μεταξύ ο θείος διδάσκαλος παρουσιάζεται μπροστά στο παράνομο συνέδριο, εξετάζεται για τους μαθητές και τη διδασκαλία Του, εξορκίζεται στο Θεό για να πει εάν Αυτός είναι πράγματι ο Χριστός και αφού είπε την αλήθεια, κρίνεται ως ένοχος θανάτου, επειδή τάχα βλασφήμησε.
Από 'κει και πέρα τον φτύνουν στο πρόσωπο, τον χτυπάνε, τον εμπαίζουν με κάθε τρόπο κατά τη διάρκεια όλης της νύχτας, ως το πρωί.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί, ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο· καὶ ἀνόμοις κριταῖς, σὲ τὸν Δίκαιον Κριτὴν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων ἐραστά, τὸν διὰ ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον· φεῦγε ἀκόραστον ψυχήν, τὴν διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περὶ πάντας ἀγαθός, Κύριε δόξα σοι.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Τὸν ἄρτον λαβών, εἰς χεῖρας ὁ προδότης, κρυφίως αὐτάς, ἐκτείνει καὶ λαμβάνει, τὴν τιμὴ τοῦ πλάσαντος, ταῖς οἰκείαις χερσὶ τὸν ἄνθρωπον· καὶ ἀδιόρθωτος ἔμεινεν, Ἰούδας ὁ δοῦλος καὶ δόλιος.
Εκείνο το βράδυ της Πέμπτης, πριν ν' αρχίσει το δείπνο ο Ιησούς σηκώνεται από το τραπέζι, αφήνει κάτω τα ιμάτιά του, βάζει νερό στο νιπτήρα και τα κάνει όλα μόνος Του, πλένοντας τα πόδια των Μαθητών Του. Με τον τρόπο αυτό θέλει να δείξει σ' όλους ότι δεν πρέπει να επιζητούμε τα πρωτεία. Μετά τη νίψη των ποδιών λέγει: «όποιος θέλει να είναι πρώτος, να είναι τελευταίος απ' όλους».
Πρώτα πήγε στον Ιούδα και μετά στo Πέτρο, ο οποίος ήταν ο πιο ορμητικός απ' όλους και στην αρχή σταματάει το Διδάσκαλο, αλλά ύστερα όταν τον έλεγξε, υποχωρεί με τη καρδιά του. Αφού έπλυνε τα πόδια όλων, πήρε τα ιμάτιά Του και ξανά κάθισε.
Άρχισε κατόπιν να τους νουθετεί να αγαπούν ο ένας τον άλλον και να μη επιζητούν το ποιος θα είναι πρώτος. Στη συνέχεια τους μίλησε για την προδοσία και επειδή θορυβήθηκαν, στρέφεται με ήρεμο τρόπο στον Ιωάννη και τον υπέδειξε.
Κατόπιν πήρε ψωμί στα χέρια Του και είπε: «Λάβετε φάγετε». Το ίδιο έκανε και με το ποτήρι του κρασιού λέγοντας: «Πιέστε απ' αυτό όλοι, γιατί αυτό είναι το αίμα Μου, της νέας Συμφωνίας. Αυτό να κάνετε για να Με θυμάστε». Μετά από αυτή τη στιγμή ο Ιούδας, μόλις έφαγε τον άρτο έφυγε και συμφώνησε με τους αρχιερείς να τους Τον παραδώσει.
Μετά το δείπνο βγήκαν όλοι στο όρος των Ελαιών, όπου ο Χριστός τους δίδαξε τα ανήκουστα και τελευταία μαθήματα και αρχίζει να λυπάται και να ανυπομονεί. Αναχωρεί μόνος Του και, γονατίζοντας, προσεύχεται εκτενώς. Από την πολλή αγωνία γίνεται ο ιδρώτας Του σαν σταγόνες πηχτού αίματος, οι οποίες έπεφταν στη γη. Μόλις συμπληρώνει την εναγώνια εκείνη προσευχή, φθάνει ο Ιούδας με ένοπλους στρατιώτες και πολύ όχλο και αφού χαιρετάει και φιλάει πονηρά το δάσκαλό Του, Τον παραδίδει.
Συλλαμβάνεται λοιπόν ο Ιησούς και τον φέρνουν δέσμιο στους Αρχιερείς Άννα και Καϊάφα. Οι μαθητές σκορπίζονται και ο θερμότερος των άλλων ο Πέτρος τον ακολούθησε ως την αρχιερατική αυλή και αρνείται και αυτός ότι είναι μαθητής Του.
Εν τω μεταξύ ο θείος διδάσκαλος παρουσιάζεται μπροστά στο παράνομο συνέδριο, εξετάζεται για τους μαθητές και τη διδασκαλία Του, εξορκίζεται στο Θεό για να πει εάν Αυτός είναι πράγματι ο Χριστός και αφού είπε την αλήθεια, κρίνεται ως ένοχος θανάτου, επειδή τάχα βλασφήμησε.
Από 'κει και πέρα τον φτύνουν στο πρόσωπο, τον χτυπάνε, τον εμπαίζουν με κάθε τρόπο κατά τη διάρκεια όλης της νύχτας, ως το πρωί.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ὅτε οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί, ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ δείπνου ἐφωτίζοντο, τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής, φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο· καὶ ἀνόμοις κριταῖς, σὲ τὸν Δίκαιον Κριτὴν παραδίδωσι. Βλέπε χρημάτων ἐραστά, τὸν διὰ ταῦτα ἀγχόνῃ χρησάμενον· φεῦγε ἀκόραστον ψυχήν, τὴν διδασκάλῳ τοιαῦτα τολμήσασαν. Ὁ περὶ πάντας ἀγαθός, Κύριε δόξα σοι.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Τὸν ἄρτον λαβών, εἰς χεῖρας ὁ προδότης, κρυφίως αὐτάς, ἐκτείνει καὶ λαμβάνει, τὴν τιμὴ τοῦ πλάσαντος, ταῖς οἰκείαις χερσὶ τὸν ἄνθρωπον· καὶ ἀδιόρθωτος ἔμεινεν, Ἰούδας ὁ δοῦλος καὶ δόλιος.
Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010
Μεγάλη Τετάρτη
Κατά τη Μ. Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση: (α) του γεγονότος της ελλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, (β) η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και (γ) τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του.
Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι' αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ' όλους ο Ιούδας. Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ' το καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια. Τότε απέδωσε στη γυναίκα την μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρο την οικουμένη.
Ο Ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μια και την ίδια γυναίκα, που πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο για άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, που άλειψε τα άχραντα πόδια Του σκουπίζοντας τα με τις τρίχες των μαλλιών της.
Αυτή την ημέρα ψάλλεται και το περίφημο τροπάριο, τελευταίο στην ακολουθία, της ευσεβούς και λογίας ποιήτριας του Βυζαντίου, Κασσιανής. Η ηρωίδα του ποιήματός της, η γυναίκα που άλειψε με μύρο τον Κύριο ήταν η πόρνη που αναφέρουν οι Ευαγγελιστές (και όχι η ευσεβής ποιήτρια Κασσιανή).
Να και το εξαίσιο τροπάριο σε μετάφραση:
Κύριε, η γυναίκα, η οποία περιέπεσε σε πολλές αμαρτίες, επειδή κατανόησε, ότι ήσουν Θεός (ενανθρωπήσας), αναλαμβάνει έργο μυροφόρου και θρηνούσα φέρει σε Σε μύρα γα να Σε αλείψει πριν ακόμη (αποθάνεις και) ενταφιασθείς. Και λέγει: Αλίμονο σε μένα! γιατί εγώ ζω μέσα σε μια νύκτα, η οποία είναι γεμάτη από πυκνό σκοτάδι και δεν φωτίζεται ούτε από αμυδρό φως, όπως είναι το φως της σελήνης, τρέχω προς τη σαρκική ηδονή ασυγκράτητος, όπως τρέχουν τα ζώα, όταν τα κεντήσει αλογόμυγα, ζω κυριευμένη από τον έρωτα της αμαρτίας. Αλλά Συ, που υψώνεις τα νερά της θάλασσας, μεταβάλλοντάς τα σε νεφέλες, δέξου των δακρύων μου το ακατάσχετο ρεύμα. Λύγισε (και χαμήλωσε από το άπειρο ύψος Σου) προς εμένα, που Σε ικετεύω με τους στεναγμούς της (μετανοούσης) καρδίας μου, Συ ο Οποίος, με την ακατάληπτη και απερίγραπτη ενανθρώπισή Σου, λύγισες τους ουρανούς (και κατέβηκες στη γη). Θα φιλήσω με συνεχή και ακατάπαυστα φιλιά τα αμόλυντα Σου πόδια και πάλι (βρέχοντας με τα δάκρυά μου) θα τα σπογγίσω με τις πλεξίδες της κεφαλής μου, αυτά τα πόδια των οποίων το βροντώδη ήχο (από τα βάδισμά Σου) όταν άκουσε μέσα στο Παράδεισο η Εύα εκείνο το δειλινό (της ημέρας της παραβάσεως), φοβήθηκε και από το φόβο της κρύφθηκε. Τα πλήθη των αμαρτιών μου, αλλά και τα απύθμενα βάθη των κρίσεών Σου και των βουλών Σου (δηλαδή τους μυστηριώδεις και απερινόητους τρόπους που χρησιμοποιείς για τη σωτηρία των ανθρώπων,) ποίος θα μπορέσει να εξερευνήσει, ψυχοσώστα Σωτήρα μου; Συ που έχεις άπειρο την ευσπλαχνία, μη παραβλέψεις εμένα, τη δική Σου δούλη!
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ἰδοῦ ὁ Νυμφίος ἔρχεται, ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός· καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα· ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μὴ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῇς· ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὑπὲρ τὴν πόρνην ἀγαθὲ ἀνομήσας, δακρύων ὄμβρους οὐδαμῶς σοι προσῆξα, ἀλλὰ σιγῇ δεόμενος προσπίπτω σοι, πόθω ἀσπαζόμενος, τοὺς ἀχράντους σου πόδας, ὅπως μοι τὴν ἄφεσιν, ὡς Δεσπότης παράσχῃς, τῶν ὀφλημάτων κράζοντι Σωτήρ· Ἐκ τοῦ βορβόρου τῶν ἔργων μου ῥῦσαί με.
Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι' αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ' όλους ο Ιούδας. Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ' το καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια. Τότε απέδωσε στη γυναίκα την μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρο την οικουμένη.
Ο Ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μια και την ίδια γυναίκα, που πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο για άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, που άλειψε τα άχραντα πόδια Του σκουπίζοντας τα με τις τρίχες των μαλλιών της.
Αυτή την ημέρα ψάλλεται και το περίφημο τροπάριο, τελευταίο στην ακολουθία, της ευσεβούς και λογίας ποιήτριας του Βυζαντίου, Κασσιανής. Η ηρωίδα του ποιήματός της, η γυναίκα που άλειψε με μύρο τον Κύριο ήταν η πόρνη που αναφέρουν οι Ευαγγελιστές (και όχι η ευσεβής ποιήτρια Κασσιανή).
Να και το εξαίσιο τροπάριο σε μετάφραση:
Κύριε, η γυναίκα, η οποία περιέπεσε σε πολλές αμαρτίες, επειδή κατανόησε, ότι ήσουν Θεός (ενανθρωπήσας), αναλαμβάνει έργο μυροφόρου και θρηνούσα φέρει σε Σε μύρα γα να Σε αλείψει πριν ακόμη (αποθάνεις και) ενταφιασθείς. Και λέγει: Αλίμονο σε μένα! γιατί εγώ ζω μέσα σε μια νύκτα, η οποία είναι γεμάτη από πυκνό σκοτάδι και δεν φωτίζεται ούτε από αμυδρό φως, όπως είναι το φως της σελήνης, τρέχω προς τη σαρκική ηδονή ασυγκράτητος, όπως τρέχουν τα ζώα, όταν τα κεντήσει αλογόμυγα, ζω κυριευμένη από τον έρωτα της αμαρτίας. Αλλά Συ, που υψώνεις τα νερά της θάλασσας, μεταβάλλοντάς τα σε νεφέλες, δέξου των δακρύων μου το ακατάσχετο ρεύμα. Λύγισε (και χαμήλωσε από το άπειρο ύψος Σου) προς εμένα, που Σε ικετεύω με τους στεναγμούς της (μετανοούσης) καρδίας μου, Συ ο Οποίος, με την ακατάληπτη και απερίγραπτη ενανθρώπισή Σου, λύγισες τους ουρανούς (και κατέβηκες στη γη). Θα φιλήσω με συνεχή και ακατάπαυστα φιλιά τα αμόλυντα Σου πόδια και πάλι (βρέχοντας με τα δάκρυά μου) θα τα σπογγίσω με τις πλεξίδες της κεφαλής μου, αυτά τα πόδια των οποίων το βροντώδη ήχο (από τα βάδισμά Σου) όταν άκουσε μέσα στο Παράδεισο η Εύα εκείνο το δειλινό (της ημέρας της παραβάσεως), φοβήθηκε και από το φόβο της κρύφθηκε. Τα πλήθη των αμαρτιών μου, αλλά και τα απύθμενα βάθη των κρίσεών Σου και των βουλών Σου (δηλαδή τους μυστηριώδεις και απερινόητους τρόπους που χρησιμοποιείς για τη σωτηρία των ανθρώπων,) ποίος θα μπορέσει να εξερευνήσει, ψυχοσώστα Σωτήρα μου; Συ που έχεις άπειρο την ευσπλαχνία, μη παραβλέψεις εμένα, τη δική Σου δούλη!
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ἰδοῦ ὁ Νυμφίος ἔρχεται, ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός· καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα· ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μὴ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῇς· ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὑπὲρ τὴν πόρνην ἀγαθὲ ἀνομήσας, δακρύων ὄμβρους οὐδαμῶς σοι προσῆξα, ἀλλὰ σιγῇ δεόμενος προσπίπτω σοι, πόθω ἀσπαζόμενος, τοὺς ἀχράντους σου πόδας, ὅπως μοι τὴν ἄφεσιν, ὡς Δεσπότης παράσχῃς, τῶν ὀφλημάτων κράζοντι Σωτήρ· Ἐκ τοῦ βορβόρου τῶν ἔργων μου ῥῦσαί με.
Τρίτη 30 Μαρτίου 2010
Μεγάλη Τρίτη
Κατά την Μ. Τρίτη επιτελούμε ανάμνηση (α) της περί των δέκα παρθένων γνωστής παραβολής του Κυρίου. Η Εκκλησία μας καλεί να είμεθα έτοιμοι για να υποδεχθούμε, κρατούντες τις λαμπάδες των αρετών μας, τον ουράνιον Νυμφίο, τον Κύριον Ιησού, ο Οποίος θα έλθει αιφνίδια, είτε ειδικά κατά τη στιγμή του θανάτου μας, είτε γενικά κατά τη Δευτέρα Παρουσία. Επίσης μας καλεί, (β) φέρουσα ενώπιό μας και τη παραβολή των ταλάντων, να καλλιεργήσουμε και να αυξήσουμε τα χαρίσματα που μας έδωσε ο Θεός.
Ο Κύριός μας, ο Ιησούς Χριστός, όταν ανέβαινε στα Ιεροσόλυμα και πλησίαζε προς το εκούσιο Πάθος, έλεγε στους μαθητές Του ορισμένες παραβολές για να τους προετοιμάσει. Μερικές, μάλιστα, τις έλεγε για να καυτηριάσει και να χτυπήσει του Γραμματείς και τους Φαρισαίους.
Μια από αυτές, τη σημερινή των δέκα παρθένων, την είπε για να παρακινήσει μεν όλους προς την ελεημοσύνη, αλλά και να διδάξει όλους μας να είμαστε έτοιμοι πριν μας προλάβει το τέλος του θανάτου. Επειδή έχει πολλή δόξα η παρθενία (πραγματικά είναι μεγάλο κατόρθωμα!) και για να μη βρεθεί κάποιος που κατορθώνει αυτό το μεγάλο έργο, αλλά παραμελεί τα άλλα και ιδίως την ελεημοσύνη, προβάλλει αυτή τη παραβολή.
Τρέχει πολύ γρήγορα η νύκτα της παρούσης ζωής, έτσι οι παρθένες όλες νύσταξαν και κοιμήθηκαν, δηλαδή πέθαναν, γιατί ο θάνατος λέγεται και ύπνος. Καθώς κοιμόντουσαν, στη μέση της νύχτας ακούσθηκε μια δυνατή φωνή που έλεγε: «Νάτος ο Νυμφίος, έρχεται! Βγείτε όλες να Τον προϋπαντήσετε!». Τότε οι φρόνιμες παρθένες που είχαν φροντίσει να έχουν άφθονο λάδι, συνάντησαν τον Νυμφίο και μπήκαν μέσα μαζί Του, όταν ανοίχθηκαν οι πύλες. Αυτές κοντά στις άλλες αρετές και μάλιστα της παρθενίας, φρόντισαν να έχουν άφθονο και το λάδι της ελεημοσύνης.
Αντίθετα οι άλλες πέντε παρθένες που δεν είχαν αρκετό λάδι, όταν ξύπνησαν ζητούσαν λίγο από τις φρόνιμες, αλλά μετά θάνατο δεν είναι εύκολο να αγοράσεις λάδι από αυτούς που το πουλούν, δηλαδή τους φτωχούς. Αυτές η παραβολή τις ονομάζει μωρές, γατί ενώ κατόρθωσαν το δυσκολότερο, την ''παρθενία'', παραμέλησαν το ευκολότερο γιατί ήταν ανελεήμονες καρδιές.
Όποιος λοιπόν κατορθώσει μια αρετή - έστω μεγάλη - αλλά δε φροντίσει και για τις άλλες και ιδίως την ελεημοσύνη, δε μπορεί να μπει μαζί με το Χριστό στην αιώνια ανάπαυση και γυρίζει πίσω ντροπιασμένος. Και τίποτα δεν είναι πιο λυπηρό και πιο ντροπιαστικό από μια "παρθένο" που νικιέται απ' τον έρωτα των χρημάτων.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ἰδοῦ ὁ Νυμφίος ἔρχεται, ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός· καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα· ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μὴ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῇς· ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς.
Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Τὴν ὥραν ψυχή, τοῦ τέλους ἐννοήσασα, καὶ τὴν ἐκκοπήν, τῆς συκῆς δειλιάσασα, τὸ δοθέν σοι τάλαντον, φιλοπόνως ἔργασαι ταλαίπωρε, γρηγοροῦσα καὶ κράζουσα· Μὴ μείνωμεν ἔξω, τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ.
Ο Κύριός μας, ο Ιησούς Χριστός, όταν ανέβαινε στα Ιεροσόλυμα και πλησίαζε προς το εκούσιο Πάθος, έλεγε στους μαθητές Του ορισμένες παραβολές για να τους προετοιμάσει. Μερικές, μάλιστα, τις έλεγε για να καυτηριάσει και να χτυπήσει του Γραμματείς και τους Φαρισαίους.
Μια από αυτές, τη σημερινή των δέκα παρθένων, την είπε για να παρακινήσει μεν όλους προς την ελεημοσύνη, αλλά και να διδάξει όλους μας να είμαστε έτοιμοι πριν μας προλάβει το τέλος του θανάτου. Επειδή έχει πολλή δόξα η παρθενία (πραγματικά είναι μεγάλο κατόρθωμα!) και για να μη βρεθεί κάποιος που κατορθώνει αυτό το μεγάλο έργο, αλλά παραμελεί τα άλλα και ιδίως την ελεημοσύνη, προβάλλει αυτή τη παραβολή.
Τρέχει πολύ γρήγορα η νύκτα της παρούσης ζωής, έτσι οι παρθένες όλες νύσταξαν και κοιμήθηκαν, δηλαδή πέθαναν, γιατί ο θάνατος λέγεται και ύπνος. Καθώς κοιμόντουσαν, στη μέση της νύχτας ακούσθηκε μια δυνατή φωνή που έλεγε: «Νάτος ο Νυμφίος, έρχεται! Βγείτε όλες να Τον προϋπαντήσετε!». Τότε οι φρόνιμες παρθένες που είχαν φροντίσει να έχουν άφθονο λάδι, συνάντησαν τον Νυμφίο και μπήκαν μέσα μαζί Του, όταν ανοίχθηκαν οι πύλες. Αυτές κοντά στις άλλες αρετές και μάλιστα της παρθενίας, φρόντισαν να έχουν άφθονο και το λάδι της ελεημοσύνης.
Αντίθετα οι άλλες πέντε παρθένες που δεν είχαν αρκετό λάδι, όταν ξύπνησαν ζητούσαν λίγο από τις φρόνιμες, αλλά μετά θάνατο δεν είναι εύκολο να αγοράσεις λάδι από αυτούς που το πουλούν, δηλαδή τους φτωχούς. Αυτές η παραβολή τις ονομάζει μωρές, γατί ενώ κατόρθωσαν το δυσκολότερο, την ''παρθενία'', παραμέλησαν το ευκολότερο γιατί ήταν ανελεήμονες καρδιές.
Όποιος λοιπόν κατορθώσει μια αρετή - έστω μεγάλη - αλλά δε φροντίσει και για τις άλλες και ιδίως την ελεημοσύνη, δε μπορεί να μπει μαζί με το Χριστό στην αιώνια ανάπαυση και γυρίζει πίσω ντροπιασμένος. Και τίποτα δεν είναι πιο λυπηρό και πιο ντροπιαστικό από μια "παρθένο" που νικιέται απ' τον έρωτα των χρημάτων.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ἰδοῦ ὁ Νυμφίος ἔρχεται, ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός· καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα· ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μὴ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῇς· ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς.
Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Τὴν ὥραν ψυχή, τοῦ τέλους ἐννοήσασα, καὶ τὴν ἐκκοπήν, τῆς συκῆς δειλιάσασα, τὸ δοθέν σοι τάλαντον, φιλοπόνως ἔργασαι ταλαίπωρε, γρηγοροῦσα καὶ κράζουσα· Μὴ μείνωμεν ἔξω, τοῦ νυμφῶνος Χριστοῦ.
Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010
Μεγάλη Δευτέρα
Από τη σημερινή μέρα ξεκινούν τα άγια Πάθη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Τύπος του Κυρίου μας Ιησού είναι ο πάγκαλος Ιωσήφ που σήμερα επιτελούμε (α) την ανάμνησή του.
Ήταν ο μικρότερος γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και ο πιο αγαπητός. Όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά τον έριξαν σ' ένα βαθύ λάκκο και εξαπάτησαν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξανά πούλησαν στον αρχιμάγειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πετεφρή. Ο Ιωσήφ ήταν πανέμορφος και τον ερωτεύθηκε η γυναίκα του Πετεφρή, που θέλησε να τον παρασύρει σε ανήθικη πράξη βιαίως. Μόλις εκείνη έπιασε τον Ιωσήφ, εκείνος άφησε στα χέρια της το χιτώνα του και έφυγε. Εκείνη από το θυμό της τον συκοφάντησε στο σύζυγό της, ότι δήθεν αυτός επιτέθηκε εναντίον της με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής την πίστεψε και φυλάκισε τον Ιωσήφ. Κάποτε όμως ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν εξηγητή.
Με το φωτισμό του Θεού, μόνο ο Ιωσήφ μπόρεσε να το εξηγήσει. Ότι θα έλθουν στη χώρα του επτά χρόνια ευφορίας και επτά ακαρπίας και πείνας. Ενθουσιάσθηκε ο Φαραώ από τη σοφία του και τον έκανε γενικό άρχοντα, σαν πρωθυπουργό. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια της πείνας όλο το λαό. Με αφορμή η διανομή του σιταριού, φανερώθηκαν τ' αδέλφια του που τον είχαν φθονήσει. Εκείνος δεν τους κράτησε κακία, αντίθετα τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς.
Αυτός λοιπόν αποτελεί προ-εικόνιση του Χριστού, διότι και Αυτός, αγαπητός γιός του Πατέρα, φθονήθηκε από τους ομοφύλους Του Ιουδαίους, πουλήθηκε από το μαθητή Του για τριάντα αργύρια και κλείσθηκε στο σκοτεινό λάκκο, τον τάφο.
Την ίδια μέρα (β) μνημονεύουμε και τη άκαρπο συκή, την οποία καταράστηκε ο Κύριος και ξεράθηκε αμέσως. Συμβολίζει τόσο τη Συναγωγή των Εβραίων, η οποία δεν είχε πνευματικούς καρπούς, όσο και κάθε άνθρωπο που στερείται πνευματικών καρπών, αρετών.
Έδειξε ο Κύριος τη δύναμή Του στο άψυχο δένδρο και ποτέ πάνω σε άνθρωπο, για να δείξει ότι δεν έχει μόνο δύναμη να ευεργετεί, αλλά και να τιμωρεί.
Η υμνογραφία αναφέρεται σήμερα στα δύο παραπάνω θέματα, αλλά και επί πλέον στο θέμα της πορείας του Κυρίου προς το Πάθος. Από το τροπάριο: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται...» οι ακολουθίες της Μ. Δευτέρας έως Τετάρτης λέγονται και «Ακολουθίες του Νυμφίου».
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ἰδοῦ ὁ Νυμφίος ἔρχεται, ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός· καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα· ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μὴ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῇς· ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ.δ’. Ὡς ἀπαρχὰς τπης φύσεως.
Ὁ Ἰακὼβ ὠδύρετο, τοῦ Ἰωσὴφ τὴν στέρησιν· καὶ ὁ γενναῖος ἐκάθητο ἅρματι, ὡς βασιλεὺς τιμώμενος· τῆς Αἰγυπτίας γὰρ τότε, ταῖς ἡδοναῖς μὴ δουλεύσας ἀντεδοξάζετο, παρὰ τοῦ βλέποντος τὰς τῶν ἀνθρώπων καρδίας, καὶ νέμοντος στέφος ἄφθαρτον.
Ήταν ο μικρότερος γιός του Πατριάρχη Ιακώβ και ο πιο αγαπητός. Όμως φθονήθηκε από τα αδέλφια του και αρχικά τον έριξαν σ' ένα βαθύ λάκκο και εξαπάτησαν το πατέρα τους χρησιμοποιώντας ένα ματωμένο ρούχο ότι δήθεν τον κατασπάραξε κάποιο θηρίο. Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε εμπόρους, οι οποίοι τον ξανά πούλησαν στον αρχιμάγειρα του βασιλιά της Αιγύπτου, τον Πετεφρή. Ο Ιωσήφ ήταν πανέμορφος και τον ερωτεύθηκε η γυναίκα του Πετεφρή, που θέλησε να τον παρασύρει σε ανήθικη πράξη βιαίως. Μόλις εκείνη έπιασε τον Ιωσήφ, εκείνος άφησε στα χέρια της το χιτώνα του και έφυγε. Εκείνη από το θυμό της τον συκοφάντησε στο σύζυγό της, ότι δήθεν αυτός επιτέθηκε εναντίον της με ανήθικους σκοπούς. Ο Πετεφρής την πίστεψε και φυλάκισε τον Ιωσήφ. Κάποτε όμως ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν εξηγητή.
Με το φωτισμό του Θεού, μόνο ο Ιωσήφ μπόρεσε να το εξηγήσει. Ότι θα έλθουν στη χώρα του επτά χρόνια ευφορίας και επτά ακαρπίας και πείνας. Ενθουσιάσθηκε ο Φαραώ από τη σοφία του και τον έκανε γενικό άρχοντα, σαν πρωθυπουργό. Ο Ιωσήφ διαχειρίσθηκε άριστα την εξουσία και φρόντισε στα δύσκολα χρόνια της πείνας όλο το λαό. Με αφορμή η διανομή του σιταριού, φανερώθηκαν τ' αδέλφια του που τον είχαν φθονήσει. Εκείνος δεν τους κράτησε κακία, αντίθετα τα προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς.
Αυτός λοιπόν αποτελεί προ-εικόνιση του Χριστού, διότι και Αυτός, αγαπητός γιός του Πατέρα, φθονήθηκε από τους ομοφύλους Του Ιουδαίους, πουλήθηκε από το μαθητή Του για τριάντα αργύρια και κλείσθηκε στο σκοτεινό λάκκο, τον τάφο.
Την ίδια μέρα (β) μνημονεύουμε και τη άκαρπο συκή, την οποία καταράστηκε ο Κύριος και ξεράθηκε αμέσως. Συμβολίζει τόσο τη Συναγωγή των Εβραίων, η οποία δεν είχε πνευματικούς καρπούς, όσο και κάθε άνθρωπο που στερείται πνευματικών καρπών, αρετών.
Έδειξε ο Κύριος τη δύναμή Του στο άψυχο δένδρο και ποτέ πάνω σε άνθρωπο, για να δείξει ότι δεν έχει μόνο δύναμη να ευεργετεί, αλλά και να τιμωρεί.
Η υμνογραφία αναφέρεται σήμερα στα δύο παραπάνω θέματα, αλλά και επί πλέον στο θέμα της πορείας του Κυρίου προς το Πάθος. Από το τροπάριο: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται...» οι ακολουθίες της Μ. Δευτέρας έως Τετάρτης λέγονται και «Ακολουθίες του Νυμφίου».
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. δ’.
Ἰδοῦ ὁ Νυμφίος ἔρχεται, ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός· καὶ μακάριος ὁ δοῦλος, ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα· ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα. Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῷ ὕπνῳ κατενεχθῇς, ἵνα μὴ τῷ θανάτῳ παραδοθῇς, καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθῇς· ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα· Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν, διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ.δ’. Ὡς ἀπαρχὰς τπης φύσεως.
Ὁ Ἰακὼβ ὠδύρετο, τοῦ Ἰωσὴφ τὴν στέρησιν· καὶ ὁ γενναῖος ἐκάθητο ἅρματι, ὡς βασιλεὺς τιμώμενος· τῆς Αἰγυπτίας γὰρ τότε, ταῖς ἡδοναῖς μὴ δουλεύσας ἀντεδοξάζετο, παρὰ τοῦ βλέποντος τὰς τῶν ἀνθρώπων καρδίας, καὶ νέμοντος στέφος ἄφθαρτον.
Τρίτη 16 Μαρτίου 2010
ΣΚΕΨΕΙΣ...
Έρχονται στιγμές που ακόμα και αν χαμογελάς με ότι συμβαίνει γύρω σου δεν είναι δήγμα καλής διάθεσης. Γελάς για να ξορκίσεις το άγνωστο που συνήθως το βαφτίζεις όπως θες ανάλογα με την στιγμή.
Μπορούμε να καταλήξουμε και να πούμε με σιγουριά ότι η ζωή μας καθορίζετε από στιγμές ;
Καθημερινά αγωνίες και ανασφάλειες ,χαρές και ευτυχία περνούν από μπροστά μας και εμείς τα αρνούμεθα ως μη ανθρώπινα ως κάτι μη γήινο …δεν δεχόμεθα την καθημερινότητα για πραγματική ζωή υποκρινόμαστε για το αντίθετο όμως ,ο εαυτός μας, ο αδιάψευστος αυτός καθρέφτης μας διαψεύδει.
Αφήνουμε αφηρημένες στιγμές χαράς η λύπης να μας καθορίσουν την ίδια μας την ύπαρξη .
Ο άνθρωπος δεν είναι πλάσμα της στιγμής αλλά του ίδιου του θεού.
Μπορούμε να καταλήξουμε και να πούμε με σιγουριά ότι η ζωή μας καθορίζετε από στιγμές ;
Καθημερινά αγωνίες και ανασφάλειες ,χαρές και ευτυχία περνούν από μπροστά μας και εμείς τα αρνούμεθα ως μη ανθρώπινα ως κάτι μη γήινο …δεν δεχόμεθα την καθημερινότητα για πραγματική ζωή υποκρινόμαστε για το αντίθετο όμως ,ο εαυτός μας, ο αδιάψευστος αυτός καθρέφτης μας διαψεύδει.
Αφήνουμε αφηρημένες στιγμές χαράς η λύπης να μας καθορίσουν την ίδια μας την ύπαρξη .
Ο άνθρωπος δεν είναι πλάσμα της στιγμής αλλά του ίδιου του θεού.
Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010
Δ΄ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ
Ημ. Εορτής:
Ημ. Γέννησης:
Ημ. Κοιμήσεως:
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Ἀκάθιστος Ὕμνος – Δ’ Στάσις
Τεῖχος εἶ τῶν παρθένων,
Θεοτόκε Παρθένε,
καὶ πάντων τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων.
Ὁ γὰρ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς,
κατεσκεύασέ σε ποιητής, Ἄχραντε,
οἰκήσας ἐν τῇ μήτρα σου,
καὶ πάντας σοι προσφωνεῖν διδάξας·
Χαῖρε, ἡ στήλη τῆς παρθενίας,
χαῖρε, ἡ πύλη τῆς σωτήριας.
Χαῖρε, ἀρχηγὲ νοητῆς ἀναπλάσεως,
χαῖρε, χορηγὲ θεϊκῆς ἀγαθότητος.
Χαῖρε, σὺ γὰρ ἀνεγέννησας τοὺς συλληφθέντας αἰσχρῶς,
χαῖρε, σὺ γὰρ ἐνουθέτησας τοὺς συληθέντας τὸν νοῦν.
Χαῖρε, ἡ τὸν φθορέα τῶν φρενῶν καταργοῦσα,
χαῖρε, ἡ τὸν σπορέα τῆς ἁγνείας τεκοῦσα.
Χαῖρε, παστάς ἀσπόρου νυμφεύσεως,
χαῖρε, πιστοὺς Κυρίῳ ἁρμόζουσα.
Χαῖρε, καλὴ κουροτρόφε παρθένων,
χαῖρε, ψυχῶν νυμφοστόλε ἁγίων.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Ὕμνος ἅπας ἡττᾶται,
συνεκτείνεσθαι σπεύδων,
τῷ πλήθει τῶν πολλῶν οἰκτιρμῶν σου·
ἰσαρίθμους γὰρ τῇ ψάμμῳ ὠδάς,
ἂν προσφέρωμέν σοι, Βασιλεῦ ἅγιε,
οὐδὲν τελοῦμεν ἄξιον,
ὧν δέδωκας ἡμῖν τοῖς σοὶ βοῶσιν·
Ἀλληλούια.
Φωτοδόχον λαμπάδα,
τοῖς ἐν σκότει φανεῖσαν,
ὁρῶμεν τὴν ἁγίαν Παρθένον·
τὸ γὰρ ἄυλον ἅπτουσα φῶς,
ὁδηγεῖ πρὸς γνῶσιν θεϊκὴν ἅπαντας,
αὐγῇ τὸν νοῦν φωτίζουσα,
κραυγῇ δὲ τιμωμένη ταῦτα·
Χαῖρε, ἀκτὶς νοητοῦ ἡλίου,
χαῖρε, βολὶς τοῦ ἀδύτου φέγγους.
Χαῖρε, ἀστραπὴ τὰς ψυχὰς καταλάμπουσα,
χαῖρε, ὡς βροντὴ τοὺς ἐχθροὺς καταπλήττουσα.
Χαῖρε, ὅτι τὸν πολύφωτον ἀνατέλλεις φωτισμόν,
Χαῖρε, ὅτι τὸν πολύρρυτον ἀναβλύζεις ποταμόν.
Χαῖρε, τῆς κολυμβήθρας ζωγραφοῦσα τὸν τύπον,
χαῖρε, τῆς ἁμαρτίας ἀναιροῦσα τὸν ρύπον.
Χαῖρε, λουτὴρ ἔκπλυνων συνείδησιν,
χαῖρε, κρατὴρ κιρνῶν ἀγαλλίασιν.
Χαῖρε, ὀσμὴ τῆς Χριστοῦ εὐωδίας,
χαῖρε, ζωὴ μυστικῆς εὐωχίας.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Χάριν δοῦναι θελήσας,
ὀφλημάτων ἀρχαίων,
ὁ πάντων χρεωλύτης ἀνθρώπων,
ἐπεδήμησε δι’ἑαυτοῦ,
πρὸς τοὺς ἀποδήμους τῆς αὐτοῦ Χάριτος·
καὶ σχίσας τὸ χειρόγραφον,
ἀκούει παρὰ πάντων οὕτως·
Ἀλληλούια.
Ψάλλοντές σου τὸν τόκον,
ἀνυμνοῦμέν σε πάντες,
ὡς ἔμψυχον ναόν, Θεοτόκε.
Ἐν τῇ σῇ γὰρ οὶκήσας γαστρί,
ὁ συνέχων πάντα τῇ χειρὶ Κύριος,
ἡγίασεν, ἐδόξασεν, ἐδίδαξε βοᾶν σοὶ πάντας·
Χαῖρε, σκηνὴ τοῦ Θεοῦ καὶ Λόγου,
χαῖρε, Ἁγία ἁγίων μείζων.
Χαῖρε, κιβωτὲ χρυσωθεῖσα τῷ Πνεύματι,
χαῖρε, θησαυρὲ τῆς ζωῆς ἀδαπάνητε.
Χαῖρε, τίμιον διάδημα βασιλέων εὐσεβῶν,
χαῖρε, καύχημα σεβάσμιον ἱερέων εὐλαβῶν.
Χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἀσάλευτος πύργος,
χαῖρε, τῆς Βασιλείας τὸ ἀπόρθητον τεῖχος.
Χαῖρε, δι' ἧς ἐγείρονται τρόπαια,
χαῖρε, δι' ἧς ἐχθροὶ καταπίπτουσι.
Χαῖρε, χρωτὸς τοῦ ἐμοῦ θεραπεία,
χαῖρε, ψυχῆς τῆς ἐμῆς σωτηρία.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Ὦ πανύμνητε Μῆτερ,
ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων ἁγίων,
ἁγιώτατον Λόγον·
δεξαμένη γὰρ τὴν νῦν προσφοράν,
ἀπὸ πάσης ρῦσαι συμφορᾶς ἅπαντας,
καὶ τῆς μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως,
τοὺς σοὶ βοῶντας·
Ἀλληλούια.
Ημ. Γέννησης:
Ημ. Κοιμήσεως:
Ημ. Ανακομιδής Λειψάνων:
Πολιούχος:
Λοιπές πληροφορίες:
Ἀκάθιστος Ὕμνος – Δ’ Στάσις
Τεῖχος εἶ τῶν παρθένων,
Θεοτόκε Παρθένε,
καὶ πάντων τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων.
Ὁ γὰρ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς,
κατεσκεύασέ σε ποιητής, Ἄχραντε,
οἰκήσας ἐν τῇ μήτρα σου,
καὶ πάντας σοι προσφωνεῖν διδάξας·
Χαῖρε, ἡ στήλη τῆς παρθενίας,
χαῖρε, ἡ πύλη τῆς σωτήριας.
Χαῖρε, ἀρχηγὲ νοητῆς ἀναπλάσεως,
χαῖρε, χορηγὲ θεϊκῆς ἀγαθότητος.
Χαῖρε, σὺ γὰρ ἀνεγέννησας τοὺς συλληφθέντας αἰσχρῶς,
χαῖρε, σὺ γὰρ ἐνουθέτησας τοὺς συληθέντας τὸν νοῦν.
Χαῖρε, ἡ τὸν φθορέα τῶν φρενῶν καταργοῦσα,
χαῖρε, ἡ τὸν σπορέα τῆς ἁγνείας τεκοῦσα.
Χαῖρε, παστάς ἀσπόρου νυμφεύσεως,
χαῖρε, πιστοὺς Κυρίῳ ἁρμόζουσα.
Χαῖρε, καλὴ κουροτρόφε παρθένων,
χαῖρε, ψυχῶν νυμφοστόλε ἁγίων.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Ὕμνος ἅπας ἡττᾶται,
συνεκτείνεσθαι σπεύδων,
τῷ πλήθει τῶν πολλῶν οἰκτιρμῶν σου·
ἰσαρίθμους γὰρ τῇ ψάμμῳ ὠδάς,
ἂν προσφέρωμέν σοι, Βασιλεῦ ἅγιε,
οὐδὲν τελοῦμεν ἄξιον,
ὧν δέδωκας ἡμῖν τοῖς σοὶ βοῶσιν·
Ἀλληλούια.
Φωτοδόχον λαμπάδα,
τοῖς ἐν σκότει φανεῖσαν,
ὁρῶμεν τὴν ἁγίαν Παρθένον·
τὸ γὰρ ἄυλον ἅπτουσα φῶς,
ὁδηγεῖ πρὸς γνῶσιν θεϊκὴν ἅπαντας,
αὐγῇ τὸν νοῦν φωτίζουσα,
κραυγῇ δὲ τιμωμένη ταῦτα·
Χαῖρε, ἀκτὶς νοητοῦ ἡλίου,
χαῖρε, βολὶς τοῦ ἀδύτου φέγγους.
Χαῖρε, ἀστραπὴ τὰς ψυχὰς καταλάμπουσα,
χαῖρε, ὡς βροντὴ τοὺς ἐχθροὺς καταπλήττουσα.
Χαῖρε, ὅτι τὸν πολύφωτον ἀνατέλλεις φωτισμόν,
Χαῖρε, ὅτι τὸν πολύρρυτον ἀναβλύζεις ποταμόν.
Χαῖρε, τῆς κολυμβήθρας ζωγραφοῦσα τὸν τύπον,
χαῖρε, τῆς ἁμαρτίας ἀναιροῦσα τὸν ρύπον.
Χαῖρε, λουτὴρ ἔκπλυνων συνείδησιν,
χαῖρε, κρατὴρ κιρνῶν ἀγαλλίασιν.
Χαῖρε, ὀσμὴ τῆς Χριστοῦ εὐωδίας,
χαῖρε, ζωὴ μυστικῆς εὐωχίας.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Χάριν δοῦναι θελήσας,
ὀφλημάτων ἀρχαίων,
ὁ πάντων χρεωλύτης ἀνθρώπων,
ἐπεδήμησε δι’ἑαυτοῦ,
πρὸς τοὺς ἀποδήμους τῆς αὐτοῦ Χάριτος·
καὶ σχίσας τὸ χειρόγραφον,
ἀκούει παρὰ πάντων οὕτως·
Ἀλληλούια.
Ψάλλοντές σου τὸν τόκον,
ἀνυμνοῦμέν σε πάντες,
ὡς ἔμψυχον ναόν, Θεοτόκε.
Ἐν τῇ σῇ γὰρ οὶκήσας γαστρί,
ὁ συνέχων πάντα τῇ χειρὶ Κύριος,
ἡγίασεν, ἐδόξασεν, ἐδίδαξε βοᾶν σοὶ πάντας·
Χαῖρε, σκηνὴ τοῦ Θεοῦ καὶ Λόγου,
χαῖρε, Ἁγία ἁγίων μείζων.
Χαῖρε, κιβωτὲ χρυσωθεῖσα τῷ Πνεύματι,
χαῖρε, θησαυρὲ τῆς ζωῆς ἀδαπάνητε.
Χαῖρε, τίμιον διάδημα βασιλέων εὐσεβῶν,
χαῖρε, καύχημα σεβάσμιον ἱερέων εὐλαβῶν.
Χαῖρε, τῆς Ἐκκλησίας ὁ ἀσάλευτος πύργος,
χαῖρε, τῆς Βασιλείας τὸ ἀπόρθητον τεῖχος.
Χαῖρε, δι' ἧς ἐγείρονται τρόπαια,
χαῖρε, δι' ἧς ἐχθροὶ καταπίπτουσι.
Χαῖρε, χρωτὸς τοῦ ἐμοῦ θεραπεία,
χαῖρε, ψυχῆς τῆς ἐμῆς σωτηρία.
Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Ὦ πανύμνητε Μῆτερ,
ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων ἁγίων,
ἁγιώτατον Λόγον·
δεξαμένη γὰρ τὴν νῦν προσφοράν,
ἀπὸ πάσης ρῦσαι συμφορᾶς ἅπαντας,
καὶ τῆς μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως,
τοὺς σοὶ βοῶντας·
Ἀλληλούια.
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
ΕΙΚΟΝΙΚΑ ΜΕΤΩΠΑ ΠΟΛΛΑ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΝΑ: ΤΟ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
ΜΗΝ ΔΙΑΣΠΑΤΕ ΤΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΜΗ ΜΑΣΑΤΕ με όλο αυτο το επικοινωνιακό τρικ των εγχώριων και διεθνών ΜΜΕ.
ΚΑΛΥΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟΔΡΑΣΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΒΟΒΜΒΑΡΔΙΣΜΟ ΜΕ ΜΠΟΥΡΔΕΣ.
ΟΣΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΟΙ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΠΟΛΥΜΕΤΩΠΗ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ (ΜΜΕ), ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ Η ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΧΟΡΕΥΕΙ ΣΤΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ (ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ).
ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΣΑΝ ΥΠΝΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΠΛΕΟΝ (ΚΑΙ ΗΔΗ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ' ΧΟΥΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ), ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΑΠΕΙΛΩΝ, ΠΡΟΒΛΕΨΕΩΝ, ΣΚΛΗΡΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΔΥΣΒΑΣΤΑΧΤΑ, Ο ΦΟΒΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΤΣΑΚΙΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΥΠΟΤΑΞΕΙ. ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΚΟΝΙΚΑ ΑΠ' ΤΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ.
Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗ "ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ" Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!
Ο ΒΟΒΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΕΙΚΟΝΙΚΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ, ΣΥΝΟΜΟΣΙΕΣ, ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ "ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ" ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΣΥΡΜΟΣ ΚΑΙ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΜΜΕ ΕΙΝΑΙ ΦΤΗΝΙΑΡΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ
ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟΥ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΟ ΗΘΙΚΟ.
ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ "ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑ" ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕ ΤΗ ΣΑΝ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΗ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤΙΑΝΗ ΣΕΙΡΑ.
ΑΝ ΚΑΙ Η ΕΝΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΝ.
ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΘΑ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΤΑΝ ΟΤΙ ΤΟ "ΥΠΕΡΟΠΛΟ" ΤΟΥΣ (ΜΜΕ) ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΘΑ ΚΑΤΕΡΡΕΕ ΑΦΟΥ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΨΕΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΟΧΕΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΑ ΜΜΕ.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ.
ΑΓΝΟΕΙΣΤΕ τα οικονομικά μέτρα, τι είπε ο κάθε ανυπόληπτος τοκογλύφος και οι όμοιοί τους πολιτικοί. ΜΗ ΔΙΝΕΤΕ ΣΗΜΑΣΙΑ σε πληροφορίες για απειλές και προκλήσεις τουρκίας, σκοπίων, αλβανίας, γερμανίας, τοκογλύφων. ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΙΚΑ.
ΓΙΑ ΤΑ ΜΜΕ ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΕΓΧΩΡΙΑ ΜΟΝΟ Η ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ (περισσότεροι από ένα εκατομύριο), όπως και στους υπόλοιπους εισβολείς-εποίκους (περισσότεροι από δύο εκατομύρια) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΙΛΗ.
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΓΕΝΟΣ, ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΦΥΛΗ.
ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.
ΟΛΗ Η ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, ΤΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΕΙΚΟΝΙΚΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΜΕΤΩΠΑ.
ΟΣΟ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΕΙΚΟΝΙΚΟΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΨΗΦΙΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ Η ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΑΝΙΚΟ. ΘΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΝ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΤΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ. ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤΙΑΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΕΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΕΙΣ.
Η ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ.
ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΑΠ' ΑΥΤΟ.
ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΨΗΦΙΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ, ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ. ΜΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ. ΕΑΝ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΑΝ. ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΒΑΣΗ ΠΛΕΟΝ. ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΑΤΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ-ΕΠΟΙΚΟΥΣ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ.
ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΛΥΣΑΛΕΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ. ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΧΑΟΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ) Ή ΟΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΦΟΒΙΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΤΕΘΕΙ. ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟ ΧΑΟΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΤΟ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.
ΚΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΘΕΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ. ΑΝ ΜΑΣ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕΙ, (ΤΑ ΕΩΣ ΤΩΡΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΥΠΕΘΑ ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΟΥΝ), Η ΗΤΤΑ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΣΥΡΜΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ, ΑΛΛΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΜΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΤΗ ΠΙΘΑΝΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ. ΚΑΙ ΜΟΝΟ Η ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΙΘΑΝΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΗ, ΑΦΟΥ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΕΜΦΥΛΙΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ ΣΤΗ ΤΟΥΡΚΙΑ (ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ) ΚΑΙ ΑΡΑ ΔΙΑΛΥΣΗΣ.
HELLAS
ΚΑΛΥΦΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟΔΡΑΣΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΒΟΒΜΒΑΡΔΙΣΜΟ ΜΕ ΜΠΟΥΡΔΕΣ.
ΟΣΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΤΕΘΕΙΜΕΝΟΙ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΠΟΛΥΜΕΤΩΠΗ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ (ΜΜΕ), ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ Η ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΧΟΡΕΥΕΙ ΣΤΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΤΟΥ ΘΗΡΙΟΥ (ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ).
ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΣΑΝ ΥΠΝΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΠΛΕΟΝ (ΚΑΙ ΗΔΗ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ' ΧΟΥΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ), ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΑΠΕΙΛΩΝ, ΠΡΟΒΛΕΨΕΩΝ, ΣΚΛΗΡΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΔΥΣΒΑΣΤΑΧΤΑ, Ο ΦΟΒΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΤΣΑΚΙΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΥΠΟΤΑΞΕΙ. ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΚΟΝΙΚΑ ΑΠ' ΤΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ.
Η ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗ "ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ" Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!
Ο ΒΟΒΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΕΙΚΟΝΙΚΕΣ ΑΠΕΙΛΕΣ, ΣΥΝΟΜΟΣΙΕΣ, ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ "ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ" ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΣΥΡΜΟΣ ΚΑΙ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΜΜΕ ΕΙΝΑΙ ΦΤΗΝΙΑΡΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ
ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΟΥ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΟ ΗΘΙΚΟ.
ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ "ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΑ" ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕ ΤΗ ΣΑΝ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΗ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤΙΑΝΗ ΣΕΙΡΑ.
ΑΝ ΚΑΙ Η ΕΝΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΩΝ.
ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΘΑ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΤΑΝ ΟΤΙ ΤΟ "ΥΠΕΡΟΠΛΟ" ΤΟΥΣ (ΜΜΕ) ΕΙΝΑΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΘΑ ΚΑΤΕΡΡΕΕ ΑΦΟΥ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΨΕΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΟΧΕΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΑ ΜΜΕ.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ.
ΑΓΝΟΕΙΣΤΕ τα οικονομικά μέτρα, τι είπε ο κάθε ανυπόληπτος τοκογλύφος και οι όμοιοί τους πολιτικοί. ΜΗ ΔΙΝΕΤΕ ΣΗΜΑΣΙΑ σε πληροφορίες για απειλές και προκλήσεις τουρκίας, σκοπίων, αλβανίας, γερμανίας, τοκογλύφων. ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΙΚΑ.
ΓΙΑ ΤΑ ΜΜΕ ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΕΓΧΩΡΙΑ ΜΟΝΟ Η ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ (περισσότεροι από ένα εκατομύριο), όπως και στους υπόλοιπους εισβολείς-εποίκους (περισσότεροι από δύο εκατομύρια) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΙΛΗ.
ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΓΕΝΟΣ, ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΦΥΛΗ.
ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.
ΟΛΗ Η ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, ΤΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΕΙΚΟΝΙΚΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΜΕΤΩΠΑ.
ΟΣΟ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΕΙΚΟΝΙΚΟΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΨΗΦΙΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ Η ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΑΝΙΚΟ. ΘΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΝ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΤΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ ΕΧΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ. ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤΙΑΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΕΝΑΡΙΟ ΓΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΕΙΣ.
Η ΤΥΧΗ ΤΟΥΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΨΗΦΙΣΗ ΤΟΥ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ.
ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΚΑΙ Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΑΠ' ΑΥΤΟ.
ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΨΗΦΙΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ, ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ. ΜΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ. ΕΑΝ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΑΝ. ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΒΑΣΗ ΠΛΕΟΝ. ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΑΤΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ-ΕΠΟΙΚΟΥΣ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ.
ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΛΥΣΑΛΕΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ. ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΧΑΟΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ) Ή ΟΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΦΟΒΙΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑ ΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗ ΤΟΥΡΚΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΤΕΘΕΙ. ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟ ΧΑΟΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΤΟ ΛΑΘΡΟΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.
ΚΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΘΕΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ. ΑΝ ΜΑΣ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕΙ, (ΤΑ ΕΩΣ ΤΩΡΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΥΠΕΘΑ ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΟΥΝ), Η ΗΤΤΑ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΣΥΡΜΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ, ΑΛΛΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΜΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΤΗ ΠΙΘΑΝΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ. ΚΑΙ ΜΟΝΟ Η ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΙΘΑΝΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΡΚΕΤΗ, ΑΦΟΥ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΕΜΦΥΛΙΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ ΣΤΗ ΤΟΥΡΚΙΑ (ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ) ΚΑΙ ΑΡΑ ΔΙΑΛΥΣΗΣ.
HELLAS
Σάββατο 6 Μαρτίου 2010
Η Ελλάδα τιμώρησε ...
Η Ελλάδα βρίσκετε σε σταυροδρόμι και ο δρόμος που θα επιλέξει θα γραφτή στην σύγχρονη ιστορία του έθνους μας .
Πότε δεν πίστεψα και ούτε θα πιστέψω στο κράτος μέλος συνασπισμού χωρών.
Πιστεύω στο κράτος έθνος και δεν δέχομαι κουβέντα .
Η Ελλάδα τιμώρησε άδικα τους πολίτες με μέτρα οικονομικά τέτοιου πόνου που μοιάζουν σαν μια μάνα να παίρνει στο χέρι της ξυράφι και να σκίζει το δέρμα του παιδιού της για να μαζέψει το αίμα του σε μπουκάλι και να το πουλήσει .
Με δεδομένο ότι ένα παιδί είναι αθώο και ανυποψίαστο η πατρίδα μας μάτωσε την ψυχή των παιδιών της .
Όλα αυτά τα χρόνια χάρες και πανηγύρια και τώρα μόνο αίμα θα κυλάει από την ψυχή του έλληνα .
Τον πρόδωσαν τον έλληνα και αυτό δεν αλλάζει ακόμα και αν τα μέτρα είναι αναγκαία όπως λένε επειδή έχουμε οικονομική κρίση όπως επίσης λένε .
Φτάσαμε σε σημείο όπου τα μέσα περνάνε στον κόσμο το μήνυμα ότι θα τιμωρηθούν αυτοί που έφτασαν την χώρα σε αυτό το σημείο . Διαφωνώ .
Για εμένα προσωπικά η τιμωρία δεν πρέπει να γίνει με τρόπο όπως έγινε με αυτούς που σκότωσαν ως υπαίτιους για την μικρασιατική καταστροφή .
Ούτε όπως κάνανε στην ρώμη που στέλνανε τους προδότες στα λιοντάρια του κολοσσιαίου .
Αν δεχτούμε την πραγματικότητα τούτη την μαύρη στιγμή τότε θα πρέπει από δω και πέρα όποιος κάνει παράπτωμα να φεύγει δια παντός από το αξίωμα που έχει όποιο και να έχει .
Σήμερα στην Ελλάδα κανένας νόμος δεν ισχύει η χώρα διοικείτε από οδηγίες της Ευρώπης .Άρα παραβίαση του συντάγματος δεν υπάρχει γιατί το σύνταγμα έχει καταλυθεί .
Επομένως ο έλληνας δεν ζητάει αποδιοπομπαίο τράγο ζητάει καθημερινή δικαιοσύνη από σήμερα από αυτή την ώρα .
Ο ελληνικός δεν πρέπει να γίνει μάζα ,πολτός .
Ο ελληνικός λαός πρέπει να παραμένει ανθρώπινος .
Πως όμως ένας λαός έχει προοπτική να παραμείνει ανθρώπινος όταν δεν έχει παιδεία; όταν δεν έχει δουλειά;
Δεν είναι τυχαία τα αισθήματα θυμού του έλληνα πολίτη .
Ποιος ευθύνεται για την άθλια κατάσταση που επικρατεί στην εθνική παιδεία;
Πότε δεν πίστεψα και ούτε θα πιστέψω στο κράτος μέλος συνασπισμού χωρών.
Πιστεύω στο κράτος έθνος και δεν δέχομαι κουβέντα .
Η Ελλάδα τιμώρησε άδικα τους πολίτες με μέτρα οικονομικά τέτοιου πόνου που μοιάζουν σαν μια μάνα να παίρνει στο χέρι της ξυράφι και να σκίζει το δέρμα του παιδιού της για να μαζέψει το αίμα του σε μπουκάλι και να το πουλήσει .
Με δεδομένο ότι ένα παιδί είναι αθώο και ανυποψίαστο η πατρίδα μας μάτωσε την ψυχή των παιδιών της .
Όλα αυτά τα χρόνια χάρες και πανηγύρια και τώρα μόνο αίμα θα κυλάει από την ψυχή του έλληνα .
Τον πρόδωσαν τον έλληνα και αυτό δεν αλλάζει ακόμα και αν τα μέτρα είναι αναγκαία όπως λένε επειδή έχουμε οικονομική κρίση όπως επίσης λένε .
Φτάσαμε σε σημείο όπου τα μέσα περνάνε στον κόσμο το μήνυμα ότι θα τιμωρηθούν αυτοί που έφτασαν την χώρα σε αυτό το σημείο . Διαφωνώ .
Για εμένα προσωπικά η τιμωρία δεν πρέπει να γίνει με τρόπο όπως έγινε με αυτούς που σκότωσαν ως υπαίτιους για την μικρασιατική καταστροφή .
Ούτε όπως κάνανε στην ρώμη που στέλνανε τους προδότες στα λιοντάρια του κολοσσιαίου .
Αν δεχτούμε την πραγματικότητα τούτη την μαύρη στιγμή τότε θα πρέπει από δω και πέρα όποιος κάνει παράπτωμα να φεύγει δια παντός από το αξίωμα που έχει όποιο και να έχει .
Σήμερα στην Ελλάδα κανένας νόμος δεν ισχύει η χώρα διοικείτε από οδηγίες της Ευρώπης .Άρα παραβίαση του συντάγματος δεν υπάρχει γιατί το σύνταγμα έχει καταλυθεί .
Επομένως ο έλληνας δεν ζητάει αποδιοπομπαίο τράγο ζητάει καθημερινή δικαιοσύνη από σήμερα από αυτή την ώρα .
Ο ελληνικός δεν πρέπει να γίνει μάζα ,πολτός .
Ο ελληνικός λαός πρέπει να παραμένει ανθρώπινος .
Πως όμως ένας λαός έχει προοπτική να παραμείνει ανθρώπινος όταν δεν έχει παιδεία; όταν δεν έχει δουλειά;
Δεν είναι τυχαία τα αισθήματα θυμού του έλληνα πολίτη .
Ποιος ευθύνεται για την άθλια κατάσταση που επικρατεί στην εθνική παιδεία;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)