Γράφει ο Νίκος Ταμουρίδης.
Τι είναι ο φόβος; Τι είναι αυτό το συναίσθημα που μας καθηλώνει, μας αδρανοποιεί, μας καθιστά αδύναμους να αντιδράσουμε σε κάτι κακό που νομίζουμε ότι έρχεται; Μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε, μπορούμε να τον νικήσουμε;
Ο φόβος είναι ένα βασικό συναίσθημα του ανθρώπου που προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού κινδύνου ή μιας απειλής. Είναι ένας μηχανισμός προστατευτικού χαρακτήρα, χωρίς να απαιτεί συνειδητή σκέψη.
Στη «Ρητορική» του Αριστοτέλη είναι ένα είδος ψυχικής και σωματικής οδύνης ή αναστάτωσης που προκαλεί η ιδέα κάποιου καταστρεπτικού ή οδυνηρού κακού που πρόκειται να συμβεί.
Ο «Αισχύλιος» φόβος, που είναι κατά το πλείστον σωματοποιημένος, είναι εκείνος που περιέχει και αισθηματικό αντίκτυπο συγκινησιακά φορτισμένο, συνοδεύεται δε πάντοτε από μια ανησυχία και αγωνία για το άμεσο μέλλον.
Ο φοβισμένος άνθρωπος παύει να είναι ο εαυτός του! Νιώθει να εκμηδενίζεται, δεν μπορεί να σκεφθεί, δεν μπορεί να δει καθαρά, με αποτέλεσμα να καθίσταται απολύτως αδρανής και να δέχεται εύκολα την όποια προπαγάνδα του επιβληθεί.
Ο φόβος αποτελεί βασικό στοιχείο της «αρχής της επιθέσεως» της Προπαγάνδας και περιλαμβάνει πόλεμο νεύρων, εκφοβισμό με απειλές και επιδείξεις δυνάμεως, δημιουργία κλίματος ισχύος και συνεχή αλλαγή απειλής. Επιπλέον, αποτελεί βασικό στόχο του λεγόμενου υβριδικού πολέμου, για την δημιουργία πανικού, πρόκληση ανασφάλειας και κάμψη του ηθικού του λαού του αντιπάλου.
Όποια μορφή φόβου και να εξετάσουμε, συνειδητοποιούμε ότι η εγγύτητα και το μέγεθος ενός κινδύνου αποτελούν βασική παράμετρο του φόβου, ο οποίος είναι δομημένος από την άγνοια του πραγματικού μας εαυτού και από την άγνοια των πραγματικών γεγονότων. Εδώ εντάσσεται, η προδοτικά εκούσια ή βλακωδώς ακούσια καθημερινή μετάδοση πιθανής άμεσης δημιουργίας θερμού επεισοδίου με την Τουρκία, καθώς και η γιγάντωση των δυνατοτήτων των Τούρκων.
Τι συμβαίνει λοιπόν σήμερα στην πατρίδα μας; Γιατί και πως επιβάλλεται ένας απίστευτος φόβος στον λαό μας;
Το πολιτικό σύστημα, επειδή είναι σάπιο και φοβάται μήπως καταρρεύσει, για να κατορθώνει να επιβιώνει χρησιμοποιεί την έντεχνη επιβολή του φόβου στον λαό. Τον ρόλο αυτό κατά το μείζον έχουν αναλάβει τα ΜΜΕ, τα οποία βομβαρδίζουν καθημερινά τον λαό με φοβικές βόμβες κάθε είδους, μέχρι να τρομοκρατηθεί τόσο που να μεταμορφωθεί σε μια άμορφη μάζα και να δεχθεί αδιαμαρτύρητα την ισοπέδωση των πάντων, το κακό ως καλό, το παράνομο ως νόμιμο, το ανώμαλο ως κανονικό.
Δύο είναι τα μεγάλα θέματα που απασχολούν σήμερα την πατρίδα μας και για τα οποία η κυβέρνηση προσπαθεί να φοβίσει το λαό για να τον αδρανοποιήσει και να δεχθεί τις επιλογές της:
-Πρώτον, η αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας. Σχετικά με το θέμα αυτό, πλέον της καθημερινής εμφάνισης των παραβιάσεων, των διεκδικήσεων και των πολεμικών κραυγών των Τούρκων, τα δικά μας ΜΜΕ, με «κατάλληλους» διαμορφωτές της κοινής γνώμης, επιχειρούν να παρουσιάσουν την Τουρκία ως ιδιαίτερα ισχυρή, έτσι ώστε ο λαός να φοβηθεί την πιθανή εμπλοκή μας σε ένα πόλεμο και έτσι να αποδεχθεί ως λύση (;) την λεγόμενη συνεκμετάλλευση, αλλά ουσιαστικά την παράδοση του Αιγαίου μας στους Τούρκους!!!
-Δεύτερον, ο ισλαμικός εποικισμός της χώρας. Στο τεράστιο αυτό θέμα, που αλλάζει τα δεδομένα της αείποτε από Έλληνες κατοικημένης Ελλάδος, η κατατρομοκράτηση των Ελλήνων γίνεται κυρίως με τον λεγόμενο αντιρατσιστικό νόμο, με σκοπό να αποδεχθούν την άλωση της χώρας αδιαμαρτύρητα. Δεν τολμά κάποιος να μιλήσει και τον σέρνουν στα δικαστήρια για νέες μορφές αδικημάτων, όπως ρατσισμός, ξενοφοβία, ισλαμοφοβία κλπ. Μέχρι και ο πατριωτισμός έχει στοχοποιηθεί!
Έτσι διαμορφώνεται ένα τρομερό κλίμα φοβίας στη χώρα μας. Τον Έλληνα πλέον τον διακατέχουν δύο «ορισμένοι» φόβοι: Πρώτον «να μην μας επιτεθεί ο Τούρκος» και δεύτερον «να μην μας στοχοποιήσουν ως ρατσιστές ή φασίστες»! Επιπλέον τον καθηλώνει και ένας «αόριστος» φόβος, έντεχνα καλλιεργημένος, για να μην μπορεί να αποκτήσει μηχανισμούς άμυνας, ο οποίος προσδιορίζεται σε στοιχεία του μικρόκοσμου του, όπως να μην του χαλάσουν την ησυχία του, να νοιώθει ασφαλής μέσα στο σπίτι του, να μην πάθει τίποτε ο ίδιος και η οικογένειά του.
Και ερωτάται: Πως καταπολεμάται αυτός ο φόβος;
–Η σύγχρονη Ψυχολογία προτείνει κάποιους τρόπους αντιμετώπισης του φόβου: Τόλμησε, έλα αντιμέτωπος με αυτό που φοβάσαι. Άντλησε δύναμη από άλλα δυνατά συναισθήματα, όπως πίστη, χαρά, αισιοδοξία. Δες την πραγματικότητα (που συνήθως είναι πιο καλή από αυτή που νομίζουμε, από αυτή που μας δείχνουν). Τέλος, αντιμετώπισε τον φόβο, τον κίνδυνο μαζί με άλλους.
-Εμείς όμως οι Έλληνες ξεπερνάμε τον φόβο και με την πίστη μας. Εμείς έχουμε μαζί μας το Χριστό μας! Με τέτοιο σύμμαχο κανείς εχθρός δεν μπορεί να μας νικήσει. Αυτός μας χαρίζει την πραγματική ελευθερία! Το καλό πάντοτε στο τέλος υπερισχύει του κακού. Χρειάζεται όμως γνώση, πίστη και αγώνας. Επιβάλλεται ενότητα!
Δεν φοβόμαστε λοιπόν! Δίνουμε μια γερή γροθιά στον φόβο!
Γιατί, εδώ στην εσχατιά της νοτιοανατολικής Ευρώπης, στους πυρωμένους τούτους βράχους, συντρίβονταν διαχρονικά οι ορδές των βάρβαρων κυμάτων, είτε από ανατολή είτε από δύση.
Γιατί, έχουμε πίστη και αισιοδοξία! Γιατί, όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάθε εχθρό!
Νίκος Ταμουρίδης Αντγος (ε.α)-Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ Αντιπρόεδρος ΔΕ Ελεύθερης Πατρίδας
http://www.antibaro.gr/article/26207
Τι είναι ο φόβος; Τι είναι αυτό το συναίσθημα που μας καθηλώνει, μας αδρανοποιεί, μας καθιστά αδύναμους να αντιδράσουμε σε κάτι κακό που νομίζουμε ότι έρχεται; Μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε, μπορούμε να τον νικήσουμε;
Ο φόβος είναι ένα βασικό συναίσθημα του ανθρώπου που προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού κινδύνου ή μιας απειλής. Είναι ένας μηχανισμός προστατευτικού χαρακτήρα, χωρίς να απαιτεί συνειδητή σκέψη.
Στη «Ρητορική» του Αριστοτέλη είναι ένα είδος ψυχικής και σωματικής οδύνης ή αναστάτωσης που προκαλεί η ιδέα κάποιου καταστρεπτικού ή οδυνηρού κακού που πρόκειται να συμβεί.
Ο «Αισχύλιος» φόβος, που είναι κατά το πλείστον σωματοποιημένος, είναι εκείνος που περιέχει και αισθηματικό αντίκτυπο συγκινησιακά φορτισμένο, συνοδεύεται δε πάντοτε από μια ανησυχία και αγωνία για το άμεσο μέλλον.
Ο φοβισμένος άνθρωπος παύει να είναι ο εαυτός του! Νιώθει να εκμηδενίζεται, δεν μπορεί να σκεφθεί, δεν μπορεί να δει καθαρά, με αποτέλεσμα να καθίσταται απολύτως αδρανής και να δέχεται εύκολα την όποια προπαγάνδα του επιβληθεί.
Ο φόβος αποτελεί βασικό στοιχείο της «αρχής της επιθέσεως» της Προπαγάνδας και περιλαμβάνει πόλεμο νεύρων, εκφοβισμό με απειλές και επιδείξεις δυνάμεως, δημιουργία κλίματος ισχύος και συνεχή αλλαγή απειλής. Επιπλέον, αποτελεί βασικό στόχο του λεγόμενου υβριδικού πολέμου, για την δημιουργία πανικού, πρόκληση ανασφάλειας και κάμψη του ηθικού του λαού του αντιπάλου.
Όποια μορφή φόβου και να εξετάσουμε, συνειδητοποιούμε ότι η εγγύτητα και το μέγεθος ενός κινδύνου αποτελούν βασική παράμετρο του φόβου, ο οποίος είναι δομημένος από την άγνοια του πραγματικού μας εαυτού και από την άγνοια των πραγματικών γεγονότων. Εδώ εντάσσεται, η προδοτικά εκούσια ή βλακωδώς ακούσια καθημερινή μετάδοση πιθανής άμεσης δημιουργίας θερμού επεισοδίου με την Τουρκία, καθώς και η γιγάντωση των δυνατοτήτων των Τούρκων.
Τι συμβαίνει λοιπόν σήμερα στην πατρίδα μας; Γιατί και πως επιβάλλεται ένας απίστευτος φόβος στον λαό μας;
Το πολιτικό σύστημα, επειδή είναι σάπιο και φοβάται μήπως καταρρεύσει, για να κατορθώνει να επιβιώνει χρησιμοποιεί την έντεχνη επιβολή του φόβου στον λαό. Τον ρόλο αυτό κατά το μείζον έχουν αναλάβει τα ΜΜΕ, τα οποία βομβαρδίζουν καθημερινά τον λαό με φοβικές βόμβες κάθε είδους, μέχρι να τρομοκρατηθεί τόσο που να μεταμορφωθεί σε μια άμορφη μάζα και να δεχθεί αδιαμαρτύρητα την ισοπέδωση των πάντων, το κακό ως καλό, το παράνομο ως νόμιμο, το ανώμαλο ως κανονικό.
Δύο είναι τα μεγάλα θέματα που απασχολούν σήμερα την πατρίδα μας και για τα οποία η κυβέρνηση προσπαθεί να φοβίσει το λαό για να τον αδρανοποιήσει και να δεχθεί τις επιλογές της:
-Πρώτον, η αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας. Σχετικά με το θέμα αυτό, πλέον της καθημερινής εμφάνισης των παραβιάσεων, των διεκδικήσεων και των πολεμικών κραυγών των Τούρκων, τα δικά μας ΜΜΕ, με «κατάλληλους» διαμορφωτές της κοινής γνώμης, επιχειρούν να παρουσιάσουν την Τουρκία ως ιδιαίτερα ισχυρή, έτσι ώστε ο λαός να φοβηθεί την πιθανή εμπλοκή μας σε ένα πόλεμο και έτσι να αποδεχθεί ως λύση (;) την λεγόμενη συνεκμετάλλευση, αλλά ουσιαστικά την παράδοση του Αιγαίου μας στους Τούρκους!!!
-Δεύτερον, ο ισλαμικός εποικισμός της χώρας. Στο τεράστιο αυτό θέμα, που αλλάζει τα δεδομένα της αείποτε από Έλληνες κατοικημένης Ελλάδος, η κατατρομοκράτηση των Ελλήνων γίνεται κυρίως με τον λεγόμενο αντιρατσιστικό νόμο, με σκοπό να αποδεχθούν την άλωση της χώρας αδιαμαρτύρητα. Δεν τολμά κάποιος να μιλήσει και τον σέρνουν στα δικαστήρια για νέες μορφές αδικημάτων, όπως ρατσισμός, ξενοφοβία, ισλαμοφοβία κλπ. Μέχρι και ο πατριωτισμός έχει στοχοποιηθεί!
Έτσι διαμορφώνεται ένα τρομερό κλίμα φοβίας στη χώρα μας. Τον Έλληνα πλέον τον διακατέχουν δύο «ορισμένοι» φόβοι: Πρώτον «να μην μας επιτεθεί ο Τούρκος» και δεύτερον «να μην μας στοχοποιήσουν ως ρατσιστές ή φασίστες»! Επιπλέον τον καθηλώνει και ένας «αόριστος» φόβος, έντεχνα καλλιεργημένος, για να μην μπορεί να αποκτήσει μηχανισμούς άμυνας, ο οποίος προσδιορίζεται σε στοιχεία του μικρόκοσμου του, όπως να μην του χαλάσουν την ησυχία του, να νοιώθει ασφαλής μέσα στο σπίτι του, να μην πάθει τίποτε ο ίδιος και η οικογένειά του.
Και ερωτάται: Πως καταπολεμάται αυτός ο φόβος;
–Η σύγχρονη Ψυχολογία προτείνει κάποιους τρόπους αντιμετώπισης του φόβου: Τόλμησε, έλα αντιμέτωπος με αυτό που φοβάσαι. Άντλησε δύναμη από άλλα δυνατά συναισθήματα, όπως πίστη, χαρά, αισιοδοξία. Δες την πραγματικότητα (που συνήθως είναι πιο καλή από αυτή που νομίζουμε, από αυτή που μας δείχνουν). Τέλος, αντιμετώπισε τον φόβο, τον κίνδυνο μαζί με άλλους.
-Εμείς όμως οι Έλληνες ξεπερνάμε τον φόβο και με την πίστη μας. Εμείς έχουμε μαζί μας το Χριστό μας! Με τέτοιο σύμμαχο κανείς εχθρός δεν μπορεί να μας νικήσει. Αυτός μας χαρίζει την πραγματική ελευθερία! Το καλό πάντοτε στο τέλος υπερισχύει του κακού. Χρειάζεται όμως γνώση, πίστη και αγώνας. Επιβάλλεται ενότητα!
Δεν φοβόμαστε λοιπόν! Δίνουμε μια γερή γροθιά στον φόβο!
Γιατί, εδώ στην εσχατιά της νοτιοανατολικής Ευρώπης, στους πυρωμένους τούτους βράχους, συντρίβονταν διαχρονικά οι ορδές των βάρβαρων κυμάτων, είτε από ανατολή είτε από δύση.
Γιατί, έχουμε πίστη και αισιοδοξία! Γιατί, όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάθε εχθρό!
Νίκος Ταμουρίδης Αντγος (ε.α)-Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ Αντιπρόεδρος ΔΕ Ελεύθερης Πατρίδας
http://www.antibaro.gr/article/26207
