Διομήδους, Χαιρήμων Οσίου, Αλκιβιάδη

Διομήδους, Χαιρήμων Οσίου, Αλκιβιάδη, των Αγίων 33 Μαρτύρων εκ Παλαιστίνης, Ανάμνηση εισόδου Αγίου Μανδηλίου του Κυρίου, Μακαρίου Αρχιεπισκόπου, Νείλου Οσίου, Νικοδήμου Μοναχού, Γερασίμου του Νέου, Σταματίου εκ Βόλου, Αποστόλου του Νέου, των Αγίων Σεραφείμ, Δωροθέου, Ιακώβου, Δημητρίου Βασιλείου και Σαράντη, Τιμοθέου Επισκόπου, Δανιήλ Οσίου






Ο Άγιος Διομήδης (εορτή Διομήδης)
Γεννήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας και σπούδασε την ιατρική επιστήμη. Η επιστημονική του γνώση δεν τον έκανε υπερήφανο, αλλά διατήρησε την ευσέβεια, στην οποία τον ανέθρεψαν οι γονείς του. Και όπως ο Κύριος, ο Ιατρός των σωμάτων και των ψυχών των ανθρώπων, "ελάλει αυτοίς περί της βασιλείας του Θεού, και τους χρείαν έχοντας θεραπείας ιάσατο", μιλούσε δηλαδή σ' αυτούς για τη βασιλεία του Θεού και γιάτρευε εκείνους που είχαν ανάγκη θεραπείας, έτσι και ο Διομήδης, μιμούμενος τον Κύριο του και Θεό του, εξασκούσε αφιλοκερδώς και φιλάνθρωπο το ιατρικό του επάγγελμα. Συγχρόνως, όμως, με τη θεραπεία των σωμάτων, ο Διομήδης κήρυττε με θέρμη στους ασθενείς και τη σωτηριώδη αλήθεια του Ευαγγελίου και βοήθησε πολλές ψυχές να οδηγηθούν στο Σωτήρα Χριστό. Ο θείος ζήλος έφερε το Διομήδη μέχρι τη Νίκαια της Βιθυνίας. Όπου και εκεί θεράπευε ασθενείς, και την πίστη δίδασκε και καλλιεργούσε. Όταν όμως άρχισε ο διωγμός του Διοκλητιανού κατά των χριστιανών, η θεοκίνητη δραστηριότητα του Διομήδη καταγγέλθηκε στον αυτοκράτορα. Τότε αυτός διέταξε να συλλάβουν το Διομήδη. Άλλα πριν συλληφθεί, ο Θεός τον κάλεσε κοντά Του και οι απεσταλμένοι στρατιώτες τον βρήκαν νεκρό. Και όμως, έτσι νεκρό τον αποκεφάλισαν!Απολυτίκιο. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.Των σωμάτων τας νόσους θεραπεύων Διόμηδες, και ψυχών την ρώσιν εν λόγω, αληθείας εβράβευες, την θείαν ειληφώς γαρ δωρεάν, τοις πάσχουσι ποικίλως βοηθείς, και Μαρτύρων ταις ακτίσι καταυγασθείς, σώζεις τους εκβοώντάς σοι, δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.




Ο Όσιος Χαιρήμων
Ασκητής της ερήμου. Απεβίωσε ειρηνικά την ώρα που εργαζόταν.






Ο Άγιος Αλκιβιάδης (εορτή Αλκιβιάδης)
Μαρτύρησε δια πυρός.






Οι Άγιοι 33 Μάρτυρες από την Παλαιστίνη
Μαρτύρησαν δια ξίφους.





Τη αυτή ήμερα η ανάμνησης της εισόδου της αχειροτεύκτου μορφής του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (δηλαδή το άγιο Μανδήλιο) εκ της Εδεσσηνών πόλεως, εις ταύτην την θεοφύλακτον Βασιλίδα (Κωνσταντινούπολη) ανακομισθείσης
Ο Σ. Ευστρατιάδης, για την περίπτωση αυτή, γράφει τα εξής στο Αγιολόγιό του: "Η της αχειροποιήτου εικόνος του Χριστού ανακομιδή εκ της Εδέσσης, ένθα εφυλάττετο μετά της επιστολής του Αυγάρου, εγένετο επί της βασιλείας Ρωμανού του Λεκαπηνού τφ 944 και κατετέθη εις τον εν Βλαχέρναις ναόν της Θεοτόκου, εξ ου μετετέθη εις τον εν Φορώ ναόν της Θεοτόκου, κατά δε το 967 Νικηφόρος ο Φωκάς μετεκόμισεν εξ Εδέσσης και την κέραμον, εφ' ης απετυπώθη ωσαύτως η εικών του Χριστού, δια το είναι ταύτην πλησίον της αχειροποιήτου εικόνος εν Εδέσση εν τω αυτώ τόπω. Την περί της εικόνος παράδοσιν διέσωσεν ο Ιστορικός Ευσέβιος (Εκκ. Ίστ. βιβλ. Α’, κεφλ. ιγ’). Η εικών απεστάλη υπό του Κυρίου προς τον τοπάρχην Εδέσσης Αύγαρον δια του αποστόλου Ανανίου μετ' επιστολής του Κυρίου προς τον Αύγαρον εις απάντησιν προηγουμένης επιστολής του τοπάρχου. (ιδ. ταύτας εν τοις Μηναίοις και τοις Συναξαρισταίς)".
Απολυτίκιο. Ήχος β’.Την άχραντον Εικόνα σου προσκυνούμεν αγαθέ, αιτούμενοι συγχώρησιν, των πταισμάτων ημών, Χριστέ ο Θεός, βουλήσει γαρ ηυδόκησας σαρκί, ανελθείν εν τω Σταυρώ, ίνα ρύση ους έπλασας, εκ της δουλείας του εχθρού, όθεν ευχαρίστως βοώμέν σοι. Χαράς επλήρωσας τα πάντα, ο Σωτήρ ημών, παραγενόμενος εις το σώσαι τον κόσμον.







Ο Άγιος Μακάριος Αρχιεπίσκοπος
Η μνήμη του αναφέρεται στο Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο (σελ. 103), χωρίς να δηλώνεται η αρχιεπισκοπή του. Ίσως να ήταν κάποιος από τους Αρχιεπισκόπους του Ιεροσολυμιτικού θρόνου.






Ο Όσιος Νείλος ο Ερικούσιος
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ήταν γιος του Ιωάννου Λασκάρεως, αδελφού του αυτοκράτορα Θεοδώρου Λασκάρεως, που βασίλευσε στη Νίκαια το 1204. Ο όσιος Νείλος από τον διωγμό των Λατίνων, κατέφυγε στα παράλια του Πόντου στη Μονή Ακοίμητων, όπου ηγούμενος ήταν ο όσιος Μάρκελος, ο οποίος τον χειροτόνησε Μοναχό με το όνομα Νείλος, από Νικόλαος, που ήταν το αρχικό του. Μετά από χρόνια, το 1261, ο Νείλος επανήλθε στην Κωνσταντινούπολη, πήρε χρήματα από τη μητέρα του και έφυγε στα Ιεροσόλυμα, όπου έμεινε έξι χρόνια. Κατόπιν επανήλθε στην Κωνσταντινούπολη για να εξοριστεί από τον λατινόφρονα αυτοκράτορα Μιχαήλ Α' τον Παλαιολόγο στο Άγιον Όρος. Εκεί, στη Μονή Ιβήρων έμεινε 10 χρόνια. Έπειτα, κλήθηκε από τον Ανδρόνικο Παλαιολόγο και αφού έλαβε χρήματα από την αδελφή του, ταξίδεψε σε πολλούς τόπους της Μεσογείου. Κατέληξε σ' ένα ερημονήσι, την Ερικούσα, απ' όπου πήρε και την επωνυμία Ερικούσιος. Το νησί αυτό ήταν κοντά στην Κέρκυρα και ασκήτευσε εκεί 10 χρόνια. Κατόπιν πέρασε στην Ήπειρο, όπου στη Θεσπρωτία έκτισε τη Μονή Ιερομερίου. Εκεί, μετά από πολλούς ασκητικούς αγώνες, έφθασε σε βαθιά γεράματα και απεβίωσε ειρηνικά.






Ο Άγιος Νικόδημος ο Μοναχός, ο εκ Μετεώρων
Ο νέος οσιομάρτυρας Νικόδημος, από τα Μετέωρα, μαρτύρησε για την ευσέβεια του στις 16 Αυγούστου 1551. Άγνωστο που και από ποιες συνθήκες.







Ο Όσιος Γεράσιμος ο νέος ασκητής, που ασκήτευσε στη νήσο Κεφαλληνία (εορτή Γεράσιμος)
Ο όσιος Γεράσιμος απεβίωσε την 15η Αυγούστου του έτους 1579, αλλά επειδή την ήμερα αυτή πανηγυρίζετε η μνήμη της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, τελείται η γιορτή του την 20ή Οκτωβρίου, τότε που έγινε η ανακομιδή του θαυματουργού λειψάνου του. Την ήμερα αυτή όμως, αναγράφηκε η μνήμη της κοιμήσεως του και γίνεται στην Κεφαλονιά μεγάλο πανηγύρι








Ο Άγιος Σταμάτιος από τον Βόλο
Ο άγιος αυτός νεομάρτυρας, καταγόταν από ένα χωριό του Βόλου, Άγιος Γεώργιος ονομαζόμενο, της επαρχίας Δημητριάδος. Ήλθε κάποτε σαν πρεσβευτής των συγχωριανών του στην Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να παραπονεθεί για τις αδικίες κάποιου αγά σε βάρος των συμπατριωτών του, κατά την είσπραξη των φόρων. Εκεί όμως, αντί να δικαιώσουν την παρουσία του, τον συνέλαβαν και τον πίεζαν να δεχτεί τη μουσουλμανική θρησκεία. Ο Σταμάτιος, αφού απέρριψε όλες τις κολακείες, τις υποσχέσεις και τους φοβερισμούς των Τούρκων, αποκεφαλίστηκε στις 16 Αυγούστου 1680 ημέρα Δευτέρα, μπροστά στο παλάτι, στην Αγία Σοφία. Μαρτύριο του Αγίου, που συνέγραψε ο μοναχός Ιάκωβος ο Αγιορείτης το 1680, βρίσκεται στον υπ' αριθμ. 805 Κώδικα της Μονής Βατοπεδίου, φ. 12α-14.








Ο Άγιος Απόστολος ο Νέος
Γεννήθηκε στον Άγιο Λαυρέντιο του Πηλίου το 1667. Ο πατέρας του ονομαζόταν Κώστας Σταματίου και η μητέρα του Μέλω. Σε ηλικία 15 χρονών έμεινε ορφανός και το 1682 πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργαζόταν σ' ένα καπηλιό. Ο Απόστολος, επειδή ήταν και τουρκομαθής, ανέλαβε την υποστήριξη των αγρίως φορολογουμένων συμπατριωτών του, και απέδωσε αυτοπροσώπως αναφορά τους στον αρχιευνούχο. Κατά την επίδοση αυτή, ανέπτυξε και προφορικά με μεγάλη παρρησία τα δίκαια παράπονα των συμπατριωτών του. Λόγω αυτής της παρρησίας, φυλακίστηκε και με ψεύτικες κατηγορίες καταδικάστηκε σε θάνατο. Έτσι δέχτηκε το στεφάνι του μαρτυρίου, αποκεφαλισθείς στις 16 Αυγούστου 1686 στην Κωνσταντινούπολη, όταν ήταν 19 χρονών.
Απολυτίκιο. Ήχος γ’.Θείον βλάστημα της Θεσσαλίας, νέον καύχημα της Εκκλησίας, ανεδείχθης Νεομάρτυς Απόστολε, υπέρ Χριστού γαρ αθλήσας στερρότατα, της ευσέβειας την δόξαν ετράνωσας. Άλλα πρέσβευε Κυρίω τω Σε δοξάσαντι, δωρήσασθαι ήμιν το μέγα έλεος.







Οι Άγιοι Σεραφείμ, Δωρόθεος, Ιάκωβος, Δημήτριος, Βασίλειος και Σαράντης – εύρεση των τιμίων λειψάνων τους
Γι' αυτούς δεν αναφέρουν τίποτα οι Συναξαριστές. Ακολουθία τους συνέταξε ο π. Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης. Υπάρχει όμως παλιό χειρόγραφο, που φυλάσσεται στον φερώνυμο Ναό των Αγίων στα Μέγαρα Αττικής, που μας πληροφορεί ότι η εύρεση των τιμίων λειψάνων τους έγινε το έτος 1798 σε τοποθεσίες της πόλεως των Μεγάρων, μετά από εμφάνιση τους σε όνειρο ενός εννιάχρονου παιδιού, που ονομαζόταν Παΐσιος.






Ο Όσιος Τιμόθεος επίσκοπος Ευρίπου κτίτορας της Ιεράς Μονής Πεντέλης
Ο όσιος Τιμόθεος γεννήθηκε στον Κάλαμο Αττικής το 1510. Ο Πατέρας του ήταν ιερέας και από αυτόν έμαθε τα πρώτα χριστιανικά γράμματα. Στην συνέχεια με την βοήθεια του επισκόπου Ωρωπού, σπούδασε στην Αθήνα και εν συνεχεία ξαναγύρισε πίσω και χειροτονήθηκε ιερέας. Μετά τον θάνατο του επισκόπου, την θέση ανέλαβε ο Τιμόθεος ο οποίος κάνοντας παρά πολύ μεγάλο, τόσο πνευματικό όσο και υλικό έργο, αγαπήθηκε πολύ από τον λαό και αργότερα εκλέχθηκε και αρχιεπίσκοπος Ευρίπου (Χαλκίδος). Οι δυσκολίες όμως τον εξανάγκασαν να παραιτηθεί και να καταφύγει το 1575, στην ιδιαίτερη πατρίδα του τον Κάλαμο. Εν συνεχεία αναχώρησε για το όρος της Πεντέλης όπου το 1578 έχτισε την Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Πεντέλης. το 1590 πήγε στην Κέα όπου στις 16 Αυγούστου, παρέδωσε ειρηνικά το πνεύμα του. Η αγία κάρα φυλάσσεται μέχρι σήμερα στην Ιερά Μονή Πεντέλης.






Ο Όσιος Δανιήλ ο Μετεωρίτης

Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον Βίο του Οσίου