Αυτές είναι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στα ελληνοτουρκικά - Τι δηλώνει η "υποψήφια ΥΠΕΞ" του

Επιμέλεια Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ 

Αποκλειστικές δηλώσεις της αρμόδιας για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νάντιας Βαλαβάνη, - και φερόμενης ως πιθανής Υπουργού Εξωτερικών ή Άμυνας σε μια κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα - παρουσιάζει το κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο της Τουρκίας Anadolu.

''Στις σχέσεις Τουρκίας – Ελλάδας, προκειμένου να γίνουν αποφασιστικά βήματα μπροστά, θα πρέπει και οι δυο χώρες να επιδείξουν σεβασμό στο διεθνές δίκαιο και στα κυριαρχικά τους δικαιώματα'', φέρεται να δήλωσε η κ.Νάντια Βαλαβάνη  στους δημοσιογραφους Ali Ozturk και Mehmet Hatipoglu που έστειλαν ανταπόκριση από την Αθήνα. 

Το  κορυφαίο στέλεχος του κόμματος της αξιωματικής Αντιπολίτευσης - που είναι από την γενιά του Πολυτεχνειου- προσέθεσε στην συνέχεια ότι η βελτίωση των σχέσεων των δυο χωρών θα εξασφαλίσει σταθερότητα στην περιοχή, προς όφελος τους. ''Η συνεργασία στους τομείς της οικονομίας, του πολιτισμού, του τουρισμού, της μετανάστευσης και της ενέργειας έχει πολύ μεγάλη σημασίας για τους λαούς και των δυο χωρών. Η συνεργασία αυτή θα πρέπει να προχωρήσει με τρόπο που να αποφέρει αμοιβαία οφέλη'', επεσήμανε.

Η ''σκιώδης'' υπουργός Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφια βουλευτής στην Β Αθήνας,τόνισε για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ότι ‘βίωσαν’ μια κρίσιμη περίοδο, εξαιτίας των ερευνών υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο και της αναβολής των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δυο πλευρών στην Κύπρο. 

''Ο ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθεί με μεγάλη προσοχή τις εξελίξεις στην Τουρκία και αποδίδει μεγάλη σημασία στη διατήρηση ανοιχτών διπλωματικών διαύλων μεταξύ των δυο χωρών» είπε η κ. Βαλαβάνη. Αναφερθείσα δε στη συνάντηση τον περασμένο Δεκέμβριο του Τούρκου Πρωθυπουργό κ Α. Davutoglu με τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, κ Αλέξη Τσίπρα,( στο αεροδρόμιο, κατα την αναχώρηση του κ. Νταβουτογλου) η υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε: ''Κατά τη γνώμη μου η συνάντηση αυτή σηματοδότησε μια σημαντική αρχή από άποψης σχέσεων της Τουρκικής κυβέρνησης με το ΣΥΡΙΖΑ''.

Τέλος, κληθείσα να αξιολογήσει το αναμενόμενο αποτέλεσμα των εκλογών της 25ης Ιανουαρίου, η κ Νάντια Βαλαβάνη δήλωσε ότι στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι να σχηματίσει μόνος του κυβέρνηση και προσέθεσε ότι «σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ έλθει στην εξουσία θα ακολουθήσει ένα πρόγραμμα που να ευνοεί τα συμφέροντα της χώρας, δίνοντας τέλος στις πολιτικές λιτότητας και στις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε.  θα πορευθεί με στόχο τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους της χώρας».

Οι αποκλειστικές δηλώσεις της κ. Νάντιας Βαλαβάνη παρουσιάστηκαν από το Anadolu με τον τίτλο ''Οι σχέσεις πρέπει να προχωρήσουν κατά τρόπο ωφέλιμο'',ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι σημεία των δηλώσεων της Αρμόδιας για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, αναδημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της αγγλόγλωσσης εφημερίδας Hurriyet Daily News με τον τίτλο ''Turkish PM’s meeting with Greek Syriza’s leader sows seeds of bilateral relations: Syriza''.

Στην εφημερίδα μεταξύ άλλων επισημαινεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι οδεύει σε μια άνετη νίκη στις  εκλογές στις 25 Ιανουαρίου σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Οι εκλογές στην Ελλάδα γράφει,  παρακολουθούνται στενά από τις χρηματοπιστωτικές αγορές, καθώς μια νίκη από το κόμματου ΣΥΡΙΖΑ  θα μπορούσε να προκαλέσει μια αντιπαράθεση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ και δανειστές  και να ωθήσει τη χώρα στα πρόθυρα της πτώχευσης ή μια έξοδος από την ευρωζώνη . 

Ποιά είναι 

Μιας και το όνομα της είναι μεταξύ αυτών που ''παίζουν'' για τα Υπουργεία Εξωτερικών ή Αμυνας ας δούμε το επίσημο βιογραφικό της : 
 Η Νάντια Βαλαβάνη (Βαλαβάνη Όλγα-Νάντια) γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 16 Αυγούστου 1954.

Είναι συγγραφέας και οικονομολόγος, πτυχιούχος του Οικονομικού Τμήματος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (τότε ΑΣΟΕΕ).

Εργάστηκε ως μεταφράστρια και από το 1992 μέχρι σήμερα σε ασφαλιστική εταιρεία, ενώ επί μία δεκαετία, από το 1996 μέχρι το 2005, ήταν Διευθύντρια οικογενειακού ξενοδοχείου στην Κρήτη.

Ζει στην Αθήνα και έχει ένα γιο και μια κόρη.

Ήταν παντρεμένη και σύντροφος από τις 21.4.1975, επί σχεδόν 40 χρόνια μέχρι το θάνατο του στις 2.11.2014, με τον δικηγόρο-εργατολόγο Δήμο Τσακνιά - υπεύθυνο έκδοσης του παράνομου «Οδηγητή» (1971-1974), αν. μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ μέχρι το 1989 και ιδρυτικό μέλους τόσο του Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς (1999), μέσα απ’  τον οποίο προέκυψε ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ – σταθερά ως ανένταχτος.

Πρωτοκλέχτηκε βουλευτής Β’ Αθηνών στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 και επανεκλέχτηκε τη 17η Ιουνίου 2012.

Είναι μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και της Επιτροπής Δημοσίων Επιχειρήσεων, Τραπεζών, Οργανισμών Κοινής Ωφελείας και Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης. Από το Μάρτιο 2014 είναι Υπεύθυνη Εξωτερικής Πολιτικής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Από τον Ιούλιο 2012 έως τον Οκτώβριο 2014 ήταν μέλος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής και υπεύθυνη για την παρακολούθηση, από μεριάς της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, της υπόθεσης των ιδιωτικοποιήσεων. Τον Οκτώβριο-Νοέμβριο 2012 και 2013 ήταν Ειδική Εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ για τον Κρατικό 
Προϋπολογισμό 2013 και 2014 αντίστοιχα.

Παραπέμφθηκε στο Ειδικό Στρατοδικείο 

Μαθήτρια στο Ηράκλειο Κρήτης, από κοινού με φίλες και συμμαθήτριες της, ανάπτυξε αυθόρμητη αντιδικτατορική δραστηριότητα. Από τα 18 της συμμετείχε στο μαζικό και στο παράνομο αντιδικτατορικό κίνημα (ΑντιΕΦΕΕ-ΚΝΕ). Συνελήφθη το Φεβρουάριο 1974 και μετά από πολύμηνη ανάκριση παραπέμφθηκε στο Ειδικό Στρατοδικείο με τον α.ν.509, κατηγορούμενη κυρίως για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Αποφυλακίστηκε από τις Φυλακές Κορυδαλλού με την κατάρρευση της χούντας τέλος Ιουλίου 1974.

Στις πρώτες φοιτητικές εκλογές της μεταπολίτευσης (Νοέμβριος 1974) εκλέχτηκε Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών ΑΣΟΕΕ «Σωτήρης Πέτρουλας». Πήρε μέρος στο ιδρυτικό συνέδριο της ΕΦΕΕ και εκλέχτηκε μέλος του Εθνικού Συμβούλιου της (Ιούνιος 1975).

Συμμετείχε σε όλους τους μεταπολιτευτικούς αγώνες και χρημάτισε μέλος του Γραφείου και της Γραμματείας του ΚΣ της ΚΝΕ και αν. μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, απ’ το οποίο αποχώρησε το 1989 (κυρίως λόγω της συμμετοχής του στην κυβέρνηση Τζαννετάκη).

Έκτοτε και μέχρι το 2007, που προσχώρησε στο ΣΥΡΙΖΑ ως ανένταχτη, συμμετείχε σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες της περιόδου. Υπήρξε υποψήφια με το ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2007 στο Ηράκλειο και του 2009 στη Β΄ Αθηνών (και στις δύο περιπτώσεις, πρώτη αναπληρωματική).

Τα χρόνια των μνημονιακών πολιτικών υπήρξε ιδρυτικό μέλος και συμμετείχε σε πολιτικά ενωτικά μετωπικά σχήματα και σε κινήσεις καλλιτεχνών. 

Τελευταία βιβλία της είναι η αναδρομική ποιητική συλλογή «Η μεγάλη εποχή» (2009) και η συλλογή δοκιμίων και άρθρων «Ψωμί και τριαντάφυλλα – Θέματα τέχνης και πολιτικής» (2011). Ασχολείται συστηματικά με τη μελέτη του έργου του Μπρεχτ (μεταφράσεις, δοκίμια, το βιβλίο «Μπέρτολτ Μπρεχτ – Κριτικές προσεγγίσεις», διαλέξεις, παραστάσεις).

Από το 2005 σε συνεργασία με εξαιρετικούς καλλιτέχνες είχε την ιδέα,  σχεδίασε και συμμετείχε σε 6 παραστάσεις λόγου, μουσικής και video-art.

Πολυάριθμα πολιτικά άρθρα και θεωρητικά κείμενα της έχουν δημοσιευτεί στον ημερήσιο αθηναϊκό τύπο, στις εφημερίδες της αριστεράς, σε επιστημονικά περιοδικά και σε περιοδικά τέχνης.

Είναι ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων ’67-74 και της Δημοτικής Κίνησης Άνω-Κάτω στο Καλαμάκι. Είναι επίσης μέλος του Οικονομικού Επιμελητήριου, της Διεθνούς Αμνηστίας και της IBS (Διεθνούς Ένωσης για τον Μπρεχτ).
http://www.onalert.gr/stories/aytes-einai-oi-theseis-tou-syriza-sta-ellinotourkika/40226

Η μεγαλύτερη φοβία του Αντώνη Σαμαρά και του Αλέξη Τσίπρα

Την Κυριακή, για τους ίδιους, δεν κρίνεται μόνο το μέλλον της Ελλάδας

Αν και δεν είναι σίγουρο ότι ο Αντώνης Σαμαράς και ο Αλέξης Τσίπρας θα κοιμηθούν πολλές ώρες το βράδυ του Σαββάτου, είναι βέβαιο ότι με μία σκέψη θα ξυπνήσουν το πρωί της Κυριακής της 25ης Ιανουαρίου. 

Και οι δύο το πρωί της Κυριακής, όταν οι Έλληνες θα πηγαίνουν στις κάλπες, θα έχουν στο μυαλό τους ποια θα είναι η πορεία που θα ακολουθήσει η Ελλάδα, όμως στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους θα κυριαρχεί μία σκέψη. Ποια θα είναι η πολιτική τους τύχη την επόμενη μέρα. 

Την ίδια σκέψη θα έχουν και οι δύο για διαφορετικούς λόγους και από διαφορετική θέση, αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, φανερές και μυστικές. 

Το πολιτικό μέλλον και τον δύο ανδρών κρίνεται την Κυριακή. 

Από τη μία ο Αντώνης Σαμαράς. Πρωθυπουργός τα τελευταία 2,5 χρόνια βλέπει όλες τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν το κόμμα του στη δεύτερη θέση με διαφορά από το ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι και το μεγάλο του άγχος. Η διαφορά από το ΣΥΡΙΖΑ και το ποσοστό που θα λάβει η ΝΔ θα καθορίσει την επόμενη μέρα για τον ίδιο. 

Μια μεγάλη διαφορά σε συνδυασμό με ένα χαμηλό ποσοστό για τον Αντώνη Σαμαρά και τη ΝΔ, δεν αποκλείεται να σημάνει το τέλος της αρχηγίας του στη ΝΔ. Βέβαια ο Αντώνης Σαμαράς δεν παραιτείται εύκολα από τη μάχη, όμως δεν αποκλείεται να κινηθούν εσωκομματικές διαδικασίες, στην περίπτωση που το ποσοστό είναι μη διαχειρίσιμο. 

Ο Αντώνης Σαμαράς θα βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο από εσωκομματικούς του αντιπάλους, ενώ ήδη η γκρίνια που υπήρχε στο κόμμα για την προεκλογική τακτική που ακολούθησε έχει αρχίσει να εκδηλώνεται και δημόσια από κορυφαία στελέχη. Ταυτόχρονα θα έχει δει τους Έλληνες να αποδοκιμάζουν την πολιτική του με την ψήφο τους.

Την ίδια στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας, ενδεχομένως θα κληθεί να διαχειριστεί κάτι το διαφορετικό. Θα είναι ο νεότερος πρωθυπουργός της Ελλάδας και θέλει να έχει επιτυχία. Είναι αδιαμφισβήτητος ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή, όμως τίποτε δεν είναι δεδομένο στην πολιτική. 

Αν και πάλι επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, ο κ. Τσίπρας θα έχει να αντιμετωπίσει -εκτός από τους Ευρωπαίους τους οποίους πρέπει να πείσει για το δικό του δρόμο- και τους εσωκομματικούς του αντιπάλους. 

Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα κόμμα που μπορεί να χαρακτηριστεί «μπετόν». Οι θέσεις για επιστροφή στη δραχμή από συγκεκριμένη πτέρυγα του κόμματος είναι γνωστές και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τις εσωτερικές αντιδράσεις στην πολιτική του Αλέξη Τσίπρα για να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ. 

Άλλωστε το σενάριο της κυβερνητικής παρένθεσης του ΣΥΡΙΖΑ για λίγους μήνες το ξέρει και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Αυτό το σενάριο θα είναι καταστροφικό και για την πολιτική του καριέρα. Το ενδεχόμενο δηλαδή να πέσει η κυβέρνηση του μετά από λίγους μήνες, είτε μετά από άγρια σύγκρουση με τους δανειστές, είτε μετά από υπαναχώρηση σε ορισμένα θέματα για να κερδίσει άλλα. Άλλωστε αυτή είναι και η έννοια της διαπραγμάτευσης... 

Εκτός από τη βασική φοβία των δύο πολιτικών ανδρών -που δεν είναι άλλη από το να έχουν την τύχη του Γιώργου Παπανδρέου- οι δυο τους έχουν να σκεφτούν και θετικά. 

Ο Αντώνης Σαμαράς μπορεί από τη μία να σκέφτεται ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί η έκπληξη στις κάλπες, από την άλλη ξέρει ότι σε μια περίπτωση ήττας με υψηλά όμως ποσοστά για τη ΝΔ, θα καταφέρει να κρατήσει το κόμμα και να έχει την ευκαιρία να συνεχίσει την καριέρα του. 

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει άλλα δεδομένα στα χέρια του. Αν καταφέρει να αλλάξει την Ελλάδα και να εφαρμόσει όσα έχει υποσχεθεί τότε τον περιμένει ένα λαμπρό πολιτικό μέλλον. Θα είναι απόλυτος ηγέτης του κόμματος που πήρε από 4%.

Τίποτα όμως δεν είναι σίγουρο και για τους δύο. Δύο ημέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες οι ανησυχίες τους φουντώνουν, αφού μπορεί πάνω από όλα να είναι η Ελλάδα, ωστόσο και το προσωπικό πολιτικό μέλλον δεν πάει πίσω...

http://www.newsbeast.gr/politiki/arthro/781046/i-megaluteri-fovia-tou-adoni-samara-kai-tou-alexi-tsipra/?refW

SMS και μπαράζ μηνύσεων από τους Νεοδημοκράτες υποψηφίους στην Εύβοια

Ένα sms το βράδυ της παραμονής των εκλογών υπέρ συγκεκριμένου υποψηφίου έμπλεξε τους υποψηφίους της Ν.Δ. στην Εύβοια, με αποτέλεσμα την κατάθεση μηνύσεων κατά αγνώστων από πέντε υποψήφιους βουλευτές για «υφαρπαγή ψήφων» αλλά και από τον «ευνοούμενο» του μηνύματος που καταδίκασε την ενέργεια και έδωσε επίσης εντολή στον δικηγόρο του για υποβολή μήνυσης.

Συγκεκριμένα το επίμαχο μήνυμα έχει το εξής περιεχόμενο:

Αποστολέας: NDIMOKRATIA. Κείμενο: Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΙΠΟΨΥΧΗΣΑΝ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ. ΤΙΜΗΣΤΕ ΤΟΝ ΣΙΜΟ ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ.

Ο θιγόμενος βουλευτής δήλωσε ότι επικοινώνησε με τον γενικό γραμματέα του κόμματος αναμένοντας επίσημη διάψευση του μηνύματος, ενώ το θέμα διερευνά η Υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ώστε να βρεθεί το συντομότερο ο αποστολέας.

http://www.efsyn.gr/arthro/sms-kai-mparaz-minyseon-apo-toys-neodimokrates-ypopsifioys-stin-eyvoia

40 χρόνια ΝΔ: Ατάκες που έγραψαν τη δική τους ιστορία

Από το "Δεν θέλω ου" του Γ. Ράλλη και το "Ανήκομεν εις την Δύσιν" του Κ. Καραμανλή στο "Σεμνά και ταπεινά" ή τους νταβατζήδες του (ανιψιού) Κ. Καραμανλή και το "Δεν επιστρέφω στη ΝΔ" του Α. Σαμαρά. Όλα όσα έγραψε η ΝΔ στη δική της ιστορία, δια στόματος προέδρων και στελεχών τηςΑπό τον ριζοσπαστικό στον κοινωνικό φιλελευθερισμό και από τον «σοσιαλμανή» ιδρυτή της ΝΔ, στη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, το αδιέξοδο Καραμανλή και τη σύγχρονη μάχη Σαμαρά, προκειμένου να σώσει τη χώρα από το χείλος του γκρεμού. Αλήθεια που οδεύει η ΝΔ, σαράντα χρόνια μετά την ίδρυσή της; Την αλήθεια θα τη δούμε στις οθόνες μας. Προς το παρόν, εμείς ταξιδεύουμε στο παρελθόν – από την πρώτη αναστήλωση της ΝΔ μέσα από τα συντρίμμια της ΕΡΕ – και σας παρουσιάζουμε τις ιστορικές φράσεις  που ειπώθηκαν από προέδρους ή στελέχη και συνοδεύουν την ιστορία της δεξιάς παράταξης.

«Όταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια», Κωνσταντίνος Καραμανλής (πρεσβύτερος), 1975

 

 

Την ιστορική φράση είπε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 29 Αυγούστου 1975, με αφορμή τα σχόλια για τη μετατροπή της θανατικής ποινής των τριών πρωταιτίων της δικτατορίας σε ισόβια. Το ακριβές απόσπασμα της ομιλίας που περιέχει την περίφημη φράση έχει ως εξής: «Πολύς θόρυβος ηγέρθη τελευταίως, εξ αφορμής της δηλώσεως της κυβερνήσεως, ότι θα εισηγηθεί εν καιρώ, όπως έχει δικαίωμα, την μετατροπήν των θανατικών ποινών που επεβλήθησαν εις τρεις εκ των πρωταιτίων εις ισόβια δεσμά. Και θα ήθελα παρεπιπτόντως να αποσαφηνίσω, ότι όταν ομιλούμε για ισόβια δεσμά εννοούμε ισόβια δεσμά». Υπενθυμίζουμε τι είχε προηγηθεί: Στις 23 Αυγούστου 1975 εκδίδεται η απόφαση του δικαστηρίου για τους πρωταίτιους του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου, με τη οποία επιβάλλεται η ποινή του θανάτου και στρατιωτική καθαίρεση για τρεις από αυτούς, τους Γεώργιο Παπαδόπουλο, Στυλιανό Παττακό και Νικόλαο Μακαρέζο. Στις 25 Αυγούστου το υπουργικό συμβούλιο παίρνει απόφαση να εισηγηθεί η κυβέρνηση την μετατροπή των θανατικών ποινών σε ισόβια δεσμά. Στις 29 Αυγούστου ο πρωθυπουργός, κατά τη διάρκεια ομιλίας του προς αξιωματικούς του στρατού στην Δράμα, μετά την λήξη στρατιωτικής άσκησης, κάνει την παραπάνω δήλωση.

«Ανήκομεν εις την Δύσιν», Κωνσταντίνος Καραμανλής, 1976

Στις 12 Ιουνίου 1976, σε συζήτηση πολιτικών αρχηγών στη Βουλή, ο Καραμανλής είπε: «Η Ελλάς - και να το επαναλάβω διότι γνωρίζω ότι ενοχλεί τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ - η Ελλάς, πολιτικά, αμυντικά, οικονομικά, πολιτιστικά ανήκει εις την Δύσιν». Όμως η πλέον εμβληματική εκφορά της φράσης στη Βουλή έγινε λίγο αργότερα, κατά πάσα πιθανότητα το 1977, όταν σε συζήτηση για την ένταξη της χώρας στην Ε.Ε. (τότε Ε.Ο.Κ.) ο Ανδρέας Παπανδρέου πήρε τον λόγο και είπε πως η απόφαση της ένταξης πάρθηκε στο βωμό του «Ανήκομεν εις την Δύσιν». Τότε ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής παρενέβη και είπε (περίπου) τα εξής: «Με συγχωρείτε, γιατί το επαναλαμβάνετε, το «Ανήκομεν εις την Δύσιν»; Βεβαίως ανήκομεν εις την Δύσιν! Η Ελλάς, θέλετε από παράδοση θέλετε από συμφέροντα, ανήκει στον δυτικό κόσμο. Όπως άλλοι λαοί ανήκουν στους Αδεσμεύτους, ανήκουν στους Ανατολικούς, ανήκουν στους Αφρικανούς, υπό αυτή την έννοια ανήκομεν εις την Δύσιν» - «Προτιμούμε να ανήκομεν εις τους Έλληνες» του ανταπάντησε τότε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Η φράση γρήγορα μετατράπηκε σε δόγμα για τους σύγχρονους πολιτικούς μας εφιάλτες, την οικονομική κρίση και την υπαγωγή μας στο ΔΝΤ και σήμερα ανασύρεται συνήθως, όταν κάποιος θέλει να μεμφθεί ή να ειρωνευτεί την ευθυγραμμισμένη με τις εντολές των δυτικών συμμάχων μας εξωτερική πολιτική.

Σταγονίδια», Ευάγγελος Αβέρωφ, 1976

Η λέξη σταγονίδια έκανε τη δυναμική εμφάνισή της σε πρωτοσέλιδα το Νοέμβριο του 2011, όταν ο τότε βουλευτής Αγροτικής Ανάπτυξης της ΝΔ, Σωτήρης Χατζηγάκης, διαγράφτηκε από το κόμμα, εξαιτίας της δήλωσής του περί «ακροδεξιών σταγονιδίων»: «Θέλω να εκφράσω την έντονη αντίθεσή μου με ορισμένα ακροδεξιά σταγονίδια που με την ταμπέλα της λαϊκής Δεξιάς, προσπαθούν να αλλοιώσουν την φυσιογνωμία της Νέας Δημοκρατίας. Η ΝΔ είναι ένα μεγάλο ευρωπαϊκό αστικό κόμμα με πολλές τάσεις. Έχει και λαϊκή δεξιά και φιλελεύθερη δεξιά και έχει βεβαίως και μεσαίο χώρο». Την επομένη, ο κ. Χατζηγάκης διευκρίνισε ότι δεν αναφερόταν σε βουλευτές ή στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, αλλά σε συνεργάτες του Σαμαρά.

Ο πολιτικός, πάντως, που έκανε διάσημα τα περίφημα «σταγονίδια» και τα καθιέρωσε ως λέξη «κλισέ» στο πολιτικό λεξιλόγιο ήταν ο Ευάγγελος Αβέρωφ, την εποχή που τελούσε υπουργός Εθνικής Άμυνας. Συγκεκριμένα, το 1976 στη Βουλή, απαντώντας σε κοινοβουλευτική ερώτηση του Λεωνίδα Κύρκου, ο Αβέρωφ είπε ότι δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να υπάρχουν «σταγονίδια χουντικών» στο στράτευμα, αλλά αποτελούν μεμονωμένες περιπτώσεις. Η φράση του Αβέρωφ σχολιάστηκε πολύ, έμελλε να τον συνοδεύει στο μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής του καριέρας, ενώ δεν ήταν λίγες οι γελοιογραφίες της εποχής που σχεδιάζονταν με γνώμονα τα περίφημα «σταγονίδια».

«Δεν θέλω ου!», Γιώργος Ράλλης, 1981

Ο τέως Πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης εκφωνεί προεκλογική ομιλία στο Ηράκλειο Κρήτης στις βουλευτικές εκλογές της 18ης Οκτωβρίου 1981. Σε μέρος της ομιλίας του, αναφέρθηκε στον Ανδρέα Παπανδρέου, οπότε και το συγκεντρωμένο πλήθος ξεσπά σε έντονες αποδοκιμασίες και γιουχαΐσματα. Ο Ράλλης δείχνει ενοχλημένος από την αντίδραση των οπαδών του και απαντά το περίφημο: «Δε θέλω ου, όχι το ου!». Το κοινό μετά από δευτερόλεπτα παγωμάρας, ξεσπά σε χειροκροτήματα για την μετριοπάθεια και το πολιτικό ήθος του αρχηγού. Το ίδιο περίπου σκηνικό επαναλήφθηκε λίγες μέρες αργότερα στις 16 Οκτωβρίου 1981, στην κεντρική προεκλογική του συγκέντρωση στην Αθήνα. «Είπαμε όχι ου!» επανέλαβε ο Γ. Ράλλης και έκτοτε η φράση έγινε συνώνυμη του πολιτικού του στίγματος, ενώ μαζί με τις περίφημες «κουκουνάρες», αποτέλεσαν σίγουρα τις δύο πιο προβεβλημένες ατάκες του, στον ενάμιση χρόνο της πρωθυπουργίας του.

«Όποιο πρόβατο βγαίνει από το μαντρί το τρώει ο λύκος», Ευάγγελος Αβέρωφ, 1985

Πρόκειται για ιστορική  ρήση του Ευάγγελου Αβέρωφ (επηρεασμένος από βιβλίο του Τζώρτζ Όργουελ), χρονολογούμενη από τον Σεπτέμβριο του 1985, όταν ο Κωστής Στεφανόπουλος αποχώρησε από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας μαζί με άλλους 9 βουλευτές και ίδρυσε το κόμμα της Δημοκρατικής Ανανέωσης (ΔΗΑΝΑ). Υπενθυμίζεται ότι ένα χρόνο πριν (1 Σεπτεμβρίου 1984) ο Κ. Στεφανόπουλος ηττήθηκε στις εσωκομματικές εκλογές για την προεδρία του κόμματος, ενώ στις 2 Ιουνίου 1985 η Ν.Δ. υπέστη τη δεύτερη κατά σειρά εκλογική ήττα από το ΠΑΣΟΚ, στις εθνικές εκλογές, παραμένοντας στην Αξιωματική Αντιπολίτευση. Η φράση έγινε παροιμιώδης και γνώρισε ευρύτατη διάδοση στον πολιτικό και δημοσιογραφικό λόγο, τροφοδοτώντας αστείρευτη έμπνευση σε λογοπαίγνια και ευφυολογήματα με τσοπάνηδες, πρόβατα, μαντριά και γκλίτσες. Ωστόσο, αν και παροιμιώδης, αποδείχτηκε προφητική ιστορικά, καθώς η ΔΗΑΝΑ δεν κατάφερε να εδραιωθεί ως βιώσιμο κόμμα, αφού διαλύθηκε το 1994. Την ίδια δεκαετία, ο «λύκος» κατασπάραξε και άλλα «πρόβατα», όπως τον Γεράσιμο Αρσένη και τον Αντώνη Τρίτση, που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ ιδρύοντας τα δικά τους κόμματα, ενώ την επόμενη δεκαετία, ανάλογα εγχειρήματα, όπως η ΠΟΛΑΝ του Αντώνη Σαμαρά, όσο και το ΔΗΚΚΙ του Δημήτρη Τσοβόλα – μετά από μια πρώτη εντυπωσιακή εμφάνιση - έμειναν εκτός Βουλής και τελικά διαλύθηκαν.

«Ανφέρ (unfair), Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, 1988

Πρόκειται για τη λέξη που αποτέλεσε μια από τις ατυχέστερες εμπνεύσεις σε όλη την πολιτική σταδιοδρομία του σημερινού επίτιμου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας. Τη χρησιμοποίησε κυρίως για να περιγράψει τη συμπεριφορά των ελληνικών κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης απέναντι στον Κωνσταντίνο Γλίξμπουργκ, αλλά η ειρωνεία της τύχης είναι ότι επρόκειτο απλώς για ένα απόσπασμα από μια φράση του. Συγκεκριμένα, τον Φεβρουάριο του 1988 ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης πήγε στο Λονδίνο και αποφάσισε να παραχωρήσει συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης σε ομάδα ξένων δημοσιογράφων. Σε ερώτηση για το θέμα της βασιλείας και του δημοψηφίσματος περί της Βασιλευομένης ή Αβασίλευτης Δημοκρατίας στην Ελλάδα (1974), ο Μητσοτάκης απάντησε ότι «ασχέτως αν αυτός είναι αντιβασιλικός, θεωρεί «ανφέρ» (δηλαδή άδικο ή πολιτικώς ανήθικο) τον τρόπο με τον οποίο διεξήχθη το δημοψήφισμα». Φυσικά, όταν η απάντηση – αιχμή μαθεύτηκε στην Ελλάδα, ακολούθησε μπαράζ επικριτών δημοσιευμάτων, ενώ η λέξη ακολούθησε για χρόνια τη σταδιοδρομία του Μητσοτάκη.

«Η χώρα μετεβλήθη σε ένα απέραντο φρενοκομείο», Κωνσταντίνος Καραμανλής, 1989 

Ήταν η χρονιά που η χώρα βοούσε από τις αποκαλύψεις για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Ο εισαγγελέας που είχε αναλάβει την υπόθεση καλεί τον Κωνσταντίνο Καραμανλή  να καταθέσει, με το αιτιολογικό ότι είχε συναντηθεί κάποτε με τον Κοσκωτά σε μια δεξίωση. Ο Καραμανλής, σαφώς ενοχλημένος κάνει την ιστορική δήλωση: «Η χώρα μετεβλήθη σε ένα απέραντο φρενοκομείο».

0+0=14%, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, 1993

Ένα μαθηματικό αξίωμα, που φαίνεται ότι είχε μία προφητική χροιά (καθώς, λειτουργούμε σε απόσταση αναπνοής από το μαθηματικό μοντέλο που ακολουθούσε κάθετες μειώσεις μισθών, προς όφελος της ανάπτυξης). Ο Κ. Μητσοτάκης προσπαθούσε να πείσει τον εργαζόμενο ότι, αν το πρώτο εξάμηνο πάρει 0% αύξηση και το δεύτερο εξάμηνο πάλι 0%, στο τέλος θα βγει κερδισμένος κατά 14%.

«Σε δέκα χρόνια, θα το έχουμε ξεχάσει», Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, 1993

Ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δηλώνει ότι το όνομα που θα λάβουν τα Σκόπια ότι δεν έχει μεγάλη σημασία, γιατί κανείς δεν θα το θυμάται σε 10 χρόνια. Η φράση αυτή αποτυπώθηκε στο πολιτικό λεξιλόγιο και αναφέρεται στο Μακεδονικό.

«Ας πάμε τώρα για μακαρονάδες», Μιλτιάδης Έβερτ, 1996

Στα μονοπάτια της «μακαρονάδας» που εγκαινίασε ο Γιώργος Ράλλης, βάδισε στη συνέχεια και ο αείμνηστος Μιλτιάδης Έβερτ. Το 1996, μετά το τέλος κρίσιμης κοινοβουλευτικής συνεδρίασης, ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ είπε τη φράση «πάμε τώρα για μακαρονάδα» και αποτυπώθηκε στο βιογραφικό της ΝΔ ως «σήμα» για αμέτρητα μυστικά γεύματα και παρασκηνιακές διαβουλεύσεις. Το «κεντρικό μενού» ήταν ανέκαθεν οι εσωκομματικές εξελίξεις σε διάφορες κρίσιμες περιόδους και οι τάσεις για επανένωση ή αλλαγή γραμμής στην παράταξη.

«Σεμνά και ταπεινά», Κώστας Καραμανλής (ο ανιψιός βεβαίως), 2004

Ο Κώστας Καραμανλής με συνθήματα όπως «σεμνά και ταπεινά», «όχι στους νταβατζήδες της πολιτικής και της οικονομίας» και «θα λογοδοτήσουν όσοι κορόιδεψαν και έφαγαν τα λεφτά του κόσμου» διεκδικεί την ψήφο των Ελλήνων στις εκλογές. Την περίφημη (πρώτη) φράση είπε προς τους υπουργούς του στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο, τον Μάρτιο του 2004, με τη βαθιά υπόσχεση ότι η νέα κυβέρνηση θα απαλλάσσονταν από τα σκάνδαλα και τις μίζες του ΠΑΣΟΚ, ενώ προμήνυε διαφορετικό ήθος και ύφος στον εθνικό δημόσιο βίο. Άνθρωποι που μέχρι την στιγμή εκείνοι δεν είχαν ψηφίσει ποτέ στη ζωή τους Νέα Δημοκρατία, εμπιστεύονται τον Καραμανλή, ψηφίζουν το κόμμα του στις εκλογές τον Μάρτη και η δεξιά παράταξη αναλαμβάνει την διακυβέρνηση της χώρας, με το σύνθημα «επιτέλους κάθαρση».

Παράλληλα, στις 6 Οκτωβρίου του 2004, ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής σε συνεστίαση βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας στο εστιατόριο «Μπαϊρακτάρης» στο Μοναστηράκι, έθιξε το πρόβλημα της εγχώριας διαπλοκής, εκφράζοντας τη βούληση του πως «δεν θα αφήσω πέντε νταβατζήδες και πέντε συντεχνίες να χειραγωγήσουν την πολιτική ζωή της χώρας». Ήταν η εποχή που η κυβέρνηση προσπαθούσε να περάσει το νομοσχέδιο για τον «βασικό μέτοχο» , ώστε να περιορίσει τη δύναμη ιδιοκτητών επιχειρήσεων Τύπου.

Λίγα χρόνια αργότερα, ήρθε η «μηδενική ανοχή» ως φράση που σχετιζόταν με τη διαπλοκή και την αντιμετώπισή της. «Θα δείξουμε μηδενική ανοχή στη διαφθορά» έλεγε και ξανάλεγε σε κάθε ευκαιρία τον πρώτο καιρό της πρωθυπουργίας του. Το επανέλαβε όταν «έσκασε» το πρώτο νεοδημοκρατικό σκάνδαλο με τους περίφημους «κουμπάρους» και την Επιτροπή Ανταγωνισμού και χρησιμοποιείται ευρύτατα σε έντυπες δημοσιεύσεις ακόμη και σήμερα.

Έπειτα, θα ακολουθήσει το περίφημο: «Η ελληνική οικονομία είναι θωρακισμένη» που ειπώθηκε το 2008 από τον ίδιο. Μία φράση που έμεινε στην ιστορία, καθώς ένα χρόνο αργότερα, η θύελλα που ξεσπά στην Ελλάδα έριξε σαν τραπουλόχαρτο την ελληνική οικονομία, αποδεικνύοντας πως μόνο θωρακισμένη δεν ήταν.

"Η ελληνική οικονομία είναι θωρακισμένη από τις μεταρρυθμίσεις που έχει κάνει η κυβέρνηση και έχει σημαντικές αντοχές. Το έλλειμμα μειώθηκε, οι ρυθμοί ανάπτυξης εξακολουθούν να είναι από τους υψηλότερους στην ευρωζώνη, ενώ η ανεργία μειώνεται", είχε πει ο τότε πρωθυπουργός μιλώντας στην ΚΟ της Νέας Δημοκρατίας τον Οκτώβριο του 2008. Αν και προσπάθησε να επανορθώσει στις εκλογές του 2009 με υποσχέσεις για ανάκαμψη, η ήττα από το "λεφτά υπάρχουν", ήταν βέβαιη.

«Δεν θα επιστρέψω στη ΝΔ, ακόμα και αν με καλέσουν για αρχηγό της», Αντώνης Σαμαράς, 1993 έως σήμερα

Ένα χρόνο μετά την αποχώρησή του από τη Νέα Δημοκρατία και λίγο μετά την ίδρυση της Πολιτικής Άνοιξης, ο Αντώνης Σαμαράς είχε δηλώσει στην "Καθημερινή", ότι δεν θα επιστρέψει στη Νέα Δημοκρατία, ακόμα και αν αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες, ακόμα και αν τον καλέσουν για αρχηγό.

Παραθέτουμε το απόσπασμα από τη συνέντευξη στον Αντώνη Καρκαγιάννη, στην Καθημερινή της 4ης Ιουλίου 1993.

Α. Καρκαγιάννης: Αν υποθέσουμε ότι εξαλειφθούν αυτές οι παραμορφώσεις, όπως τις αποκαλείτε, τότε θα επιστρέψετε στη ΝΔ;

Α. Σαμαράς: Όχι, δεν θα επιστρέψω. Έχω ήδη χαράξει το δρόμο μου με την «Πολιτική Άνοιξη» και η Ν.Δ., όπως και τα άλλα κόμματα, ακολουθούν το δικό τους δρόμο. Δεν θα επιστρέψω, συνεπώς, στη Ν.Δ. και αν ακόμη αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες, έστω και αν με καλέσουν για να γίνω «αρχηγός» της.

Όπως βέβαια έδειξε η ιστορία και οι πολιτικές συνθήκες άλλαξαν και στη ΝΔ επέστρεψε μετά από το κάλεσμα Καραμανλή το 2007 και πρόεδρος έγινε το 2009.

Μία δεύτερη φράση που αντιπροσωπεύει τον Σαμαρά και το ρητό «μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μην πεις», ήταν το «Όχι σε μνημόνιο, όχι σε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ». Για αρκετούς μήνες, αφού το ΔΝΤ μπήκε στην Ελλάδα και η Ελλάδα στα Μνημόνια, ο Αντώνης Σαμαράς έκανε λόγο για λάθος πολιτική, παρουσίαζε προγράμματα ανάκαμψης στο Ζάππειο και παρουσιαζόταν ως η εναλλακτική λύση για τον λαό. Ήρθε όμως η ώρα, που το "επάρατο" ΠΑΣΟΚ, έγινε κυβερνητικός εταίρος και που τα νέα μέτρα ήταν "τα τελευταία" πριν την οριστική ανάκαμψη, προκειμένου η χώρα να μην γλιστρήσει στο γκρεμό.

Όσο για την τρίτη χαρακτηριστική φράση, αυτή έρχεται από τον Αντώνη Σαμαρά, αλλά από τη θέση του πρωθυπουργού πλέον και αφορά στη δέσμευσή του να ανακαταλάβει τις πόλεις που έχουν καταληφθεί από παράνομους λαθρομετανάστες. Συγκεκριμένα, μιλώντας στο διαγραμματειακό του κόμματος τον Μάρτιο του 2012, ο νυν πρωθυπουργός δήλωσε: "Οι πόλεις μας έχουν καταληφθεί από παράνομους μετανάστες, εμείς θα τις ανακαταλάβουμε. Θα ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας. Θα καταργήσουμε τον νόμο Ραγκούση, που μετέτρεψε τη χώρα μας σε μαγνήτη παράνομων μεταναστών. Θα μεταφέρουμε τους λαθρομετανάστες σε κέντρα φιλοξενίας, σε παλιά στρατόπεδα έως ότου να επαναπατριστούν. Δεν θα ανεχθούμε η χώρα να γίνει ξέφραγο αμπέλι", κατέληξε ο Αντώνης Σαμαράς. Και όλα αυτά, δύο χρόνια πριν την υποκλοπή συνομιλιών Μπαλτάκου με τον Ηλία Κασιδιάρη σε γραφείο της βουλής και την ακόλουθη διαγραφή του (Απρίλιος 2014).

http://news247.gr/eidiseis/afieromata/40-xronia-nd-atakes-poy-egrapsan-th-dikh-toys-istoria.3060731.html

Ανεμοστρόβιλος “χτύπησε” το Κατάκολο

Μεγάλες καταστροφές σε σπίτια, κότερα και δένδρα

Ισχυρός ανεμοστρόβιλος, "τρόμπα" στην γλώσσα των ναυτικών, σάρωσε τα μεσάνυχτα της Πέμπτης το Κατάκολο.

Ο ανεμοστρόβιλος ήρθε από την θάλασσα, νοτιοανατολικά του Κατακόλου. Πέταξε σκεπές από σπίτια που κατοικούνταν, πέρασε από την μαρίνα, όπου πέταξε από τις βάσεις τους κότερα που οι ιδιοκτήτες τους τα είχαν βγάλει στην ξηρά και συνέχισε το καταστροφικό του έργο βορειοδυτικά.

Στο πέρασμά του, πέταξε σκεπές και ξερίζωσε τεράστια δένδρα. τα περισσότερα από αυτά τα πέταξε πάνω σε σπίτια προκαλώντας τεράστιες ζημιές.

Τέσσερα οχήματα της Πυροσβεστικής Πύργου με είκοσι άνδρες επιχειρούν, κόβοντας τα δέντρα που έχουν πέσει σε σκεπές και αυτοκίνητα.

'Έντρομοι κάτοικοι του Κατακόλου αναφέρουν πως τέτοιος ανεμοστρόβιλος πρώτη φορά χτυπά την περιοχή τους.

Πηγή: iliapress.gr

Πηγή (φωτογραφιών): ileialive.gr

Πηγή: http://www.greek-inews.gr/2015/01/anemostrovilos-xtupise-to-katakolo.html#ixzz3PjQLayGu

Όχι ηλεκτρονικά στο παιδικό υπνοδωμάτιο!

Οι γονείς όταν λένε στα παιδιά «και τώρα, ύπνο» πρέπει να το εννοούν και να μην αφήνουν ηλεκτρονικές συσκευές στο παιδικό υπνοδωμάτιο, τονίζουν οι ειδικοί. 

 

Το δωμάτιο των παιδιών πρέπει να είναι χώρος απαλλαγμένος από τηλεοράσεις, υπολογιστές, βιντεοπαιχνίδια και λοιπές συσκευές με οθόνες ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα του ύπνου τους, προειδοποιούν ερευνητές του Πανεπιστημίου Berkley της Καλιφόρνια. Η νέα έρευνα έρχεται να επιβεβαιώσει τους γονείς που ανησυχούν ότι τα παιδιά τους πρέπει να κοιμούνται περισσότερο απ’ ότι αυτά… νομίζουν αφού βρέθηκε ότι παιδιά ηλικίας Δημοτικού που είχαν στο δωμάτιό τους ηλεκτρονικές συσκευές με οθόνες δεν είχαν την ίδια ποσότητα ή ποιότητα ύπνου συνομηλίκων τους με υπνοδωμάτια «απαγορευμένη ζώνη» για ηλεκτρονικά. 

 

Αν και οι ερευνητές δηλώνουν πως απαιτούνται νέες μελέτες προκειμένου να εξακριβωθεί πόσες ώρες έκθεσης μπροστά ή δίπλα σε μια οθόνη είναι επιβλαβείς για την υγεία των παιδιών, το σίγουρο είναι ότι λιγότερος ύπνος οδηγεί σε προβλήματα όπως παχυσαρκία και χαμηλές σχολικές επιδόσεις. Αντίστοιχες έρευνες στο παρελθόν επικεντρώνονταν μόνο στην παρουσία τηλεόρασης στο υπνοδωμάτιο ενώ η τελευταία ενοχοποιεί και άλλες μικρές φορητές ηλεκτρονικές συσκευές, καταδεικνύοντας ότι όσα παιδιά τις είχαν στο δωμάτιό τους κοιμόταν 21 λεπτά λιγότερο κάθε βράδυ –ο αντίστοιχος χρόνος απώλειας ύπνου σε δωμάτια όπου υπήρχε μόνο τηλεόραση ήταν 18 λεπτά/νύχτα. 

 

Το φως της οθόνης, οι έντονοι ήχοι και η αυξημένη καθιστική δραστηριότητα πριν τον ύπνο μόνο καλό δεν κάνουν, ειδικά σε ηλικίες κάτω των δύο ετών, επισημαίνουν Αμερικανοί παιδίατροι. Οι γονείς θα πρέπει να θέσουν αυστηρά όρια συνολικού χρόνου χρήσης τέτοιων συσκευών (δύο ώρες καθημερινά αρκούν) και να ορίσουν «απαγορευμένες ζώνες» γι’ αυτά στο σπίτι, με το παιδικό δωμάτιο οπωσδήποτε μια από αυτές. Όπως λένε χαρακτηριστικά οι επιστήμονες, «για τα παιδιά το υπνοδωμάτιο πρέπει να είναι χώρος αποκλειστικά και μόνο για ύπνο». 

 http://www.iatropedia.gr/articles/read/8122

Συντάκτης: 

Γιώργος Ν. Οικονόμου *

Ακόμη μία φορά η κοινωνία σέρνεται σε εκλογές, χωρίς ουσιαστική ενημέρωση, πληροφόρηση και συμμετοχή σε αυτά που συμβαίνουν. Αλλη μία φορά καλείται να επικυρώσει το ολιγαρχικό κομματοκρατικό σύστημα που οδήγησε στη χρεοκοπία και είναι ανίκανο να σταματήσει την ολέθρια πορεία. Πάλι η κοινωνία είναι έτοιμη να αναθέσει τις τύχες και το μέλλον της σε αμφιλεγόμενους πολιτικούς, προβληματικά κόμματα, γραφειοκρατικές διακυβερνήσεις και θνησιγενή προγράμματα.

Πράγματι, η κομματική αντιπαράθεση εδώ και πέντε έτη εγκλώβισε τη συζήτηση στο δίπολο «μνημόνιο - αντιμνημόνιο», «τρόικα - αντιτρόικα». Οι μεν ισχυρίζονται ότι θα σώσουν τη χώρα με το Μνημόνιο και το ευρώ, ενώ οι δε ότι θα σώσουν την κοινωνία από το Μνημόνιο και το ευρώ. Αυτό όμως που κατάφεραν και οι δύο πλευρές ήταν να σώσουν το αποτυχημένο και παραπαίον σύστημα, βοηθώντας το να διατηρηθεί άθικτο χωρίς αναδόμηση, αναδιάρθρωση και ουσιαστικές θεσμικές αλλαγές. Αυτά τα αντιθετικά δίπολα-διλήμματα συγκαλύπτουν το ουσιαστικό και θεμελιώδες πρόβλημα της χώρας, που είναι η ανάγκη για βαθιές πολιτειακές και θεσμικές αλλαγές, οι οποίες λείπουν εκκωφαντικά από τις διαθέσεις και τα προγράμματα όλων των κομμάτων.

Ταυτοχρόνως λείπουν από την κοινωνία το όραμα, η επιθυμία και η βούληση για ριζικές αλλαγές, οι οποίες θα αφαιρέσουν εξουσία, προνόμια και πλούτο από τους παραδοσιακούς κατόχους και θα επιτρέψουν τη συμμετοχή των ατόμων στη λήψη των αποφάσεων και τη θέσπιση των νόμων. Χωρίς αυτή τη συμμετοχή δεν είναι δυνατόν να βρεθεί διέξοδος στην καταστροφική πορεία, διότι ένας από τους λόγους για την πορεία αυτή ήταν η πολιτική απουσία της κοινωνίας. Επίσης, οι δήθεν ειδικοί αποδείχθηκαν ανίκανοι, διαπλεκόμενοι και διεφθαρμένοι, ενώ η εκλογική νίκη δεν προσπορίζει την ουσιαστική εξουσία, η οποία στην πραγματικότητα ασκείται από την ολιγαρχία των τραπεζών, των επιχειρήσεων, των ΜΜΕ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η αλήθεια αυτή επιβεβαιώνεται και από τη σημερινή εικόνα των αντιπροσωπευτικών πολιτευμάτων, τα οποία, τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, έχουν μεταλλαχθεί σε μετα-αντιπροσωπευτικά, μετα-κοινοβουλευτικά πολιτεύματα. Ενώ δηλαδή διατηρούν ακόμη το Κοινοβούλιο και τις εκλογές, εν τούτοις αυτά δεν παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση και τη λήψη των πολιτικών αποφάσεων, διότι οι τελευταίες λαμβάνονται από τις αγορές, από κέντρα που δεν έχουν εκλεγεί από τις κοινωνίες. Σε αυτό συνετέλεσε η εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και χρηματιστικοποίησης εκ μέρους των μεγάλων επιχειρήσεων, των τραπεζών και χρηματιστηρίων με τη βοήθεια των Κοινοβουλίων όλων των δυτικών χωρών. Ετσι οι αποφάσεις λαμβάνονται όχι μόνον ερήμην της κοινωνίας αλλά και ερήμην του Κοινοβουλίου. Αυτό σημαίνει απουσία τόσο δημοκρατίας όσο και αντιπροσώπευσης. Η κατάσταση αυτή έχει λάβει ακραία μορφή στην περίπτωση της Ελλάδας, στην οποία είναι έκδηλη η ανάθεση των αποφάσεων σε κέντρα εκτός της κοινωνίας και του Κοινοβουλίου, στην εξωθεσμική τρόικα.

Στο πλαίσιο αυτό οι εκλογές δεν συνιστούν ουσιαστικό όργανο πολιτικής και αντιπροσώπευσης. Δεν λύνουν τα θεμελιώδη προβλήματα. Το κύριο που καταφέρνουν είναι να τα συγκαλύπτουν, να τα οξύνουν ή να τα μεταθέτουν. Το μόνο που επιτρέπουν οι εκλογές είναι η διαχείριση της εξουσίας προς όφελος των κομμάτων, των ισχυρών και της ολιγαρχικής ελίτ. Επιπλέον η άποψη πως τα κόμματα μπορούν να επαναφέρουν το Κοινοβούλιο στην προτέρα κατάστασή του για να αποφασίζει κυριαρχικώς είναι φαύλος κύκλος, αφού από την προτέρα κατάσταση μεταλλάχθηκε σε μετακοινοβουλευτισμό εν πλήρει γνώσει και συνειδήσει.

Από την άλλη, η εκλογική διαδικασία δεν δανείστηκε τυχαίως όρους από τη στρατιωτική και πολεμική ορολογία. Πρόκειται ακριβώς περί εκστρατείας, με όλη τη σημασία της λέξης, που έχει σκοπό να αλώσει τη συνείδηση και να κάμψει τη θέληση των ανθρώπων, έτσι ώστε αυτοί, βομβαρδισμένοι με προεκλογικές υποσχέσεις, βαρύγδουπα συνθήματα, λεηλατημένοι από την πλύση εγκεφάλου, τους εκβιαστικούς μονόδρομους και τα εκφοβιστικά διλήμματα, να συρθούν εξουθενωμένοι και καθημαγμένοι στις κάλπες, να παραδοθούν και να παραδώσουν την εξουσία στα κόμματα, στους ολίγους. Ο αντίπαλος, δηλαδή, στην προεκλογική εκστρατεία δεν είναι ο άλλος υποψήφιος ή το άλλο κόμμα - αυτοί, λίγο ή πολύ, είναι οι κερδισμένοι και οι νικητές, επειδή ούτως ή άλλως συμμετέχουν στη διανομή της εξουσίας και επωφελούνται από αυτήν. Ο ουσιαστικός αντίπαλος είναι οι πολλοί, οι οποίοι πρέπει να καμφθούν και να αλλοτριωθούν πολιτικώς, να καταντήσουν ψηφοφόροι, να παραδώσουν τα ψήγματα ελεύθερης σκέψης και πολιτικής δύναμης που κατέχουν στους ολίγους κομματικούς. Ετσι όμως χάνονται τόσο η διέξοδος από τη χρεοκοπία και την παρακμή όσο και το όραμα της δημοκρατίας.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων τι μπορεί να κάνει η χειμαζόμενη κοινωνία; Η μόνη δύναμη που έχει η κοινωνία είναι η εφεδρεία της επανάστασης, λέει η Χάνα Αρεντ και συμφωνεί ο Κορνήλιος Καστοριάδης. Επανάσταση δεν σημαίνει όπλα, φόνοι, εμφύλιοι και κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων, με τη μαρξιστική και λενινιστική έννοια, αλλά μια κινητοποίηση του κοινωνικού πλήθους για ριζοσπαστικές αλλαγές, για θεσμική αναδιάρθρωση του πολιτικού συστήματος. Προαπαιτούμενο είναι η κοινωνία να συμπεριφερθεί όχι ως εκλογικό παθητικό ενεργούμενο, αλλά ως ενεργητικό πολιτικό υποκείμενο, ως αυτόνομη συλλογικότητα με βούληση και όραμα για μια δημοκρατική κοινωνία.

* διδάκτωρ Φιλοσοφίας

http://www.efsyn.gr/arthro/oi-ekloges-se-synthikes-metakoinovoyleytismoy

Τα δίκαια του Μάκη Βορίδη

Συντάκτης: 

Δημήτρης Χριστόπουλος*

Ο Μάκης Βορίδης είναι, κατά πρόσφατη δήλωσή του, ένας «ακτιβιστής της Δεξιάς». Ενας συγκροτημένος πολιτικός του δεξιού εξτρεμισμού. Ο ακτιβιστής μας μπορεί πλέον να μην έχει την ανάγκη να κουβαλάει το τσεκούρι του, όπως όταν ήταν φοιτητής. Μπορεί επίσης –και το λέω ειλικρινά– να έχει πράγματι μετανιώσει για μια πράξη που τον εξέθεσε, αλλά, στα δύσκολα για εκείνον και την παράταξή του, θέλει να τα λέει τσεκουράτα.

Ετσι έκανε και προχθές στην εκδήλωση μεταξύ των πολιτικών του φίλων. «Το νόημα της αντιπαράθεσης είναι μια τεράστια ιδεολογική σύγκρουση. Είναι η σύγκρουση μεταξύ δύο κόσμων. Είναι η σύγκρουση μεταξύ της ελευθερίας και της πατρίδας (…), των ιδανικών της πατρίδας, της θρησκείας και της οικογένειας και του ισοπεδωτισμού που εκπροσωπεί η Αριστερά».

Η ως άνω πρόταση δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει το οικείο σύνθημα από την παράδοση της σκληρής Δεξιάς προκειμένου να μην αφήσει ούτε για τα προσχήματα περιθώρια παρερμηνείας. Αυτό είναι το νόημα της αντιπαράθεσης απερίφραστα. Μολονότι η όλη εκφορά και η κατάληξη της σχετικής τοποθέτησης, «δεν θα αφήσουμε με κανέναν τρόπο την Αριστερά να κυβερνήσει», έχουν έναν τόνο μάλλον απειλητικό προς το πολίτευμα, θέλω να πω πως ο κ. Βορίδης έχει τα δίκια του.

Εχει τα δίκια του διότι μας θυμίζει κάτι που μέσα στην προεκλογική ένταση έχει υποβαθμιστεί και στον λόγο του ΣΥΡΙΖΑ. Ως έναν βαθμό μόνο εύλογα. Η επόμενη Κυριακή δεν είναι μόνο η διαμάχη μεταξύ αυτών που θα παλέψουν να διαπραγματευτούν αποτελεσματικότερα από τους κυβερνώντες στην Ευρώπη. Είναι η διαμάχη μεταξύ δύο κόσμων, δύο αξιακών συστημάτων και πολιτικών σχεδίων: αυτού της «πατρίδας, θρησκείας, οικογένειας» με αυτόν της χειραφέτησης, της ισότητας και της αλληλεγγύης. Ή δεν είναι;

Ας είμαστε λοιπόν υποχρεωμένοι απέναντι στον «ακτιβιστή της Δεξιάς» επειδή μας θύμισε κάτι που δεν θα έπρεπε να υποβαθμίζουμε. Δίκιο έχει. Απλώς, όσο και να το φωνάζει, δεν ακούγεται, μέρες που είναι. Μήπως θα έπρεπε να το φωνάξουμε και εμείς μαζί του για να ακουστεί καλύτερα; Ναι, την ερχόμενη Κυριακή δίνουμε μια μάχη που δεν αφορά μόνο τη μεγάλη διαπραγμάτευση που έπεται. Αφορά και αυτά που είπε ο κ. Βορίδης: το ποια κοινωνία θέλουμε να αφήσουμε και τι κοινωνία να κάνουμε.

* Αν. καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου

 http://www.efsyn.gr/arthro/ta-dikaia-toy-maki-voridi

Μοναχός βρέθηκε άφθαρτος στο κελί του ένα μήνα μετά το θάνατό του!

Μπροστά σε ένα θαυμαστό γεγονός βρέθηκαν οι Πατέρες της Σκήτης των Καυσοκαλυβίων του Αγίου Όρους, καθώς μοναχός βρέθηκε άφθαρτος ένα μήνα μετά την κοίμησή του.

Σύμφωνα με το romfea.gr, πρόκειται για τον 74χρονο Μοναχό Στέφανο που ζούσε στο Κελλί των Τριών Ιεραρχών στα Καυσοκαλύβια για περίπου 40 χρόνια.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο μοναχός δεν είχε κοινωνία με τους πατέρες της Σκήτης, ενώ πολλοί λέγανε ότι ήταν σε πλάνη και δεν είχε κανείς επαφή μαζί του.

Τον τελευταίο καιρό ο μοναχός Στέφανος δεν είχε δώσει κανένα σημείο ζωής,  που είχε ως αποτέλεσμα να εκοιμηθή και να παραμείνει νεκρός στο κελί του 1 με 1,5 μήνα.

Αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν στην Romfea.gr ότι οι πατέρες που τον βρήκαν νεκρό έκαναν λόγω για μεγάλο θαύμα, αφού μετά από ένα μήνα ο μοναχός ήταν σχεδόν άφθαρτος, εύκαμπτος και δεν είχε την παραμικρή μυρωδιά.

Οι πατέρες που βρήκαν τον μοναχό Στέφανο προβληματίστηκαν στο πως κρίνει τελικά ο Θεός τον κόσμο.

Να αναφερθεί ότι η Ιερά Μεγίστη Λαύρα παρόλο που ο μοναχός Στέφανος δεν είχε κοινωνία με την Σκήτη, έδωσε εντολή να γίνει η κηδεία του και να ταφεί ως κανονικός μοναχός της Σκήτης.

Ακόμα, Καυσοκαλυβίτης Μοναχός, μιλώντας στην Romfea, ανέφερε: "Ο μοναχός Στέφανος ζούσε την απόλυτη πτωχεία αφού δεν είχε κρεβάτι στο κελλί του, κοιμόταν πάνω σε ένα ξύλο, ενώ δεν είχε ούτε σεντόνια και κουβέρτες".

http://www.kontranews.gr/koinonia/item/34253-afthartos-monaxos-keli

Ενα θεατρικό σαν «τεστ νοημοσύνης»

Ενα έργο-πρόκληση, γραμμένο από τον Γιώργο Βέλτσο και σκηνοθετημένο από τον Μιχαήλ Μαρμαρινό, το οποίο ξεφεύγει από τους συνηθισμένους θεατρικούς χώρους και... ξεχύνεται στο φουαγιέ του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης. Αυτή είναι η «Αυτοκρατορία», η νέα παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος -στην οποία συμπράττει και το ΜΜΘ-, που ξεκινά σήμερα επισήμως για το κοινό της συμπρωτεύουσας. Την περασμένη Πέμπτη, μάλιστα, δόθηκε μια πρώτη γεύση από την περφόρμανς σε μια ειδική προπαρουσίαση που έγινε στο όμορφο φουαγιέ του πολιτιστικού οργανισμού το οποίο... ατενίζει τη θάλασσα.
Λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα της «Αυτοκρατορίας», η ταλαντούχα ηθοποιός και μέλος του θιάσου της παράστασης Εύα Σιμάτου μιλά στη «δημοκρατία» για το θέαμα που ο ίδιος ο συγγραφέας του, ο Γιώργος Βέλτσος, έχει αποκαλέσει «τεστ νοημοσύνης».

«Δεν θα έλεγα πως είναι μια παράσταση με την κλασική έννοια του όρου» εξηγεί η κυρία Σιμάτου. «Είναι μια περφόρμανς, μια θεατρική όπερα, όπου ο λόγος του Γιώργου Βέλτσου εκπροσωπείται από το σύνολο των ηθοποιών» συνεχίζει, εξηγώντας ότι η ίδια υποδύεται την αρχαία πόλη της Βαβυλώνας. «Αν και στο θεατρικό δεν υπάρχουν διακριτοί ρόλοι, η Βαβυλώνα είναι η μοναδική που καταφέρνει να ξεχωρίζει. Και αυτό αφού αποτελεί τον κεντρικό άξονα της Αυτοκρατορίας η οποία είναι σε πτώση».

Το ξέφτισμα του πολιτισμού, η ανακύκλωση του χρόνου και της Ιστορίας, αλλά και η φθορά της εξουσίας είναι τα θέματα που θίγονται στην εν λόγω καλλιτεχνική δράση, η οποία, εκτός από τον απρόσμενο θεατρικό χώρο στον οποίο φιλοξενείται -το φουαγιέ-, περιέχει ακόμη ένα ενδιαφέρον στοιχείο. Και αυτό αφορά την έναρξη της παράστασης, μια και η «Αυτοκρατορία» ξεκινάει στις 16.00 και ολοκληρώνεται στη δύση του ηλίου.
«Τόσο ο χώρος όπου διαδραματίζεται η πλοκή, το γυάλινο κτίριο, όσο και η ώρα είναι ιδιαίτερα» τονίζει η ηθοποιός. «Μάλιστα κατά την παράσταση ο κόσμος θα μετατοπίζεται μέσα στον χώρο για να μπορεί να παρακολουθεί τους ηθοποιούς».
Στην πρώτη συνεργασία της με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό η κυρία Σιμάτου δηλώνει τυχερή που συμμετέχει σε αυτό το ενδιαφέρον θεατρικό εγχείρημα. «Αισθάνομαι πολύ όμορφα που συμμετέχω σε αυτή τη δουλειά. Διότι έχω την ευκαιρία να συμπράττω με ανθρώπους των οποίων η δουλειά και η γραφή με αφορά».

Τον υπόλοιπο θίασο της «Αυτοκρατορίας» απαρτίζουν οι Σταυρούλα Αραμπατζόγλου, Ελένη Κιλινκαρίδου, Γιώργος Κολοβός, Κατερίνα Λούρα, Χρήστος Νταρακτσής, Χρήστος Παπαδημητρίου, Μιχάλης Σιώνας, Φίλιππος Τσαουσέλης, Ανδρομάχη Φουντουλίδου, Ορέστης Χαλκιάς, Μαρίνα Χατζηιωάννου. Τη σκηνογραφία έχει κάνει ο Γιώργος Σαπουντζής.

* Info: Η παράσταση «Αυτοκρατορία» (I have your data) του Γιώργου Βέλτσου σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού ξεκινά σήμερα στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.

Καθηγήτρια υποκριτικής

Η ηθοποιός, η οποία πριν από λίγες μέρες ολοκλήρωσε τις εμφανίσεις της στην παράσταση «Innerview» στο Ιδρυμα Κακογιάννης, παράλληλα με τις θεατρικές υποχρεώσεις της διδάσκει υποκριτική στο Αμερικανικό Κολέγιο. Ποια είναι τα μηνύματα όμως που δέχεται από τα... φιντανάκια του θεάτρου; «Σίγουρα υπάρχουν σπουδαστές ιδιαίτερα αξιόλογοι, οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να ασχοληθούν με την υποκριτική, παρά τις δυσκολίες. Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που δεν είναι σίγουροι για ποιον λόγο μπαίνουν στην περιπέτεια της ηθοποιίας».

Γιώτα Βαζούρα

ΝΑΤΟ: Θα αποκαταστήσουμε επικοινωνία με τον ρώσο επιτελάρχη Βήματα προσέγγισης με τη Μόσχα με φόντο την Ουκρανία

Ο επικεφαλής των στρατιωτικών δυνάμεων του NATO, ο αμερικανός πτέραρχος Φίλιπ Μπρίντλαβ, δήλωσε σήμερα, Πέμπτη, ότι σκοπεύει να αποκαταστήσει την επαφή με τον ρώσο επιτελάρχη, έπειτα από μήνες έντασης στις σχέσεις των δύο πλευρών εξαιτίας της κρίσης στην Ουκρανία.

«Έχουμε συζητήσει πάρα πολύ για το πώς θα αποκαταστήσουμε εκ νέου την επικοινωνία και για το γεγονός ότι η επικοινωνία με τους ανώτερους στρατιωτικούς συνομιλητές μας στη Ρωσία είναι σημαντική», επισήμανε ο πτέραρχος Μπρίντλαβ σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε.

Ο ίδιος τόνισε πως συνομιλούσε με τον στρατηγό Βαλέρι Γκερασίμοφ, τον επικεφαλής του γενικού επιτελείου Εθνικής Άμυνας της Ρωσίας, ακόμη και αφού ρωσικά στρατεύματα κινήθηκαν στη χερσόνησο της Κριμαίας πέρυσι.

«Πρόκειται να την αποκαταστήσουμε αυτή (την επικοινωνία) και πάλι. Έχουμε συζητήσει μεταξύ μας, οι ανώτεροι αξιωματικοί, για το πώς θα το κάνουμε... πάντως ναι, θα αποκαταστήσουμε εκ νέου την επικοινωνία με τον Βαλέρι (Γκερασίμοφ)» επέμεινε.

http://www.tovima.gr/world/article/?aid=669802

Είναι λύση;

Κι ας πούμε ότι επιβεβαιώνονται οι δημοσκοπήσεις και αναδεικνύεται πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά χωρίς αυτοδυναμία. Τι γίνεται από 'κεί και πέρα; Πώς φτιάχνει κυβέρνηση και μαζί με ποιον τη φτιάχνει, αφού εκείνους που θέλει (ΚΚΕ) δεν τον θέλουν κι εκείνοι που θα τον ήθελαν (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και ίσως και ΝΔ) δεν τους θέλει αυτός;

Μένουν, βέβαια, οι ΑΝΕΛ - να μην τους ξεχνάμε. Αλλωστε, τις τελευταίες μέρες που κάποιες δημοσκοπήσεις τούς δείχνουν να μπαίνουν στη Βουλή, ο Καμμένος έχει καβαλήσει το καλάμι και μοστράρει ως συγκυβερνήτης στις τηλεοπτικές εμφανίσεις του. Κι εδώ που τα λέμε είναι μια λύση προκειμένου να εξασφαλιστεί αριθμητικά η κοινοβουλευτική αυτοδυναμία.

Είναι, όμως, λύση ή μήπως μας προκύψει το πρόβλημα της κοντής κουβέρτας που την τραβάς για να σκεπάσεις το στήθος σου και ξεσκεπάζονται τα πόδια σου; Αλλωστε ο Καμμένος έχει προειδοποιήσει. «Εμείς θα συμμετάσχουμε σε κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μόνο αν γίνουν σεβαστές οι κόκκινες γραμμές μας». Κι αυτή την επισήμανση -είτε απειλή την πείτε είτε υπόμνηση- καλό είναι να μην την ξεχνάμε.

Δεν θα είναι εύκολη η «επόμενη μέρα», ακόμη και για μια αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν εννοώ μόνο τα προβλήματα που θα έχει να αντιμετωπίσει με τους εταίρους και δανειστές μας. Εννοώ και τους εσωκομματικούς κλυδωνισμούς και τους απαραίτητους συμβιβασμούς μεταξύ των διαφόρων τάσεων που, όπως αποδείχθηκε και στην προεκλογική περίοδο, δεν είναι καθόλου εύκολο να βρουν έναν κοινό βηματισμό και να σταθούν μόνο σε εκείνα που τους ενώνουν, παραμερίζοντας τα όσα τους χωρίζουν.

Φανταστείτε τώρα τον ΣΥΡΙΖΑ να πασχίζει να βάλει σε τάξη τα εσωτερικά του και παράλληλα να πρέπει να ασχοληθεί και με τις «κόκκινες γραμμές» του Καμμένου, που και να θέλει κανείς δεν «παντρεύονται» με τίποτα με τα βασικά «πιστεύω» των συριζαίων. Και μην πάτε μακριά, δύο μόνο παραδείγματα. Πώς να βρεθεί κοινή γραμμή στα θέματα εξωτερικής πολιτικής ή στο θέμα της αντιμετώπισης των οικονομικών προσφύγων; Δεν γίνεται να υπάρξει και πολύ περισσότερο να εφαρμοστεί τέτοια γραμμή.

Τελικά την Κυριακή το βράδυ θα έχουμε την απάντηση στο ένα μόνο από τα πολλά ερωτήματα που συνδέονται με την πορεία του τόπου. Για τα υπόλοιπα -και είναι πολλά- από Δευτέρα...

bartzinopoulos@hotmail.com

 ΕΡΡΙΚΟΣ ΜΠΑΡΤΖΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22790