Αν μπορούσαμε να συνειδητοποιήσουμε ότι στον κόσμο τούτο περαστικοί είμαστε και υποχρεώσει έχουμε αυτό που βρήκαμε να το παραδώσουμε άθικτο στα παιδία μας προς δόξα θεού τότε θα μαλάκωνε η καρδιά μας .
Αντίθετα η καρδιά μας κάθε μέρα σκληραίνει όλο και ποιο πολύ δίχως λόγο χωρίς αιτία απλά γιατί έτσι μας είπαν ότι είναι το σωστό .
Αλλά από την πολύ σκληρότητα ξεχάσαμε να ανοίξουμε το φως και ζούμε στο σκοτάδι παγιδευμένοι πλέον και με το φόβο ότι το απότομο φως μπορεί να μας στραβώσει.
Όμως ας κάνουμε το βήμα να βγούμε από το σκοτάδι ας ανοίξουμε το φως και όταν συνέλθουμε ας βγούμε στον ήλιο να τα κάψει όλα .
Να μαλακώσει η καρδιά να ηρεμήσει η ψυχή και να σκεφτούμε … πως ας ο κόσμος θέλει να είναι σκληρός ας είναι, το θέμα είναι αν εμείς θέλουμε να τον ακολουθήσουμε αν είναι αυτό που θα γαληνέψει την ψυχή μας .
Επιτέλους ας κάνουμε αυτό που θέλει η καρδιά λίγη ομορφιά ,ηρεμία ,γαλήνη .
Χαμόγελο σε όλους ,σε αυτούς που δεν μας αγαπούν και σε αυτούς που μας αγαπούν και ευχές για το καλύτερο επίσης.
Αυτός ο κόσμος φτιάχτηκε από τον θεό για μας και μόνο για εμάς τόση ομορφιά δεν είναι κρίμα να πάει χαμένη .
Δεν είναι κρίμα να την αφήσουμε σε αυτούς που για θεό έχουν το χρήμα και την ιδιοτέλεια την εκμετάλλευση και την υποκρισία.
Δεν είναι κρίμα να τον αφήσουμε σε αυτούς που βάφτισαν αλήθεια ότι εκείνοι σκέφτηκαν αψηφώντας τον ήλιο που όποιος τον κοίταξε με γυμνά μάτια τυφλώθηκε
Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009
Κορέμωνος Επάρχου, των Αγίων δύο Δημίων, Ελευθερίου Κουβικουλάριου, Σωσσάνης οσιομάρτυρος, Βάκχου του νέου, Παύλου του νέου, Μνήμη χειροτονίας Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, Στεφάνου Αρχιεπισκόπου
Ο Άγιος Κοράμων ο έπαρχος
Αυτός ήταν έπαρχος Ρώμης στα χρόνια του βασιλιά Αδριανού (117-138).
Ήταν παρών στο μαρτυρικό θάνατο του Αγίου Ελευθερίου και από τα θαύματα του Αγίου πίστεψε στον Χριστό, τον ομολόγησε και στη συνέχεια τον αποκεφάλισαν.
Οι Άγιοι Δύο Δήμιοι
Μαρτύρησαν και αυτοί στη Ρώμη επί Αδριανού (117-138). Πίστεψαν στο Χριστό από τα θαύματα του Άγιου Ελευθερίου και αποκεφαλίστηκαν.
Ο Άγιος Ελευθέριος ο Κουβικουλάριος
Επίσημος Κωνσταντινουπολίτης, συγκλητικός στο αξίωμα, που ανατράφηκε και μορφώθηκε μέσα στα ανάκτορα. Μερικοί από τους Συναξαριστές αναφέρουν, ότι το αποκορύφωμα της δόξας του Ελευθερίου ήταν στην εποχή του Μαξιμιανού (286-305), με τον οποίο είχε φιλία, αλλά αυτό δεν φαίνεται πιθανό. Ο Ελευθέριος θέλησε να γίνει χριστιανός και προφασιζόμενος λόγους υγείας, απομακρύνθηκε των αυλικών θορύβων και εγκαταστάθηκε σ' ένα χωριό κοντά στο Σαγγάριο ποταμό, όπου έκτισε υπόγειο ευκτήριο οίκο. Εκεί βαπτίσθηκε και κοινωνούσε των αχράντων μυστηρίων. Όταν ο βασιλιάς έμαθε γι' αυτόν, πήγε στον τόπο αυτό, τον ανακάλυψε και προσπάθησε με πολλούς τρόπους να τον επαναφέρει στην ειδωλολατρία. Πράγμα που δεν το κατάφερε και έτσι τον αποκεφάλισε.
Η Αγία Σωσάννη
Η Αγία Σωσάννη έζησε στα τέλη του τρίτου αιώνα μ.Χ. Καταγόταν από την Παλαιστίνη, είχε πατέρα Εθνικό και μητέρα Ιουδαία. Η ίδια όμως γνώρισε την χριστιανική πίστη, γι' αυτό βαπτίστηκε από τον επίσκοπο Σιλουανό, χριστιανή. Αυτό εξόργισε πολύ τους Εθνικούς και τους Εβραίους, οι οποίοι αποφάσισαν από κοινού να την σκοτώσουν. το σχέδιο της δολοφονίας της όμως, το πληροφορήθηκε ο επίσκοπος και μαζί με την Αγία προσπάθησαν να βρουν μία λύση. Τελικά τη λύση την έδωσε η Σωσάννη. Μοίρασε την περιουσία της στους φτωχούς και ντυμένη σαν άνδρας εγκατέλειψε τα Ιεροσόλυμα. Αργότερα μετέβη στην Ελευθερούπολη, στην οποία ντύθηκε πάλι γυναίκα. Όταν κινήθηκε ο διωγμός της Εκκλησίας από τον Διοκλητιανό, η Σωσάννα χωρίς να φοβηθεί καθόλου, εξακολούθησε να λατρεύει τον Ιησού Χριστό φανερά. Συλληφθείσα γι' αυτό και επειδή δεν θέλησε να θυσιάσει στα είδωλα καταδικάστηκε μαζί με άλλους σε θανατική ποινή. Η Αγία Σωσάννα παρέδωσε το πνεύμα στον Κύριο της μέσα στην πυρά.
Ο Άγιος Βάκχος ο Νέος
Καταγόταν από την Παλαιστίνη και υπήρξε στα χρόνια των Βασιλέων Κωνσταντίνου και Ειρήνης (780-797). Ήταν γιος γονέων χριστιανών, αλλά ο πατέρας του αρνήθηκε τη χριστιανική πίστη και έγινε μωαμεθανός. Ένας από τους γιους του όμως ο Δαχάκ, θέλησε να επανέλθει στον χριστιανισμό, παρακινώντας και την ευσεβή μητέρα του κατέφυγε στα Ιεροσόλυμα. Από εκεί στη Λαύρα του Αγίου Σάββα, όπου βαπτίσθηκε και έγινε μοναχός με το όνομα Βάκχος. Αλλά ο ηγούμενος της Μονής, φοβούμενος τυχών εκδίκηση των Τούρκων, έδιωξε τον Βάκχο από τη Μονή. Στα Ιεροσόλυμα ο Άγιος βρήκε τη μητέρα και τα αδέλφια του, που επανέφερε στη Χριστιανική πίστη, εκτός από έναν, ο οποίος και τον κατάγγειλε στους Τούρκους. Οι Τούρκοι αμέσως συνέλαβαν τον Βάκχο και τον οδήγησαν στον κριτή. Ο Άγιος, μπροστά σ' όλους τους παρευρισκόμενους μωαμεθανούς, ομολόγησε τη χριστιανική του πίστη και έτσι αποκεφαλίστηκε.
Ο Όσιος Παύλος ο νέος που ασκήτευε στο Λάτριο όρος
Καταγόταν από την πόλη Ελαία, που βρίσκεται κοντά στην Πέργαμο της Μικράς Ασίας. Γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς, τον Αντίοχο και την Ευδοκία, οι οποίοι νωρίς πέθαναν και άφησαν τον Παύλο ορφανό και απροστάτευτο. Έτσι ο Παύλος αναγκάστηκε να βόσκει χοίρους για να ζήσει. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Βασίλειος, που ασκήτευε στο όρος Λάτρος (Δυτική Μ. Ασία, κοντά στην αρχαία Μίλητο), έμαθε την κατάσταση του Παύλου και έστειλε κάποιο μοναχό να τον βρει και να τον φέρει στη Μονή. Στην αρχή οι χωρικοί αρνήθηκαν να δώσουν τον ορφανό, αλλά ο αδελφός του τον εμπιστεύθηκε στον ασκητή Πέτρο σαν μαθητευόμενο. Κοντά στον Πέτρο, ο Παύλος διδάχτηκε τη μοναχική ζωή και τόσο πολύ διακρίθηκε σ' αυτή, ώστε μετά τον θάνατο του Πέτρου οι μοναχοί τον κάλεσαν στην ηγουμενία της Μονής. Αυτός όμως δεν δέχτηκε και έφυγε πιο μέσα στο βουνό και ζούσε με αυστηρή νηστεία και προσευχή. Έπειτα κατέβηκε στα κάτω μέρη του βουνού και έκτισε ωραίο ναό στο όνομα της Αγίας Τριάδας, όπου και παρέμεινε μέχρι τέλους της ζωής του, αφού έκανε και πολλά θαύματα. Μερικοί Συναξαριστές αναφέρουν ότι πέθανε σε βαθιά γεράματα το 896.
Μνήμη Χειροτονίας Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Αύτη τη μέρα με κοινή γνώμη κλήρου, βασιλέων και λαού ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος χειροτονήθηκε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης (15 Δεκεμβρίου 397 μ.Χ.).
Ο Άγιος Στέφανος Αρχιεπίσκοπος Σουρόζας (Ρώσος)
.
Αυτός ήταν έπαρχος Ρώμης στα χρόνια του βασιλιά Αδριανού (117-138).
Ήταν παρών στο μαρτυρικό θάνατο του Αγίου Ελευθερίου και από τα θαύματα του Αγίου πίστεψε στον Χριστό, τον ομολόγησε και στη συνέχεια τον αποκεφάλισαν.
Οι Άγιοι Δύο Δήμιοι
Μαρτύρησαν και αυτοί στη Ρώμη επί Αδριανού (117-138). Πίστεψαν στο Χριστό από τα θαύματα του Άγιου Ελευθερίου και αποκεφαλίστηκαν.
Ο Άγιος Ελευθέριος ο Κουβικουλάριος
Επίσημος Κωνσταντινουπολίτης, συγκλητικός στο αξίωμα, που ανατράφηκε και μορφώθηκε μέσα στα ανάκτορα. Μερικοί από τους Συναξαριστές αναφέρουν, ότι το αποκορύφωμα της δόξας του Ελευθερίου ήταν στην εποχή του Μαξιμιανού (286-305), με τον οποίο είχε φιλία, αλλά αυτό δεν φαίνεται πιθανό. Ο Ελευθέριος θέλησε να γίνει χριστιανός και προφασιζόμενος λόγους υγείας, απομακρύνθηκε των αυλικών θορύβων και εγκαταστάθηκε σ' ένα χωριό κοντά στο Σαγγάριο ποταμό, όπου έκτισε υπόγειο ευκτήριο οίκο. Εκεί βαπτίσθηκε και κοινωνούσε των αχράντων μυστηρίων. Όταν ο βασιλιάς έμαθε γι' αυτόν, πήγε στον τόπο αυτό, τον ανακάλυψε και προσπάθησε με πολλούς τρόπους να τον επαναφέρει στην ειδωλολατρία. Πράγμα που δεν το κατάφερε και έτσι τον αποκεφάλισε.
Η Αγία Σωσάννη
Η Αγία Σωσάννη έζησε στα τέλη του τρίτου αιώνα μ.Χ. Καταγόταν από την Παλαιστίνη, είχε πατέρα Εθνικό και μητέρα Ιουδαία. Η ίδια όμως γνώρισε την χριστιανική πίστη, γι' αυτό βαπτίστηκε από τον επίσκοπο Σιλουανό, χριστιανή. Αυτό εξόργισε πολύ τους Εθνικούς και τους Εβραίους, οι οποίοι αποφάσισαν από κοινού να την σκοτώσουν. το σχέδιο της δολοφονίας της όμως, το πληροφορήθηκε ο επίσκοπος και μαζί με την Αγία προσπάθησαν να βρουν μία λύση. Τελικά τη λύση την έδωσε η Σωσάννη. Μοίρασε την περιουσία της στους φτωχούς και ντυμένη σαν άνδρας εγκατέλειψε τα Ιεροσόλυμα. Αργότερα μετέβη στην Ελευθερούπολη, στην οποία ντύθηκε πάλι γυναίκα. Όταν κινήθηκε ο διωγμός της Εκκλησίας από τον Διοκλητιανό, η Σωσάννα χωρίς να φοβηθεί καθόλου, εξακολούθησε να λατρεύει τον Ιησού Χριστό φανερά. Συλληφθείσα γι' αυτό και επειδή δεν θέλησε να θυσιάσει στα είδωλα καταδικάστηκε μαζί με άλλους σε θανατική ποινή. Η Αγία Σωσάννα παρέδωσε το πνεύμα στον Κύριο της μέσα στην πυρά.
Ο Άγιος Βάκχος ο Νέος
Καταγόταν από την Παλαιστίνη και υπήρξε στα χρόνια των Βασιλέων Κωνσταντίνου και Ειρήνης (780-797). Ήταν γιος γονέων χριστιανών, αλλά ο πατέρας του αρνήθηκε τη χριστιανική πίστη και έγινε μωαμεθανός. Ένας από τους γιους του όμως ο Δαχάκ, θέλησε να επανέλθει στον χριστιανισμό, παρακινώντας και την ευσεβή μητέρα του κατέφυγε στα Ιεροσόλυμα. Από εκεί στη Λαύρα του Αγίου Σάββα, όπου βαπτίσθηκε και έγινε μοναχός με το όνομα Βάκχος. Αλλά ο ηγούμενος της Μονής, φοβούμενος τυχών εκδίκηση των Τούρκων, έδιωξε τον Βάκχο από τη Μονή. Στα Ιεροσόλυμα ο Άγιος βρήκε τη μητέρα και τα αδέλφια του, που επανέφερε στη Χριστιανική πίστη, εκτός από έναν, ο οποίος και τον κατάγγειλε στους Τούρκους. Οι Τούρκοι αμέσως συνέλαβαν τον Βάκχο και τον οδήγησαν στον κριτή. Ο Άγιος, μπροστά σ' όλους τους παρευρισκόμενους μωαμεθανούς, ομολόγησε τη χριστιανική του πίστη και έτσι αποκεφαλίστηκε.
Ο Όσιος Παύλος ο νέος που ασκήτευε στο Λάτριο όρος
Καταγόταν από την πόλη Ελαία, που βρίσκεται κοντά στην Πέργαμο της Μικράς Ασίας. Γεννήθηκε από γονείς ευσεβείς, τον Αντίοχο και την Ευδοκία, οι οποίοι νωρίς πέθαναν και άφησαν τον Παύλο ορφανό και απροστάτευτο. Έτσι ο Παύλος αναγκάστηκε να βόσκει χοίρους για να ζήσει. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Βασίλειος, που ασκήτευε στο όρος Λάτρος (Δυτική Μ. Ασία, κοντά στην αρχαία Μίλητο), έμαθε την κατάσταση του Παύλου και έστειλε κάποιο μοναχό να τον βρει και να τον φέρει στη Μονή. Στην αρχή οι χωρικοί αρνήθηκαν να δώσουν τον ορφανό, αλλά ο αδελφός του τον εμπιστεύθηκε στον ασκητή Πέτρο σαν μαθητευόμενο. Κοντά στον Πέτρο, ο Παύλος διδάχτηκε τη μοναχική ζωή και τόσο πολύ διακρίθηκε σ' αυτή, ώστε μετά τον θάνατο του Πέτρου οι μοναχοί τον κάλεσαν στην ηγουμενία της Μονής. Αυτός όμως δεν δέχτηκε και έφυγε πιο μέσα στο βουνό και ζούσε με αυστηρή νηστεία και προσευχή. Έπειτα κατέβηκε στα κάτω μέρη του βουνού και έκτισε ωραίο ναό στο όνομα της Αγίας Τριάδας, όπου και παρέμεινε μέχρι τέλους της ζωής του, αφού έκανε και πολλά θαύματα. Μερικοί Συναξαριστές αναφέρουν ότι πέθανε σε βαθιά γεράματα το 896.
Μνήμη Χειροτονίας Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Αύτη τη μέρα με κοινή γνώμη κλήρου, βασιλέων και λαού ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος χειροτονήθηκε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης (15 Δεκεμβρίου 397 μ.Χ.).
Ο Άγιος Στέφανος Αρχιεπίσκοπος Σουρόζας (Ρώσος)
.
Ελευθερίου Ιερομάρτυρα, Ανθίας, Κορέμωνος Επάρχου, των Αγίων δύο Δημίων, Ελευθερίου Κουβικουλάριου, Σωσσάνης οσιομάρτυρος, Βάκχου του νέου, Παύλου του νέου, Μνήμη χειροτονίας Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, Στεφάνου Αρχιεπισκόπου
Ο Άγιος Ελευθέριος (Εορτή Ελευθέριος, Ελευθερία)
Έδρασε στη Ρώμη κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ. όταν αυτοκράτορες ήταν ο Κόμμοδος και ο Σεπτίμιος Σεβήρος. Η μητέρα του Ανθία, που έμεινε χήρα όταν ο Ελευθέριος ήταν μικρός, κατηχήθηκε στη χριστιανική πίστη από τον Απ. Παύλο. Η Ανθία ανέθρεψε το γιο της σύμφωνα με τη διδασκαλία του Ευαγγελίου και μάλιστα ανέθεσε την ηθική του τελείωση και τη θεολογική του κατάρτιση στον επίσκοπο ρώμης Ανίκητο. Σε ηλικία 15 ετών ο Ελευθέριος χειροτονήθηκε διάκονος από τον ανίκητο, ενώ αργότερα έγινε επίσκοπος Ιλλυρικού. Ο βασιλιάς της Βρετανίας Λούκιος έστειλε επιστολή στον Άγιο, δηλώνοντας την επιθυμία του να διδαχθούν την πίστη στον Χριστό αυτός και ο λαός του. Όταν ο αυτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβήρος πληροφορήθηκε τη χριστιανική δράση του Ελευθερίου διέταξε τη σύλληψή του. έπειτα από πολλά βασανιστήρια ο Ελευθέριος οδηγήθηκε από τους ειδωλολάτρες στην αρένα της Ρώμης. Τα άγρια ζώα όμως δεν τον άγγιξαν, γι' αυτό και αποκεφαλίσθηκε μαζί με τη μητέρα του.
Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον λόγον.
Ιερέων ποδήρει κατακοσμούμενος και αιμάτων τοις ρείθροις επισταζόμενος, τω Δεσπότη σου Χριστώ μάκαρ ανέδραμες, Ελευθέριε σοφέ, καθαιρέτα του Σατάν. Διό μη παύση πρεσβεύων, υπέρ των πίστει τιμώντων, την μακαρίαν σου άθλησιν.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. β’. Τους ασφαλείς.
Ως καλλονήν των ιερέων Όσιε, και προτροπήν των Αθλοφόρων άπαντες, ευφημούμεν και αιτούμεν σε, Ιερομάρτυς Ελευθέριε, τους πόθω σου την μνήμην εορτάζοντας, κινδύνων πολυτρόπων ελευθέρωσον, πρεσβεύων απαύστως, υπέρ πάντων ημών.
Η Αγία Ανθία
Πρόκειται για την μητέρα του Αγίου Ελευθερίου, που όταν αγκάλιασε το νεκρό σώμα του γιου της, οι δήμιοι αποκεφάλισαν και αυτή.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)